#بازنشر 💠 منافات عزاداری بر اهل بیت (علیهم السلام) با صبر سؤال: آیا توصیه آيات و روايات به صبر در برابر مصائب، با برگزاری مجلس عزاداری و گریه شیعیان بر امام حسین (علیه السلام) منافات دارد؟ 📝 پاسخ: 🔹با نگاهی به آیات و روایات می توان دریافت مراد از صبر در حوادث ناگوار، گریه و عزاداری نکردن نیست بلکه منظور جزع و فزع و اظهار سخنان بیهوده و باطل و اظهار نارضایتی نسبت به قضا و قدر الهی است، چنانکه پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در مصیبت فرزندش، ابراهیم، به شدت گریه می کرد و در مقابل اعتراض اصحاب فرمود: «این گریه خشم و نارضایتی نیست بلکه گریه رحمت و رافت است و کسی که رحم نکند مورد رحمت واقع نمی شود.» (1) لذا عزاداری و گریه ای که از روی خشم نسبت به قضای الهی باشد مخالف صبر است اما گریه عاطفی که نشانه محبت و دلرحمی انسان است مصداق صبر نکردن نیست. 🔹برگزاری مجلس عزا عامل تسلی دل غم ديدگان است فلذا در روایات توصیه شده پس از مرگ مسلمان، سایر مسلمانان جمع شده، به بازماندگانش تسلی داده، آنان را به صبر توصیه کنند و برای از دنیا رفته، قرآن تلاوت کرده و درخواست آمرزش نمایند. 🔹کارکرد دیگر برگزاری مجلس عزا بزرگداشت یاد و خاطره شهدا، علما و اندیشمندانی است که با نثار جان خود جامعه اسلامی را حیات دوباره می بخشند، به ویژه شخصیتی همچون امام حسین که به خاطر ویژگی های خاصی که داشت روایت های متعددی برای بزرگداشت هر ساله حماسه ایشان وارد شده که نشانگر عدم منافات این مجالس با توصیه به صبر می باشد. 🔹مراسم و عزای امام حسین (علیه‌السلام)، یک حرکت دینی- سیاسی و اعتراض بر قاتلان و طرفداران آنها در تمام تاریخ می باشد تا هم نهضت حسینی و اهداف قیام آن حضرت همچنان در میان مسلمانان زنده بماند و هم جنایات یزید و هواداران او بر کسی پوشیده نگردد و این حوادث به شاخصی برای تشخیص حق از باطل تبدیل شود. 📚 پی نوشت: 1️⃣. محمد باقر مجلسي، بحارالانوار ، (بيروت، داراحياء التراث العربي، چاپ سوّم) 1403 هـ 1983، ج 79، ص 90 ، ذيل روايت 43. پاسخ کامل در لینک زیر: http://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/9440/ 🆔 @spasokh

#بازنشر 💠آگاهی امام حسین (علیه‌السلام) از شهادت شبهه: آگاهي امام حسين (علیه‌السلام) از شهادتش در كربلا، چگونه با آيه «وَ لا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ» توجيه مي‌شود؟ 📝 پاسخ: روایت های متعددی حاکی از آن است که پیامبران گذشته، پیامبر اسلام، حضرت علی (علیه‌السلام) و حتی خود امام حسین (علیه‌السلام) از واقعه کربلا خبرداده اند. از این روی در اینکه امام حسین (علیه‌السلام) خبر داشتند که پایان کار ایشان با شهادت خواهد بود تردیدی نیست. با این حال، امام حسین (علیه‌السلام) در ماجرای کربلا بر اساس علم طبیعی خویش حرکت کردند، با یزید بیعت نکردند، به مکه رفتند، بر طبق احتمالی که در مورد احتمال ترورشان در موسم حج می دادند روز هشتم ذی الحجه از مکه خارج شدند و با توجه به دعوت کوفیان به سمت کوفه و نه کربلا حرکت کردند، اما روند حوادث به گونه ای شد که ایشان را به کربلا کشاند. بر این اساس روند حرکت امام از مدینه تا کربلا، صرفا بر اساس علم غیب نبوده و قابل محاسبه منطقی و عقلانی بوده است که توجه به