تفسیر برأی چیست؟ امام خمینی(ره) آورده است: و از چيزهايى كه ممنوع است در اسلام «تفسير به رأى» است‌ كه هر كسى‌ آراى خودش را بخواهد تطبيق كند بر آياتى از قرآن. يك كسى مادّى است آراى خودش را تطبيق كند بر آياتى از قرآن و قرآن را به آن رأى خودش تفسير و تأويل كند و يك كسى مثلًا اهل معانى روحيه است، هر چه از قرآن دستش مى‌آيد تأويل كند و برگرداند به آن چيزى كه رأى اوست. ما بايد، از همه اين جهات احتراز كنيم. ولهذا دست ما در باب قرآن بسته است. ميدان چنان باز نيست كه انسان هرچه به نظرش آمد بخواهد نسبت بدهد، به اين‌كه قرآن، اين را مى‌گويد. موسوعة الإمام الخميني، ج۱، ص۸. 🌺منْ فَسَّرَ اَلْقُرْآنَ بِرَأْيِهِ فَقَدِ اِفْتَرَى عَلَى اَللَّهِ اَلْكَذِبَ پیامبر اکرم(ص) فرمود: هر کسی قرآن را به رأى خود تفسير كند، به يقين بر خداوند دروغ بسته است. 📖کمال الدين و تمام النعمة ج ۱، ص ۲۵۶. #یعقوبی #تفسیر_عرفانی 🔵صوفی پژوهی https://eitaa.com/sufi110

اجازه انتقاد و سخن ✍️علی محمدی هوشیار بسیار گزارش شده است که فلان #استاد و فلان #مُراد اجازه سخن گفتن یا انتقاد را به شاگردان نمی‌دهد و طوری فضا را مدیریت میکند که اگر تازه واردی ارائه نظر کرد، به او به چشم #توبیخ مینگرند تا از کرده خود پشیمان شود. این یعنی مرید و مراد بازی که در سیره اهل بیت علیهم السلام بیگانه است. در گزارشی آمده است: گاهی اصحاب و شاگردان امام صادق(علیه السلام) در محضر شریف آن امام همام، لب به سخن نمی ‏گشودند؛ نخست به این دلیل که هیبت معنوی امام جرأت سخن گفتن در محضر ایشان را از حاضرین سلب ‏می کرد، دیگر این که سخن گفتن در محضر ایشان را نوعی خلاف نزاکت به حساب می آوردند. در چنین ‏اوضاع و احوالی حضرت خودش دستور به مناظره می دادند و راضی نمی شدند که هیبت ایشان و ادب ‏دوستان، از کسی سلب جرأت نماید. لذا در محفلی که مناظره و گفتگو بود، دیدند حمران بن اعین ساکت ‏است. حضرت سؤال کردند که چرا سخن نمی گویی؟ حمران گفت: سرور من، سوگند یاده کرده ام که در ‏مجلسی که شما حضور دارید به خود اجازه سخن گفتن ندهم. حضرت فرمودند: من به تو اجازه دادم، حال ‏سخن بگو. سفینة البحار، ج۱، ص ۳۳۴. #یعقوبی #فرقه 🔵صوفی پژوهی @sufi110