⚫️ وقتی فارن افرز ماستمالی می‌کند ▪️آنچه اینجا می‌خوانید بخشی از یک گزارش بلند نشریه فارن افرز آمریکا است که در آن تحلیلی داشته بر چرایی ورود رژیم صهیونیستی به امضای توافق آتش بس در غزه و مبادله اسرا. این چند خط را با دقت بخوانید تا متوجه شوید که چگونه روایتی وارونه از واقعیت‌ها به مخاطبان غربی ارائه می‌گردد. اینکه از بیش از ۳۰۰ پرتابه‌ای که توسط ایران به سرزمین‌های اشغالی هیچ کدام به اهداف خود اصابت نکرد یک پیروزی!! برای رژیم تا آنجایی که چند پهپادی که توسط افراد خائن برای حمله به رادار اس۴۰۰ در پایگاه هشتم شکاری پرتاب شد را «عمل جراحی موفق» رژیم صهیونیستی می‌داند و پس از آن نتیجه‌گیری می‌کند که پس تاسیسات هسته‌ای ایران را هم تهدید کرده است، فقط می‌توان یک خروجی گرفت... ▪️در واقع رسانه‌های آمریکایی که بخشی از سیستم تصمیم گیری و جنگی این رژیم هستند در تلاشند تا اینگونه به سرکرده‌های باند مخوف حاکم بر سرزمین‌های اشغالی القا کنند که آنها در این جنگ پیروز شدند به ویژه آنجایی که ادعا می‌کند بازدارندگی رژیم که در ۷ اکتبر نابود شده بود «بازیابی» شده است. حالا من کاری به آن بخش این یادداشت ندارم که نویسنده‌اش ادعا کرده که پس از توافق آتش بس، رژیم آل سعود هم به سمت عادی‌سازی روابط و برقراری مناسبات دیپلماتیک با رژیم صهیونیستی حرکت می‌کند، اما در مجموع این موضوع به خوبی مشخص است که در آمریکا روند و رویکردی در پیش گرفته شده تا شاید بتوانند صهیونیست‌ها را که در زمین شکست سخت و غیر قابل ترمیمی خورده در حوزه رسانه‌ای پیروز نشان دهند و به این ترتیب آنها را پای میز مذاکره...

▪️خود صهیونیست‌ها بهتر از همه می‌دانند که در عملیات وعده صادق چه بلایی سرشان آمد، در حوزه بازدارندگی در ۷ اکتبر چگونه دچار شکست غیرقابل ترمیم شدند، عملیات اربعین حزب الله چگونه توانست مهم‌ترین و اصلی‌ترین یگان اطلاعاتی و عملیاتی آنها یعنی ۸۲۰۰ در پایگاه گلیلوت را در هم بکوبد (تا جایی که اینجا هم نشریه آمریکایی وال استریت ژورنال وارد میدان شد و در گزارشی به تعریف و تمجید از این یگان پرداخت تا ربه وارده به صهیونیست‌ها را به نوعی ماستمالی کند) و حالا هم از ترس و وحشت عملیات انتقامی ایران به خود می‌پیچد. آنچه نویسنده این یادداشت فراموش کرده بنویسد یا شاید هم به عمد ننوشته این است که مشخص شده رژیم موقت توان دفاع از خود را به تنهایی ندارد. ▪️از این دست گزارش‌ها و یادداشت‌ها در طول چند روز گذشته به وفور در رسانه‌های مختلف آمریکایی در حال انتشار است و این در حالی است که رسانه‌های خود رژیم اصولاً مسیر دیگری را در پیش گرفته و حقایق مهم‌تری را عیان می‌کنند. تلاش برای بازسازی چهره رژیم در عرصه رسانه‌ای و بازگرداندن صهیونیست‌ها به حوزه ین‌الملل اقدامی شکست خورده و ناکام است که دولت آمریکا در طول ۱۱ ماه گذشته با پشتیبانی بی حد و حصر و همچنین مداخله همه جانبه سعی در بهبود آن داشته است. دروغگویی آشکار رسانه‌ای مانند فارن افرز بیش از اینکه برای مخاطب آگاه ارزش داشته باشد، ماهیت رسانه‌های آمریکایی را نشان می‌دهند که دروغگویی و قلب واقعیت بخشی از راهبرد همیشگی آنها است و هیچ وقت نمی‌توان به صورت کامل به آنها اعتماد کرد. @SyrianKhabar