آن اصل شبهه را از بین می برد. با این حال حتی اگر امام حسین (علیه‌السلام) بر اساس علم غیب و آگاهی به شهادت، به کربلا رفته باشد باز هم عمل ایشان انداختن جان خود در هلاکت نمی باشد زیرا: 🔹«القاء جان در هلاکت» در آیه 195 سوره بقره شامل کسانی که با ایثار و فداکاری در راه اسلام به شهادت می رسند نمی باشد، چون در این دنیا اهداف مقدسی وجود دارد که جان انسانها در برابر آن ارزشی ندارد همچون دین و حتی کسانی که اینگونه مسیر شهادت را بر می گزینند بر طبق آیات قرآنی دارای اجر عظیمی نزد پروردگار هستند.(1) 🔹 هلاکت مرگ بدون دلیلی است که باعث می شود تا انسان هم در این دنیا و هم جهان آخرت متضرر شود و مورد نکوهش همگان نیز قرار می گیرد ولی شهادت سرمایه ای است که طی آن اگر چه حیات زودگذر دنیوی را از دست می دهد اما هم حیات جاوید آخرت را می خرد و هم در دنیا به الگو و سرمشق برای انسانها تبدیل می شود. 🔹از جهت بعد توحیدی، تمام جهان هستی ملک پروردگار است و تمام دستورات او مصلحتی دارند و از این روی اگر پروردگار متعال به فردی اذن شهادت داده باشد، عمل به این دستور و اذن، نه تنها هلاکت نیست بلکه حیات جاوید و مطابق با امر پروردگار است. 📚 پی نوشت: 1️⃣ (نساء/100) پاسخ کامل در لینک زیر: http://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/9442/ 🆔 @spasokh

#بازنشر 💠 جنگ امام حسین (علیه‌السلام) در ماه حرام شبهه: با اینکه محرم جزء ماه هاي حرام است، چرا امام حسين (علیه‌السلام) در اين ماه جنگ کرد؟ 📝 پاسخ: پيش از اسلام در ميان ماه هاي قمري، چهار ماه (رجب، ذي القعده، ذي الحجه، محرم) ماه حرام نامیده می شد که در آن بر طبق سنت حتي در جاهليت جنگ و خون ريزي حرام و پيکار در آن زشت شمرده مي شد و هر قبيله اي هم که با هم جنگ داشتند، مانند: اوس و خزرج که 120 سال با هم نزاع و پيکار مي کردند، در اين چهار ماه متارکه مي کردند. از طرفی اسلام نیز بر این حرمت مهر تایید زد و جنگ در این چهار ماه را حرام اعلام نمود مگر اینکه دشمنان حرمت این ماه را شکسته و وارد جنگ شوند که در نتیجه مسلمانان حق مقابله به مثل با آنها را دارند و کار حرامی صورت نگرفته است.(1) 🔹در جریان حوادث مرتبط با شهادت امام حسین، امام (علیه‌السلام) که پس از امتناع از بیعت یزید به مکه رفته بود، به منظور جلوگیری از ریخته شدن خونش در ماه حرام، در روز هشتم ذی الحجه مکه را به سمت کوفه ترک کرد، اما یزیدیان، راه وی را در دوراهی کوفه بسته و او را به کربلا هدایت کردند و به دستور ابن زیاد آماده جنگ با امام شدند، در این میان امام حسین (علیه‌السلام) برای حفظ حرمت ماه حرام، طی نامه ای به عمر بن سعد، آیات مربوط به ممنوعیت جنگ در این ماه ها را متذکر شد، اما این هشدارها در وی اثر نکرد و در روز عاشورا نه تنها وارد جنگ با امام حسین (علیه‌السلام) شد بلکه اعلام کرد که آگاه باشید که من اولین کسی هستم که تیر به لشکر حسین (علیه‌السلام) انداختم. 👌از این روی آنکه در کربلا حرمت ماه حرام را شکست و وارد جنگ شد لشکر یزید بود و امام حسین ع به دلیل اینکه در حال دفاع بود عملش مطابق با نص قرآنی و فاقد هر گونه اشکالی بود. 📚 پی نوشت: 1️⃣ بقره/194. پاسخ کامل در لینک زیر: http://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/9441/ 🆔 @spasokh

