eitaa logo
سلوک معنوی ـ حیات عارفانه
794 دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
204 ویدیو
7 فایل
🎈#سلوک_معنوی #حیات_عارفانه، معارفِ تدوین شده و بازنویسیِ سخنانِ ارزش‌مندِ توحیدی، ولایی، عرفانی و معنویِ سالکانِ راه در حوزۀ نظری و معرفتی (معرفتِ توحیدی، معرفتِ نفس، معرفتِ هستی)، و حوزۀ عملی (تهذیبِ نفس، و حضورِ دین در متنِ زندگی) است. @Useriran
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 ﷽ 📚 ♦‏با حق‌ّالنّاس نمی‌توانید سوارِ کشتیِ حسین (ع) بشوید! 🏴 @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🗨 چه عبادتی افضل است؟ کدام عمل انسان را سریع‌تر به مقصد می‌رسانَد؟ 🔹 در اسلام وسیلهٔ تحقّقِ است، یعنی کاری که آدم برای خدا می‌کند تا تجلّیِ بندگی‌اش باشد. ♦راجع به عبادت چند قانون هست: 🔹اوّل این‌که آن‌طور باشد که خدا خواسته و گفته. (وقتی خدا به شیطان گفت به آدم سجده کن، شیطان گفت نمی‌کنم، عوضِ آن خودت را سجده می‌کنم، تا حالا هم همین‌کار را کرده‌ام. خدا فرمود: العباده من حیث اُرید لا من حیث تُرید؛ یعنی عبادت آن است که من می‌خواهم نه آن‌که تو می‌خواهی؛ باید آن‌طور عبادت کنی که من می‌گویم نه آن‌طور که دلت می‌خواهد). به‌عبارتِ دیگر عبادت، توقیفی و به تعیینِ الهی است و بدعت در آن پذیرفته نیست. پس باید ببینیم خدا چه عبادتی را تشریع کرده، همان را انجام دهیم. 🔹دوم، در عبادتِ مشروع، تٲکیدِ اسلام بر کیفیّت بیش از کمیّت است؛ یعنی باید عبادت را برای خدا و با حضورِ قلب انجام داد. 🔹سوم، مداومت بر عبادت لازم است تا آثارِ عبادت در انسان ظاهر شود و حال و هوای انسان را عوض کند. (حداقل چهل روز برای اثراتِ روحی و بیست و یک روز برای تٲثیراتِ ذهنی و تغییراتِ عادتی لازم است. کمالِ دوام هم طبقِ روایاتِ نبوی، یک‌سال است؛ بعد از یک‌سال عیبی ندارد که عابد، عبادتی مستحبّی را ترک کند و عبادتِ دیگری را جای‌گزین کند؛ قبل از آن مکروه است). 🔹چهارم، دو جور عبادت داریم: ✦یکی عبادتِ خاص است، که انسان از کارهای دیگر دست بکشد و چند دقیقه‌ای با همهٔ وجود به خدا توجّه کند و منقطع شود اِلیَ الله و فرار کند به ساحتِ خدا و پناهنده شود به او. مثالِ این عبادت، نماز است یا دعا یا ذکرِ خاصّ در وقتِ خاصّی از شبانه‌روز یا قرائتِ قرآن یا اعمالِ عبادیِ حج. ✦دیگر عبادتِ عامّ است: اسلام در مفهومِ عبادت توسعه داده و گفته هرکاری که برای خدا انجام دهی و ضمنِ آن حضورِ الهی را حفظ کنی و مراقبه داشته باشی، آن کار هم عبادت است. درنتیجه وقتی کسی برای تامینِ مخارجِ خانواده‌اش می‌رود کار می‌کند، این کار کردن و عرق ریختن، فی‌نفسه ثواب دارد. امّا وقتی همین‌ کار را می‌کند ولی می‌گوید خدایا برای نزدیکی به تو و چون تو دوست داری، می‌روم روزی برای خانوادهٔ خود تحصیل کنم؛ و حینِ کار هم حتّی‌الامکان به یادِ خداست و نیّتش را امتداد می‌دهد - اگر هم یادش برود، زود یادش می‌افتد که دارد چه کار می‌کند و چرا می‌کند - چنین کسی، همان کارش هم عبادت است؛ گویا دائم در نماز است. این عبادت به معنای عامّ است، که به شرطِ تحقّقِ شروطِ گفته شده محقّق می‌شود و برکاتِ بسیار دارد. (اوقاتی که انسان در حالِ غفلت و نسیان است، برای او عبادت محسوب نمی‌شود گرچه قصدِ اولیّه‌اش برای حضور در جایی، خدایی بوده باشد. درست مثلِ بخش‌هایی از نماز که بی‌توجّه خوانده شده، آن‌ها نماز به حساب نمی‌آید). 🔹البتّه عبادتِ خاصّ بسیار لازم است تا فرد به چنین توفیقی دست پیدا کند و بتواند عبادتِ عامّ را محقّق کند؛ و پس از رسیدن به این مقام، عبادتِ خاصّ فرد تعطیل نمی‌شود بلکه بیش‌تر و بیش‌تر می‌شود. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 تحمّل ندارد ببیند غمِ دخترش را رقیّه نگاهش که تَر شد، پدر با سَــر آمد .. 🥀 🏴 @sulookmanavi
