✨ تحقق وعده‌های خاویر میلی در ایران خاویر میلی، رئیس جمهور نئولیبرال آرژانتین، با شعارهای شوک‌درمانی و دلاریزه‌سازی اقتصاد کشورش رئیس جمهور شد. در نخستین گام، ارزش پزو، پول ملی آرژانتین، را کاهش داد. به نحوی که دلار ۳۶۶ پزویی را حذف و دلار ۸۰۰ پزویی بازار آزاد را به رسمیت شناخت. اما این تک‌نرخی‌سازی ارز به تبعیت از بازار آزاد، علاوه بر اینکه تورم سالانه این کشور را به ۲۱۱ درصد رساند، باعث افزایش نرخ ارز در بازار آزاد نیز شد. به نحوی که هر دلار آمریکا اینک ۸۵۰ پزو شده است که همچنان نیز رو به افزایش است. این دقیقا همان سیاستی است که دولت آقای رئیسی در سال ۱۴۰۱ اجرا کرد. ارز ۴۲۰۰ حذف و ارز ۲۵ هزار تومانی بازار آزاد جایگزین شد. پیرو این امر، هم رکورد تورم در ایران شکست، هم نرخ بازار آزاد شروع به افزایش کرد و اینک به ۶۰ هزار تومان رسیده است. جالب اینکه الان دوباره جماعتی راه افتاده‌اند که دقیقا مثل حذف ۴۲۰۰، دلار ۲۸۵۰۰ نیز باید حذف شود و دلار ۶۰ هزار تومان جایگزین شود! لابد کمتر از یک سال بعد نیز، خواهند گفت دلار ۶۰ هزار تومان باید حذف شده و دلار ۱۰۰ هزار تومان بازار آزاد به رسمیت شناخته شود. این مسیر، انتها ندارد... یکی دیگر از اقدامات پر سر و صدای خاویر میلی، اجازه انعقاد قرارداد در داخل آرژانتین به دلار آمریکا بود. روزنامه بوینس آینس هرالد، روز ۳۰ آذر ۱۴۰۲ گزارش داد که خاویر میلی، انعقاد قرارداد به دلار آمریکا را قانونی کرده است. این اقدام، یعنی یک کشور رسما ناموس اقتصادش، یعنی پول ملی‌اش، را از حیز انتفاع ساقط کند. در تعریف پول گفته می‌شود که پول سه ویژگی دارد: ۱-معیار سنجش ۲-ذخیره ارزش ۳-وسیله مبادله. دولتی که اجازه بدهد هر عنصر دیگری غیر از پول ملی، این سه کارکرد را در اقتصادش داشته باشد، یعنی در حال نابودی پول ملی خود است. امروز شنیدم وزارت نفت، در آستانه روز ملی شدن صنعت نفت، یک قرارداد عظیم با شرکت‌های داخلی برای تولید روزانه ۴۰۰ هزار بشکه نفت بسته است که بسیار خوشحال‌کننده بود. اما قسمت اسفبار این ماجرا، انعقاد این قرارداد به دلار آمریکاست. ما نمی‌توانیم قراردادهای رسمی و دولتی را به دلار ببندیم، بعد فریاد اعتراض سر دهیم که چرا در تهران رستوران‌ها به دلار غذا می‌فروشند و پزشکان به دلار خدمات می‌دهند! جنگ اقتصادی آمریکا علیه ما، برای تضعیف ارزش ریال است که بارها و بارها در بیان مقامات آمریکایی به این موضوع تصریح شده است. فروش مواد اولیه ایرانی یعنی محصولات نفتی و پتروشیمی و فلزات به داخل کشور به دلار آمریکا، توزیع اسکناس دلار بین مردم توسط بانک مرکزی، انعقاد قراردادهای اقتصادی به دلار آمریکا، به معنی این است که ما به دست خودمان داریم دلار را در خاک ایران معیار سنجش، ذخیره ارزش و وسیله مبادله می‌کنیم. یعنی به دست خودمان داریم ریال را نابود می‌کنیم. رهبر حکیم انقلاب اسلامی در حکم تنفیذ آقای رئیسی، یکی از مطالباتی که مطرح فرمودند، این بود که سیاست تقویت پول ملی را به جد دنبال نمایند. مسیری که آقای رئیسی تا امروز پیموده، خلاف این جهت بوده است. آقای رئیسی الحق و الانصاف انسان پاک و شریف و مخلصی است. دوندگی زیاد می‌کند، میان مردم زیاد می‌رود، ذره‌ای در این بشر کبر و نخوت وجود ندارد. اما اینها کافی نیست. ما امیدواریم که ایشان در مهلت باقیمانده از دولت سیزدهم، در جهت‌گیری‌های اقتصادی خود، یک تجدیدنظر جدی کنند. ما عزت و سربلندی و موفقیت ایشان را می‌خواهیم. @syjebraily

