‏امروز بسیاری از خبرگزاری‌های داخلی از تورم در غرب گزارش می‌دهند و علت آن‌را به‌درستی "افزایش قیمت انرژی" اعلام می‌کنند، اما همین‌ها در تحلیل تورم داخلی گرفتار آدرس‌های غلط شیکاگویی‌ها هستند و تمام تقصیرها را گردن نقدینگی می‌اندازند #بچه_های_شیکاگو #بحران_نیلی #نئولیبرال #مسببین_وضع_موجود #بانیان_وضع_موجود #نسل_آفتاب در #ایتا، #تلگرام، #سروش @sunshinegeneration

کجای راه را اشتباه آمدیم که به این روز دچار شدیم؟ و وضع اقتصادمان این شد؟ دونده‌ای را تصور کنید که پاهای قوی دارد، تلاش می‌کند به سرعت بدود و از موانع مختلف عبور کند، به ناگاه گروهی، جمع می‌شوند و به این دونده می‌گویند که دستانت به اندازه پاهایت قوی نیست، اگرچه با پاها می‌توانی با سرعت و مسافت طولانی راه بروی اما با دستت نمی‌توانی اجسام سنگین را بلند کنی و بالا ببری! به او یک ورزشکار وزنه بردار را نشان می‌دهند که چگونه با دستان پر قدرتش وزنه‌های سنگین را بالای سر می‌برد! دونده داستان ما به شدت دچار پریشان‌حالی می‌شود، آنقدر برایش از وزنه برداران می گویند که به فکر چاره می افتد، تلاش می‌کند تا دستانش را قوی کند، هر چه می‌کند نتیجه نمی‌گیرد، جمعی رند و #نئولیبرال پیدا می‌شوند و به او می‌گویند راه حل قوی شدن دست‌های تو این است که پاهایت را بشکنی، اگر پاهایت شکسته شود در آن صورت تمرکزت می‌رود روی دست‌ها و در آن صورت دست‌هایت قوی می‌شود، دونده داستان ما چنین می‌کند اما بعد شکستگی پاها نه از وزنه برداشتن خبری است و نه از راه رفتن معمولی! به طور کامل فلج می‌شود! این دقیقاً سرنوشت کشور ما در این چند دهه است، سیاست‌گذاران در ایران وقتی مؤفقیت‌های کشورهای اروپایی و آمریکا را در تولید و گسترش رونق اقتصادی دیدند، تصور کردند دلیل آن وجود بخش خصوصی مقتدر و قوی است، برای همین تصمیم گرفتند بخش خصوصی را در ایران تقویت کنند، مشتی رند و #نئولیبرال هم این وسط پیدا شدند و گفتند اگر بخش دولتی را بشکنید و در هم بکوبید و منابعش را به تاراج ببرید و از اقتدار و تصدی‌گری آن بکاهید بخش خصوصی تقویت می‌شود، مشابه آن دونده، پاهای اقتصادی کشور را شکستند، اما هر چه منتظر ماندند این دونده داستان ما مشابه سایر کشورهای سرمایه‌داری، وزنه‌بردار خوبی که نشد، به شکل افلیج در یک گوشه‌ای افتاد! دلیلش چه بود؟ دلیلش این بود که نمی‌دانستند یک وزنه‌بردار علاوه بر دستان قوی به پای قوی نیاز دارد، همان قدر که وزنه زدن به دست‌ها فشار می‌آورد، فشار اصلی را به پاها وارد می‌کند و بدون پای قوی با دستان قوی کار به جایی نمی‌رسد چیزی که کشورهای سرمایه‌دار غربی همیشه مخفی می‌کنند وجود دولتی قوی و پرتوان در پس پرده بخش خصوصی کارآمد است. دولت‌هایی مثل عربستان سعودی راه ایران را در پیش نگرفتند، بر روی همان پاهای قوی و اقتصاد دولتی تکیه کردند، در هرجایی که دولت می‌توانست خدمتی ارائه کند، سرمایه‌گذاری کند و خلق ثروت کند در آنجا دولت وارد شد و حتی خارج از اقلیم سرزمینی به شکل دولتی سرمایه‌گذاری کلانی کردند. اما در ایران سرمایه‌گذاری دولتی کامل ممنوع شد، دیگر دولت مثل سابق هیچ شرکت و کارخانه‌ای را نساخت و هیچ فعالیت سرمایه‌گذاری قابل توجه برون مرزی در حوزه اقتصاد انجام نداد، دست از توسعه و آبادانی بنادر، اسکله‌ها، حمل و نقل عمومی، جذب و استخدام سرمایه‌های انسانی کشور و سامان دهی آن‌ها در قالب شرکت‌ها و مؤسسات علمی کشید و همه آن‌ها را به بخش خصوصی و عرضه و تقاضا و دست نامرئی آدام اسمیت وانهاد و منتظر شد که بخش خصوصی برایش توسعه و پیشرفت به ارمغان آورد، نتیجه آن خروج گسترده سرمایه، عقب افتادن از کشورهای همسایه خلیج فارس در توسعه زیربناها، بیکاری گسترده جوانان نخبه و فرار آن‌ها از کشور به دلیل بیکاری و به کار نیامدن دانش آن‌ها شد. بدتر از همه، نوعی هرج و مرج و بی برنامگی اقتصادی را رقم زد و به تبع آن خلق نقدینگی توسط بانک‌های خصوصی و رواج دلالی، سفته‌بازی و سوداگری در بازارهای مختلف، تورم به اوج خود رسید و در اقتصاد شبه آزاد، مسکن به کالایی دست نیافتنی برای عموم مردم تبدیل شد، زمین به قیمتی گزاف رسید و در این کشور کار کردن و تولید کردن بی ارزش و بدون درآمد واقعی و کمتر از تورم و دلالی و سوداگری منشاء تولید ثروت شد! حال فرض کنید ایران همچنان همان پاهای قوی دهه‌های قبل را در اختیار داشت، به سرعت شرکت‌های مختلف ایجاد می‌کرد و این حجم فارغ‌التحصیل بیکار دانشگاهی را بدن دلسرد کردن آن‌ها از آینده، استخدام می‌کرد، آن‌ها را سامان‌دهی می‌کرد و برای خلق ارزش و ثروت در تخصص خودشان به کار می‌گمارد، تمام سپردهای بانکی را برای تولید و افزایش تولید ناخالص داخلی مورد استفاده قرار می‌داد، با گسترش زیرساخت‌های کشور باعث رفاه عمومی و رونق بالای اقتصادی می‌شد، با وجود پاهای قدرتمند و اقتصاد دولتی قوی، بخش خصوصی تولید کننده و مولد نیز تقویت می‌شد و جامعه از این هرج و مرج و تباهی اقتصادی نجات می‌یافت. #نسل_آفتاب در #ایتا، #روبیکا، #سروش، #تلگرام @sunshinegeneration