این پست نیازی به توضیح ندارد...‌ به اندازه کافی شفاف است. @SyrianKhabar

🔴 چرا ارتقای تانک ام-60 کاری مهم و بزرگ است؟ 🔻روز گذشته بود که با حضور فرمانده کل ارتش و فرمانده نیروی زمینی ارتش در مجموعه کارخانجات شهید زرهرن تانک ارتقایافته و به زبان ساده‌تر، جدید سلیمان 402 رونمایی و نخستین نمونه آن در برابر دوربین‌ها قرار گرفت تا ملت بدانند که در ارتش کار با قدرت ادامه دارد. اما ارتقای تانک قدیمی ام‌-60 امریکایی که در طول دوره‌های گذشته چند بار با اصلاحاتی محدود عناوینی جدید گرفته بود ولی هیچ وقت به این میزان تغییر نکرده، اقدامی مهم، اثرگذار و مفید است. در ادامه تلاش خواهم کرد دلایل این مهم را برشمرده و توضیحاتی در این زمینه بدهم. هر چند در روزهای آینده بیشتر در این زمینه توضیح خواهم داد. 🔻همانگونه که فرمانده نیروی زمینی ارتش در سخنانی تاکید کرد و در تصاویر منتشر شده هم مشخص است، این تانک به شکل اساسی تغییر کرده و عملا اگر کسی برای نخستین بار با آن مواجه می‌شد، نمی‌دانست که این همان تانک قدیمی امریکایی است که با همان اصلاحات قدیمی همچنان در برخی از یگان‌های ارتش در حال خدمت هستند. هر چند بسیاری از تانک‌های باقیمانده به عنوان رزرو در سوله‌های بزرگ برای روز مبادا نگهداری می‌شود. در حالی که پرتعدادترین تانک در خدمت کشور هنوز هم تانک‌های خانواده تی‌-72 است و صنایع دفاعی کشور در طول سه دهه سر و کله زدن با این تانک موفق شده‌اند نسخه‌های بروزرسانی شده و حتی جدید آن را بسازند، اما سوال مهم این است که چه ضرورتی داشت نیروی زمینی ارتش به سراغ تانک‌های ام 60 برود؟/1 @SyrianKhabar

🔻شاید برای بسیاری این سوال پیش بیاید چرا تانک‌های قدیمی باید بروزرسانی شوند؟ مگر ما تانک خوبی مثل کرار یا حتی قلاویزان نمی‌سازیم؟ مگر لشکرها و تیپ‌های زرهی در ارتش و سپاه کمبود تانک دارند؟ مگر نمی‌شود به سراغ روسیه رفت و از آن‌ها تانک تی‌-90 خریداری کرد؟ آیا بهتر نیست همان خط تولید تانک‌های تی-72 را گسترش دهیم؟ آیا این تانک‌ها در میدان نبرد قابلیت و قدرت ماندگاری دارند؟ این‌ها سوالاتی است که کم و بیش پرسیده می‌شود و در ذهن بسیاری دیگر از مخاطبان، به ویژه علاقمندان این حوزه وجود دارد. پاسخ به این سوالات می‌تواند باعث باز شدن افق‌های جدیدی در برابر کسانی شود که معمولاً تحت بمباران برخی افراد به حساب کارشناس! قرار دارند. 🔻نخست باید بدانید که هر اتفاقی که در نیروهای مسلح روی می‌دهد باید مجوز ستاد کل را داشته باشد. حتی همین تانک م-60 که به سلیمان 402 ارتقا یافت نیز پیش از آنکه وارد این مرحله شود، مجوزهای لازم را گرفته است. اما پیش از آنکه مجوز این کار توسط ستاد کل صادر شود، قرارگاه عملیاتی خاتم الانبیاء نیازمندی‌های زرهی کشور را بروزرسانی کرده و در قالب طرح‌های اجرایی و فنی به نیروی زمینی ارتش و سپاه ابلاغ کرده است. این دو نیرو نیز هر کدام اطلاعاتی در مورد تعداد تانک‌های عملیاتی، ذخیره و خارج از رده خود ارائه و گزارشی از توانمندی‌های مراکز تعمیر و نگهداری برای ارتقا و بازگشت به خدمت آن‌ها ارائه کرده‌اند. در واقع، در یک گردش کار مشخص به نیروی زمینی ارتش دستور داده شده تا تعداد تانک‌های فعال خود را به عددی مشخص برساند، این تعداد بخشی از طریق خرید از صنایع دفاعی و بخشی هم...

