✅ شرح و تفسیر حکمت ۱۹۹ نهج‌البلاغه...👇🏻👇🏻👇🏻 🍃 فِی صِفَةِ الْغَوْغَاءِ: هُمُ الَّذِینَ إِذَا اجْتَمَعُوا غَلَبُوا، وَإِذَا تَفَرَّقُوا لَمْ یُعْرَفُوا. وَقِیلَ بَلْ قال(علیه السلام): هُمُ الَّذِینَ إِذَا اجْتَمَعُوا ضَرُّوا، وَإِذَا تَفَرَّقُوا نَفَعُوا. فَقِیلَ: قَدْ عَرَفْنَا مَضَرَّةَ اجْتِمَاعِهِمْ، فَمَا مَنْفَعَةُ افْتِرَاقِهِمْ؟ فَقَالَ: یَرْجِعُ أَصْحَابُ الْمِهَنِ إِلَى مِهْنَتِهِمْ، فَیَنْتَفِعُ النَّاسُ بِهِمْ،کَرُجُوعِ الْبَنَّاءِ إِلَى بِنَائِهِ، وَالنَّسَّاجِ إِلَى مَنْسَجِهِ، وَالْخَبَّازِ إِلَى مَخْبَزِهِ... 🍃 ✨ «غوغاء» در لغت چنان که بسیارى از واژه‌پژوهان گفته‌اند داراى دو معناست: 1⃣ نخست معناى #وصفى دارد و به کسانى اطلاق مى‌شود که جزء قشر منحط اجتماع یا به بیان دیگر از #اوباش مردم‌اند. افرادى هستند که از عقل و درایت قابل توجهى برخوردار نیستند و غالباً تحت تأثیر #عوامل_عاطفى قرار مى‌گیرند که به آسانى ممکن است آنها را تحریک کرد و براى مقاصد سوئى به کار گرفت؛ کسانى که مدیران فاسد و مفسد جامعه همیشه از آنها بهره مى برند و نمونه هاى روشن آن را در حکومت بنى‌امیه و بنى‌عباس مى‌توان مشاهده کرد. این واژه مفرد است و مانند سایر اسم جمع‌ها معناى جمعى دارد. 2⃣ معناى دیگر «غوغاء» همان معناى #مصدرى یا اسم مصدرى است که به ایجاد #جاروجنجال اطلاق مى‌شود، این معنا در فارسى امروز ما رایج است ولى معناى اول رایج نیست. 💠 توضیح این که جوامع انسانى از گروه‌هاى مختلفى تشکیل مى‌شود که سه گروه از آن را مى‌توان در اینجا نام برد: 1⃣ نخست افراد #فهمیده و #باسواد و #عاقل که آلت دست این و آن نمی‌شوند. 2⃣ دوم توده‌هاى #کم‌اطلاع و پایبند به اصول #اخلاق و #ایمان که آنها نیز بر پایه ایمان و اخلاقشان در گروه‌هاى شرور شرکت نمى‌کنند، هرچند ممکن است گاهى با نقشه هایى آنها را #اغفال کرد. این گروه همان‌ها هستند که امیرمؤمنان على (علیه السلام) از آنها در عهدنامه مالک اشتر تعبیر بلیغى کرده و به عنوان «عامه مردم» آنان را ستوده و #پناهگاه روز جنگ و صلح شمرده و به «مالک» توصیه مى‌کند مصالح آنها را در نظر بگیرد و مصالح خواص پرادعا و زیاده طلب را فداى مصالحشان کند. 3⃣ سوم گروهى که سطح #پایینى از فکر و اخلاق دارند و به اصطلاح #بى‌بندوبار و #فاقد_تربیت لازم #اسلامى هستند و در میان آنها گاه افراد شرور و موذى نیز یافت مى‌شود. 🔸 امیرمؤمنان على (علیه السلام) در حدیث معروف کمیل که در کلام حکمت آمیز ۱۴۷ گذشت درباره آنها مى‌فرماید: «و احمقانِ بى سروپا و بى‌هدفى که دنبال هر صدایى مى‌روند و با هر بادى حرکت مى‌کنند؛ آنهایى که با نور علم روشن نشده‌اند و به ستون محکمى پناه نبرده‌اند». 🔺 این گروه‌اند که چون جمع شوند غالباً سبب #ضرر و #زیان مى‌گردند. به کمترین چیزى تحریک مى‌شوند و بیشترین #خسارات را مى‌رسانند؛ ولى اگر با #برنامه‌ریزى_صحیح جلوى اجتماع آنها گرفته شود و هر کدام به دنبال کار خود باشند و به شغلى که دارند بپردازند، به جامعه #منفعت مى‌رسانند، زیرا بسیارى از کارهاى سنگین اجتماعى معمولا بر دوش این گروه است. ❇️ زمامداران و مدیران جوامع اسلامى باید مراقب باشند دشمنان اسلام یا افراد شرور جامعه از وجود این گروه استفاده نکنند و آنها را در مسیر اهداف شوم خود به کار نگیرند. @syed213