eitaa logo
سید سلمان علوی
331 دنبال‌کننده
394 عکس
259 ویدیو
11 فایل
ارتباط با من: @ss_alavi
مشاهده در ایتا
دانلود
🔷شخصیت ادبی شیخ بهایی اشعار بسیاری به فارسی و عربی سروده است که بیشتر آنها در کتاب کشکول آمده است و مضامینی عرفانی و صوفیانه دارد. کلیات اشعار فارسی او شامل غزلیات، مثنویات (نان و حلوا، شیر و شکر، نان و پنیر)، قطعات، رباعیات، مُستَزاد و مُخَمَّس توسط سعید نفیسی در ۱۰۳ صفحه، اولین بار در ۱۳۱۶ش به چاپ رسید. گفته شده این کلیات ناقص بوده و شامل کلیه اشعار فارسی نبوده، اشعار عربی را ندارد و همچنین انتساب بعضی از اشعار آن به بهایی، جای تردید دارد. گفته شده اشعار بهایی شباهت بسیاری به مثنوی جلال الدین بلخی دارد. بهاءالدین عاملی در مثنوی فارسی شیر و شکر برای اولین بار در شعر فارسی، بحر «خَبَب»، رایج در اشعار عربی و ناآشنا در فارسی را به کار برده است. مخمس معروف «تمنای وصال» با مطلع «تا کی به تمنای وصال تو یگانه» از اشعار اوست. اشعار عربی وی را نخستین بار شیخ محمدرضا فرزند شیخ حر عاملی جمع‌آوری کرده و بعدها به صورت کامل چاپ شده است. مشهورترین شعر عربی بهایی قصیده‌ای با عنوان «وسیلة الفوز و الامان فی مدح صاحب الزمان» در ۶۳ بیت است. بهایی آثاری نیز در نثر فارسی دارد که مهم‌ترین آنها به زبان فارسی کتاب «پند اهل دانش و هوش به زبان گربه و موش» است. شیخ در این اثر بعضی موضوعات و مسائل عرفانی و صوفیانه را به شیو ه رمز و تمثیل آورده است. موش و گربه در واقع شامل انتقادات بهایی به تصوف دروغین و صوفی نمایان است. کتاب بهایی از یک سو متأثر از موش و گربه منظوم عبید زاکانی و از سوی دیگر تأثیرگذار در رساله منثور جواهر العقول منسوب‏ محمد باقر مجلسی (چاپ ۱۳۲۴ق) است. 📚منبع: ویکی شیعه 🆔 @ss_alavi_ir
🔷تمنای وصال مخمّس معروف تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه خواهد به سر آید، شب هجران تو یا نه؟ ای تیر غمت را دل عشاق نشانه جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه رفتم به در صومعهٔ عابد و زاهد دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد در میکده رهبانم و در صومعه عابد گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد یعنی که تو را می‌طلبم خانه به خانه روزی که برفتند حریفان پی هر کار زاهد سوی مسجد شد و من جانب خمار من یار طلب کردم و او جلوه‌گه یار حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار او خانه همی‌جوید و من صاحب خانه هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو هرجا که روم پرتو کاشانه تویی تو در میکده و دیر که جانانه تویی تو مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه بلبل به چمن زان گل رخسار نشان دید پروانه در آتش شد و اسرار عیان دید عارف صفت روی تو در پیر و جوان دید یعنی همه جا عکس رخ یار توان دید دیوانه نیم من که روم خانه به خانه عاقل به قوانین خرد راه تو پوید دیوانه برون از همه آیین تو جوید تا غنچهٔ بشکفتهٔ این باغ که بوید هرکس به زبانی صفت حمد تو گوید بلبل به غزلخوانی و قمری به ترانه بیچاره بهائی که دلش زار غم توست هرچند که عاصی است ز خیل خدم توست امید وی از عاطفت دم به دم توست تقصیر «خیالی» به امید کرم توست یعنی که گنه را به از این نیست بهانه 🆔 @ss_alavi_ir