📚 کتابِ #دولت_و_بازار، فصل دوم، بخش هفتم [پایانی] 🔰پنجمین و آخرین ارتباطی که دولت با نیروهای بازار در "نظریه حمایت هوشمند" برقرار می کند، #بسط_بازار می باشد. وقتی کالایی با به کارگیری سیاست های چهارگانه پیش گفته به مرحله ای رسید که توانِ حضور در "بازارهای بین المللی" را یافت، دولت می تواند با ابزارهای دیپلماتیک یا حمایت های مالی و غیره، به گسترش جغرافیایی بازار برای محصول یاد شده کمک کند. 🔰دو هدف عمده برای #بسط_بازار متصور است: 1️⃣ دستیابی تولید کنندگان داخلی به صرفه های ناشی از مقیاس 2️⃣ دستیابی کشور به ارز خارجی برای واردات کالاهای مورد نیاز 🔸️ دولت ها در طولِ تاریح برای #بسط_بازار، ابزارهای گوناگونی همچون "تصرف سرزمین های بیگانه" با هدف سلطه بر بازار آنها گرفته تا "حمایت های مالی و سیاسی و فناوری از صادرکنندگان" تا "ایجاد رژیم های بین المللی" بکار برده اند. اما می توان گفت مهمترین ابزارِ #سیاست_بسط_بازار طی قرون گذشته از سوی کشورهای پیشرفته چیزی نبوده جُز ترویج و گاه تحمیلِ #آزاد_سازی_تجاری در محیط بین الملل، که سابقا به آن اشاره شد. [در #فصل_سوم بصورت مبسوط به بررسی راهبردهای بسطِ بازار توسط دولت های استعمارگر پرداخته ایم] 🔰 در اینجا اجمالا به دو نمونه از سیاست های اتخاذ شده برای #بسط_بازار اشاره می کنیم: 1️⃣ بهره برداری کشورهای غربی از ابزارِ #برجام برای فتح بازار ایران؛ مقاماتِ تجاریِ انگلیس پس از امضای برجام اعلام کردند که؛ ایران پس از برجام "بزرگترین بازار جدید جهان طی دهه های گذشته برای ورود است." و تولیدکنندگانِ فرانسوی تعبیرِ "یک سرزمین جدید برای فتح" را برای بازار ایران به کار بردند. [Economist, 21 April 2016] همچنین بررسی آمارهای گمرک ایران نشان می دهد؛ #واردات ایران از کشورهای اروپایی در سال ۱۳۹۶ یعنی سال اجرای برجام نسبت به سال ۱۳۹۴ یعنی قبل از امضای برجام، جهش فوق العاده یافت. [برای نمونه واردات از #آلمان؛ از یک میلیارد و ۶۷۲ میلیون دلار به سه میلیارد و ۷۲ میلیون دلار (۸۳ درصد افزایش)؛ واردات از #فرانسه؛ از ۶۵۲ میلیون دلار به یک میلیارد و ۷۶۳ میلیون دلار (۱۷۰ درصد افزایش)؛ و واردات از #ایتالیا؛ از ۸۰۲ میلیون دلار به یک میلیارد و ۴۲۶ میلیون دلار (۷۷ درصد افزایش) رسید.] [اتاق بازرگانی ایران، ۱۳۹۸] 2️⃣ اقداماتِ #کره_جنوبی برای بسط بازار؛ جریان نئولیبرال دو سیاست جایگزینی واردات و توسعه صادرات را آلترناتیو یکدیگر معرفی کرده و با تقبیح جایگزینی واردات، توسعه صادرات را تشویق می کند. [برای توضیحات بیشتر رجوع شود به صفحه ۱۷۹ کتاب] 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 🆔️ @taammolatenazari

💢عقد قرارداد نفتی با ادعای اتکا به توان داخل اما بر پایه دلار، جنایت در حق پول ملی است. دلارزدایی از اقتصاد ایران، یعنی پایان دادن به استفاده از دلار به عنوان «معیار سنجش»، «ذخیره ارزش» و «وسیله مبادله» در خاک ایران. @syjebraily

