eitaa logo
سلوک معنوی ـ حیات عارفانه
806 دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
210 ویدیو
7 فایل
🎈 #سلوک_معنوی #حیات_عارفانه، معارفِ تدوین شده و بازنویسیِ سخنانِ ارزش‌مندِ توحیدی، ولایی، عرفانی و معنویِ سالکانِ راه در حوزۀ نظری و معرفتی (معرفتِ توحیدی، معرفتِ نفس، معرفتِ هستی)، و حوزۀ عملی (تهذیبِ نفس، و حضورِ دین در متنِ زندگی) است. @Useriran
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 ﷽ 📚 🔸باید از همهٔ کارهایی که می‌کنیم نردبانی برای و و و ترقّی و بسازیم؛ و این، ممکن است. 🔸از هر شغلی می‌شود به خدا رسید، و اگر کسی از شغلش تعالی پیدا نکند در خسران است؛ حتّی آن که حاکم و فرمانرواست ـ اگر واقعاً بخواهد ـ رتق و فتقِ امورِ مُلک برایش تعالی می آورَد؛ راهش هم این است که نیّتش خدمت به خدا و خلقِ خدا باشد ... @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹ایمان، ذو وجوه و شاملِ وجهِ قلبی و وجهِ لسانی و وجهِ عملی است. 🔹ایمان، ریشه‌اش در قلب است و به اقرارِ زبانی و عملِ صالح ــ یعنی و ــ میوه می‌دهد. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹هر کس می‌خواهد جای پایش در زمین سفت شود تا بتواند با آرامش خدا را بندگی کند، در دو چیز باید بسیار کوشا باشد: یکی در ، و دوم در . 🔹این دو به مٶمن، تمکّن در زمین می‌دهد. البتّه در این نعمت، نوعی آزمونِ "" هم هست که باید با عبادتِ بیشتر و دست‌گیریِ وسیع‌تر جبران کنند. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹اصولاً عناصرِ اربعه - که طبیعت را می‌سازند - تطهیرکننده‌اَند. به تطهیرکنندگیِ آب و خاک در شریعت تصریح شده. تطهیرکنندگیِ هوا هم در بادهای لَواقِح و بشارت‌دهنده و روزی‌بخش، در متونِ دینی آمده. آتش هم اگر تطهیرکننده نبود، خدا از آن جهنّم نمی‌ساخت که ناپاکان را در آن بریزد. پس ارتباط با طبیعت می‌تواند روان را پاک و آرام کند، منتها فقط درصورتی‌که این مطلب را انسان "قصد" کند. 🔹از طبیعت و خلوتِ آن می‌توان برای ارتباط با خدا و عبادت هم کمک گرفت. طبیعت از لحاظِ اخلاقی هم برای مۇمنان درس‌آموز است؛ متانت و آهستگی در انجامِ وظیفه را از طبیعت باید آموخت. خورشید آهسته‌آهسته از افق سرمی‌زند و می‌درخشد؛ آب‌ها آرام‌آرام به راهِ خود ادامه می‌دهند؛ درخت‌ها با حوصله به خدمت ایستاده‌اند؛ کوه‌ها با وقار و سنگینی به فرمان نشسته‌اند. 🔹البتّه آدم هرچه بیش‌تر عمر می‌کند، می‌فهمد که باغ و بُستانِ واقعی در دلِ خودِ آدم است و با و می‌شود نور و سُرور را در دل پدید آورد. برای او فرق نمی‌کند کجا باشد؛ هرجا که دلش با خدا باشد، آن‌جا بهشتِ وی است. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 و حسنه‌ای که به سعادتِ ابدی ختم می‌شود، و است. مالِ دنیا هرچه فراغت برای عبادت بیاورَد یا دلی را شاد کند ثروت است، باقی‌اَش وَبال است. از نعمت استفاده کنید برای آخرت. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🗨 چه عبادتی افضل است؟ کدام عمل انسان را سریع‌تر به مقصد می‌رسانَد؟ 