محسن مصلحی| ۱ ▪️یادتونه بچه‌ها! 🔻چقدر از این زاویه آسایشگاه خاطره داریم ! 🔻بند ۱ آسایشگاه ۱ و ۲ زیر پنجره اول، روبروی دستشویی، جای گروه ما بود. 🔻روز اولی که در راهرو تا غروب نشستیم تا آسایشگاه‌ها را تقسیم بندی کنند رو یادتونه! 🔻هنوز پست دادن عدنان، علی آمریکایی، مصطفی و علی ابلیس را در پشت این پنجره‌ها می‌تونیم حس می‌کنیم! چه اضطرابی داشتیم! 🔻باغچه علی فلاح پر از فلفل دلمه و خیار بود, خیلی وقت‌ها «عبد» و «عماد» نگهبان در لابلای این بوته‌ها سرگردان بودند ... 🔻اون اوایل روزهای جمعه، وقتی همه با هم لباس‌های زرد را می‌‌شستیم و روی سیم خاردار راهروی جلو آسایشگاه می‌انداختیم تا خشک شود سرتاسر راهرو یک دست رنگ زرد و تاریک پیدا می‌کرد! 🔻یادتونه وقتی بارون می‌آمد تانکر روی راهرو را با آب گل آلود رودخانه پر می‌کردند ... وقتی می‌خواستیم آب را تصفیه کنیم روی لیوان یه پارچه می‌کشیدیم و آب گل آلود را از آن رد می‌کردیم تا کمی گل و لای آن گرفته شود و بعد می‌خوردیم! 🔻بچه‌ها ! یادتونه هنگام تنبیه و وقت داخل آسایشگاه رفتن و یا خارج شدن، سر ما به این نبشی‌های راهرو می‌خورد و می‌شکست ...! 🔻گاهی اوقات وقتی داخل آسایشگاه بودیم و نگهبان هوس تنبیه کردن بچه‌ها را می‌کرد می‌گفت: دست‌ها را از لای میله‌های پشت پنجره بیرون بیاورید و با کابل روی آن می‌زد! 🔻چقدر دوست داشتیم برق اردوگاه بره و مدتی آسایشگاه تاریک بشه ... آزاده تکریت ۱۱ https://eitaa.com/taakrit11pw65 #محسن_مصلحی