عنوان: نقش سیاست صدور انقلاب در آغاز جنگ تحمیلی 📝شبهه شماره 172 💠 سیاست مداخله ایران در امور داخلی عراق به نام صدور انقلاب، عامل آغاز جنگ ایران و عراق بود و گرنه عراق به دنبال حسن همجواری با جمهوری اسلامی ایران بود. 🌸پاسخ 1️⃣ سیاست صدور انقلاب به معنای مداخله در امور داخلی کشورهای دیگر نبود، به ویژه اینکه تعابیر امام ره همچون ابراز امیدواری برای اتحاد امت اسلامی و غلبه بر اجانب و سلطه گران، در دیدار با هیات های دیپلماتیک رسمی هم به کار می رفت که اگر مراد از آن، دخالت در مسائل داخلی کشورهای دیگر بود، چنین معنایی در دیدار با هیات های رسمی بی معنا بود. 2️⃣ امام خمینی ره در مواضع رسمی خود بارها اعلام کرده بود که حتی اگر قدرت گرفتن همه دنیا را داشت، باز هم بنایش انجام چنین کاری نیست، لذا زمانی که نظر کارشناسان نظامی برای ورود به خاک عراق را تایید کرد، هدف از این کار را نه تصرف خاک عراق و یا سرنگونی دولت این کشور، بلکه دفع حملات توپخانه ای و وادار کردن عراق به صلح عادلانه معرفی کردند. 3️⃣ امام خمینی ره از همان آغاز به دیپلماسی و حسن همجواری با همسایگان اعتقاد داشت، به همین دلیل علاوه بر استقبال گرم از هیات های دیپلماتیک کشورهای همسایه، نامه های آنها را با محبت تمام پاسخ می داد همچون پاسخ نامه رئیس جمهور وقت عراق. 4️⃣ بر اساس اسناد برجای مانده، نه صدام و نه حامیان وی که تلاش داشتند جمهوری اسلامی ایران را به عنوان آغازگر جنگ معرفی کنند، هرگز مداخله ایران در عراق را بهانه آغاز جنگ معرفی نکرده اند، چنانکه صدام هم به هنگام لغو قرارداد الجزایر، صرفا مواردی همچون ناعادلانه بودن قرارداد را بهانه آغاز جنگ اعلام کرده بود. 5️⃣ شواهدی وجود دارد که تهاجم صدام به ایران، توطئه ای از پیش طراحی شده بود که با سوء استفاده از خلأ قدرت ناشی از سقوط رژیم شاه صورت می گرفت، به طوری که حتی پیش از ایراد هر گونه فرمایشی از سوی حضرت امام ره، زمینه های آن از سوی حزب بعث در حال فراهم شدن بود، همچون اخراج هزاران ایرانی از عراق، توزیع اسلحه بین ضدانقلاب، تجاوزات مکرر مرزی و ...، حتی طبق برخی نقل ها، صدام از سه ماه پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، زمینه های حمله به ایران را فراهم کرده و پس از کودتای درون حزبی که منجر به برکناری حسن البکر شد، این توطئه را عملیاتی کرد. #دفاع_مقدس #جنگ_تحمیلی #صدور_انقلاب #سیاست_صدور_انقلاب #آغاز_جنگ #آغازگر_جنگ #صدام_و_آغاز_جنگ #امام_خمینی_و_آغاز_جنگ پاسخ کامل: https://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/951842/ 🆔@spasokh

#بازنشر #امامت_امام_سجاد_علیه_السلام 📝شبهه: اگر حضرت علي اكبر (علیه‌السلام) از صحنه كربلا زنده بيرون مي آمد به خاطر شباهت هایی که با پیامبر صلی الله علیه و آله داشتند به مقام امامت می رسیدند و مانع از امامت امام سجاد (علیه‌السلام) مي گرديد. پاسخ: 1️⃣ امامت ادامه رسالت است و همانطور كه نبوت يك مقام و منصب الهي است و امكان ندارد مثلا فردي از طريق گزينش مردم به مقام نبوت برسد، امامت نيز مقامي الهي است و تنها از طریق نصب الهی تعیین می گردد[1] چرا که نبی و امام باید معصوم باشند و تشخیص معصوم نیز فقط توسط خداوند متعال صورت می گیرد حتی بنا