هدایت شده از تأمُّلاتِ نظری
سلسله یادداشت های اندیشه های اقتصادیِ #مکتب_تاریخی بعد از انتخابات مجددا از سر گرفته خواهد شد.
مشارکت در سال ۱۴۰۰ نزدیک به ۴۹ درصد بود. این دوره یحتمل مشارکت کمتر از دوره ی قبل است. بین ۴۰ تا ۴۵
✍️🏼 همانطور که سابقا عرض شد، انتخابات به احتمال بسیار زیاد به دور دوم کشیده خواهد شد. آنچه که مهم است و فارق از نتیجه ای که از صندوق ها خارج خواهد شد، مبارزه با #نئولیبرالیسم به اذن الله ادامه خواهد داشت.
🔰 چرا #مشارکت از دور قبل هم پایین تر شد؟
✍️🏼 لا اقل در دهه ی اخیر، اقتصاد؛ پاشنه آشیلِ حکمرانیِ مسئولین کشور بوده است. از اینرو، این گزاره ها سیاه نمایی نیست، بل واقعیتی است که باید پذیرفت و در پی رفع آن برآمد.
1️⃣ ناکارامدیِ مسئولین در تحققِ وعده های اقتصادی شان که مدام صحبت از بهبود وضع معیشت می کنند؛ اما تغییرِ مطلوبی حاصل نمی شود.
2️⃣ اجرای سیاست های اقتصادیِ #نئولیبرال که اگر تداوم پیدا کند؛ روز به روز وضعیت اقتصادی بد و بدتر خواهد شد.
🔰 راه حل:
🔸️ مبارزه و عزمِ جدی مسئولین با رویکردهای نئولیبرالی در اقتصاد که مهمترین شان بدین قرار است:
1️⃣ اجرای سیاست تثبیت نرخ ارز
2️⃣ اجرای دقیق پیمان سپاری ارزی
3️⃣ مقابله با آزادسازی قیمت ها خاصتا در بخشِ انرژی
4️⃣ عزم جدی برای دلارزدایی از اقتصاد
5️⃣ تقویت ارزش پول ملی و حاکمیت آن
6️⃣ توجه جدی به اصول اقتصادیِ قانون اساسی، خاصتا اصل ۴۳ بند دوم
@taammolatenazari
✅️ انتخابات به مرحلهٔ دوم رفت
🔻کل آرای شمارششده: ۲۴.۵۳۵.۱۸۵ رأی
🔸️مسعود پزشکیان: ۱۰.۴۱۵.۱۹۱ رأی
🔸سعید جلیلی: ۹.۴۷۳.۲۹۸ رأی
🔸️محمدباقر قالیباف: ۳.۳۸۳.۳۴۰ رأی
🔸مصطفی پورمحمدی: ۲۰۶.۳۹۷ رأی
◽️مشارکت ۴۰ درصد
✍️🏼 بحمدالله تاکنون نامزدهای جبهه ی انقلاب بخوبی از دکتر جلیلی حمایت کردند. ان شاء الله طرفدارانِ نامزدها هم بدون تخریب و با رویکردی معقول، مشروع و اخلاق مدارانه، با حمایت حداکثری از #جبهه_انقلاب_اسلامی و برای روی کار آمدن جناب آقای جلیلی تلاش و هم افزایی داشته باشند، تا از شکل گیری و تداومِ #دولت_سوم_روحانی ممانعت به عمل آید.
#یک_جهان_فرصت_یک_ایران_جهش 🇮🇷
هدایت شده از اندیشکده قصد
گزارش اقتصادی شهید جمهور.pdf
6.35M
🔻گزارش اقتصادی #شهید_جمهور به مردم شریف ایران
گزارش عملکرد اقتصادی سه ساله دولت شهید رییسی با عملکرد اقتصادی سه سال پایانی دولت روحانی
#به_عقب_برنمیگردیم
💠 اندیشکده قصد
💡@qasdna_ir
🔻چرا «آری به جلیلی»؟ -۱
🖊مهدی جمشیدی
[یکم]. جلیلی، اهل نظرورزی و فهم و تحلیل است و نامسئولانه و خاماندیشانه، امور مردم را به دیگران – بهاصطلاح، کارشناسان – ارجاع نمیدهد و از خود، رفعتکلیف نمیکند. او با «طرح» و «برنامه» و «نقشه» و «راهحل» به میدان انتخابشدن است و ذهنش و دستش از راهکار و نسخۀ علاج، تهی نیست. او همچون پزشکیان، در «نقطۀ صفر» قرار ندارد و نمیخواهد تازه پس از انتخابشدن، به سراغ کارشناسان برود و راهچاره را بیابد. او این راهها را در طول دهۀ گذشته رفته و مسألهها و گرهها و چالشها را شناخته، و نظریهها و نسخهها و مسیرها را به محک تجربه نهاده است. او در دولت رئیسی، سایهنشین بود، اما بود؛ در همانجا، نسخهها را بهصورت تدریجی و تکهتکه، ارائه کرد و کارآمدی و کارآیی آنها را سنجید. پس او، از نظر «رسمی» در سایه بوده، وگرنه در «عمل»، میدان و تجربه و عینیّت را درک کرده است. اما پزشکیان، هیچ در دست ندارد؛ جز خطابهخوانیهای کلّی و شعاری و کلاسی و انتزاعی. ذهن او، هنوز با مسألهها و واقعیّتها درگیر نشده و او در مرحلۀ «پیشادولتمردی» قرار دارد؛ یعنی در مرحلۀ جنینی است و چهبسا هیچگاه متولّد نشود؛ چه رسد به اینکه وی را بالغ و رشدیافته بدانیم. جلیلی، سالها خود را برای این معرکه، ساخته و آماده کرده و میداند که چه میخواهد و چه نمیخواهد.
