eitaa logo
مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه‌های علمیه
4.3هزار دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
434 ویدیو
54 فایل
سایت مرکز: https://www.pasokh.org سامانه پاسخ: https://www.spasokh.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
عنوان: ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر 📝شبهه شماره 119 چرا پس از فتح خرمشهر با وجود توقف جنگ از سوی عراق و پیشنهادهای صلح، ایران تا 27 تیرماه سال 67 قطعنامه را نپذیرفته و به جنگ ادامه داد؟ 🌸پاسخ 1⃣صلح مجموعه‌اي از آتش‌بس، عقب‌نشيني، تعيين متجاوز، تأمين خسارتهاي وارده، تضمین عدم تعرض مجدد و... است كه در آن زمان، چنین پیشنهاد جامعی صورت نگرفته و شوراي امنيت و ديگران،‌ تنها آتش بس به معنای حالت نه جنگ، نه صلح را توصيه مي‌كردند که اگر ایران می پذیرفت، جنگ تا سالهای متمادی طول می کشید. 2⃣با وجود خروج عراق از خرمشهر، مناطق مهمی همچون شلمچه، طلائيه، فكّه، قصر شيرين، سومار، نفت شهر و مهران يا در تيررس مستقيم دشمن و يا عملاً در اشغال آنها بوده و امكان آزادسازي آنها که بالغ بر پنج هزار كيلومتر مربع از خاك ايران بود، از طریق آتش بس و مذاكره غير معقول و ناممكن به نظر مي‌رسيد. 3⃣در آن مقطع هيچ يك از مجامع بين‌المللي حاضر نشدند تا صدام و حزب بعث را محكوم نموده و آنان را به عنوان متجاوز معرفي نمايند و صدام هم اعلام می کرد که صرفا اندکی نیروهایش را عقب کشیده است و در نتیجه جز با ادامه جنگ و ورود در خاک عراق بر اساس اصل متعارف نظامي «تعقيب دشمن»، هیچ تضمینی برای حمله مجدد صدام وجود نداشت. 4⃣در پيشنهادهاي آتش‌بس پس از فتح خرمشهر و نيز در قطعنامه‌هاي شوراي امنيت هيچ راهكاري براي پرداخت غرامت و جبران خسارات جنگ پيش‌بيني نشده بود و پیشنهادهایی همچون تشکیل صندوق مشترک جهت تامین پول و تقسیم آن میان دو کشور، به لحاظ حقوقی مبتنی بر پذیرش مقصر بودن ایران و عراق در جنگ بود در حالی که صرفا عراق، متجاوز بود. ✅در پايان جنگ، مجامع بين‌المللي با مشاهدة قدرت رزمندگان اسلام در «فاو» تصميم قطعي به خاتمه جنگ به هر شكل ممكن گرفتند. از اينرو قطعنامة 598 را به نحوي تدوين كردند كه در برگيرندة برخي از خواسته‌هاي مشروع ايران بود و ايران اسلامي نيز با در نظر گرفتن اوضاع و شرايط منافع كشور، قطعنامه را پذيرفت. پاسخ کامل: http://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/951781/ 🆔@spasokh
عنوان: نقش سیاست صدور انقلاب در آغاز جنگ تحمیلی 📝شبهه شماره 172 💠 سیاست مداخله ایران در امور داخلی عراق به نام صدور انقلاب، عامل آغاز جنگ ایران و عراق بود و گرنه عراق به دنبال حسن همجواری با جمهوری اسلامی ایران بود. 🌸پاسخ 1️⃣ سیاست صدور انقلاب به معنای مداخله در امور داخلی کشورهای دیگر نبود، به ویژه اینکه تعابیر امام ره همچون ابراز امیدواری برای اتحاد امت اسلامی و غلبه بر اجانب و سلطه گران، در دیدار با هیات های دیپلماتیک رسمی هم به کار می رفت که اگر مراد از آن، دخالت در مسائل داخلی کشورهای دیگر بود، چنین معنایی در دیدار با هیات های رسمی بی معنا بود. 2️⃣ امام خمینی ره در مواضع رسمی خود بارها اعلام کرده بود که حتی اگر قدرت گرفتن همه دنیا را داشت، باز هم بنایش انجام چنین کاری نیست، لذا زمانی که نظر کارشناسان نظامی برای ورود به خاک عراق را تایید کرد، هدف از این کار را نه تصرف خاک عراق و یا سرنگونی دولت این کشور، بلکه دفع حملات توپخانه ای و وادار کردن عراق به صلح عادلانه معرفی کردند. 3️⃣ امام خمینی ره از همان آغاز به دیپلماسی و حسن همجواری با همسایگان اعتقاد داشت، به همین دلیل علاوه بر استقبال گرم از هیات های دیپلماتیک کشورهای همسایه، نامه های آنها را با محبت تمام پاسخ می داد همچون پاسخ نامه رئیس جمهور وقت عراق. 4️⃣ بر اساس اسناد برجای مانده، نه صدام و نه حامیان وی که تلاش داشتند جمهوری اسلامی ایران را به عنوان آغازگر جنگ معرفی کنند، هرگز مداخله ایران در عراق را بهانه آغاز جنگ معرفی نکرده اند، چنانکه صدام هم به هنگام لغو قرارداد الجزایر، صرفا مواردی همچون ناعادلانه بودن قرارداد را بهانه آغاز جنگ اعلام کرده بود. 5️⃣ شواهدی وجود دارد که تهاجم صدام به ایران، توطئه ای از پیش طراحی شده بود که با سوء استفاده از خلأ قدرت ناشی از سقوط رژیم شاه صورت می گرفت، به طوری که حتی پیش از ایراد هر گونه فرمایشی از سوی حضرت امام ره، زمینه های آن از سوی حزب بعث در حال فراهم شدن بود، همچون اخراج هزاران ایرانی از عراق، توزیع اسلحه بین ضدانقلاب، تجاوزات مکرر مرزی و ...، حتی طبق برخی نقل ها، صدام از سه ماه پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، زمینه های حمله به ایران را فراهم کرده و پس از کودتای درون حزبی که منجر به برکناری حسن البکر شد، این توطئه را عملیاتی کرد. پاسخ کامل: https://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/951842/ 🆔@spasokh