لشگرکشی ناپلئون به مصر، بین سال‌های ١٧٩٧ تا ١٨٠١ میلادی رخ داده است؛‌ همچنین تاریخ مرگ آغامحمدخان را ١٧٩٧ میلادی (مقارن ١١٧۶ شمسی) نوشته‌اند؛ شهادت تیپوسلطان نیز در سال ١٧٩٩ رقم خورده است. اگر فرض کنیم که مقارن این سال‌ها، آمدوشد “بوتانیست‌”ها (گیاه‌شناسان) به ایران، رایج بوده و در مورد آن حساسیت چندانی وجود نداشته است (چنان‌که برای رایزنی‌های سیاسی و امنیتی بسیار سطح بالا از این پوشش استفاده می‌شده است)، می‌توان گفت که باید عملیات #شناسایی_گیاهان سرزمین‌مان توسط اروپایی‌ها (یا به‌عبارت بهتر تمدن مهاجم غرب) را حدود ١۴٠ سال دیگر عقب‌تر ببریم. بر این اساس، #گیاه‌شناسان_غربی حداقل از دههٔ ١٧٩٠ در ایران حضور داشته‌اند. پرسش مهمی که اینجا طرح می‌شود این است: شناسایی #گیاهان_ایران توسط غرب، با چنین سابقهٔ قدیمی، اکنون در چه مرحله‌ای قرار دارد؟ نســـ‌آفتاب‌ـــل سروش is.gd/86eSCa ایتا is.gd/1TzlRl تلگرام is.gd/rQFsKp اینستاگرام is.gd/LtY4m9 کلوب‌دات‌کام is.gd/oFRdvh