عنوان: داستان ذوالقرنین و وحیانی بودن قرآن 📝شبهه شماره 111 استفاده قرآن از داستان ذوالقرنین که از سروده های سریانی اسکندر برگرفته شده و در میان مردم مشهور بوده، اختلاف در مصادیق ذوالقرنین و نپرداختن به جزئیات ماجرا، نشانگر غیر وحیانی بودن آنست. پاسخ 1⃣ استفاده قرآن از داستان های مشهور اشکال ندارد، چون قرآن کتاب هدایت است و در این مسیر از هر آنچه که منجر به هدایت می شود مثل داستان های پندآموز بهره میگیرد، لذا قرآن از یک سو از داستان های واقعی استفاده می کند تا قابل الگوگیری برای مخاطبان باشد و از سوی دیگر داستان های واقعی مشهور را از پیرایه های موجود در آنها جدا کرده و واقعیت اصلی آن را ذکر می کند که نشانه وحیانی بودن آن است. 2⃣ اختلاف در مصادیق ناشی از تفسیر مفسران و از جمله دور شدن آنها از مفسران اصلی یعنی معصومان ع است و گرنه در قرآن، اختلافی در باره حقیقتی واحد به نام ذوالقرنین که فرمانروایی خداپرست بوده و اقداماتی عام المنفعه انجام داده وجود ندارد و اینکه قرآن به جزئیات بیشتر و نیز مصداق نپرداخته به دلیل عدم نیاز به آنهاست، چرا که قرآن کتاب داستان نیست بلکه کتاب هدایت است و صرفا بخشی از داستان ها را که در مسیر هدایتگری لازم است نقل می کند. #ذوالقرنین #داستان_ذوالقرنین_و_وحیانی_بودن_قرآن پاسخ کامل: http://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/951773/ 🆔 @spasokh