eitaa logo
به سوی سماء
951 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
479 ویدیو
38 فایل
بسم الله الرحمن الرحیم مطالب معرفتی، اخلاقی و گه‌گاه هنری
مشاهده در ایتا
دانلود
رسول‌الله (صلّى الله عليه و آله و سلّم) با هر موجودى بوده است؛ يعنى تمام ماسوى الله از عالم مُلک و مَلَكوت، از عقول و ارواح و نفوس عِلويّه و سفليّه و موجودات عالم صورت و عالم طبع؛ با همه و همه بوده است؛ بلكه حقيقت آن موجودات اوّلًا و بالذّات بوده است و نسبتِ وجود به آن موجودات ثانياً و بالعرض است؛ و اين است مقام محمود. زيرا گفتيم اين مقام، مقامى است كه هر گونه حمدى، از هر حمد كننده‌اى، نسبت به هر حمد شده‌اى صورت گيرد، راجع به آنجاست؛ یعنى: گلى را كه ما می‌بوئيم و حمد مى‏‌كنيم، اين حقيقتِ حمد راجع به رسول‌الله است؛ يعنى: حقيقت وجود گل و زيبائى گل و بوى عطرآميز گل و طراوت گل، همه و همه رسول‌الله است، و حقيقت ما كه حامد هستيم و حقيقت حمد ما، همه و همه رسول‌الله است. همچنين بلبلى را كه می‌ستائيم، و ماه و خورشيد، و زيبائى‌‏هاى عالم را كه مملوّ از شادابى و طراوت و عشق و محبّت و علم و قدرت و حيات است، همه و همه رسول‌الله است. وجود و نفس واسع آن حضرت آن‏ قدر در عالم بقاء بالله وسيع و واسع است كه با هر موجودى از مَلَكوت و باطن، و از مُلک و ظاهرِ او همراه است؛ و اين است مقام ولايت كلّيّه كه ما درباره امامان‏ عليهم السّلام قائل هستيم‏. (معادشناسی، ج۹، ص۴۲۳) @sooyesama
امیرالمؤمنین (ع): من عرف نفسه فقد انتهی الی کل معرفة و علم. کسی‌که خود را شناخت، به هر شناخت و آگاهیی پایان بخشید. (غررالحکم، ص۲۳۲) @sooyesama
کتاب «چیستی و پیوند قرآن، عرفان و برهان» به چاپ دوم رسید. اثری گران‌قدر در فلسفه دین، نگاشته استاد روح‌الله سوری از اساتید فلسفه و عرفان در حوزه و دانشگاه. این اثر رابطه گزاره‌های دینی، عرفانی و فلسفی را پی‌گیری کرده و بر آن است که دین، عرفان و فلسفه از هم جدایی ندارند. عرفان از راه شهود و فلسفه از راه عقل، اگر درست و برابر موازین حرکت کنند جز به حقیقت نخواهند رسید. حقیقتی که وحی با روش فوق بشری خود بدان دست یافته و در قالب نقل از آن سخن می‌گوید. برای تهیه با 20 هزار تومان تخفیف با کمک لینک زیر به کتابگاه مراجعه بفرمایید: https://basalam.com/ketabeadib/product/195127?ref=O3bN&sh=copy-O3bN-product-referral کانال پژوهشکده ادیب فقه جواهری http://eitaa.com/joinchat/3197632530C351dd0f9f4
یکی از نسبت‌های ناروا که برخی مخالفان علوم عقلی به حکیمان وارد می‌کنند، توبه ایشان از محتواهای فلسفی- عرفانی است. برای نمونه گفته می‌شود که امام خمینی فلسفه و عرفان نظری را حجاب اکبر و مزاحم تزکیه می‌داند! سخنان زیر دیدگاه حقیقیِ مرحوم امام درباره حجاب‌بودن علم و راه عبور از آنرا به‌دست داده و نادرستی نسبت یادشده را نشان می‌دهد: «من نیز چندان عقیده به علم فقط ندارم و علمی که ایمان نیاورد حجاب اکبر می‌دانم. ولی تا ورود به حجاب نباشد خرق آن نشود. علوم بذر مشاهدات است» (شرح حدیث جنود عقل و جهل، ص۸). «اول باید با قدم علم لنگ‌لنگان پیش روی و این هر علمی باشد حجاب اکبر است که با ورود به این حجاب به رفع حجب آشنا می‌شوی» (صحیفه امام، ج۲۰، ص۴۳۹). «نمی‌گویم از علم و عرفان و فلسفه بگریز و با جهل عمر بگذران که این انحراف است. می‌گویم کوشش و مجاهده کن که انگیزه الهی و برای دوست باشد» (صحیفه امام، ج۱۸ ص۴۵۰). @sooyesama