[دوّم]. جلیلی، خودش است و جمعی از اصحاب عقلانیّت و فکر و مطالعه و تدبیر و اجرا و اقدام. او سیاستزده نیست و در جناحها و حزبها، آشیانه نکرده است، بلکه مستقل از نیروهای سیاسی، خویش را برای مدیریّت کلان، ساخته است. به عبارت دیگر، «خودساخته» و «خودبنیاد» است و نان کفایت و کاردانیاش را میخورد. اما پزشکیان، «دنبالۀ اصلاحات» و «امتداد اعتدال» است و از این و از آن، وام میگیرد و تا کاستیها و ضعفهای عیانِ خویش را بپوشاند. در ستاد و حامیان جلیلی، جوانانِ مؤمنِ انقلابی و دانشجویانِ آزاداندیش و نخبگانِ متعهد و پیرانِ باتجربه و عقلای عاقبتاندیش قرار دارند، اما در جریان پزشکیان، اصحاب قدرت و متنفّذانِ سرمایهسالار و سیاستبازانِ کهنهکار به چشم میخورند که بدنام و بدسابقه هستند. بخش زیادی از مردم، از مناسبات و معادلات قدرت، بیخبرند و نمیدانند که در پشتصحنۀ این نمایش، چه میگذرد، و اگر میدانستند، از قدرتگیری کسی چون پزشکیان میهراسیدند. آنان که باید حقایق پنهان را به جامعه میگفتند و علّتها و ریشهها را با جامعه در میان میگذاشتند، سکوت کردند. اما امروز، باید نشان داد که ائتلافِ پیرامون پژشکیان، «اتئلاف ثروت و قدرت» است. در مقابل، جلیلی که اندک تبلیغی دارد، هزینهاش را از مردم خواسته و به آنها نیز گزارش داده است. او نه کیسۀ پُر زر و سیم دارد و برای قدرت، کیسه دوخته؛ و نه در آینده، به کسی اجازه خواهد داد که در دولتش، دکانداری و کاسبی کند.
[سوّم]. جلیلی، «خویشتنِ حقیقی»اش را عرضه کرده است؛ دروغ نمیگوید و تظاهر نمیکند و در پی عوامفریبی نیست. هرچه هست، همان است که میبینید. لایۀ پنهان و سخن نهان ندارد و نمیخواهد پس از ریاستجمهوری، چهرۀ واقعیاش را آشکار کند؛ چون هماینک، همۀ واقعیّت و باطن و قصد خودش را در معرض انتخاب و ارادۀ مردم قرار داده است. سیاستمدار است، اما سیاسیکاری نمیکند و با خدعه و نیرنگ، مردم را اغفال نمیکند. یکرنگ و یکرو و بیپیرایه است و کاسهای زیر نیمکاسۀ او نیست. اما پزشکیان، مسیر صداقت و راستی را در پیش نگرفته است؛ به رهبر انقلاب و سیاستهای کلّیِ ایشان ارجاع میدهد، اما هم سخنانی میگوید که در تضاد آشکار با ایشان است و هم با کسانی مینشیند و مصاحبت میکند که اصحاب فتنه و استحاله و توطئه و ساختارشکنی هستند. نمیتوان پذیرفت که نمیداند و دچار «تناقض ناآگاهانه» شده، بلکه باید گفت او در پی «بازیسازیِ سیاسی» است و در انتخابات، «دکانِ دونبش» گشوده است. اما پس از انتخابات، خودِ واقعیاش را آشکار میسازد و میکوشد و با ارجاعدهی به رأی مردم، پرچم مخالفت و تقابل و اصطکاک بلند کند و موضع خودش را بر کرسی بنشاند. او با صراحت، موضعاش را دربارۀ فتنه و اغتشاش و کنشگران اصلی آنها نمیگوید و اغلب، میانه را میگیرد تا در این مرحله، گزند نبیند، اما آن هنگام که در قدرت، تثبیت شد، تعارف و مماشات را کنار میگذارد و به آن سو میغلتد. او «سیاست» نمیداند – همچنان که هیچچیز جز طبابت نمیداند و ذهنش ابتدایی و ساده است – اما «سیاسیکاری» و «سیاستبازی» را میداند و میکوشد با وسطنشینی و مبهمگویی، از این مرحله عبور کند.
@taammolatenazari