🔹 در اسلام وسیلهٔ تحقّقِ است، یعنی کاری که آدم برای خدا می‌کند تا تجلّیِ بندگی‌اش باشد. ♦راجع به عبادت چند قانون هست: 🔹اوّل این‌که آن‌طور باشد که خدا خواسته و گفته. (وقتی خدا به شیطان گفت به آدم سجده کن، شیطان گفت نمی‌کنم، عوضِ آن خودت را سجده می‌کنم، تا حالا هم همین‌کار را کرده‌ام. خدا فرمود: العباده من حیث اُرید لا من حیث تُرید؛ یعنی عبادت آن است که من می‌خواهم نه آن‌که تو می‌خواهی؛ باید آن‌طور عبادت کنی که من می‌گویم نه آن‌طور که دلت می‌خواهد). به‌عبارتِ دیگر عبادت، توقیفی و به تعیینِ الهی است و بدعت در آن پذیرفته نیست. پس باید ببینیم خدا چه عبادتی را تشریع کرده، همان را انجام دهیم. 🔹دوم، در عبادتِ مشروع، تٲکیدِ اسلام بر کیفیّت بیش از کمیّت است؛ یعنی باید عبادت را برای خدا و با حضورِ قلب انجام داد. 🔹سوم، مداومت بر عبادت لازم است تا آثارِ عبادت در انسان ظاهر شود و حال و هوای انسان را عوض کند. (حداقل چهل روز برای اثراتِ روحی و بیست و یک روز برای تٲثیراتِ ذهنی و تغییراتِ عادتی لازم است. کمالِ دوام هم طبقِ روایاتِ نبوی، یک‌سال است؛ بعد از یک‌سال عیبی ندارد که عابد، عبادتی مستحبّی را ترک کند و عبادتِ دیگری را جای‌گزین کند؛ قبل از آن مکروه است). 🔹چهارم، دو جور عبادت داریم: ✦یکی عبادتِ خاص است، که انسان از کارهای دیگر دست بکشد و چند دقیقه‌ای با همهٔ وجود به خدا توجّه کند و منقطع شود اِلیَ الله و فرار کند به ساحتِ خدا و پناهنده شود به او. مثالِ این عبادت، نماز است یا دعا یا ذکرِ خاصّ در وقتِ خاصّی از شبانه‌روز یا قرائتِ قرآن یا اعمالِ عبادیِ حج. ✦دیگر عبادتِ عامّ است: اسلام در مفهومِ عبادت توسعه داده و گفته هرکاری که برای خدا انجام دهی و ضمنِ آن حضورِ الهی را حفظ کنی و مراقبه داشته باشی، آن کار هم عبادت است. درنتیجه وقتی کسی برای تامینِ مخارجِ خانواده‌اش می‌رود کار می‌کند، این کار کردن و عرق ریختن، فی‌نفسه ثواب دارد. امّا وقتی همین‌ کار را می‌کند ولی می‌گوید خدایا برای نزدیکی به تو و چون تو دوست داری، می‌روم روزی برای خانوادهٔ خود تحصیل کنم؛ و حینِ کار هم حتّی‌الامکان به یادِ خداست و نیّتش را امتداد می‌دهد - اگر هم یادش برود، زود یادش می‌افتد که دارد چه کار می‌کند و چرا می‌کند - چنین کسی، همان کارش هم عبادت است؛ گویا دائم در نماز است. این عبادت به معنای عامّ است، که به شرطِ تحقّقِ شروطِ گفته شده محقّق می‌شود و برکاتِ بسیار دارد. (اوقاتی که انسان در حالِ غفلت و نسیان است، برای او عبادت محسوب نمی‌شود گرچه قصدِ اولیّه‌اش برای حضور در جایی، خدایی بوده باشد. درست مثلِ بخش‌هایی از نماز که بی‌توجّه خوانده شده، آن‌ها نماز به حساب نمی‌آید). 🔹البتّه عبادتِ خاصّ بسیار لازم است تا فرد به چنین توفیقی دست پیدا کند و بتواند عبادتِ عامّ را محقّق کند؛ و پس از رسیدن به این مقام، عبادتِ خاصّ فرد تعطیل نمی‌شود بلکه بیش‌تر و بیش‌تر می‌شود. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🎈 و 🔹قرآن بهترین ذکر است و نماز بهترین عبادت. 🔹نمازهای خود را اوّلِ وقت بخوانید و روزانه - ولو یک صفحه هم که شده - قرآن بخوانید و در آن تامّل کنید (آیه به آیه عربی را بخوانید، سپس فارسی‌اَش را با آن تطبیق دهید تا کم‌کم در عرضِ چند ماه خودِ قرآن را بفهمید). @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔸در بیماری‌ها اوّل از استرس شروع کنید. هر فردِ بیماری وقتی مواضعِ استرس و التهاب در زندگی‌اَش برطرف شود، احتمالِ بهبودش هست. برای برطرف شدنِ اضطرابات باید و کند. 