🔻اما چرا باید تانک قدیمی مانند ام-60 ارتقا پیدا کند؟ برای پاسخ به این سوال ضرورت دارد نگاهی به دو درگیری اخیر در منطقه غرب آسیا و شرق اروپا داشته باشیم، جایی که رژیم صهیونیستی با زرهی خود وارد باریکه غزه شد و در شرق اروپا که ناتو همچنان در حال درگیری با روسیه در اوکراین است. مخاطبان اطلاعات کاملی از هر دو درگیری دارند و در جریان ریز امور قرار داشته و می‌دانند که در این دو منطقه چه می‌گذرد. رژیم صهیونیستی از مهرماه گذشته تا امروز بیش از 11 ماه است که در غزه در حال جنگ است و خط مقدم حضورش در این باریکه کوچک، یگان‌های زرهی است. یگان‌هایی که عموماً مجهز به تانک‌های مرکاوا 4 و نفربرهای نمر و سایر نفربرهای زرهی موجود در ساختار ارتش ضعیف‌کش این رژیم است. 🔻در شرق اروپا هم در طول 31 ماه جنگ، بزرگ‌ترین و اصلی‌ترین نبردها روی زمین روی داده است. اوکراین در زمان شروع جنگ چند لشکر زرهی داشت که همگی به تانک‌های ساخت شوروی سابق مجهز بودند. تانک‌هایی که برخی از آن‌ها مانند تی-80 در کارخانجات تانک سازی اوکراین در خارکف ساخته شده بودند و نسخه‌های متعددی از تانک‌های برجامانده از دوران شوروی در همین صنایع بروزرسانی شده و ویرایش‌های مختلفی از آن وارد خدمت شدند. در طرف مقابل نیز روس‌ها با میراثی بزرگ از دوران شوروی وارد جنگ شدند و یکی از بزرگ‌ترین نبردهای زرهی چند دهه اخیر در شرق اروپا، در همان مناطقی که زرهی آلمان هیتلری و شوروی استالینی با هم مقابله می‌کردند به وقوع پیوست./3 @SyrianKhabar