کتاب دولت و بازار: الگویی پویا برای روابط متقابل، نوشته سید یاسر جبرائیلی است و در انتشارات کتاب فردا منتشر شده است. نظریه «حمایت هوشمند» تلاشی برای حل معمای رابطه دولت و بازار، و گامی در مسیر پایان دادن به مجادله‌ای تاریخی درباره نوع رابطه این دو نهاد است. «حمایت هوشمند» دقیقا در نقطه مقابل بنیادگرایی بازار قرار دارد. اما در دام دولت‌گرایی به معنی تصدی‌گری دولتی نیز نیفتاده است. این نظریه نقش بنیادی بازار در پیشرفت کشورها و تامین منافع ملت‌ها مفروض می‌دارد. اما ضمن قائل بودن به نهاد بازار به عنوان یک عنصر اساسی پیشرفت، سازماندهی آن توسط دولت به اقتضای شرایط اقتصادی و هم‌جهت با سیاست صنعتی و برنامه ملی پیشرفت را یک ضرورت می‌داند. در نظریه «حمایت هوشمند»، رابطه دولت و بازار هرگز قطع نمی‌شود. دولت پیوسته و هوشمندانه سه نقش حامی، هادی و ناظر بر نیروهای بازار را ایفا می‌کند تا آنها را در جهت اجرای برنامه ملی پیشرفت سازماندهی نماید. دولت برای ایفای نقش سه گانه خود، براساس آخرین دریافتی که از وضعیت اقتصاد در نسبت با برنامه پیشرفت دارد، پنج نوع رابطه با نیروهای بازار برقرار می کند: صیانت از بازار، خلق بازار، حفظ بازار، قبض بازار و بسط بازار. کتاب دولت و بازار: الگویی پویا برای روابط متقابل، ضمن تبیین این روابط هوشمند، به بررسی نقص‌های نظری و فرجام عملی رویکرد بنیادگرایی بازار پرداخته است. کتاب دولت و بازار را می‌توانید از فروشگاه پاتوق کتاب فردا تهیه فرمائید. @syjebraily

🎥 رهبر انقلاب سال ۱۴۰۳ را سالِ «جهش تولید با مشارکت مردم» نام‌گذاری کردند 🌺سال نو مبارک 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

💢سال ۱۴۰۳، سال جهش تولید با مشارکت مردم مبارک باد. @syjebraily

🎥 رهبر انقلاب: اقتصاد یکی از نقطه‌ضعف‌های ماست 🔻اگر اقتصاد کشور وضع مطلوبی پیدا کند در همۀ اوضاع کشور تاثیر می‌گذارد. می‌شود گفت در دین و دنیای مردم تاثیر می‌گذارد. 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

📌‏‏دشمن در قضیه‌ی اقتصادی علیه جمهوری اسلامی پیگیر و فعال است. ما هم باید فعال و پیگیر باشیم. بایستی مصمم، با فکر درست و تلاش خستگی ناپذیر و شبانه‌روزی برای اینکه اقتصاد کشور شکوفا بشود، همه چرخ دنده‌های بزرگ و کوچک کشور را بکار بگیریم. #جهش_تولید_با_مشارکت_مردم @syjebraily

🔰موسی نجفی : ✅وقتی بازار معبود انسانهای ساکن جامعه جهانی باشد ، نو لیبرالیسم دیگر یک علم تنها نیست بلکه نوعی ایدئولوژی هدایت گر بشری خواهد بود که خود را تا حد جانشینی مذهب بالا می برد. http://mousanajafi.ir https://eitaa.com/drmousanajafi https://Sapp.ir/drmousanajafi https://ble.ir/drmousanajafi. https://rubika.ir/drmousanajafi

🎥باید مردم را مجهز به ابزار تولید کنیم، مردمی‌سازی اقتصاد یعنی همه بتوانند تولید کنند... 👤دکتر سید یاسر جبرائیلی 🔴 #بیداری_ملت 👇 @bidariymelat

‏نظام سرمایه داری صدها سال تلاش کرده تا ساختارهای لازم برای پیشبرد اهدافش را ایجاد کند. مثلا برای ایجاد بورس اوراق بهادار که چیزی جز یک بازار نیست، هزاران صفحه مقررات تدوین کردند، ساختارهای حقوقی و نرم‌افزاری گسترده‌ای ایجاد کردند و مدام تکمیلش کردند. با این وجود، هنوز کامل نیست ‏و در بحران‌ها، سوراخ‌های جدید کشف می‌شود. اون‌وقت تا حرف از قالب‌های اقتصادی اسلامی مثل تعاون، مشارکت، انفاق،.. می‌زنیم، در حالی که به لحاظ نظری قابل خدشه نیستند، همان اول می‌گویند "نمی‌شود" چقدر تلاش کردید؟ کدام مقررات را تدوین و کدام ساختار را ایجاد کردید که به "نمی‌شود" رسیدید؟ @DrRezaGholami

