#تولد_دوباره #بی_تو_هرگز #قسمت_بیست_و_هشتم : مجنون علی❤️ تا روز خداحافظی، هنوز زینب باهام سرسنگین بود 😑... تلاش های بی وقفه من و علی هم فایده ای نداشت ... علی رفت و منم چند روز بعد دنبالش ... تا جایی که می شد سعی کردم بهش نزدیک باشم ... لیلی و مجنون شده بودیم ... اون لیلای من ❤️... منم مجنون اون❤️ ... روزهای سخت توی بیمارستان صحرایی یکی پس از دیگری می گذشت 🏩... مجروح پشت مجروح ... کم خوابی و پر کاری ... تازه حس اون روزهای علی رو می فهمیدم که نشسته خوابش می برد😴 ... من گاهی به خاطر بچه ها برمی گشتم اما برای علی برگشتی نبود ... اون می موند و من باز دنبالش ... بو می کشیدم کجاست👃 ... تنها خوشحالیم این بود که بین مجروح ها، علی رو نمی دیدم😌 ... هر شب با خودم می گفتم ... خدا رو شکر ... امروز هم علی من سالمه🙏 ... همه اش نگران بودم با اون تن رنجور و داغون از شکنجه، مجروح هم بشه😣 ... بیش از یه سال از شروع جنگ می گذشت ... داشتم توی بیمارستان🏩، پانسمان زخم یه مجروح رو عوض می کردم که یهو بند دلم پاره شد ... حس کردم یکی داره جانم رو از بدنم بیرون می کشه😧 ... زمان زیادی نگذشته بود که شروع کردن به مجروح آوردن ... این وضع تا نزدیک غروب ادامه داشت🌅 ... و من با همون شرایط به مجروح ها می رسیدم ... تعداد ما کم بود و تعداد اونها هر لحظه بیشتر می شد ... تو اون اوضاع ... یهو چشمم به علی افتاد👀 ... یه گوشه روی زمین ... تمام پیراهن و شلوارش غرق خون بود ...😫 http://eitaa.com/joinchat/898170882C1376290adb @hamsardarry 💕💕💕