شخصی در مکاشفه دید امام حسین علیه السلام مشغول جمع کردن خارهای بیابان هستند. از ایشان می‌پرسند شما چه می‌کنید؟ می‌فرمایند: راه سالکان خدا را هموار می‌کنم. #سیدهاشم_حداد https://eitaa.com/sooyesama

امام على عليه السلام: اَلذِّكرُ يونِسُ اللُّبَّ وَ يُنيرُ القَلبَ و َيَستَنزِلُ الرَّحمَةَ؛ ياد خدا مغز [وجودی آدم] را آرامش مى‌دهد، دل را روشن مى‌كند و رحمت را فرود مى‌آورد. (تصنیف غررالحکم و دررالکلم، ص۱۶۹) https://eitaa.com/sooyesama

«شهید» واژه‌ای عربی است بر وزن فعیل. و فعیل، در لغت عرب برای مبالغه می‌باشد. بنابراین معنای «شهید» مبالغه در «شهود» خواهد بود. قرآن کریم، آنان‌را که در راه خدا می‌میرند، شهید می‌نامد. اما کسی‌که می‌میرد از دیدگاه ادبی و عرفی «میّت» نامیده می‌شود. و اگر مرگ او معلول عوامل غیر طبیعی باشد، «مقتول» نام می‌گیرد. اکنون، چرا مجاهدان راه خدا، «شهید» هستند؟ چرا کتاب آسمانی ایشان را با شهود، گره زده است؟ آنهم با صیغه مبالغه (فعیل)! شاید بدین سبب که ایشان جان خود را (که عزیزترین سرمایه بشر است) برای خدا، نثار کرده‌اند. و پاداش چنین کسی به عهده خداوند است؛ «مَن قتلتُه فعلیَّ دِیتُه». اما خداوند، چگونه دیهٔ مقتول خود را پرداخت خواهد کرد؟ او وجود نامحدود است و چنین چیزی قابل ارائه نیست. او تنها قابل شهود است، و شهید، شاهد این حقیقت ناب. شهدِ شهود، تنها، روزیِ مجاهدین فی سبیل الله است؛ «و لا تحسبنّ الذین قتلوا فی سبیل الله امواتاً، بل احیاء عند ربهم یرزقون». مطابق احادیث، جهاد دو گونه است: ۱- جهاد اصغر و مبارزه با دشمن بیرونی. ۲- جهاد اکبر و مبارزه با دشمن درونی (نفس). این تقسیم بندی و اکبر دانستن مبارزه با نفس، گویای اهمیت و تاثیرگذاری جهاد با نفس، در سعادت آدمی است. می‌توان گفت: جهاد ظاهری، خود، گونه و سطحی از جهاد باطنی است؛ زیرا گذشتن از حیات دنیوی و فدا کردن آن برای پیروزی جبهه توحید، خود، نوعی از مبارزه با نفس است. بلکه یکی از سخت‌ترین انواع جهاد باطنی است. بنابراین، شهیدِ جنگ بیرونی، ابتدا در مبارزه با نفس، به شهادت رسیده است. اکنون سیدالشهدا، کسی است که در جهاد ظاهری و باطنی، برترین رتبه را داراست و والاترین شهود، از آنِ اوست. گرچه اهل بیت علیهم السلام، همگی نوری واحدند، اما هریک (به فراخور زمان و مکان) مظهر تام صفتی از صفات الهی اند؛ یعنی برخی صفات در ایشان نمود بیشتری دارد و برخی دیگر، پنهان‌تر است. اباعبدالله (ع)، سید الشهدا است. یعنی همان کسی که محور و مرکز عبودیت است، سرور اهل شهود نیز هست. او مظهر تام شهود حقیقت است؛ «شهد الله انه لا اله الا هو، و الملائکة و اولوا العلم...». #ر_س #شهید #شهود #سیدالشهدا https://eitaa.com/sooyesama

امام سجاد (ع) در شب ۲۷ رمضان، از سر شب تا سحر می‌فرمود: اللهم ارزقنی التجافی عن دار الغرور، و الانابة الی دار الخلود، و الاستعداد للموت قبل حلول الفوت (مفاتیح الجنان) https://eitaa.com/sooyesama

و به چشمان تو سوگند دلم فارغ از رخنه هر اهرمن است من که با چشم تو دیدم همه چیز جلوه عشق تو با خویشتن است #ر_س https://eitaa.com/sooyesama

زائرت را بیخود از خود میکنی با این حساب در حرم جایی برای آدم خودخواه نیست... بندۀ شاه خراسانم که لطفش دائم است ورنه لطف شیخ و زاهد گاه هست و گاه نیست #حسین_طاهری https://eitaa.com/sooyesama