🔷توسّل به شیخ بهایی رضوان‌الله‌علیه 🔸آیت الله مجتهدی تهرانی رضوان الله علیه: در زمان شاه عباس، شیخ الاسلام ایران بود قبر ایشان در حرم مشهد است. سر قبرش بروید و فاتحه ای بخوانید. سه عالم مشهور در مشهد هستند که خیلی ها متوجه نیستند ما هر وقت به مشهد می رویم مقیدیم که سر مزار آنها برویم. یکی از آن علما شیخ بهایی است که قبرش در خود حرم است سر قبر او بروید و دعا بخوانید و قرآن بخوانید؛ یکی شیخ حر عاملی در گوشه صحن اسماعیل طلایی در زیر زمین است عالم دیگر شیخ طبرسی است؛ آیت الله نخودکی هم در گوشه صحن اسماعیل طلایی است که غالبا به آنجا می روند و دعا می خوانند. 📚بدیع الحکمة، حکمت ۴۲. 🔹آیت الله سید محمود مجتهد سیستانی رضوان الله علیه (برادر مرجع عالیقدر آیت الله سید علی سیستانی دامت برکاته): در تشرف به حرم حضرت رضا سلام الله علیه ابتدا جا دارد انسان به سر مزار شیخ بهایی رحمة الله علیه رفته و فاتحه ای برای این عالم وارسته خوانده و ایشان را واسطه قرار دهد و بعد به زیارت امام هشتم مشرف شود، زیرا ما با این اعمال و رفتارمان مستقیما از حضرتش نمی‌توانیم‌ آنچنان که باید کسب فیض نماییم و همچنین برای جلب نظر حضرت رضا سلام الله علیه سر مزار شیخ حر عاملی رحمة الله علیه بروید. 🆔 @ss_alavi_ir
🔷پندی برای جویندگان حکمت چند و چند از حکمت یونانیان؟ حکمت ایمانیان را هم بدان چند زین فقه و کلام بی‌اصول مغز را خالی کنی، ای بوالفضول صرف شد عمرت به بحث نحو و صرف از اصول عشق هم خوان یک دو حرف دل منوّر کن به انوار جَلیّْ چند باشی کاسه لیس بوعلی؟ سروَر عالم، شه دنیا و دین سُؤْر مؤمن را شفا گفت ای حزین سؤر رسطالیس و سؤر بوعلی کی شفا گفته نبیِّ منجلی؟ سینهٔ خود را برو صد چاک کن دل از این آلودگی‌ها پاک کن از مثنوی نان و حلوا 🆔 @ss_alavi_ir
سید سلمان علوی
🔷یکی از پیام‌هایی که این روزها دیدنش در تویتر(ایکس) عادی شده این است: «من دارم #شیعه می‌شوم» #
🔷شیعه شدن یک سنی بعد از حمله ایران به اسراییل 🔸بعد از این ‌که دیدم ایرانِ شیعه، در سایه سکوت بیش از یک میلیارد و نیم سنّی چه کرد، از اینجا و در صحت کامل عقل و در مقابل همه جهان، تشیع خود را اعلام می‌کنم، و برادران و خواهرانم را دعوت می‌کنم شیوه علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) و اهل بیت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را پیش گرفته و از دشمنانشان اعلام برائت کنند. 🆔 @ss_alavi_ir
🔷رهبر معظم انقلاب در آستانۀ عملیات در یکی از جلسات مرتبط این بیت را خواندند: تو رااست معجزه در کف، ز ساحران مهراس عصا بیفکن و از بیم اژدها مگریز 🔸این بیت یکی از أبیات غزلی است که حضرت آقا چندسال پیش سروده‌اند و امروز با دستخط ایشان در صفحه آقای فضائلی (از اعضای دفتر رهبر انقلاب) منتشر شد. ➖➖➖➖➖ دلا ز معرکه‌ی محنت و بلا مگریز چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز تو رااست معجزه در کف، ز ساحران مهراس عصا