⚡️صدا و سیما و گناه نابخشودنیِ "مرجعیت‌بخشی" به بازیگران 🔹چرا بازیگران سینما و تلویزیون، به اندازه‌ای مرجعیت اجتماعی یافته‌اند که در بزنگاه‌های مهم سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی نقش‌های اساسی و بعضا تعیین کننده ایفا می‌کنند؟ آیا آنان شایستگی چنین جایگاهی را در جامعه دارند؟ 🔹پیش از پاسخ به این سوال، باید در شخصیت بازیگران دقیق شویم. بازیگر کیست؟ بازیگر در واقع هنرمندی است که می‌تواند ذهن خود را در اختیار نویسنده و جوارح خود را در اختیار کارگردان بگذارد تا به دستور آنها بگوید و بجنبد. بازیگر به اختیار خود نه سخنی می‌تواند بگوید و نه حرکتی می‌تواند بکند. اواخر سال ۱۳۹۷ اتفاقی افتاد که اشاره به آن، در لمس بیشتر این معنی به ما کمک می‌کند. وقتی خشایار الوند، نویسنده سریال پایختت چهره در نقاب خاک کشید، دیدیم که کل پروژه متوقف شد؛ نقی معمولی با رفتن خشایار الوند دچار مرگ مغزی شد و از سیروس مقدم که مسئول تنظیم حرکات جوارح او بود نیز، کاری برای احیایش برنیامد. آقای مقدم حرف جالبی در تلویزیون زد و گفت من تجربه از دست دادن عوامل را در میانه کار دارم و پس از فوت خانم پوپک گلدره، بازیگر دیگری را جایگزین کردم. اما نویسنده را نمی‌توان جایگزین کرد و آقای مقدم هم نتوانست. نویسنده خالق همه شخصیت‌های فیلم و داستان فیلم است و جایگزین ندارد. 🔹حال پرسش اینجاست که چرا علاقه مردم به شخصیت نقی معمولی-که مخلوق ذهن خشایار الوند است- آقای محسن تنابنده را تبدیل به سلبریتی می‌کند و او در مسائل گوناگون از موضع و جایگاه نقی معمولی اظهار نظر می‌کند؟ آیا او این حق را دارد؟ آیا تبدیل شدن بازیگران به صاحب‌نظران اجتماعی، سوء استفاده و سرقت شخصیت محبوبی نیست که نویسنده خلق کرده است؟ 🔹پاسخ این سوالات البته روشن است. اما چه چیزی باعث شده است که بازیگران، به چنین جایگاهی در اجتماع برسند؟ به نظر می‌رسد مقصر اصلی در این سرقت شخصیتی، سیاست‌گذاران و تصمیم‌گیران سازمان صدا و سیما هستند. سازمان صدا و سیما به جای اینکه بیینده را از این وهم در بیاورد که آنچه دیده است، فیلم است و آنکه بازی می‌کند، در حال اجرای دستورات نویسنده و کارگردان است، در فضای خارج از فیلم بیشتر به وهم این‌همانی معمولی-تنابنده دامن می‌زند. وقتی گاه و بیگاه، در برنامه‌های مناسبتی، بازیگر میهمان است و مجری از علائق و سلایقش تا نظراتش درباره مسائل گوناگون از او سوال می‌کند، روشن است که این بازیگر دچار توهم صاحب‌نظر بودن در امور گوناگون جامعه خواهد شد. درباره خوانندگان محترم نیز مسئله همین است. حنجره خوبی دارند و توانسته‌اند مفهومی که شاعر می‌سراید و با وزنی که او ساخته، صدایی بسازند، اما گاه شخصیت شاعر را به سرقت می‌برند و چنان رفتار می‌کنند که گویی آنچه خوانده‌اند، سخن خود آنهاست. 🔹وقتی این توهم، هم در بازیگر و هم در مردم، ایجاد شد، بازیگران یا به استخدام سیاسی درمی‌آیند و در بزنگاه‌های سیاسی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند، یا اینکه دوز این توهم در جامعه چنان بالا می‌زند که بازیگران سیاستمدار می‌شوند. 🔹این وضعیت متوهمانه، حاصل نگاه تفرجگاهی به جای نگاه دانشگاهی به صدا و سیماست. هدف صدا و سیما نباید سرگرم کردن مردم و گذراندن وقت آنها باشد، بلکه هدف باید اعتلای سواد و فهم و درک و آگاهی مردم باشد. سلبریتی‌پروری و مرجعیت‌بخشی به آنها، با این اهداف متعالی در تضاد و تناقض است. 🔹خوب است دوستان تصمیم‌گیر در صدا و سیما، اگر هم بنا دارند به جای دانشمندان و صاحب‌نظران، عوامل فیلم و سریال را به برنامه‌ها دعوت کرده و از علایق و سلایقشان سوال کنند، به جای بازیگران نویسندگان فیلم‌نامه‌ها، و به جای خوانندگان، شاعران را دعوت کنند تا درباره آنچه خلق کرده‌اند با مردم سخن بگویند. @syjebraily

📌آنچه درباره این موضع آقای رئیسی نگران‌کننده است، دستاوردسازی با تکرار ادبیات آقای روحانی مبنی بر موفقیت در جلوگیری از تورم سه رقمی نیست. 🔻نگران‌کننده این است که ایشان جهت‌گیری اقتصادی خود را صحیح و نتیجه حاصل شده را مطلوب می‌پندارند و لذا قصد تغییر ریل ندارند. #نه_به_نئولیبرالیسم @syjebraily