از معروف کرخی (دربان علی بن موسی‌الرضا علیه السلام) نقل است که حضرت فرمودند: هر کسی که وی را حاجتی است، هزار مرتبه بگوید: بسم الله الرحمن الرحیم آمَنْتُ بِاللَّهِ الْعَلِيِ الْعَظِيمِ تَوَكَّلْتُ عَلَی الْحَيُ الْقَيُّومُ #علامه_حسن‌زاده_آملی (هزار و یک نکته، نکته ۵۰۶) https://eitaa.com/sooyesama

چقدر خوب شد آری، نگاهتان به من افتاد همان دقیقه که چشمم درست کنج گهرشاد بدون وقفه به باران امان گریه نمی داد هزار تکه شد این «من» به لطف آینه هایت #سیدحمیدرضا_برقعه‌ای https://eitaa.com/sooyesama

متن ادبی کوتاه، پیرامون حدیث سلسلةالذهب، از امام رضا (ع): #توحید_به_روایت_هشتم https://eitaa.com/sooyesama

بنال ای بلبل دستان ازیرا ناله مستان میان صخره و خارا اثر دارد اثر دارد بنه سر گر نمی‌گنجی که اندر چشمه سوزن اگر رشته نمی‌گنجد از آن باشد که سر دارد #مولوی https://eitaa.com/sooyesama

امام صادق (ع) در نیایشی چنین می‌فرماید: «یا من هدانی الیه، و دلّنی حقیقة الوجود علیه، و ساقنی من الحیرة الی المعرفة». (بحار الانوار، ج ۸۶، ص ۳۷۰). ترجمه: ای خدایی که حقیقت وجود مرا بدو هدایت و دلالت نمود، و مرا از حیرت به معرفت کشانید. این معنای بلند، روح برهان صدیقین است که از سوی عرفا و فلاسفه به زبان‌های گوناگون ارائه شده است. اما جالب اینجاست که ایشان، در آثار خویش بدین روایت، اشارتی نفرمودند. گویا مرئی ایشان نبوده است. جالب‌تر اینکه شیوه مرحوم صدرالمتالهین ذکر آیات و روایات در کنار بحث‌های عقلی و شهودی است. اما او نیز اشارتی بدین روایت ننمود. اما دقیقا همین محتوا را در ابتدای جلد شش اسفار، ارائه داده است. او نیز با توجه به حقیقت خارجی وجود، وجوب آنرا کشف می‌نماید و در واقع از او به او می‌رسد. به بیان دقیق‌تر: از اویی که مورد توجه نیست به اویی که متعلق توجه واقع شده است، سیر می‌کند. و به بیان ادقّ: بر وجود حاضر او تنبیه می‌دهد. شگفتا که حکمای الهی چگونه به روح دین متصل‌اند و از حقیقت وحی (من حیث یشعر و لا یشعر) بهره می‌برند. #ر_س https://eitaa.com/sooyesama

دعوت جوان‌های ما به علوم عقلی، بسیار مهم است؛ توجّهِ حوزه‌ها به علوم عقلی و بخصوص فلسفه، خیلی مهم است. بعضی از آقایانِ بزرگوار و محترمی که خیلی مورد تکریم و احترام ما هستند، اشکال داشتند به اینکه درسهای فلسفه و عرفان و این حرفها در قم زیاد شده. بنده به آن آقایان گفتم که اگر چنانچه فلسفه را شما از قم بردارید، کسانی در جاهای دیگر، متصدّیِ تبیین فلسفه و تدریس فلسفه میشوند که اهلیّت و صلاحیّت این کار را ندارند؛ کمااینکه الان می‌بینیم بعضی از افرادی که در غیر قم به‌عنوان فلسفه‌دان شناخته میشوند و مطرح میشوند، اطّلاعاتشان از فلسفه سطحی است؛ نه اینکه اطّلاع ندارند امّا اطّلاعاتشان عمیق نیست، سطحی است؛ یک چیزی خوانده‌اند و یک اصطلاحی را بر زبان جاری میکنند؛ خب این خوب نیست.خوب است که در خود قم باشد، در حوزه‌ی علمیّه باشد. تهران هم همین‌جور؛ حوزه‌ی علمیّه‌‌ی تهران هم که یک روزی مرکز علوم عقلی بوده. امروز اگر چنانچه تدریس فلسفه و تدریس علوم عقلی در آن رواج پیدا بکند، این به نظر ما یک چیز بسیار خوب و مفیدی خواهد بود ان‌شاءالله. #مقام_معظم_رهبری (دیدار با اعضای مجمع عالی حکمت اسلامی: ۹۷/۲/۳) #ضرورت_فلسفه_در_حوزه https://eitaa.com/sooyesama