شکستن آقایی دلار شدنی است اگر… #دلار سلاحی‌ست در دست ما که به واسطه تفکر اقتصاد #نئولیبرال کنترل آن از راه دور در اختیار دشمنان قرار گرفته و در میان مردم ایران به کشتار اقتصادی منجر شده. شکستن #آقایی_دلار و در دست گرفتن کنترل آن شدنی‌ست اگر ایدئولوژی #نئولیبرالیسم را به نام علم به #دولت_انقلابی غالب نکنند. حسن شجاعی (نماینده مجلس) #نسل_آفتاب در #ایتا، #روبیکا، #سروش، #تلگرام @sunshinegeneration

خوبی‌های وجود بانک‌های خصوصی در کشور کارنامه درخشان بانک آینده: تخلف بزرگ در خلق پول و تورم تخلف از دستورالعمل شورای پول و اعتبار در پرداخت تسهیلات به اشخاص مرتبط (که نباید بیش از ۴۰٪ سرمایه‌ی پایه باشد) اعطای بیش از ۶ برابر تسهیلات کلان و بیش از ۸۰ برابر در پرداخت تسهیلات به اشخاص مرتبط اعطای بیشترین تسهیلاتِ اشخاصِ مرتبط خود تا پایان آذر ماه، به یکی از شرکت‌های زیرمجموعه‌ی خود (۷۰ هزار میلیارد تومان به بنگاه تجاری ایران‌مال) البته این نوع تخلفات مختص بانک آینده و محدود به پروژه ایران‌مال نیست متأسفانه و در شبکه بانکی کشور، امری شایع گردیده است اقتصاددانان #نئولیبرال که شبانه‌روز «نقدینگی» را عامل تورم در جامعه معرفی می‌کنند و راه‌کارهای معیشت‌سوزی مثل «جلوگیری از افزایش حقوق و دستمزد»، «گران کردن انرژی و مایحتاج مردم»، «افزایش نرخ بهره بانکی» و… را برای کنترل نقدینگی تجویز می‌کنند (که متأسفانه حرف‌شان در بین دولتمردان خریدار هم دارد)، چرا در برابر چنین جنایت‌های بزرگی که شبکه بانکی بویژه بانک‌های خصوصی در خلق پول انجام می‌دهند، سکوت کرده و علیه آن فریاد نمی‌کشند؟ آیا پولی که بانک‌های خصوصی از هیچ خلق کرده و صرف سفته‌بازی و دلال‌بازی در بازارهای مسکن، طلا، ارز، خودرو و… می‌کنند عامل تورم نیست؟ فقط چندرغاز حقوق کارمند و کارگر را عامل تورم می‌بینید؟ اقتصاد خوانده‌اید تا توجیه‌گر سیری ثروتمندان و گرسنگی فقرا باشید؟ مسئول رسیدگی به این تخلفات هم عمه بنده است و به هیچ‌کدام از سه قوه ربطی ندارد نسل آفتاب

ظاهراً تشخیص گزاره‌های صریح اقتصاد #نئولیبرال از تشخیص اعضای لوژهای مخفی ماسونی در اطراف و اکناف دنیا مشکل‌تر است نسل آفتاب