📚 کتابِ #دولت_و_بازار؛ فصلِ سوم، بخشِ اول 🔰نقطه مقابلِ #حمایت_هوشمند، قطع رابطه حمایتیِ دولت از تولیداتِ داخلی و حاکم شدن اندیشه بنیادگرایی بازار و اصولِ #نئولیبرالیسم بر اقتصاد است. تجویز یا تحمیلِ رویکرد بنیادگراییِ بازار، آزاد سازیِ تجاری-مالی و توقف حمایت گرایی از تولیداتِ داخلی برای کشورهای در حالِ پیشرفت یا عقب مانده، یکی از سیاست های جدّیِ کشورهای پیشرفته غربی بویژه آمریکا و انگلیس با هدفِ حداکثرسازیِ قدرت و ثروت بوده که می توان این سیاست را در چارچوبِ #نظریه_استعمار تحلیل کرد. 🔰 در فصلِ سوم از کتابِ حاضر، ابتدا به بررسیِ جایگاهِ #تجویز و #تحمیلِ نئولیبرالیسم در رویکردِ استعماریِ دولت های غربی پرداخته و سپس آثار فاصله گرفتن از حمایت هوشمند و گرایش به اقتصادِ بازار را در سه کشورِ #آرژانتین، #ونزوئلا و #ترکیه مطالعه خواهیم کرد. 🔰 طبعا برای شناختِ جایگاه اقتصادِ بازار و سیاست های تجویزی نئولیبرالیسم در رویکردِ استعماری، ابتدائا ضرورت دارد مفهوم استعمار تعریف و هدفِ آن روشن شود. اجمالا برای پرهیز از طولانی شدنِ کلام باید گفت: در فرهنگِ اصطلاحاتِ سیاسی به مفهومِ حاکمیتِ کشوری قدرتمند بر کشوری ضعیف، با هدفِ چپاولِ منابع و معادن و استثمارِ نیروی انسانی و تثبیتِ تسلط سیاسی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی بر آن ملت، با تظاهر به آبادسازی و ایجاد توسعه و پیشرفت است. [معین، ۱۳۷۱، ۲۵۲] 🔰 از این‌رو استعمار از قرونِ ۱۷ و ۱۸ میلادی رواج یافت که کشورهای سلطه گرِ اروپای غربی سراغِ قاره آفریقا، آسیا، آمریکای مرکزی و جنوبی رفتند. #استعمارگران چهره ای انسان دوستانه به خود گرفتند و هدف خود را آباد کردنِ کشورها و آشنا ساختنِ ملت ها با فنّاوری و صنعت، و کمک به توسعه و پیشرفتِ آنها اعلام کردند. اما در عمل، دست به غارتِ #منابع و #استثمار_نیروی_انسانیِ کشورهای استعمارزده و این کشورها را تبدیل به بازارِ مصرفِ محصولاتِ تولیدی خود کردند. بنابراین استعمار دو هدفِ اساسی دارد: #اولا تصرفِ بازار مستعمره و #ثانیا غارتِ منابعِ آن. یعنی استعمارگر می خواهد منابع مستعمره را غارت کند و محصولاتِ خود را در بازارِ آن به فروش برساند؛ و برای رسیدن به این هدف نیز از ابزارهای مختلفِ سیاسی، فرهنگی، نظامی و غیره استفاده می کند. 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 🆔️ @taammolatenazari

ولنگاری فرهنگی روی دیگر ولنگاری اقتصادی است. منشاء هر دو، فقدان اقتدار دولت، یا فقدان اراده در دولت برای اعمال اقتدار است. @syjebraily

هر کس نمی‌داند، بداند! ما به این امام و به این انقلاب مومن هستیم. ما به ولایت فقیه ایمان داریم و به تمدن غرب کافریم. ما برای احیای تمدن اسلامی بپا خاسته‌ایم. ما ایمانمان را، اصول‌مان را و آرمان‌مان را فدای کسب محبوبیت نخواهیم کرد. ما با آزادی‌های غربی کنار نخواهیم آمد؛ چه در اقتصاد، چه در فرهنگ... @syjebraily

📌رهبر حکیم انقلاب اسلامی می‌فرمایند #هدایت_مردم یعنی «هوس‌های فاسدکننده‌ای که گاهی به‌نام خواسته‌های مردم مطرح می‌شود، از #افق_انتخاب_مردم دور شود». ما به یاری خدا، چه در فضای مجازی و چه در فضای حقیقی، بسترها و عوامل انحطاط را بدون هیچ ملاحظه‌ای از افق انتخاب مردم دور خواهیم کرد. @syjebraily