طریقۀ اختصاصى اسلام (برای سیر و سلوک)... در پرتو توحیدِ خالص صورت مى‌گیرد؛ زیرا هنگامى كه انسان یقین پیدا كرد كه هستىِ حقیقى ویژۀ خداست، خواهد دانست كه مالك تمام وجود و هستى و آثار آن و پروردگار كلّیه جهانیان، اوست و دیگران در برابر او مالك نفع و ضرر، مرگ و زندگى و یا زنده كردن نیستند. در این حال است كه انسان جز آنچه را كه خدا بخواهد، اراده نمى كند، و جز از آن كه خدا از آن كراهت دارد، متنفّر نیست. #علامه_طباطبایی (علی و فلسفه الهی، ص۳۶) #توحید #تهذیب https://eitaa.com/sooyesama

من چه گویم همگی مات تواند با که گویم همه مرآت تواند وین عجب در پی دیدار تواند لشکری که همه، هیهات، تواند #ر_س https://eitaa.com/sooyesama

حیلت رها کن عاشقا دیوانه شو دیوانه شو وندر دل آتش درآ، پروانه شو پروانه شو هم خویش را بیگانه کن هم خانه را ویرانه کن وانگه بیا با عاشقان، هم خانه شو، هم خانه شو #مولوی https://eitaa.com/sooyesama

آزمودم مرگ من در زندگیست چون رهم زین زندگی پایندگیست #مولوی https://eitaa.com/sooyesama

روایات شیعی گویای آن است که بقای عالم و فیض هستی وابسته به وجود امام و انسان کامل است؛ «لولا الحجة لساخت الارض باهلها». همچنین روایات شیعی خاتم ولایت مطلقه را امام زمان (عج) می‌داند که فعلا غائب است و روزی به اذن الهی ظهور خواهد کرد. جناب محیی‌الدین، در سخنان ذیل، به گونه‌ای شگفت انگیز، هر دو نکته را به زبان عرفان، افاده نموده است: «التنبیه التاسع: إعلم أن القطب الذی علیه مدار احکام العالم و هو مرکز دائره الوجود من الآزل إلی الأبد واحد باعتبارحکم الکثره متعدد. فالنبی فی کل عصر هو قطبه و عند انقضائه نبوه التشریع بتمام دائرتها انتقلت القطبیه إلی الأولیاء مطلقا. فلا یزال فی هذه المرتبه واحد منهم قائم هذا المقام لیحفظ الله تعالی به هذا الترتیب و النظام إلی أن ظهر خاتم الأولیاء الذی هو خاتم الولایه المطلقه والله أعلم». (رساله «تنبیهات علی علوّ الحقیقة المحمدیة العلیة»، در مجموعه «رسائل شیخ اکبر»، ص۴۰۷) بدان که قطبی که مدار احکام نظام هستی و مرکز دایره وجود است، از ازل تا ابد حقیقتا یکی است و به اعتبار حکم کثرت متعدد گردد. پس نبی در هر عصر و زمانی قطب و مرکز نظام وجود زمان است و هنگامی که نبوت تشریعی خاتمه پذیرد قطبیت به اولیاء منتقل گردد. و پیوسته یکی از اولیاء در مقام قطبیت قائم است تا به سبب او خداوند عالم و نظام هستی را حفظ فرماید تا اینکه خاتم اولیاء، که خاتم ولایت مطلقه می‌باشد، ظهور نماید. و خدا آگاه‌تر است. #محی‌الدین_عربی #عرفان #تشیع https://eitaa.com/sooyesama

جز خون دیده، زینت دامان ما نشد در پای هر گلی که گشودیم دامنی #وصال_شیرازی https://eitaa.com/sooyesama

دل جز ره عشق تو نپوید هرگز جان جز سخن عشق نگوید هرگز صحرای دلم عشق تو شورستان کرد تا مهر کسی در آن نروید هرگز #ابوسعیدابوالخیر https://eitaa.com/sooyesama

متن ادبی «داستان انسان» پیرامون سلوک آدمی به سوی حقیقت هستی #روح‌الله_سوری https://eitaa.com/sooyesama

پشت دریاها شهری است قایقی باید ساخت... باید انداخت به آب... پشت دریاها شهری است... #سهراب_سپهری https://eitaa.com/sooyesama

گِلی خوشبوی در حمام روزی رسید از دست دلداری به دستم بدو گفتم که مشکی یا عبیری که از بوی دل انگیز تو مستم بگفتا من گِلی ناچیز بودم و لیکن مدتی با گل نشستم کمال هم‌نشین در من اثر کرد وگرنه من همان بودم که هستم #سعدی https://eitaa.com/sooyesama

اصلا برای همین آمدم، خدا تا با بلای تو من مبتلا شوم از خلق بی‌وفا امید وفا، خطاست من آمدم که ز خَلقت، جدا شوم #ر_س https://eitaa.com/sooyesama

لطف تو مرا دمی که اندر صله بود در گوش دلم هزار و یک زمزمه بود با سوزن نور، سینه بشکافت سماء نور تو میان دل هر روزنه بود #ر_س @sooyesama