📚 ﷽ 📚 ♦حُسین بنِ علی مَدینَةُ العِشقِ و عَبّاس بن علی بابُها؛ حسین علیه‌السّلام شهرِ عشق است و عباس علیه‌السّلام بابِ آن. حضرتِ ابوالفضل‌العباس، باب‌الحسین است؛ وَ کل‌الخَیر في باب‌الحسین ... ♦اصحابِ حسینی اسماءِ حسینی‌اَند و قبله‌ٔ این اسماء، آن اسمِ جامعِ عبّاس است که قلوبِ این اصحاب، واله و حیرانِ اویند؛ اللَّهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتِينَ إِلَيْكَ وَالِهَةٌ، و او خود حیرانِ حسین علیه‌السّلام است؛ حٰارَت في الحُسَینِ بابُ الحُسَین. 🎈فرمود: "#بنفسی_انت؛ عبّاس جانم، فدایت!". هیچ‌وقت عالی فدای دانی نمی‌شود؛ امام هیچ‌وقت فدای مأموم نمی‌شود مگر آن‌که مأموم این‌قدر فانی باشد که از وجودش چیزی نمانده باشد و قلبش آیینهٔ محبوب و امام باشد. بی‌خود باب‌الحوائج نیست ... 🚩یا ابالفضل! دین و دنیای‌مان را آقا مدیونِ عنایتِ توئیم. یا کاشف الکرب عن وجه الحسین (ای کسی‌که غصّه را از سیمای سیّدالشّهدا برمی‌داشت)، اکشف کربنا بحق اخیک الحسین (به حقّ برادرت حسین، غصّه را از دلِ ما بردار). 🚩امام مهدی سلام‌الله‌علیه به مرحوم جعفرآقا مجتهدی فرمود: اگر کسی با این دو بیت به عمویم حضرتِ عبّاس متوسّل شود، حتماً حاجت‌روا خواهد شد: یادم زِ وفای اَشجعُ‌النّاس آید وَز چشمِ تَرَم سوده‌ٔ اَلماس آید آید به جهان اگر حسینِ دگری، هیهات برادری چو عباس آید! (لاله‌ای از ملکوت، ج۱، ص۲۳۰) - - - - - - - - 🖌لطفِ این رباعی - که سراینده‌اش شناخته نیست - این است: بی آن‌که سرِسوزنی مقامِ امامت را سست کرده یا پائین آورَد، منحصر به‌فرد بودنِ حضرتِ ابوالفضل‌العبّاس علیه‌السّلام را خوب بیان کرده است. @sulookmanavi