بر روایات، اختیار انتخاب امام در دست ائمه نیز نمی باشد[2] بلکه این امر به وسیله خداوند متعال به رسولش و از طریق او به امام علی (علیه‌السلام) ابلاغ شده و هر امامی نیز آن را به امام بعد ابلاغ می کند؛[3] بر این اساس است که در کتاب شریف اصول کافی، علاوه بر تصریح به انتصابی بودن امامت، روایات مربوط به تصریح هر امام به امام برگزیده بعد از خود از جانب پروردگار نیز بیان شده است؛ از جمله این موارد وصیت امام حسین (علیه‌السلام) در مورد امامت حضرت سجاد (علیه‌السلام) می باشد. [4] 2️⃣ حضرت علی اکبر علیه‌السلام از مقام و منزلت ارجمندی برخوردار بودند واز جهات خلقیات و شکل و شمائل نیز بسیار شبیه پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله بودند اما این بدین معنا نیست که ایشان معصوم و افضل هم بوده باشند؛ امام سجاد علیه‌السلام هم معصوم بودند و هم به لحاظ علم امامت و سایر ویژگی های لازم برای امامت افضل از حضرت علی اکبر علیه‌السلام بودند چنانکه در روایات وارده به عنوان جانشین امام حسین (علیه‌السلام) از او نام برده شده بود. از این روی حضرت علی اکبر (علیه‌السلام) حتی اگر در کربلا شهید نمی شد باز هم امام چهارم، امام سجاد (علیه‌السلام) بودند. پی نوشت: 1. سبحاني، جعفر، الهيات و معارف اسلامي، ص 352. 2.صدوق، كمال الدين و تمام النعمة، ج 1، ص 422. 3. ر.ك: همان، ص 439، باب 22. 4. کلینی،محمد بن بعقوب،اصول کافی،اسوه،سوم،1375، ج2،ص360-388. پاسخ کامل در لینک زیر: http://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/9443/ 🆔 @spasokh

عنوان: نیابت رهبری از امام زمان عج 📝شبهه شماره 173 💠 امام زمان در توقیع شریف به آخرین نائب خود دستور داده بود که جانشینی برای خود برنگزیند و در نتیجه در دوران غیبت کبرا دیگر نائبی وجود نخواهد داشت، به همین دلیل، نمی توان رهبری را نائب امام زمان نامید. 🌸پاسخ 1️⃣ امام زمان عج، در دوران غیبت صغری، 4نائب داشتند که به حضور ایشان رسیده و اوامر حضرت را به مردم می رساندند که به نام مشخص بوده و به نائب خاص مشهور بودند. 2️⃣ امام زمان در آخرین توقیع خود به آخرین نائب دستور دادند که جانشینی برای خود انتخاب نکند. مقصود امام به قرینه ذيل روايت (هر كس ادعاي مشاهده ولي عصر (عج) را كند دروغگوست) این بود که دیگر نائبی که امام را مشاهده کرده و دستورات را از ایشان اخذ کند وجود نخواهد داشت، اما این با وجود نائبانی که در دوران غیبت، بدون مشاهده امام باید متکفل امور شیعیان شوند منافاتی ندارد. 3️⃣ ادله روایی نیز حاکی از آن است که امامان معصوم ع، برای دوران غیبت کبرا، شیعیان را به نائبانی دعوت کرده اند که اوصافشان ذکر شده است همچون روایت حوادث واقعه(و اما الحوادث الواقعه فارجعوا فيها الي رواة حديثنا فانهم حجتي عليكم) و روایت (فأما من كان من الفقهاء صائنا لنفسه حافظاً لدينه مخالفاً علي هواه مطيعاً لامر مولاه فللعوام أن يقلّدوه). ✅ نتیجه: 🔸در دوران غیبت امام زمان، کسی که داراي شرائط علمي، بينش صحيح سياسي و اجتماعي و عدالت و تقوي باشد شایستگی تصدی امور مسلمین را داشته و بر طبق ادله فوق، از سوی امام زمان منصوب به نصب عام می باشد و به همین دلیل می توان او را نائب عام امام زمان عج نامید که با نائبان خاص تفاوت دارد. #ولی_فقیه #نائب_امام_زمان #نیابت_رهبری_از_امام_زمان #نواب_اربعه #نواب_عام #نواب_خاص پاسخ کامل: https://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/951843/ 🆔@spasokh

