#اَللّهُمَّ وَلا تَسْلُبْنَا #الْيَقينَ لِطُولِ #الاَْمَدِ في غَيْبَتِهِ #وَانْقِطاعِ خَبَرِهِ عَنّا وَلا تُنْسِنا ذِکْرَهُ وَانْتِظارَهُ وَالاْيمانَ بِهِ وَقُوَّةَ الْيَقينِ في #ظُهُورِهِ وَالدُّعآءَ لَهُ وَالصَّلوةَ عَلَيْهِ حَتّي لا يُقَنِّطَنا طُولُ غَيْبَتِهِ مِنْ قِيامِهِ وَيَکُونَ يَقينُنا في ذلِکَ کَيَقينِنا في قِيامِ رَسُولِکَ صَلَواتُکَ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَما جآءَ بِهِ مِنْ وَحْيِکَ وَتَنْزيلِکَ #فَقَوِّ #قُلُوبَنا عَلَي الاْيمانِ بِهِ حَتّي تَسْلُکَ بِنا عَلي يَدَيْهِ #مِنْهاجَ_الْهُدي وَالْمَحَجَّةَ #الْعُظْمي وَالطَّريقَةَ #الْوُسْطي بار الها! و به سبب طولاني شدن دوران غيبت او و قطع گرديدن خبرش از ما، #يقينمان را مگير و #يادش را از خاطرمان مبر و #انتظار و #ايمان به او و نيروي يقين در #ظهورش و دعا براي حضرتش و درود فرستادن بر او را از ما مگير، تا به دراز کشيدن غيبتش، ما را از ظهور و قيامش نااميد نسازد و باورمان در مورد آن همچون باور داشتنِ مان نسبت به قيام فرستاده ات – که درود تو بر او و آلش باد – بوده باشد، [و همچون يقينِ مان] بر آنچه از وحي و تنزيلت آورده محکم بماند.و دل هايمان را بر ايمان به او #قوّت دِه، تا ما را به دست او در #مسير_هدايت سلوک دهي و به #برترين_دليل و #ميانه_ترين_راه نايل سازي.