اگر جای دوستان عزیزم، آقای #جبرائیلی، #قلی_زاده، #مقصودی، #عباسی_فر، سعیدی و… بودم، تمرکزم را بر روی #گرانی_دلار نمی‌گذاشتم، بلکه بر روی #ارزانی_قیمت_کار می‌گذاشتم شعار یک جنبش نباید تدافعی باشد، بلکه باید روی نقطه تمایز گفتمانش سوار باشد در مقابل کسانی که قیمت نفت و گاز و انرژی و حتی گندم و گوشت را با فوب خلیج می‌سنجند، روی #جهانی_شدن_دستمزد_کار در ایران متمرکز کنید اگر حرف از #یارانه_پنهان_دلاری می‌زنند، بهشان ثابت کنید که #یارانه_پنهانی که کارگر و کارمند در حال پرداخت به سرمایه‌دار دوزاری و مفت‌خور نفوذی دولت امروز است بسیار عظیم‌تر از آنچیزی است که آنها به مردم پرداخت می‌کنند اگر #بانکهای_خصوصی با خلق پول #تورم تولید می‌کنند، دولت نباید با سرکوب دستمزد کارگر نتایج آن را مهار می‌کند چون منتهی به رکود می‌شود تنها لنگر تعادل این جنگ نابرابر دفاع از سه یا چهار برابر شدن #قیمت_کار است در بازار منفعت‌خواهانه امروز که اصناف فقط بخاطر منافعشان از یک گفتمان حمایت می‌کنند #مهار_تورم فقط برای ما کارگرها و کارگرزاده‌هایی که مزد دستمان را می‌خوریم و قیمت کار ما ۱۲ ماه یکبار تعدیل می‌شود (در مقابل بنگاه‌دار که ماهی دو بار قیمت کالایش را افزایش می‌دهد) منفعت دارد و بنگاه‌دار ظاهراً ضرر می‌کند دولت #روحانی اولین #دولت_بنگاه_داران بود و دولت آقای رئیسی تا اینجا #دولت_بنگاه_داران_اصولگرا بنگاه‌دار هم فکرش سود است، نه تنظیم‌گری، زبانشان بازار است نه شاخص‌های زندگی نسل آفتاب