سخنان «پدر کریستوفر» درباره مقام حضرت زینب (س). او یک کشیش مسیحی است که رساله دکتری خود را درباره حضرت زهرا (س) و کتابی جداگانه پیرامون حضرت زینب (س) نگاشته است. @sooyesama

گاه‌گاهی که دلم، از جهان می‌گیرد کودکی می‌ورزد، غم بغل می‌گیرد می‌کند اندیشه که بهشت آخر چیست؟ مِثل این دنیایَست یا که دیگر چیزیست؟ کاش جنت باشد چیزی از ریشه دگر کاش دنیا با مرگ، شود از صحنه به در خوشی‌اش زودگذر، اوج او بس دون است نیک دنیا زشت است، زشتی‌اش افزون است مهر آلوده به قهر، صدقِ آلوده به کین ندهد بر دل زار، این دردهایم تسکین گفت روزی جایی عارفی پاک‌سرشت: قلم پاک خدا همه‌جا پاک نوشت حد دنیا این است: نیک و زشتی درهم نور حق در این چاه، سایه‌ای دارد هم نور اگر می‌خواهی رو سوی جنت کن جان خود پاک نما، غرق در لذت کن آن‌چه خواهی آن کن، جنتی بنیان کن این کلید گنج است هرچه خواهی گو: «کُن» حق تو را همچون خود، خالق جنت کرد هرچه خواهی خواهد، هرچه آری آرد مهر مطلق خواهی حُور را إنشا کن صدق ناب ار طلبی با مَلَک نجوا کن ور حقیقت جویی بنِگر متن وجود در تو او، با تو هموست، هوست هرجا مشهود وه چه زیباست بهشت، بس که والاست بهشت هرچه دنیا درد است، وه مداواست بهشت دلم از غم بِرَهد چو به یادش هستم کاش مرگم بنهد دست او در دستم #ر_س @sooyesama

#استاد_مصباح #تمسک_به_خدا @sooyesama

عیسی (ع) در ادبیات عرفانی نماد قلب است. زیرا قلب خاستگاه حیات شی است و معجزه حضرت عیسی نیز احیای مردگان بوده است. البته قلب حیوانی تنها مایه حیات حیوانی است؛ زیرا حواس پنج‌گانه و حرکت ارادی را در بدن پدیدار می‌کند. این قلب با انتشار حیات حیوانی، بدن را زندگی می‌بخشد. اما قلب آدمی (حقیقی)، حیاتی الهی به قوای نفس می‌بخشد که گونه ژرف‌تری از ادراک را به ارمغان می‌آورد. تپش‌های قلب آدمی، حیات تازه‌ای به قوا می‌بخشد که آنها را به ادراک حقیقت توانا می‌سازد. اما قلب آدمی چگونه شکوفا می‌شود؟ خداوند تبارک و تعالی این نکته را در داستان حضرت عیسی (ع) روشن کرده است. تولد عیسی نتیجه نزول جبرائیل (ع) نزد حضرت مریم (س) است؛ «فتمثل لها بشراً سویاً... قال إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا». این واقعه آفاقی یک حقیقت أنفسی را روشن می‌کند که هرگاه جبرائیلِ عقل برای مریمِ نفس تمثل یافت، عیسای قلب متولد می‌شود. اکنون ما باید بکوشیم تا عقل جبرئیلی را بر نفس خویش حاکم کنیم تا قلب آدمیِ ما شکوفا گردد. جبرائیل (ع) فرشته وحی است و نزول جبرائیل بر نفس، به‌معنای پی‌روی از وحی است. اگر شریعت وحیانی را بر نفس خویش حاکم کردیم آنگاه قلب، رفته‌رفته شکوفا شده و حیات الهی را به قوای نفس سرازیر می‌کند. سپس قلب ما نیز، همان‌گونه که عیسی (ع) به بنی‌اسرائیل گفت، به قوای گونان نفس می‌گوید: «إنّی عَبْدُاللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا... وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ... وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَياً». #استاد_محمود_امامی #ولادت_عیسی #عقل_جبرئیلی #قلب_آدمی @sooyesama

برزخ‌ها و مواقف قیامت، از عنایات خداوند بر بندگان است تا عاقبتِ ایشان به آتش ختم نشود؛ لذا پی در پی انسان‌ها را برای شفای بیماری‌های روحی، از دارالشفائی به دارالشفاء دیگر منتقل می‌نماید، و چنانچه با این داروها شفا نیافتند، لاجرم «داغ نهادن» آخرین درمان خواهد بود و گریزی از دخول در آتش نخواهد بود، البته در صورتی‌که هنوز امکان تصفیه‌شدن مانده باشد، و الاّ به‌ناچار در آتش ماندگار خواهد شد. پس آتش نسبت به مؤمنین گناهکار، لطف و عنایت، و راهی به سوی جوار قرب خداوندی است. #امام_خمینی (طلب و اراده، ص۱۵۵) #جهنم #رحمت #پاکسازی @sooyesama

ماهیان از آشوب دریا به خدا شکایت بردند. دریا آرام شد و آنها به تور صیادان گرفتار شدند. آشوب‌های زندگی حکمت خداوند است. از خدا دل آرام بخواهیم نه دریای آرام. @sooyesama

متن کامل خطبه حضرت زهرا (س) به‌همراه ترجمه @sooyesama

#محمدحسین_پویان‌فر #چادرت_را_بتکان @sooyesama

امام حسن عسکری (ع):  نحنُ حججُ اللهِ علی خَلقِهِ وَ جَدّتنا فاطمة حجةُ اللهِ علینا ما حجت‌های خداوند بر آفریدگان هستیم و مادر ما فاطمه حجت خدا بر ماست (تفسیر اطیب البیان، ج۱۳، ص۲۲۵؛ ذیل آیه ۳ سوره جن) @sooyesama

#علامه_حسن‌زاده_آملی #تکامل_برزخی #توسل_امام_رضا @sooyesama

#استاد_حسین_علی‌پور #تنظیم_قوا #هدایت_درونی @sooyesama

#شهید_سلیمانی #اوج_عرفان @sooyesama