امام حسین (ع): الهی کیف أستَعِزُّ و فی الذلة أرکزتَنی... خدایا چگونه عزت جویم که در ذلت جاگیرم کرده‌ای... (دعای عرفه) @sooyesama
امام صادق (علیه السلام): إنَّ مَعْرِفَةَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ آنِسٌ مِنْ كُلِّ وَحْشَةٍ وَ صَاحِبٌ مِنْ كُلِّ وَحْدَةٍ وَ نُورٌ مِنْ كُلِّ ظُلْمَةٍ وَ قُوَّةٌ مِنْ كُلِّ ضَعْفٍ وَ شِفَاءٌ مِنْ كُلِّ سُقْم‏ شناخت خداوند عزّوجلّ هم‌دم هر ترسی، و همراه هر تنهایی، و نور هر تاریکیی، و نیروی هر ناتوانیی، و شفای هر بیماریی است. (کلینی، «الکافی»، ج۸، ص۲۴۷) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
حضرت آیت‌الله بهجت بسیار با عظمت از مقاومت علامه طباطبایی تعریف می‌کرد. پدرم با لحن بسیار محکمی می‌فرمود: در این جهاد، خدا می‌داند ایشان چه سختی‌هایی را تحمل می‌کرد. چه مراتبی را در این فشارها تحمل کرد و استقامت کرد. خدا می‌داند. در اوج فشارها، با عظمت مثل کوه استوار ماند و این نهضت علمی را در حوزه نگه داشت. الان اگر فلسفه را از حوزه بردارید، یک حوزه مطرود و بی‌سوادی می‌ماند که در خیلی جاهای دیگر هم هست و هیچ خاصیتی ندارد. (مصاحبه با خبرگزاری فارس) @sooyesama
هدایت شده از به سوی سماء
طریقۀ اختصاصى اسلام (برای سیر و سلوک)... در پرتو توحیدِ خالص صورت مى‌گیرد؛ زیرا هنگامى كه انسان یقین پیدا كرد كه هستىِ حقیقى ویژۀ خداست، خواهد دانست كه مالك تمام وجود و هستى و آثار آن و پروردگار كلّیه جهانیان، اوست و دیگران در برابر او مالك نفع و ضرر، مرگ و زندگى و یا زنده كردن نیستند. در این حال است كه انسان جز آنچه را كه خدا بخواهد، اراده نمى كند، و جز از آن كه خدا از آن كراهت دارد، متنفّر نیست. (علی و فلسفه الهی، ص۳۶) https://eitaa.com/sooyesama
پیامبر خاتم (ص): مَنْ فُتِحَ لَهُ بَابُ خَیْرٍ فَلْیَنْتَهِزْهُ فَاِِنَّهُ لایَدْرِی مَتَی یُغْلَقُ عَنْهُ کسی‌که دری از خیر به رویش باز شد، آن‌را غنیمت شمارد؛ زیرا نمی‌داند چه‌هنگام به روی او بسته خواهد شد؟ (مجلسی، بحارالانوار، ج۷۷، ص۱۶۵) @sooyesama
ظرفیت‌های_عرفان_اسلامی_در_تمدن‌زایی_استاد_ی.pdf
345.6K
مقاله علمی پژوهشی «ظرفیت‌های عرفان اسلامی در تمدن‌زایی» @sooyesama @nasimehekmat
شارع مقدّس عبادات را یک نَسَق نگردانیده، بل‌که مختلف جعل کرده؛ زیرا که به هر یک از آنها رذیله‌ای از رذائل از مکلّف زائل می‌گردد تا به اشتغال به آنها تصفیۀ تمام عیار گردد. چنان‌چه صدقاتِ حقوق مالیّه و اداء آن‌ها قطع میل کند از حُطام دنیویّه، کما اینکه صوم قطع می‌کند انسان را از مشتهیات نفسانیّه، و صلات نهی می‌کند از هر فحشاء و منکری و هکذا سائر عبادات. (تذکرة المتّقین»، ص۸۱) @sooyesama