حضرت آقا در پیام نوروزی ۱۴۰۲، یکی از تلخی‌های ۱۴۰۱ را افزایش زیاد قیمت خوراکی‌ها ذکر کرده و فرمودند این اتفاق باعث شد بیشترین فشار به دهک‌های پائین جامعه وارد شود. آیا دلیل این تورم هولناک، چیزی غیر از حذف ارز ۴۲۰۰ بود؟! بله! این کار «لازم» شد، چون آنچه باید انجام می‌شد، نشد؛ و این فاجعه را آفرید... در این یادداشت، توضیح داده‌ام که آن کاری که باید انجام می‌شد، چه بود و چرا حذف ارز ۴۲۰۰ لازم شد. @syjebraily

✨تعدیل اردوغانی با لیر چه کرد؟ در این مقاله، به دو دوره اجرای سیاست‌های نئولیبرال در ترکیه و آثار فاجعه‌بار آن پرداخته‌ام که می‌توانید از لینک زیر آن را دریافت و مطالعه بفرمایید. نئولیبرال‌های ایرانی چنین بلایی را می‌خواهند بر سر کشور بیاورند... https://farhikhtegandaily.com/news/70491/ @syjebraily

محفل، حسینیه معلی، زندگی پس از زندگی، مختارنامه، ولایت عشق، تنهاترین سردار، یوسف پیامبر، امام علی(ع)، سرود سلام فرمانده و ده‌ها اثر فاخر دیگر که مولود انقلاب اسلامی هستند، نشان داده‌اند که هنر متعهد به حقیقت، هم می‌تواند رسانه را به دانشگاه تبدیل کند، هم مخاطب ده‌ها میلیونی جذب کند. @syjebraily

✨پرسش و پاسخ ▫️سلام و درود جناب جبرائیلی. خدا قوت و تبریک سال نو جناب جبرائیلی فرمول تعیین نرخ ارز برای پیمان سپاری ارزی چی هست و ایا راهکارتون برای اجرای کامل پیمان سپاری چیه. آیا دولت قدرت اجراش رو داره، اگه داره به چه نحوی؟ 🔸 و علیکم السلام فرمول را دکتر صمصامی در این مقاله، و نیز کتاب جعبه سیاه تضعیف ریال شرح داده‌اند. مبنا این است که هر واحد افزایش نرخ ارز، موجب تورم نشود. اما درباره سوال دوم‌تون، بله دولت قدرت دارد. تمام صادرکنندگان باید ارز خود را به یک نرخ (در حال حاضر طبق فرمول ۱۵ هزار تومان) در اختیار دولت قرار دهند، و دولت با شفافیت کامل، به اولویت‌های کشور تخصیص دهد. میزان واردات، کالای وارد شده، انبارها و... نیز کاملا قابل رهگیری است. ما ارز کم نداریم. تراز تجاری ما با نفت مثبت است. اما عدم اجرای پیمان‌سپاری و معاف کردن صادرکنندگان از بازگشت ارز، باعث می‌شود این ارز از اختیار دولت خارج شود و بازار سیاه ارز شکل بگیرد. در بازار آزاد، ارز از آسمان نمی‌آید، همین صادرکنندگان هستند که از پیمان‌سپاری معاف می‌شوند و ارز خود را می‌برند در بازار آزاد گران می‌فروشند. از آنجائیکه دولت طی سه دهه گذشته نشان داده نرخ بازار آزاد را به رسمیت می‌شناسد و بالاخره از آن تبعیت خواهد کرد (مثل حذف ۴۲۰۰) اقتصاد ایران خود را با نرخ بازار آزاد تنظیم می‌کند(انتظارات که می‌گویند، این طور دامن زده می‌شود). قاچاقچیان نیز ارز خود را از آسمان نمی‌آورند. از همین بازار آزاد تهیه می‌کنند (دقت کنید منظور، اسکناس ارز نیست. ارز در خارج از کشور است. از طریق حواله، صادرکننده به قاچاقچی می‌دهد و پولش را طبق نرخ بازار آزاد می‌گیرد). وقتی پیمان‌سپاری ۱۰۰ درصد صورت گرفت، دیگر منابع مالی قاچاق نیز کور خواهد شد. یعنی قاچاقچی، ارزی برای واردات قاچاق نخواهد داشت. نکته بعدی، تشخیص میزان ارز حاصل از صادرات است. یعنی از کجا می‌دانیم این کالای صادراتی چه ارزشی دارد و صادرکننده چقدر ارز باید برگرداند. این فرآیند نیز به هیچ وجه مشکل نیست. سال ۷۴ یک بار این کار را انجام داده‌ایم. کمیته تشخیص ارزش کالای صادراتی تشکیل می‌شود. آنجا تعیین می‌شود که شما که فی‌المثل n تن فولاد با فلان مشخصات صادر می‌کنید، n دلار ارزش دارد و باید این مقدار بازگردانید. امروز نسبت به سال ۷۴ امکانات فنی بسیار بیشتری برای چنین کاری در اختیار داریم. آقایان هم نمی‌گویند نمی‌شود، نمی‌خواهند انجام دهند. کشوری که تعیین ارزش پول ملی خود را به بازار آزاد و کانال‌های تلگرامی و عرضه و تقاضای ارز در بازار قاچاق بسپارد، معلوم است که به این روز بیفتد. بدتر اینکه قیمت منابع ملی‌اش را هم جهانی کرده باشد و قیمت‌های جهانی به نرخ بازار آزاد دلار ضرب شده و به داخل فروخته شود. این یعنی اقتصاد ایران به اشغال دلار درآمده است. این یعنی تمام هزینه‌های ملت ایران جهانی و دلاری شده است. در حالی که این ملت، البته بجز اقلیت صاحب درآمد دلاری و دلاری‌فروش، درآمدشان به ریال است... مردم را از اجرای سیاست‌های ما می‌ترسانند. در حالی که توضیح نمی‌دهند فایده آزادسازی نرخ ارز و عدم پیمان‌سپاری و جهانی‌سازی قیمت‌ها برای این اقتصاد چه بوده است (البته غیر از کاخ‌نشین و تیلیاردر شدن صاحبان شرکت‌های فولادی و معدنی و پتروشیمی و پالایشی که درآمد دلاری دارند و محصولاتشان را به دلار می‌فروشند)؟ توضیح نمی‌دهند که بالاخره قرار است نرخ دلار کجا متوقف شود؟ توضیح نمی‌دهند که تا کجا باید هزینه ملت به دلار و درآمدشان به ریال باشد؟ توضیح نمی‌دهند که آیا ۵ سال پیاپی که با عدم اجرای سیاست‌های ما، تورم بالای ۴۰ درصد بوده، مردم چه نفعی برده‌اند. نقطه مقابل سیاست ما، ادامه این وضعیت است. موفق باشید ان‌شاءالله @syjebraily

