💠رسول خدا (ص) میفرمایند:
هر که در راه حاجت برادر مۇمنش، ساعتی از شب یا روز گام بردار، خواه آن حاجت را برآورد یا نه، برای او از اعتکاف دو ماه بهتر است.
📘 بحارالانوار
🟡شخصی در خیابان زیبا زندگی می کرد که معتاد بود. به خاطر اعتیاد، خانواده اش را خیلی اذیت می کرد. ابراهیم برای اینکه او ترک کند خیلی تلاش کرد، اما به هر حال موفق نشد.
🟢بعد با او صحبت کرد و گفت: چرا خانواده ات را اذیت می کنی؟ او گفت: دست خودم نیست. من هفته ای فلان قدر پول برای مواد احتیاج دارم. اگر داشته باشم کاری به آن ها ندارم.
🟠ابراهیم یک سال پول مواد این شخص را داد، به شرطی که این مرد خانواده اش را اذیت نکند!!
🔸 اصل اساسی در معاشرت با مردم
❖ مرحوم آیتاللهالعظمی حاج سید احمد زنجانی در کتاب ارزشمند "أربعینیات"، مینویسد:
بدیهی است که خداوند تبارک و تعالی به مقتضای حکمت بالغه خود، همان طوری که این پنج انگشت را در یک دست، متساوی خلق نکرده، بلکه بزرگ و کوچک و بلند و کوتاه آفریده؛ همان طور هم افراد نوع انسان را یک دست نیافریده، بلکه توانا و ناتوان، دانا و نادان آفریده؛ امّا اینها را چون پیچ و مهرههای چرخ، به هم مربوط و محتاج قرار داده. حتّی شاه را به رعیّت، و بلکه احتیاج توانگران بر مستمندان بیشتر از احتیاج اینها است بر آنها. پس در راه انداختن چرخ زندگانی در عالم، همه محتاج همند؛ مانند پنج انگشت که در مشت گرفتن چیزی، همه محتاج همند که به کمک یکدیگر آن را از زمین بردارند.
اکنون که همه به هم مربوط و محتاج همند، لازم است که رفتار هر یک با دیگران عادلانه باشد؛ یعنی همان طور باشد که خدا فرموده که راضی باشد برای مردم، آن چه را که برای خود راضی است و مکروه بدارد بر مردم، آن چه را که برای خود مکروه میدارد؛ یعنی روا بدارد بر آنها آن چه را که برای خود روا میدارد و ناروا بدارد بر آنها آن چه را که برای خود ناروا میداند.
آن هم با این میشود که در معامله با مردم، خود را به جای آنها و آنها را به جای خود فرض نماید؛ مثلاً اگر ارباب است، خود را رعیّت فرض کند و اگر رعیّت است، ارباب؛ آن گاه خود را راضی کند بر آن چه دلخواه طرف است.
🔺 اربعینیات، ص227
📌حل و فصل #مشکلات مردم در اولویت باشد.
امام #صادق(ع) به مُفَضل بن عمر فرمود:
ایجاد #الفت بین دو نفر که به وسیله من انجام گیرد، نزد من محبوبتر از این است که دو دینار در راه خدا #صدقه دهم.
ای مفضل! هنگامی که دیدی بین دونفر از #شیعیان ما #اختلاف مالی وجود دارند، از اموال من #نزاع آنان را برطرف کن.
امام صادق(ع) چهارصد درهم به مفضّل بن عمر دادند تا به وسيله آن، #مشاجره مالى يكى از شيعيان یعنی ابوحنيفه سائق الحاج و دامادش در باب #ميراث را حلّ و فصل نمايد.
📚کلینی، الکافی، ج2، ص209، ح3، ح4؛
📚ابن شهرآشوب، مناقب آل ابیطالب، ج4، ص215.
#تبریک #میلاد
🔸امام حسن عسکری علیهالسلام فرمودند :
شيعيان امیرالمؤمنین على عليهالسلام، کسانی هستند كه برادرانشان را بر خودشان مقدّم مىدارند، هرچند خودشان نیازمند باشند.
«شيعَةُ عَلِيٍّ عليهالسلام هُمُ الَّذينَ يُؤثِرونَ إخوانَهُم عَلى أنفُسِهِم و لَو كانَ بِهِم خَصاصَةٌ»
🔺بحارالأنوار، ج65، ص162
امام عسكرى عليه السلام:
آن كه به حقوق برادران خود آشناتر باشد ودر رعايت كردن آنها كوشاتر ، نزد خداوند ارجمندتر است ».