بیفکن و از بیم اژدها مگریز تو موج غیرت و عزمی، ز بحر بیم مدار حذر ز غرّش طوفان مکن، ز جا مگریز ز سست عهدی ایام دلشکسته مشو نشانه باش چو پرچم، ز بادها مگریز چو صخره باش و مکن تکیه جز به دامن کوه به حق سپار دل خویش و از دعا مگریز تو از تبار دلیران خیبر و بدری چو ذالفقار و چو حیدر بزن صلا، مگریز به نوشخند منافق ز ره کناره مگیر به زهرخند معاند به انزوا مگریز چو ره به قبله‌ی امن است، پایمردی کن خطا مکن، ز توهّم به ناکجا مگریز چو تیر راه هدف گیر و بر هدف بنشین ز کجروی به حذر باش و از خدا مگریز «امین» خلق و امانت‌گزار یزدان باش به صدق کوش و خطر کن، ز مدّعا مگریز 🆔 @ss_alavi_ir
تو رااست معجزه در کف، ز ساحران مهراس عصا بیفکن و از بیم اژدها مگریز 🆔 @ss_alavi_ir
🔷پسر ترامپ با انتشار تصویری از جلسه فرماندهان نظامی آمریکا نوشت‌: «این منو می‌ترسونه، ولی ایران احتمالاً داره می‌خنده»! 🆔 @ss_alavi_ir
🗓 نیمۀ شوّال، سالروز رحلت حضرت و بنا به قولی سالروز جنگ احد و شهادت حضرت سیدالشهداء است. 🆔 @ss_alavi_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔷 اگر حمزه و جعفر زنده بودند، خلافت امیرالمؤمنین علیه‌السلام غصب نمی‌شد! 🔸سدیر صیرفی گوید: نزد حضرت امام باقر علیه‌السلام بوديم و از آنچه مردم پس از رسول خدا صلّی‌الله‌علیه‌وآله پديد آوردند یاد کردیم که تا چه اندازه امیرالمؤمنین علیه‌السلام را خوار شمردند؛ يكى از حاضران گفت: «خدا روزگارتان را سامان بخشد، (در این ماجرا) عزّت بنى هاشم كجا رفت؟ كجا بودند آن همه افراد دلاور بنى‌هاشم؟!» حضرت فرمودند: «در آن روز چه كسى از جوانمردان بنی‌هاشم مانده بود؟! جعفر بن ابیطالب و حمزة بن عبدالمطلب كه درگذشته بودند، و دو مرد ناتوان و تازه مسلمان از بنى‌هاشم ماندند كه عباس و عقیل بودند و اين هر دو از آزادشدگان بودند! اما به خدا قسم اگر حمزه و جعفر زنده بودند، مخالفان به آنچه كه رسيدند نمی‌رسيدند، و اگر شاهد کارهای آن دو نفر بودند، آنها را می‌کشتند!» 📚 کافی (شیخ‌کلینی)، ج۸، ص۱۸۹. 🆔 @ss_alavi_ir
🔷عاقبت «وحشی» قاتل حضرت حمزه سیدالشهداء علیه‌السلام 🔸«وحشی بن حرب» غلام «جبير بن مطعم» بود. او که در پرتاب نيزه هم مهارتی به‌سزا داشت‌، در جنگ احد در حالیکه از طرف هند، همسر ابوسفیان و مادر معاویه، مأمور شد تا یکی از سه نفر، یعنی رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌واله یا امیرالمؤمنین علیه‌السلام و یا حضرت حمزة بن عبدالمطلب را بکشد و در مقابل اين اقدام تا آخر عمرش از بردگی آزاد گردد. زمانی که جنگ شدّت گرفته بود، وحشی با نيزه‌ حضرت حمزه را به شهادت ‌رساند. سپس به دستور هند، سينۀ حضرت را شکافت و جگرش را برای هند بيرون کشید و جنازۀ او را مثله کرد. 🔹شهادت حمزه، عموي رسول خدا (ص)، تأثيري شگرف بر قلب و روح آن حضرت گذاشت، چنانکه ابن‌مسعود مي‌‏گويد: «نديديم پيامبر (ص) بر کسي گريه کند، آن‌گونه که با شدّت در شهادت عمويش حمزه اشک می‌‏ريخت. بدن حمزه را به طرف قبله قرار داد، سپس کنار آن قرار گرفته و با صدای بلند گريه کرد تا حال غش به آن حضرت دست داد (۱). 