یکی از لذت ها و ذوق هایی که همیشه تو زندگیم داشتم و گاهی الان هم دارم اینه که گوشه و کنار کتابهام یه چیزهایی بنویسم ؛ بعد از گذشت سالها ، وقتی دوباره اون کتاب رو میخونم ، دوباره ذوووق می کنم ، حتی بیشتر از قبل. امشب این کتاب رو بعد از ۲۲ سال دوباره خوندم .!!!! ❤️❤️ خوندن مطالبش یه جور کِیف میده ، ولی وقتی صفحه ی اول رو دیدم حالم دگرگون شد . شادی و غصه رو با هم تجربه کردم😭😍 خط بالا رو من نوشته بودم : خدایا به من توفیق تلاش در شکست، صبر در ناامیدی، رفتن بی همراه ، عظمت بی نام ، قناعت بی غرور، ایمان بی ریا ، و دوست داشتن بی آنکه دوست بداند را روزی کن . اما یک بیت شعر پایین را همکلاسی ام نوشت *سحر*؛ نام خانوادگی اش را فراموش کردم . او تابستان همان سال به طرز ناباورانه ای ، درگذشت . 😔 و این شعر تنها یادگاری او برای من مانده 😢 *جواب سوالم تو باشی اگر ز دنیا ندارم سوالی دگر * پ ن : اصلا این درس و استادش رو دوست نداشتم 😂 #تبسم_زندگی #همه ی_هیجانات_را_با_هم_دارم @tabasom_zendegy