eitaa logo
مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه‌های علمیه
4.3هزار دنبال‌کننده
1.9هزار عکس
434 ویدیو
54 فایل
سایت مرکز: https://www.pasokh.org سامانه پاسخ: https://www.spasokh.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
عنوان: تعارض معاد با واقعیت های عینی و دستاوردهای علوم تجربی 📝شبهه شماره 115 ♦️با تأمل در تصویری که آيات معاد به دست مي‌دهد، چند ابهام مطرح می شود: الف) كسي كه در سن كودكي از دنيا مي‌رود آنجا چه كسي از او مراقبت مي كند و وقتي رشد نمي كند چه لذتي از نعمت هاي ابدي بهشتي مي برد؛ ب) پیری که از دنیا می رود اگر در همان حال ضعف و مرض باشد از نعمت بهشت نمی تواند استفاده کند و اگر جوان شود آن شخص سابق نيست و قسمتي از عمرش كه بيشتر اعمال نيكش را در آن انجام داده ناديده گرفته مي شود؛ ج) تكليف زنان در بهشتي كه نعمت هاي آن براي مردان است چه مي شود؛ د)زندگي ابدي ويكنواخت لذتی نداشته و خستگي و احساس بطالت را به همراه مي آورد؛ ه) مباحث مطرح شده در قرآن با نتايج علوم طبيعي سازگاري ندارد! 🌸پاسخ 1⃣ طبق برخی روايات تا فرارسيدن قيامت، از كودكان مراقبت خواهد شد. امّا در روزقيامت، امام علي ع در ذيل آيه 21 / طور، از پيامبر ص نقل كرده اند كه: مؤمنين و فرزندان‌شان دربهشت خواهند بود؛ اما به هر روي، كودكان نيز به صورت كودك وارد بهشت نمي‌شوند و با قدرت الهي به صورت جوان به بهشت داخل خواهند شد. 2⃣جوان شدن باعث نمي‌شود اعمال دوران پيري فرد از بين برود؛ چون آنچه شخصيت انسان را مي‌سازد، روح اوست كه همواره ثابت است و پيري در آن راه ندارد؛ [1] 3⃣به غیر از «حورالعین» که ظاهرا اختصاص به مردان دارد سایر نعمت های بهشتی که خداوند توصیف کرده اختصاصي به زنان يا مردان ندارد و همه بهشتيان از آن بهره‌مند مي‌شوند؛ چنانکه زنان هم از نعمت همسران بهشتي برخوردار خواهند بود؛ اين همسران يا همان همسران مؤمن دنيايي زنان هستند و يا اگر همسرشان در جهنم باشد با مردان بهشتي ديگري ازدواج خواهند كرد؛ 4⃣ اولا در همين دنيا هم همه نعمت‌ها خسته‌ كننده نيستند؛ مثلا كسي كه سراسر عمر خود آب مي‌نوشد يا غذا مي‌خورد، خسته نمي‌شود، اگر بعضي از نعمت‌ها هم موجب كسالت مي‌شود به سبب ظرفيت محدود ماست؛ در حالي كه در بهشت اين مشكلات وجود ندارد؛ برفرض اينكه برخورداري زياد از نعمتي، موجب خستگي شود، در بهشت به سبب اينكه انواع نعمت‌ها فراهم است، هيچ چيز موجب دلزدگي بهشتيان نمي‌شود؛ [2] به قول شهید مطهری «انسان وقتي به هدف مي‌رسد، معنا ندارد از هدف خودش، تنفر پيدا كند؛ انسان از چيزي تنفر پيدا مي‌كند كه هدف اصلي و اصيلش نيست.» [3] 5⃣مسائل مربوط به قيامت در رتبه‌اي است كه علم طبيعي و تجربي بشر نمي‌تواند درباره‌ آن قضاوت كند؛ علم تجربي نه مي‌تواند آن را اثبات و نه نفي كند؛ البته پهنه‌ طبيعت و فرايندهايي كه در دل آن رخ مي‌دهد و علم تجربي مي‌كوشد تا آن‌ها را توضيح دهد و از این رو مي‌تواند به عنوان شواهدي بر امكان و وقوع معاد مورد توجه قرار گيرد؛ چنانكه قرآن در آيات متعددي براي رفع استبعاد از امكان و وقوع معاد، به رويدادهايي كه در عالم طبيعت رخ مي‌دهد، استناد كرده است. [4] ✍پی نوشت: [1] رک: آموزش عقايد، محمدتقی مصباح يزدي، ص357. [2] زخرف/70و71. [3] مجموعهآثار، مرتضی مطهرى، ج4، ص653. [4] آيات پاياني يس. پاسخ کامل: http://www.andisheqom.com/fa/telegram/View/951777/ 🆔@spasokh