دعوای ما با حسن روحانی سر انتخاب نسخه‌های غلط بود، نه اجرای غلط نسخه‌های صحیح | برشی از برنامه «روایت امین» با موضوع #دولت_جوان_حزب‌الهی @syjebraily

در مکتب نئولیبرالیسم، آنچه اصالت دارد، صرفا و صرفا بیشینه‌سازی سود است. تمام مسائل از زاویه سودمندی اقتصادی تحلیل می‌شود. فقط پول است که قداست دارد. هر چیزی با سودآفرینی در تعارض قرار گیرد، باید کنار زده شود، ولو دین باشد. یک ارزش دینی تاجایی محترم شمرده می‌شود که مانع سودآفرینی نشود. از میان «رعایت حرمت مسجد» و «کسب سود از گردشگری»، قطعا دومی انتخاب می‌شود. از میان «جلوگیری از فنای فرهنگی جامعه» و «رهاسازی اینترنت»، دومی برگزیده می‌شود؛ و تا سخن از ضرورت رعایت اصول اسلام در فضای مجازی و برخورد با سکوهای متخلف خارجی می‌شود، در مقابل، بحث کسب و کار را پیش می‌کشند! مسئولین واداده و بی‌مبنا نیز بدون کمترین مقاومتی عقب‌نشینی می‌کنند. هم چوب را خواهند خورد، هم پیاز را... کار بجایی رسیده است که ما باید برای اثبات ضرورت برخورد با سکوهای متخلف، ماجرای برخورد آمریکا با سکوی تیک تاک را نشان دهیم و بگوئیم از آمریکا یاد بگیرید. از آیت‌الله دژکام عزیز بابت این مواضع انقلابی ممنونم. منتهی این وضعیت عارضه است. عوارض در دسترس بودن عوامل هوس‌انگیز و منحرف‌کننده است. عوارض سیطره و غلبه محصولات و رویدادهای فرهنگ غربی در فضای حقیقی و مجازی ماست. ما باید فضا را معکوس کنیم. غلبه، باید با محصولات و رویدادهای فرهنگ اسلامی باشد. باید با اقتدار تمام این سیاست را اجرا کرد. @syjebraily