#بازنشر عنوان: پیاده روی اربعین و هزینه های فراوان 📝شبهه با وجود هزینه های بالای پیاده روی اربعین، برگزاری این مراسم چه لزومی دارد؟ پاسخ 1️⃣ عدد «چهل» و واژه «اربعین»، هم در فرهنگ اسلامی و هم ادبیات فارسی، جایگاه مهمی داشته است به عنوان مثال، حضرت موسی ع برای دریافت الواح تورات، چهل شب خدا را مناجات کرد و یا چهل سالگی در قرآن، مقطع کمال عقلی و رشد معنوی انسان ها معرفی شده است، چنانکه در دهها روایت نیز به عدد چهل عنایت خاصی شده است. 2️⃣ از منظر درون دینی و به استناد روایات معتبر اسلامی، زنده نگه داشتن یاد شهدای کربلا و سوگواری بر مصائب آنان، اهمیت فراوانی داشته و پاداش فراوانی برای آن در نظر گرفته شده است ، چنانکه ائمه ع نیز از هر فرصتی برای زنده نگه داشتن این واقعه استفاده می کردند. 3️⃣ زیارت اربعین نیز از دیر باز در فرهنگ شیعه جایگاه داشته است به گونه ای که در برخی روایات، این زیارت یکی از نشانه های شیعه معرفی شده است، شاید رمز اهمیت این روز در این باشد که این روز، از یک سو روز کامل شدن رسالت اسرای کربلا در رسوا ساختن یزیدیان و رساندن پیام خون شهداست و از سوی دیگر مبدأ حرکت جوشنده و تمام‌ناشدنی فرهنگ ظلم ستیز حسینی در طول تاریخ است که نشانه آن، اعتراف یزید به شکست خود و اعزام محترمانه اسرا به مدینه و نیز آغاز قیام های ضد ظلم و ستم همچون توابین، مختار و ... می باشد. 4️⃣ در روایات اسلامی، پیاده روی و سختی کشیدن در راه زیارت امام حسین ع بسیار مورد توجه بوده است و به مرور زمان، به یک رسم در میان علاقمندان اهل بیت ع، اعم از شیعه و سنی و حتی غیر مسلمان تبدیل شده است، از طرفی این مراسم، آثار مهمی دارد که توجه به آنها صرف هزینه هایی به مراتب بیش از این را مجاز می سازد، از جمله: ✅ نماد شور و شعور و اعتلای فرهنگ اسلامی می باشد، ✅ با توجه به مشارکت اهل سنت و سایر ادیان آسمانی در این مراسم، نماد همبستگی جهان اسلام و حتی ادیان الهی در برابر ظلم جهانی است، ✅ این کار، بازسازی نمادین هجرت از خودخواهی به سوی خداخواهی و گذاردن دست بیعت و اطاعت در دست ولی خداست، ✅ عامل تقویت هویت شیعیان در قالبی ساده، ملایم و نرم و عاری از هرگونه خشونت و تعرّض به دیگر فرق اسلامی است. ⚠️ نکته: مراسم پیاده روی اربعین، همچون هر برنامه مذهبی دیگری در کنار نقاط قوت خود، ممکن است نقاط ضعف و آسیب هایی نیز داشته باشد همچون اسراف و ریخت و پاش که راهکار مقابله با آن نیز مدیریتی است که می تواند ضمن ایجاد رفاه متناسب و متعادل برای زائران، هزینه‌های غیرضرور را در رسیدگی به تهیدسان و نیازمندان کشور‌های اسلامی، به کار گیرد. #اربعین #پیاده_روی_اربعین #زیارت_اربعین #اسلام_و_زیارت_اربعین #هزینه_های_اربعین #فوائد_اربعین پاسخ کامل: http://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/951799/ 🆔@spasokh