🔸درباره مسلمان شدنش از قول وحشي نقل شده است: «ديدم همۀ مردم گروه‌گروه به حضور پيامبر می‌روند و نيز شنيده بودم که هر کس در گذشته هر جرمی مرتکب شده، محمد او را می‌بخشد. برای همین در حالي که شهادتين را می‌گفتم خود را به نزد او رساندم. همان لحظۀ اول که مرا ديد فرمود: تو همان وحشي حبشی هستی؟ عرض کردم: بلی. فرمود: چگونه حمزه را کشتی؟ من عين جريان به قتل رساندن حمزه را عرض کردم. پيامبر اکرم صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم متأثر شدند و فرمودند: تا زنده‌ای روی تو را نبينيم! (۲) 🔹تاریخ گواهی می‌دهد با اين که وحشی در دورۀ پيامبر اسلام صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلّم در ظاهر قبول اسلام کرد و به همین جهت نیز به دست پیامبر قصاص نشد، هيچ‌گاه نتوانست مانند یک مسلمان واقعی زندگی کند. او در همان ابتدای امر گروهی را به نزد پیامبر فرستاد که از او بخواهند اعمال اسلام را به آنها تخفیف دهد. (۳) وی فراوان شراب می‌خورد و به این عمل معروف و مشهور بود تا آنجا که بدین سبب به او حد زده شد(۴) و در دیوان مالیات مسلمانان نیز به همین علت از حقوقش کسر شد. (۵) با این که خود از شاهدان و راویان واقعۀ غدیر خم بود، از امیرالمؤمنین حمایت نکرد و در وقایع دهشتناک بعد از پیامبر و جریان خلافت در زمرۀ اطرافیان ابوبکر قرار گرفت و او را یاری نمود.(۶) و در سال‌های بعد نیز در دستگاه خلافت به جعل روایت به نفع جباران پرداخت. او در فضیلت خالد بن ولید نقل روایت نمود (۷) و جوامع مخالف از او در فضیلت معاویه روایت نقل کرده‌اند. (۸) روایت شده است که پیامبر معاویه را نفرین کردند که «خداوند شکمت را هرگز پر نکند». از همین رو هرچه می‌خورد سیر نمی‌شد. وحشی بر اساس این روایت حدیثی جعل کرد که: پیامبر در شأن شکم معاویه فرمودند: «اللهم املأه علماً و حلماً» خدایا معاویه را از علم وصبر پرکن! (۹) او هیچ گاه از آلوده شدن دستش به خون حمزه سیدالشهدا اظهار پشیمانی و ندامت نکرد. اهل‌سنت بر این باورند که وی در یکی از جنگ‌ها مسلیمۀ کذاب را کشته و این کار وحشی کفارۀ کشتن حضرت حمزه بوده است. لیکن این داستان روایتی جعلی است که راوی آن خود وحشی است و در میان همه منابع شیعه و سنّی ناقلی جز او یافت نمی‌شود. ابن‌هشام دربارۀ او می‌نويسد: «وحشی در پايان عمر به‌سان زاغي سياه شده بود که پيوسته بر اثر شراب‌خواری مورد تنفر مسلمانان بود و مرتب حد شراب بر او جاری می‌شد و بر اثر عمل‌های ناشايست، نام او را در دفتر مسلمین خط کشيدند…» (۱۰) ابن‌حجر نیز علت مرگ او را همین می‌داند و می‌نويسد: «او در منطقۀ شام و حمص ساکن شد و در دورۀ خلافت عثمان بر اثر زياده‌روی در شراب‌خواری مرد». (۱۱) 📚منابع: ۱ـ ابن سعد، الطبقات، ج۳، ص۸. ۲ـ ابن هشام، عبدالملک، السيرة النبوية، بيروت، دارالمعرفه، بي تا، ج۲، ص۷۲. ۳ـ مجمع الزوائد ج۷، ص۱۰۱. ۴ـ کامل ابن اثیر، ج۲، ص۲۵۱. ۵ـ ذخائر العقبی، ص۱۷۹. ۶ـ طبقات الکبری ج۷، ص۴۱۸. ۷ـ الاستیعاب ج۲، ص۴۲۹. ۸ـ تاریخ کبیر بخاری، ج۸، ص۱۸۰. ۹ـ همان. ۱۰ـ البدایة والنهایه، ج۴، صص ۱۹ ـ ۲۰. ۱۱ـ ابن حجر، الاصابة في تمييز الصحابه، ج۶، ص۴۷۰. 🆔 @ss_alavi_ir