🔸کسی‌که اهلِ و باشد، یقینش افزوده می‌شود و به طمٲنینه و آرامش می‌رسد؛ آن‌وقت چه شفا پیدا کند چه بمیرد، فرقی نمی‌کند؛ او در مرض هم خدا را می‌بیند. اصولاً بیماری برای حصولِ این کمالات است؛ وقتی درسش را به آدم آموخت، معمولاً تمام می‌شود؛ مگر مرضِ مرگ که آمده تا آدم را ببرَد پیشِ محبوبش، یعنی خدا. 🔸قدمِ دوم اصلاحِ تغذیه است. معمولاً باید از گرمی‌ها استفاده کرد تا قدرتِ عمومیِ بدن فزون شود. 🔸قدمِ سوم درمانِ خاص است که باید پیشِ اطبّاء برود. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 ♦پایه و اساسِ دین دو چیز است: "" و "". 🔸منظور از عبادت - و کُنهِ آن - توجّهِ به خداست؛ خدا به‌عنوانِ خالق، صاحب، ربّ، و قیّومِ ما. 🔸منظور از خدمت، محبّتِ خالصانه به خلقِ خداست. این محبّت گاهی به خیرخواهی است، گاهی به دعا، گاهی به انفاق، گاهی به دست‌گیری، گاهی به حمایت، ... ولی کلیدِ اصلی در قبولِ همهٔ آن‌ها خلوص است؛ یعنی وقتی ارزشِ واقعی دارد که برای خدا باشد و از محبّتِ به خدا ناشی شود. 🔹هم ریشهٔ عبادت و هم ریشهٔ خدمت باید محبّت باشد و روی مدارِ محبّت تنظیم شوند. (خدا را عبادت می‌کنیم چون دوستش داریم، و به خلقِ خدا کمک می‌کنیم چون مخلوقِ محبوبِ ما - یعنی خدا - هستند). 🔹پس اساسِ دین، "محبّت" است: ... وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ ... (بقره، ۱۶۵). در این آیه محبّت نسبت به خدا کیمیای ایمان شمرده شده. همین کیمیاست که انسان را به کمال می‌رسانَد و از او خلیفةالله می‌سازد. (هرچه به‌جای خدا در دل بنشیند و دل را مشغول کند، انسان را از خدا بازمی‌دارد). 🔹پس دینِ درست، دینِ مبتنی بر محبّت به خداست؛ و محبّت به خدا، انسان را وامی‌دارد به عبادتِ عاشقانه نسبت به خالق و خدمتِ خالصانه نسبت به مخلوق. 🎈ملاکِ محبّت: 🔸قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَ يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ (آل‌عمران، ۳۱). طبقِ این آیه، محبّتِ خدا در گِروِ تقوی و تبعیّت از فرامینِ الهی است. بنابراین محبّت به خدا، "طاعت" می‌آورَد؛ و طاعت، محبّتِ خدا را در پی دارد. این آیه صراحت دارد که ادّعای عشق به خدا، بدونِ تقوی (عمل به کتابِ خدا و زندگی طبقِ قرآن) و تبعیّت از شریعت، دروغِ محض و فریبِ خویشتن است؛ و تا کسی به کتابِ خدا و سنّتِ رسولش عمل نکند، نه خدا را دوست دارد، نه خدا او را دوست دارد. 🔸در مسیرِ محبّت به خلق بدانیم که ما خدمت‌گزارِ خدا هستیم؛ بجای تدبیر در خدمت به مردم، باید صبح‌ها که از خواب بیدار می‌شویم بگوییم خدایا! کمکم کن امروز به یادِ تو باشم و به مردم محبّت کنم؛ بنده‌ات را هرجا که می‌خواهی به‌کار بگیر. 🔸کلید در عبادت، با خدا حرف زدن یا "انابه" است؛ و کلیدِ خدمت به خلق، "دل‌شاد کردن" است. @sulookmanavi
🖋 إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ ◈ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ (کوثر، ۱،۲)؛ ما خیرِ کثیر به تو عطا نمودیم؛ پس نماز بگذار و قربانی کن. ♦شکرانهٔ نعمت، است و . @sulookmanavi