#بازنشر #پیاده_روی_اربعین_موجب_اضرار_بدن 📝شبهه پیاده‌روی مسیر نجف تا کربلا در ایام اربعین، مستلزم مشقت و رنج بدنی فراوان است؛ در حالی که در شریعت اسلامی، تحمیل رنج بر بدن کار نادرستی تلقی شده است. پاسخ 1️⃣ این ادعا به این شکل کلی پذیرفته نیست؛ دفاع از جان، ناموس، دین و سرزمین نه تنها مشقت جسمی بلکه خوف جسمانی را نیز به همراه دارد در حالی که اسلام دستور به جهاد در راه خدا است؛ 2️⃣ یکی از ملاک های جواز و عدم جواز تحمیل مشقت بر بدن، هدفی است که فرد در نظر دارد و می‌خواهد با رفتار خود آن را محقق کند؛ چنانکه هدف متعالی و مقصود، معنوی و بلندمرتبه و برای فرد و جامعه حیاتی باشد، تحمیل مشقت بر بدن روا بلکه گاه واجب است ولی اگر هدف فرد هدفی مادی و دنیایی باشد، تحمیل مشقت کاری نامناسب است؛ 3️⃣ پیاده روی اربعین چنانچه همراه با توجه باشد فرد را از لحاظ روحی و معنوی آماده ورود به ساحت ولایت ولی خدا می‌سازد و به فکر، عاطفه و عمل فرد رنگ و بوی الهی می بخشد. 4️⃣ پیاده روی اربعین به ویژه در قالب اجتماع باشکوهی که در سال های اخیر رخ داده است سبب زنده نگه داشتن و تبلیغ نام و یاد امام حسین علیه السلام است؛ این اجتماع باشکوه ذهن های کنجکاو و جان های مشتاق را از سراسر عالم متوجه هدف قیامی می نماید که خلاصه بعثت همه انبیاء است. پاسخ کامل: http://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/9456/ 🆔@spasokh

#بازنشر #پیاده_روی_اربعین_مانع_انسجام_فرق_اسلامی 📝شبهه رسم پیاده‌روی اربعین تبدیل به یک حماسه‌ی شیعی شده است و این امر می‌تواند به همبستگی و انسجام میان همه‌ی فرق اسلامی آسیب رساند و مانع وحدت امت اسلامی شود. پاسخ 1️⃣ پیاده‌روی ساده و خالصانه و به قصد زیارت امام حسین (علیه‌السلام) مخصوص شیعیان نیست و بسیاری از اهل سنت نیز در این مراسم شرکت می‌کنند؛ همچنانکه آمارها و گزارشات نیز مؤید این مطلب است. 2️⃣ مراسم پیاده‌روی اربعین هرگز نمایش اقتدار شیعه در برابر دیگر فرق اسلامی نبوده و نیست؛ بلکه نمایش اقتدار جبهه‌ی حق در برابر ظلم جهانی و به نوعی تبلیغ به سوی وحدت است. 3️⃣ شیعه از همان ابتدای شکل‌گیری در زمان پیامبر تاکنون، تاریخ پرفراز و نشیب، خونبار و دشواری را پشت سر گذشته است. از این رو استفاده از ابزارهای مشروعی که به تقویت هویت مذهبی و تحکیم انسجام درون‌مذهبی و نمایش اقتدار و صلابت شیعه در برابر قدرت‌های ظالم جهان مدد می‌رساند، وظیفه‌ای مهم و ضروری است که یکی از مصادیق آن شرکت در پیاده‌روی اربعین است. 4️⃣ مراسم پیاده روی اربعین که با حضور عاشقانه و خالصانه دوستان اهل‌بیت، فارغ از هرملیت و زبان، انجام می‌گیرد، یکی از بهترین فرصت‌های آشنایی و تعمیق روابط معنوی، سیاسی و فرهنگی شیعیان جهان است. این مراسم در قالبی ساده، ملایم و نرم و عاری از هرگونه خشونت و تعرض به دیگر فرق اسلامی، شیعیان را به‌عنوان امتی مقتدر و با صلابت معرفی کرده و ضمن به نمایش گذاردن مناسک شیعی، پیام وحدت، یکپارچگی و هوشیاری آن‌ها را به دشمنان و بدخواهان فریاد می‌زند. پاسخ کامل: http://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/9454/ 🆔@spasokh

برای دریافت رايگان نسخه اندرویدی و ویندوزی نرم افزار «اربعین عشق» به آدرس ذیل مراجعه فرمایید: http://www.andisheqom.com/fa/software/View/951797/ 🆔 @spasokh

🔺دریافت نسخه اندرویدی نرم افزار «اربعین عشق» مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه های علمیه 🆔 @spasokh