اصلاحات اقتصادی مشترک مسعود نیلی و میخائیل گورباچف ✍ حسین زمانی میقان میخائیل گورباچف، آخرین رئیس‌جمهور شوروی، آغازگر اصلاحات اقتصادی نئولیبرال در روسیه بود. در واقع، گورباچف را می‌توان مجری پروژه گذار از کمونیسم به لیبرالیسم دانست. به همین سبب، غربی‌ها علاقه زیادی به او پیدا کرده بودند. سال ۱۹۸۷ مجله تایم او را به عنوان مرد سال انتخاب کرد. سال ۱۹۹۰ نیز جایزه صلح نوبل را به او دادند. جالب اینکه کمیته نوبل رسما اعلام کرد که این جایزه، نوعی پشتیبانی از «گذار» است. گورباچف که محبوب قلب سران غرب شده بود، به شدت از سوی آنها و نیز صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی تحت فشار بود تا سیاست شوک درمانی را با سرعت اجرا کند. ۲۱ دسامبر ۱۹۹۰ صندوق بین‌المللی پول گزارشی ۲ هزار صفحه‌ای از اقتصاد شوروی تهیه کرد و در آن نوشت که اصلاحاتی که گورباچف تاکنون انجام داده، صرفا یک سری اصلاحات سطحی است و باید این اصلاحات عمیق‌تر شود. ژوئیه ۱۹۹۱ که گورباچف برای اولین بار در اجلاس گروه ۷ شرکت کرد، پیام متفق‌القول سران این گروه به وی این بود که باید شوک‌درمانی را به صورت ریشه‌ای اجرا کند. گورباچف درباره آنچه در این اجلاس شنیده بود، نوشت: «پیشنهادهای آنان، چه از نظر شتاب و چه از نظر روش‌های گذار، حیرت‌آور بود». اسنادی منتشر شده است که نشان می‌دهد گورباچف به صورت جدی نگران فشار سنگین اجرای این سیاست روی مردم بوده، اما سرانجام به آن تن داده است. حضرت امام خمینی(ره)، با مشاهده پروژه‌ای که گورباچف برای گذار از کمونیسم به لیبرالیسم کلید زده بود، در اولین روز سال ۱۹۸۹ میلادی، نامه‌ای خطاب به وی نوشتند و ضمن استقبال از انگیزه وی برای تحول، از او خواستند حال که قصد تجدید نظر در مکتب کمونیسم را دارد، در سیاست دین‌زدایی تجدیدنظر کند: «مشکل اصلى کشور شما مسئله مالکیت و اقتصاد و آزادى نیست. مشکل شما عدم اعتقاد واقعى به خداست. همان مشکلى که غرب را هم به ابتذال و بن بست کشیده و یا خواهد کشید». امام، گورباچف را انذار دادند که از کمونیسم به لیبرالیسم پناه نبرد: «امروز دیگر چیزى به نام کمونیسم در جهان نداریم. ولى از شما جداً مى‌خواهم که در شکستن دیوارهاى خیالات مارکسیسم، گرفتار زندان غرب و شیطان بزرگ نشوید... اگر بخواهید در این‌ مقطع تنها گره‌هاى کور اقتصادى سوسیالسیم و کمونیسم را با پناه بردن به کانون سرمایه دارى غرب حل کنید، نه تنها دردى از جامعه خویش را دوا نکرده‌اید، که دیگران باید بیایند و اشتباهات شما را جبران کنند». اما همان اصلاحات اقتصادی که گورباچف در شوروی کلید زد، در ایران نیز توسط یک طیف خاص در داخل سازمان برنامه و بودجه، دنبال می‌شد. مسعود نیلی، جزو تیم اجرای اصلاحات نئولیبرال در اقتصاد ایران است که از اوایل دهه ۶۰ در پی اجرای این سیاست‌ها بودند و با روی کار آمدن هاشمی رفسنجانی، سرانجام موفق شدند این سیاست‌ها را پیاده‌سازی و در کشور نهادینه کنند. نیلی در کتاب «اقتصاد سیاسی جمهوری اسلامی»، به صراحت از شباهت اصلاحات مد نظر خود با اصلاحات گورباچف در شوروی پرده برداشته است: «نظر سازمان برنامه، اجرای سخت‌تر سیاست‌های آزادسازی بود. این موضع در مقایسه با اصلاحات اقتصادی زمان گورباچف در شوروی، بیشتر قابل درک و فهم است. در آن زمان هم، یکی از مواردی که گورباچف با اتحادیه اروپا و کشورهای غربی مطرح می‌کرد، این بود که اگر بخواهم اصلاحات اقتصادی را در کشورم اجرا کنم، چون این کار همراه با یکسری فشارها بر روی مردم خواهد بود، احتیاج به منابعی دارم که بتوانم کالاهای مصرفی را در اختیار مردم قرار دهم. وی بر روی این خواسته خود اصرار زیادی داشت و اگر اشتباه نکنم، رقمی حدود ۲۰ میلیارد دلار برای تامین کالاهای مصرفی مردم که بتواند پشتوانه سیاست اصلاحات اقتصادی باشد را پیشنهاد داده بود. ما هم در آن زمان، شبیه وضعیت گورباچف در شوروی را داشتیم». @hzamanim