بیاورند. @SyrianKhabar

🔻در حالی که روسیه ذخایر بسیار بزرگ‌تری از انواع تانک‌ها داشت و حتی تانک‌های تی‌-55 و تی-62 موجود را هم در یک برنامه بلندمدت بروزرسانی کرده و به عنوان ذخیره نگه داشته بود (تعداد قابل توجهی از تانک‌های تی-62 بازسازی شده برای جنگ با تروریست‌های وابسته به غرب به سوریه اعزام شدند و اصولا تانک‌های تی-64 به تعداد خیلی کمتری تولید شدند) اما مسیر نبرد به شکلی پیش رفت که روس‌ها در حوزه زرهی احساس نیاز کردند. در واقع، طرف اوکراینی (ناتو) در همان شش ماه نخست جنگ در حوزه زرهی دچار ورشکستگی شد تا جایی که کشورهای اروپای شرقی که بیشتر از تانک‌های ساخت شوروی سابق بهره می‌گرفتند، صدها دستگاه از تانک‌های خود را راهی خطوط نبرد کردند. 🔻این مساله در ماه‌های بعد و با جدی‌تر شدن مشکلات ناشی از موجودی تانک‌ در اوکراین باعث شد تا غربی‌ها اقدام به گسیل تانک‌های اصلی میدان نبرد خود به اوکراین کنند. عمده این تانک‌ها که شامل لئوپارد آلمانی (از چند کشور تهیه و ارسال شد) چلنجر انگلیسی و آبرامز امریکایی، عمدتاً در عملیات بهار- تابستان سال 2023 در محورهای مختلف پیش از آنکه وارد خط نبرد شوند توسط ارتش روسیه منهدم شدند. این موضوع باعث شد تا در ماه‌های بعد غربی‌ها با سر و صدای کمتری و برای آنکه آبروریزی کمتری هم شود، اقدام به ارسال تانک به اوکراین کردند. این در حالی بود که روس‌ها مهمترین و اصلی‌ترین کارخانه تانک‌سازی در اوکراین را به همراه کارخانجات ساخت موتور تانک منهدم کرده بودند. /4 @SyrianKhabar

از مسیر بروزرسانی داشته‌های قبلی. /2 @SyrianKhabar

🔻در جبهه غرب آسیا و در نبرد غزه نیز رژیم صهیونیستی که یک ذخیره‌ای شامل 1600 دستگاه تانک مرکاوا 4 و مرکاوا-4+ داشت وارد نبرد با مقاومت فلسطین شد. این تانک‌ها در حالی وارد نبرد شدند که صهیونیست‌ها فکر می‌کردند با وجود سامانه دفاع فعال تروفی و همچنین زره‌های قدرتمند فلسطینی‌ها توان مقابله با زرهی آن‌ها را نداشته و می‌توانند به سادگی در محورهای مختلف پیشروی کرده و سازمان رزم مقاومت فلسطین را در هم بشکنند. اما این اتفاق روی نداد و در برابر بهت جهانیان، ضدزره مقاومت با استفاده از یک راکت‌انداز بسیار ارزان‌قیمت که در خود غزه ساخته می‌شد وارد عمل شده و دو سوم تانک‌های رژیم را منهدم کرد. سلاح ضدزره یاسین – 105 با شهامت و جسارت رزمندگان فلسطینی، به قاتل زرهی رژیم تبدیل شد. 🔻در هر دو جبهه اوکراین و فلسطین، هم ناتو و هم رژیم صهیونیستی با بحران تانک مواجه شدند. صهیونیست‌ها در حالی که در روز تصاویری را منتشر می‌کردند که زرهی خود را به مناطق شمالی با لبنان گسیل می‌کنند، شبانه همان را مخفیانه به جنوب منتقل می‌کردند تا کمبودهای خود در جبهه غزه را جبران کنند. این مساله از چشم یگان اطلاعات حزب‌الله دور نماند و بر همین اساس بود که فرماندهی مقاومت در لبنان به این نتیجه رسید که دشمن توانایی انجام هیچ عملیاتی را در شمال را ندارد. آنچه در این دو جبهه روی داد بیانگر آن بود که داشتن یک زرهی قدرتمند و پرتعداد تا چه اندازه اهمیت دارد. امروز هم ناتو و هم رژیم صهیونیستی در این زمینه دچار بحران جدی هستند. صهیونیست‌ها نمی‌توانند دست به واردات تانک بزنند و اوکراین هم نمی‌تواند تعداد بیشتری تامین...

