پاسخ به یک شبهه مهم در مورد آیه فوق: ❓سؤال: مادّيون در تحليل خود، براى ريشه‌ى ايمان، مسأله‌ى ترس را مطرح مى‌كنند و مى‌گويند: سرچشمه‌ى مذهب ترس است. انسانى كه بترسد، در كودكى به مادر و در بزرگسالى به قدرتى موهوم به نام خدا پناه مى‌برد. آيا اين آيه كه مى‌گويد: بعضى مردم، هنگام احساس خطر و غرق شدن، خدا را مى‌خوانند، نظريّه‌ى آنان را تأييد نمى‌كند؟ 👈 پاسخ: اين آيه مى‌فرمايد: توجّه به #خدا به هنگام ترس است، نه آنكه اصل وجود خدا، مولود ترس است. مثلًا ما به هنگام ديدن سگ و احساس خطر، رو به سنگ مى‌رويم؛ امّا اين، بدان معنا نيست كه اصل سنگ به خاطر سگ به وجود آمده باشد. وجود قدرتى لايزال در هستى، امرى فطرى است كه به هنگام حوادث، مورد توجّه انسان واقع مى‌شود. https://eitaa.com/stq313