مقامات و مکاشفات و کرامات، دلالت بر کمال سالک و عدم آن ندارند. بل‌که اقتضای شاکله و نوع نفوس است که برخی زیاد خواب می‌بینند و برخی کم، برای بعضی باب مکاشفه باز است و برای بعضی بسته؛ و چه‌بسا این امور سد راه تعالی سالک شود و عطش او را برای تحصیل توحید فرو نشاند یا سالک را مبتلای به خودبینی کند و به ورطهٔ هلاکت کشاند. لذا سالکانی که سلوک آنان ساده و عاری از این خوارق عادات است، کم‌خطرتر و بهتر به مقصود می‌رسند. (نور مجرد ، ج۱، ص۳۷۸) @sooyesama
من هر وقت هرجا به عکس یک شهید می‌رسم می‌گویم: «السلام علیک یا ولی الله» و به عکس چند شهید می‌رسم می‌گویم: «السلام علیکم یا اولیاء الله»... (سخنرانی صوتی) @sooyesama
امام حسن عسکری (ع): لَيْسَتِ اَلْعِبَادَةُ كَثْرَةَ اَلصِّيَامِ وَ اَلصَّلاَةِ وَ إِنَّمَا اَلْعِبَادَةُ كَثْرَةُ اَلتَّفَكُّرِ فِي أَمْرِ اَللَّهِ عبادت، زیادی نماز و روزه نیست. بل‌که [حقیقت] عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است. (مجلسی، بحارالانوار، ج۷۵، ص۳۷۳) @sooyesama
بال کبوتر دلم با تو داوا فقط شود با تو دلم کبوتر سوی سما فقط شود من‌که درون خویشتن گشته اسیر اهرمن مرغ دلم ز چنگ خود، با تو رها فقط شود @sooyesama
ما امامزاده زیاد داریم... اما کدام یک از ایشان مانند فاطمه معصومه (س) درخشید و منشأ خیرات و برکات شد و باید یک مقام ثبوتی باشد که این مقام اثبات رقم خورده باشد @sooyesama
بروید کنار قبر آیت‌الله میرزا جواد اقا ملکی تبریزی هدیه‌ای به ایشان بدهید و بخواهید خدمت حضرت معصومه (س) مشرف شوند و ایشان را مجاب کنند تا تربیت معنوی شما را برعهده بگیرند @sooyesama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
مسير كمال خیلی پر پيچ و خم و پر نشيب و فراز است؛ يک «يا على» محكم مى‏‌خواهد و يک همت بلند و يک سعى و تلاش طولانى و يک انتظار به فضل و رحمت الهى. گاهى در كمتر از يک ثانيه جبران زحمات چهل ساله مى‏‌شود؛ كمتر از يک ثانيه... اما انسان را پير مى‏‌كند. آن‌قدر شب‌هايى پيش مى‏‌آيد كه بعد از سال‌ها انسان به سرش مى‌‏زند و مى‌گويد ديگر فايده‌اى ندارد و به خدای خودش می‌گوید خدايا ديگر امشب اگر آنجور نكنى آنجور مى‏‌شود... اما باز فردا دوباره از اول باید بدود؛ موانعش مانند سدّ يأجوج و مأجوج در مقابلش است؛ پیوسته زحمت مى‌كشد و سعى مى‌كند تا اين كوه را نازک ‏كند. همین‌که مى‏‌آيد آن‌را کنار بزند و از بین ببرد تا ديگر آزادى بيايد؛ خوابش مى‌‏برد. صبح مى‏‌بيند دوباره كوه قوى شده و بزرگ شده است. دوباره شروع كن؛ دوباره شروع كن تا... ولى بالاخره حق تعالى گاهى هم در اين بين ناز رهروان راهش را مى‏‌خرد؛ اينجورى هم نيست و نمى‏‌ماند ولي يک خورده زحمت و تلاش لازم دارد. پناه به خدا می‌بريم. @sooyesama