🔻این مساله به تجربه‌ای مهم برای ایران تبدیل شد. هر چند نبردها در سوریه و عراق به فرماندهان ما نکات خوبی را یادآور شد، اما این جنگ‌های غزه و اوکراین بود که به آن‌ها یادآور شد که تعداد تانک‌ها بسیار مهم هست و هر چه تانک‌های بیشتری به عنوان ذخیره در خدمت باشد می‌تواند باعث توانمندی بیشتر نیروها در حوزه آفند و حتی پدافند شود. بر اساس همین تجربیات بود که قرارگاه عملیاتی خاتم الانبیا از هر دو نیروی زمینی ارتش و سپاه امریه‌ای صادر تا نسبت به بهینه‌سازی، ارتقا و در خدمت گرفتن تعداد بیشتری تانک اقدام کنند. یکی از نخستین کارها، تانک قلاویزان بود که برخی‌ها هنوز هم آن را با کرار اشتباه می‌گیرند. هر چه نسخه در خدمت نیروی زمینی سپاه از نسخه‌ای که ارتش بهره می‌گیرد بهتر، مجهزتر و البته گران‌تر است. 🔻اما ارتش با استفاده از صنایع قدرتمند زرهرن به سراغ تانک قدیمی ام-60 رفت تا یک ارتقای سنگین را روی آن اعمال کند. یک ارتقا که اگر شامل برجک تانک هم می‌شود، بسیار عالی‌تر و بهتر بود. ام-60 و ام-47 به همراه چیفتن همچنان در برخی از یگان‌های زرهی کشور خدمت می‌کنند، اما نیازمند ارتقاهای سنگین و دقیق هستند. تعداد تانک‌ها در کنار کیفیت آن‌ها مهم است. جنگ در فلسطین نشان داد که سامانه پرادعای تروفی هم در برابر ضدزره کاری از پیش نمی‌برد، چه مقاومت غزه با یاسین 105 و چه مقاومت لبنان که با انواع ضدزره از فواصل دور تانک‌های مرکاوای رژیم را منهدم کردند. یا در روسیه که همه تانک‌های غربی حتی با ریزپرنده از حالت عملیاتی خارج شدند... /6 @SrianKhabar

🔻در پایان باید تاکید کنم که آنچه ارتش با استفاده از توان خود در حال انجام دادنش است خوب، اما ناکافی بوده و نیازمند دقت بیشتر هستیم. هر چند این سلیمان 405 به گفته تیمسار حیدری 13 تفاوت با ام -60 دارد، ولی برجک تغییر نکرده است. کشور ما بسیار پهناور بوده و برای حفاظت از همه وسعیت سرزمینی کشور نیازمند به خدمت گرفتن هزاران دستگاه تانک هستیم. ارتقای تانک‌های قدیمی یک کار مرسوم در جهان امروز است که ارتش‌های پای کار و نه تجملاتی (مانند برخی کشورهای عربی و حتی اروپایی) با قدرت آن را انجام می‌دهند. همیشه گفته و تاکید کرده‌ام که نظامیان ایرانی سزاوار بهترین‌ها هستند، باید بهترین‌ها را برای آن‌ها فراهم کرد تا به بهترین شکل ممکن از کشور دفاع کنند. آنچه صنایع زرهرن روی تانک ام-60 انجام داد را بسیاری از کشورها نمی‌توانند انجام دهند. این هم باعث افتخار است و هم باعث خوشحالی. 🔻امروز لشکرهای مختلف زرهی در ارتش و سپاه به همراه تیپ‌های مستقل، لشکرها و تیپ‌های مکانیزه و پیاده همه دارای استعدادی از یگان‌های زرهی هستند. این استعداد باید روز به روز گسترش یافته و نه تنها تانک‌های قدیمی بروزرسانی شوند، بلکه باید تانک جدید و مدرنی مانند کرار با تخصیص بودجه کافی به خدمت نیروی زمینی ارتش و سپاه در بیاید. این مساله اثر مستقیم و سریعی هم بر روحیه نیروها دارد و هم باعث اطمینان بخشی بیش از پیش مردم کشور خواهد شد. جنگ‌های امروز میزان تلفات در همه حوزه‌ها را بسیار بالا برده و برای حفاظت از جان نیروها و تجهیزات نیاز به ارائه راهکارهای مختلف در حوزه جنگ‌های ترکیبی است تا قابلیت ایجاد پوشش‌های لازم...