️ 📚 ﷽ 📚 ✔️ ای مؤمنان! ای شیعیانِ حسین علیه‌السّلام! ️🏴 امامِ والای شما وقتی خونش جاری می‌شد، وقتی محرومیّت را حتّی از آبِ فرات به جان می‌خرید، وقتی با هر قربانیِ جدیدی که از فرزندان و خاندانِ خود می‌داد شادی و شادمانی در چهره‌اش فزونی می‌یافت، وقتی حتّی فرزندِ شیرخوارش را فدا کرد، وقتی زمین می‌خورد و سپس برمی‌خاست تا نبرد را پِی گیرد، وقتی واپسین نفَس‌های پاکش را بر زمین کربلای می‌کشید ... ️🏴 در همهٔ این لحظه‌ها، فقط به عملیاتی جانبازانه نمی‌پرداخت؛ بلکه داشت امتّی را می‌ساخت و اراده‌ای را حفظ می‌کرد و با تاریخِ رسالت به پیش می‌رفت و جهادگرانِ راهِ اسلام در هر زمان و مکان را رهبری می‌کرد. 🖌 📚 🏴 @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 👁‍ مرا ببینید! ♦هرچه از نفس صادر شود فاقدِ خیر است، فاقدِ صمیمیّت است، فاقدِ هرگونه کیفیّتِ مطلوب است؛ یک کارِ سوداگرانه است، یک کارِ نمایشی است؛ فریادی‌ است با این نیّتِ پنهانی که "من هم هستم، من هم کالایی دارم، نظری هم به کالای من بیفکنید، ببینید شعرِ خوبی‌ است؟ نوشتهٔ خوبی‌ است؟ نقاشیِ خوبی‌ است؟ ...". @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🔹مردم بر سه قسم‌اَند: یک عدّه که با یک اشاره هشیار می‌شوند، و عدّه‌ای که فقط لازم است آن اشاره را کمی مکرّر کرد، و بقیّه اصلاً نمی‌فهمند و باید هفتاد سال رنج بکشند! (وقتِ مختصری صرف می‌شود تا گفته شود "لا اله الا الله"؛ اگر نفهمیدند، توضیحِ کمی داده می‌شود که یعنی خودت را رها کن، توجّهت را به‌سوی او کن، چیزی مشغولت نکند، نترس و محزون نباش، ...؛ و اگر این‌ها را نفهمیدند، دیگر کاری از دستِ کسی برنمی‌آید و باید کائنات آماده‌شان کند، که این یک عمر طول می‌کشد). 🔹مردم، بی‌ وَهم به دنیا می‌آیند امّا با وَهم بزرگ می‌شوند، با وَهم زندگی می‌کنند و در وَهم می‌میرند، و تنها پس از محشور شدن می‌فهمند چه کلاهی سرِ خود گذاشته‌اند. تعجّب نکنید؛ کسی‌که این‌جا کور است، آن عالَم هم کور است. @sulookmanavi
📚 ﷽ 📚 🎈 در مجلسِ امام حسین (علیه‌السّلام) ♦به این مطلب توجّه داشته باشیم که در مجالسی که منتسب و مربوط به اهل‌بیت علیهم‌السّلام است، با ادب وارد شویم؛ آن ادبی که از شما محبّین و دوستان‌شان انتظار دارند. ♦هر چیزی که منتسب به اهل‌بیت علیهم‌السّلام ـ علی‌الخصوص به حضرتِ سیّدالشّهداء علیه‌الصّلاةوالسّلام ـ است، بخاطرِ آن عزّت و تقرّب و ارزش و احترامی که نزدِ خدای‌تعالی دارند فوق‌العاده ارزش‌مند و حساب‌شده است؛ لذا غافلانه و با حواسِ پرت و با بی‌توجّهی عبور نکنید. ♦به هرچه به این بارگاه منتسب است احترام بگذارید ـ حتّی نسبت به پرچمِ سیّدالشّهدا علیه‌الصّلاةوالسّلام که ما اغلب عادت کرده‌ایم از کنارش عبور می‌کنیم؛ این غفلت است! ـ این‌ها چون منتسب به امام حسین علیه‌السّلام هستند ارزش دارند. ♦یکی از آدابِ جلساتِ اهل‌بیت علیهم‌الصّلاةوالسّلام این است که باید اخلاص داشت. برای امام حسین علیه‌السّلام بروید؛ کار نداشته باشید محفلِ بزرگی است یا نه، مدّاحش کیست و چه می‌خوانَد! لذا جداسازی نکنید که فلان‌مجلس بزرگ‌تر است به آن‌جا برویم؛ به همه‌ٔ مجالس اهمیّت بدهید. ♦مشکی‌پوشِ امام حسین علیه‌السّلام را احترام بگذار؛ نگاه نکن که کیست و چیست؛ این را امام حسین علیه‌السّلام خریده است. به چای‌ریزِ امام حسین علیه‌السّلام، به آن چایِ امام حسین علیه‌السّلام احترام بگذار. این ابرازِ محبّت‌ها مهم است. ♦امام حسین علیه‌السّلام همه چیزش را برای خدا داد؛ لذا همه چیزِ امام حسین علیه‌السّلام و هرچه منتسب به ایشان است، نزدِ خدا ارزش‌مند و اثرگذار است. 🏴 @sulookmanavi