بیش‌تر لغزش‌های بشر ریشه در آن دارد که دارایی پیامبران (ص) را دارایی نمی‌شمارد. ازاین‌رو درپی دستیابی به آن بر نمی‌آید. اما امور حسی و علمی را دارایی پنداشته و همه تلاش خود را برای دست‌یابی و گسترش آن به‌کار می‌گیرد. انسان باید بپذیرد که پیامبران (ع) یک دارایی واقعی دارند که برتر از حس و علم است. گرچه انسان در آغاز نمی‌تواند برتری نبوت را به‌تفصیل دریابد، اما اجمالا به‌کمک عقل می‌تواند این دارایی را باور کند. اگر باور کرد آن‌گاه درپی تحصیلش بر می‌آید وگرنه دنبال آن نخواهد رفت؛ «ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ * الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ». ایمان به غیب همان باور به دارایی نبوتی است که پیامدهای آن عبادات ظاهری است. عبادات دستورالعمل‌هایی است که نور نبوت را در آدم شکوفا کند. اما نخست باید آن‌را باور کنیم. اینکه حضرت سجاد (ع) در شب ۲۷ رمضان از آغاز تا انجام شب، از خداوند «تجافی از دار غرور» و «الموت» را درخواست می‌فرمود برای ما یک درس است؛ زیرا بهترین انسان در بهترین زمان، بهترین درخواست را خواهد داشت. و بهترین درخواست همین گذر از فریب دنیا و بازگشت به دامان حقیقت است که همه این‌ها با الموت [فنا] رخ می‌دهد. ما باید در این تقاضای حضرت سجاد (ع) بیاندیشیم و از اصرار ایشان دریابیم که یک دارایی برتری درمیان است که فراتر از حس و علم است. باور این نکته کلید راهیابی به بیت نبوت خواهد بود. @sooyesama
زندگی جریان است می‌رود همچون رود خوب و بد می‌گذرد به زیان یا که به سود خاطری می‌ماند ز جهان گذران آتش خاموشی است، کاید از قلبش دود گفتم از دل روزی بزدایم زنگار آتش افتاد به‌جان، دوده برخاست ز عود می‌زند آه بلند، دل افتاده به بند مگر از لطف، خدا، در غیبی بگشود ما غریبیم و فقیر، دست ما را تو بگیر ببر از چاه گمان، سوی خورشید شهود شب تاریک و هراس، بیم طوفان و غریق آخرین راه نجات، چه شد آن رحمت و جود؟! دل دریای تو را خس ناچیز دلم دید و افتاد به آب، فارغ از هرچه که بود لغزشی دارم اگر تو ببخشای به من بی‌کران است دلت، ره ما گم شده بود گم و حیران، نگران، زدم از خویش برون همه گم‌شده‌‌ها در تو پیدا شده بود آخر آرام گرفت دلم از دیدارت آه ای بی‌پایان آه ای نامحدود @sooyesama
امیر مؤمنان (ع): قَلِيلٌ تَدُومُ عَلَيْهِ، أَرْجَى مِنْ كَثِيرٍ مَمْلُولٍ مِنْه [کار] اندکی که دنبالش کنی امیدآفرین‌تر از [کار] بسیاری است که از آن خسته شوی. (نهج البلاغه، حکمت ۲۷۸) @sooyesama
ملکوت را کلیدی است که از خدمت اولیا به‌دست آید. زینهار که اگر روزی کلیدت دادند جان بدهی و آن ندهی. و اگر دادی به سرگردانی سختی دچار می‌شوی. نه از نعمت دنیا لذت می‌بری و نه به اوج ملکوت راه می‌یابی. شاید سال‌ها در این سرگشتگی رها شوی تا بدانی چه داشتی و چه از کف دادی. اما بایست که سرانجام ایستادگی، دل اولیا را نرم و نگاه مهرشان را به سویت روانه می‌کند. تا کلیدی که در ژرفای دلت گم شده بود دوباره دریابی و این‌بار جان بدهی و آن ندهی. آن ندهی. آن ندهی... @sooyesama
بوعلی‌سینا: شریف‌ترین انسان و عزیزترینِ پیامبران و خاتم رسولان، با مرکز دایره حکمت و فلک حقیقت و خزانه عقل؛ امیرمؤمنان علی (ع) فرمود که «یا علی چون مردمان اندر کثرت عبادت رنج برند، تو اندر ادراک معقول رنج بر، تا بر همه سبقت بگیری» و این‌چنین خطاب جز با چون او بزرگی راست نامدی، که اندر میان خلق همچون بود که معقول در میان محسوس. لاجرم علی (ع) چون به دیده بصیرت عقلی مُدرک اسرار گشت همه حقایق را اندر یافت. (بوعلی‌سینا، «معراج‌نامه»، ص۹۴) @sooyesama