🔰 الإمامُ الصّادقُ عليه السلام: أمّا العِلَّةُ في الصِّيامِ لِيَستَوِيَ بهِ الغَنيُّ و الفَقيرُ؛ و ذلكَ لأنَّ الغَنيَّ لَم يَكُن لِيَجِدَ مَسَّ الجُوعِ، فَيَرحَمَ الفَقيرَ؛ لأنَّ الغَنيَّ كُلَّما أرادَ شَيئا قَدَرَ علَيهِ، فأرادَ اللّه ُ عَزَّ و جلَّ أن يُسَوِّيَ بينَ خَلقِهِ و أن يُذِيقَ الغَنيَّ مَسَّ الجُوعِ و الألَمِ، لِيَرِقَّ على الضَّعيفِ و يَرحَمَ الجائعَ [بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۳۷۱] حضرت فرمودند: علّت روزه گرفتن آن است كه به سبب آن توانگر و تهيدست برابر شوند؛ زيرا توانگر رنج گرسنگى را احساس نمى كند تا به تهيدست رحم كند؛ چرا كه توانگر هرگاه چيزى بخواهد مى تواند آن را فراهم آورد. از اين رو خداوند عزّ و جلّ خواست تا ميان آفريدگانش برابرى (همدردى) ايجاد كند و رنج گرسنگى و سختى را به توانگر بچشاند تا بر ناتوان، دل بسوزاند و به گرسنه، رحم كند. 💠 هنگامیکه پیرامونِ #فلسفه_روزه_گرفتن به آیات و روایات مراجعه می کنیم، علل، تعابیر و بیاناتِ گوناگونی به چشم می خورد. در روایتِ مذکور مولانا امام صادق عليه السلام یکی از عللِ تشریع روزه را "برابریِ توانگر و تهیدست" بیان می کنند. فارغ از فوائدِ معنوی و ملکوتی روزه گرفتن، این بیان و تعبیر به وضوح #جنبه_اجتماعیِ این فریضه ی عبادی را نشان می دهد. بی تردید تأمّل و تعمّق در احکامِ عبادیِ #شریعت_مقدس، علاوه بر جنبه های فردی و معنوی، آدمی را متوجه #وجوه_اجتماعیِ آموزه های دینی نموده و نشان می دهد که احکام عبادیِ دین با چه ظرافت و دقتی به جنبه های عینی و عملیِ زندگی بشر توجه دارد. 💢 کانالِ "تأمُّلاتِ نظری" دریچه ای به سوی آگاهی و پیشرفت👇 🆔️ @taammolatenazari