🔰 امام علی( علیه‌السلام) : ✳️ «خداوند، بندگان مؤمن خويش را با نمازها، زكات‌ها و تلاش براى روزه گرفتن در روزهاى واجب شده، نگهدارى كرده تا اعضايشان آرامش و چشمانشان خشوع پيدا كند و جان‌هايشان رام گردد و دل‌هايشان متواضع شود و غرور از آنان زدوده گردد». ✅ «حَرَسَ اللّهُ عِبادَهُ المُؤمِنينَ بِالصَّلَواتِ وَالزَّكَواتِ ومُجاهَدَةِ الصِّيامِ فِي الأَيّامِ المَفروضاتِ؛ تَسكينا لِأَطرافِهِم وتَخشيعا لِأَبصارِهِم وتَذليلاً لِنُفوسِهِم وتَخفيضا لِقُلوبِهِم وإذهابا لِلخُيَلاءِ عَنهُم». 📚 نهج البلاغه : خطبه ١٩٢

🌸🍃 🍃 🔖امام علی علیه السلام : اى فرزند آدم! اندوه روز نیامده را بر اِمروزت میفزا ، زیرا اگر روزِ نرسیده، از عمر تو باشد خدا روزى تو را خواهد رساند. 📚نهج البلاغه، حکمت 267

امیرالمؤمنین (ع): ‌ بهشت به امور ناخوشايند درپيچيده شده است و دوزخ به شهوت ها. ✔️ ‌‌ 📔نهج البلاغه، خطبه ۱۷۶ ‌ •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•

♻️ سرتاپای نهج‌البلاغه تحریضِ بر تقواست علی آن است که در نهج‌البلاغه است يکی دیگر از خصوصیّات و شاخصه‌های حکومت امیرالمؤمنین تقواست. ببینید؛ این‌ها هر کدام یک پرچم است، هر کدام یک علامت است. تقوا یعنی چه؟ یعنی آن شدّت مراقبتی که انسان در اعمال شخصی خود از راه حق هیچ تخطّی نکند؛ این معنی تقواست. یعنی کاملاً مراقب خود باشد. در دست زدن به پول مراقبت کند؛ در دست زدن به آبروی انسان‌ها مراقبت کند؛ در گزینشها مراقبت کند؛ در طرد کردنها مراقبت کند؛ در حرف زدن مراقبت کند که برخلاف حق سخنی نگوید. یعنی شدّت مراقبت. شما نهج‌البلاغه را نگاه کنید، پُر است از این مطالب. حالا متأسفانه در بین بعضی‌ها معمول شده که هر غلطی می‌خواهند بکنند، به اسم این که امیرالمؤمنین این‌گونه بود و امیرالمؤمنین این طوری عمل می‌کرد، انجام می‌دهند. به چه دلیل؟ از کجا؟ امیرالمؤمنین در نهج‌البلاغه است. کو این چیزهایی که بعضی می‌گویند علی این طور بود، علی آن طور بود!؟ نخیر؛ علی آن است که در نهج‌البلاغه است. شما نهج‌البلاغه را از اوّل تا آخر نگاه کنید! سرتاپای نهج‌البلاغه تحریضِ بر تقواست؛ دعوت به تقوا و پرهیزکاری است. تا انسان پرهیزکار نباشد نمی‌تواند اقامه دین خدا کند. آلوده دامانی بد دردی است. آلوده بودنِ دل انسان به گناه، نمی‌گذارد انسان حقیقت را درک کند، چه برسد به این که دنبال حقیقت حرکت کند. (۱۳۸۱/۰۶/۳۰)

امام علی علیه السلام فرمودند: مَنْ لَمْ يُنْجِهِ اَلصَّبْرُ أَهْلَكَهُ اَلْجَزَعُ آن را كه شكيبايى نجات ندهد بى‌تابى هلاكش سازد. نهج‌البلاغه حکمت ۱۸۹ 🌷🌷🌷🌷🌷

🔻سوگند به خدا، معاويه از من سياستمدارتر نيست، امّا معاويه حيله‌گر و جنايتكار است. اگر نيرنگ ناپسند نبود من زيرك‌ترين افراد بودم، ولى هر نيرنگى گناه، و هر گناهى نوعى كفر و انكار است... بخشی از خطبه ۲۰۰ نهج‌البلاغه

یکی از یاران بعد از پیروزی درجنگ بصره؛ به امیرالمومنین گفت: دوست‌داشتم برادرم نیز با ما بود و مي‌ديد كه چگونه خدا تو را بر دشمنانت پيروز كرد. امام(علیه‌السلام) پرسيد: آيا فكر و دل برادرت با ما بود؟ گفت: آري امیرالمومنین فرمود: پس او هم در اين جنگ با ما بود، حتی آنهايي كه حضور ندارند و در صلب پدران و رحم مادران مي باشند، ولي با ما هم عقيده و آرمانند به زودي متولد مي شوند، و دين و ايمان به وسيله آنان تقويت مي‌گردد. 💌 نهج‌البلاغه،خطبه۱۲

حکمت ۱۰۵ نهج‌البلاغه: 💚✅ امام علی فرمود: همانا خدا واجباتى را بر شما لازم شمرده، آنها را تباه نكنيد، و حدودى براى شما معيّن فرموده، امّا از آنها تجاوز نكنيد، و از چيزهايى نهى فرمود، حرمت آنها را نگاه داريد، و نسبت به چيزهايى سكوت فرمود نه از روى فراموشى، پس خود را در باره آنها به رنج و زحمت دچار نسازيد. وَ قَالَ (علیه السلام): إِنَّ اللَّهَ [تَعَالَى] افْتَرَضَ عَلَيْكُمْ فَرَائِضَ فَلَا تُضَيِّعُوهَا، وَ حَدَّ لَكُمْ حُدُوداً فَلَا تَعْتَدُوهَا، وَ نَهَاكُمْ عَنْ أَشْيَاءَ فَلَا تَنْتَهِكُوهَا، وَ سَكَتَ لَكُمْ عَنْ أَشْيَاءَ وَ لَمْ يَدَعْهَا نِسْيَاناً فَلَا تَتَكَلَّفُوهَا. #نهج_البلاغه #حکمت_۱۰۵

توصیه‌های امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) به جوانان در نهج‌البلاغه

✳️ 💥امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمود: «اَیُّها النَّاسُ! سَیَأتِی عَلَیْکُم زَمانٌ یُکْفَأُ فِیهِ الاِسْلامُ کَما یُکْفَأُ الاِناءُ بِمَا فِیهِ» (ای مردم! به زودی زمانی بر شما خواهد رسید که اسلام چونان ظرف واژگون شده، آنچه در آن است ریخته می‌شود.» 📚نهج‌البلاغه، خطبه 103

امام علی علیه‌السلام می‌فرمایند: هرگز مال و ثروت دنیا را دلیل خشم یا خشنودی خدا ندانید که این نشانهٔ ناآگاهی به موارد آزمایش خداوند است. 📚 نهج‌البلاغه، خطبه۱۹۲ ┅═✧❁••🌺••❁✧═┅

امام علی علیه السلام: اگر براى اين حادثه تلخ ( حمله سربازان معاویه به شهر الانبار و جنایاتی که انجام داد)، مسلمانى از روى تأسّف بميرد، ملامت نخواهد شد، و از نظر من سزاوار است! (نهج البلاغه، ص69)