اأعْرَفُ النّاسِ بحُقوقِ إخْوانِهِ وأشَدُّهُم قَضاءً لَها أعْظَمُهُم عِند اللّه شَأنا.
.منتخب ميزان الحكمة، صفحه ۱۶۰
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🪐محبوبترين بندگان خدا
#نهج_البلاغه
▫️عِبَادَ اللَّهِ إِنَّ مِنْ أَحَبِّ عِبَادِ اللَّهِ إِلَيْهِ عَبْداً أَعَانَهُ اللَّهُ عَلَى نَفْسِهِ...
🟤اى بندگان خدا همانا بهترين و محبوب ترين بنده نزد خدا، بنده اى است كه خدا او را در پيكار با نفس يارى داده است، آن كس كه جامه زيرين او اندوه، و لباس رويين او ترس از خداست
✍اشاره به اين نکته دقيق است که پيمودن اين راه - جز به يارى خدا- براى هيچ کس ممکن نيست; چرا که خطرات و پرتگاهها، آنقدر زياد است که آدمى با نيروى محدود خويش، نمى تواند از اين راه به سلامت بگذرد; جز اينکه توکّل بر خدا کند و خود را به او بسپارد و از درياى بى کران لطف و قدرتش کمک بگيرد.ناگفته پيداست که هدايت ها و حمايت ها و اعانت هاى الهى بى حساب نيست; بايد سرتا پا تسليم شد و با قلبى مملوّ از عشقِ به پروردگار، به در خانه او رفت و قرار دادن حزن و اندوه، به منزله لباس زيرين، به اين معنا است که اين گونه افراد با ايمان، در درون خويش، از ايّام گذشته عمر که تلاش و کوشش کافى در اطاعت معبود نکرده اند، اندوهگين اند; اندوهى سازنده که آنها را به حرکتى جبران کننده در آينده وا مى دارد.
📘#خطبه_87
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
اراده قویه خداوند✋
#حضرت یوسف
🎤دکتر انوشه
💠 امام علی (علیهالسلام):
🔸 «امور رام مقدّرات است، تا بدان جا كه گاهى مرگ آدمى به تدبير خود اوست»
چنان نيست که هميشه انسان هاى مدير و مدبر پيروز گردند; گاه تقديرات همه تدبيرات آنها را برهم مى زند. مى فرمايد: «حوادث و امور، تسليم تقديرهاست تا آنجا که گاه مرگ انسان در تدبير (و هوشيارى او) است»؛
گرچه انسان بايد در همه امور هوشيارانه و مدبرانه عمل کند; اما چنين نيست که از لطف خدا بى نياز باشد. خداوند براى بيدار ساختن انسان و شکستن غرور و غفلت او گهگاه امورى مقدر مى کند که بر خلاف تمام تدبيرها و پيش بينى ها و مقدمه چينى هاى انسان است تا به او بفهماند در پشت اين دستگاه، دست نيرومندى است که هيچ کس بى نياز از لطف و محبت او نيست.
در طول تاريخ گذشته و در زندگى خود بسيارى از اين صحنه ها را ديده ايم که گاه افراد بسيار هوشيار و قوى و صاحب تدبير ضربه هايى از تدبير و هوشيارى خود خورده اند و دست تقدير مسيرى جز آنچه آنها مى خواستند برايشان فراهم ساخته است.
تنها مطلبى که در اينجا تذکر آن لازم است اين است که هرگز مفهوم اين سخن آن نيست که انسان دست از تدبير و دقت و بررسى لازم در کارها بردارد و همه چيز را به گمان خود به دست تقدير بسپارد، بلکه شعار «(وَأَنْ لَيْسَ لِلاِْنْسانِ إِلاّ ما سَعى); بهره انسان تنها با سعى و تلاش او ارتباط دارد»(1) را نبايد هرگز فراموش کند و به تعبير ديگر انسان نبايد از اراده و تقديرات الهى و اين که همه چيز به دست اوست غافل شود و نيز نبايد دست از تلاش و کوشش بردارد.
*
پی نوشت:
(1). نجم، آیه 39.