#دستخط | ما به شما یک عذر خواهی بزرگ بدهکاریم ‌ ▪️ ما همیشه یک عذرخواهی بزرگ به شما بدهکاریم قصه مهربانی شما را با دشمن و بخشیدن حر علیه‌السلام را شنیده‌ایم، اما میان اتفاقات روزانه‌مان سر چهارراه، توی یک جر و بحث ساده به دشمن که هیچ به هم‌کیش و دوستانمان هم رحم نمی‌کنیم. ما داستان برادری شما را با عباس علیه‌السلام شنیده‌ایم ولی برادری بلد نیستیم. از رفاقت شیرین و دیرینه شما با حبیب خوانده‌ایم اما سر یک دوتا دوتا چارتای روزانه برادری‌مان را به حساب و کتاب دنیا می‌فروشیم. ما پای حکایت کوچک‌نوازی شما با جون بن حوی و غلامان نشسته‌ایم ولی به محض رسیدن به جایی هوا برمان می دارد تا به همه از بالا به پایین نگاه کنیم. ما خبر داریم و می‌دانیم که در اوج تنهایی روز عاشورا به اصحابی که حق‌الناس به گردنشان بود اجازه همراهی ندادید، اما باز هم از شما دم می‌زنیم و می‌گذاریم تا چیزهای کوچک و بزرگ دنیا بار حق‌الناس آدم‌ها روی گردنمان سنگینی کند. ‌ ▪️ می‌گویند آدم‌های عاشق تلاش می‌کنند آرام آرام شبیه محبوبشان شوند... ما به شما همیشه یک عذرخواهی بزرگ بدهکاریم... چرا؟چون ما ادعا کردیم عاشقیم... ما قرار بود لااقل ذره‌ای شبیه شما باشیم، اما نشدیم... نویسنده: رویاسادات هاشمی @TebyanOnline

‌#دستخط | شیرین‌ترین پایان برای قصه‌های ما ▪️ نه فقط ما آدم‌ها که همه ذرات دنیا برای خودشان سرنوشتی دارند... همه آدم‌ها و اجزای جهان بالاخره یک نقطه‌ای را پیدا می‌کنند که آن را نقطه رستگاری می‌دانند جایی که برای قصه‌ زندگی‌شان یک پایان خوش به حساب می‌آید. هدف و غایتی که در نهایت پیش خودشان می‌گویند ما ماموریت آمدنمان به این دنیا را انجام دادیم.‌ برای ما که شما را مرکز و دلیل عالم می‌دانیم، ‌نقطه رستگاری را درست جایی تعریف می‌کنیم که در نهایت به اسم شما برسد. ▪️ مثلا همه پارچه مشکی‌های دنیا دست و پا می‌زنند تا سیاهه عزای محرم و تکیه‌های شما باشند، همه قندهای عالم ته دلشان آب می‌شود که کنار چای روضه شما بنشینند. ‌مثلا چوب‌های دنیا دلشان لک می‌زند که ستون خیمه شما باشند تا یک صندلی کهنه و خسته گوشه اتاق... حتی گوسفندها هم وقتی بلیتشان برده که برای گوشت قیمه ظهر عاشورا قربانی شوند. ▪️ همه این‌ها یعنی ما و همه ذره‌های جهان پایان خوش زندگی برایمان، یعنی یک کلام... حسین ‌علیه‌السلام ‌ نویسنده: رویاسادات هاشمی @TebyanOnline

🖤 #دستخط | رزقی به نام عشق ▪️ از هیئت که بر می‌گردم مداحی محمود کریمی توی گوشم تکرار می‌شود "دل دادن گناه نیست... عشقت دل‌بخواه نیست" یادم می‌افتد که قدیمی‌ها و بزرگترهای دین همیشه در گوشمان خوانده‌اند که وقتی توی دستگاه خاطرخواهان سیدالشهدا علیه‌السلام کاری می‌کنی این کار کردن رزقی است که نباید آن را دست کم گرفت چون ساده‌لوحانه است که خیال کنی به اختیار خودت پایت به مجلسشان باز شده... اصلا عشق به حسین رزقی است که نصیب هرکس نمی‌شود اما نصیب ما شده... اتفاقات کوچک و بزرگی که خیال می‌کنیم شاید تصادفی باشد اما خودمان هم خوب می‌دانیم روزی است  اینکه امامت تو را از بین یک جمعیت چند میلیاردی برای خودش خریده باشد روزی است. ▪️ پوشیدن لباس مشکی روزی است... اشک برای عاشورا روزی است... قدم برداشتن و رسیدن به مجلس عزایش روزی است... اتفاقی رفتن و رسیدن به ایستگاه‌های صلواتی‌اش روزی است... یک راه باز کردن ساده برای ماشین‌‌ها و دسته‌های عزاداری‌اش روزی است... غلاف کردن خطاهای یومیه‌مان به احترام ماه محرمش روزی است‌... جابه‌جا کردن یک استکان نعلبکی‌ ساده در مجلس روضه‌اش روزی است...این شبها و روزها تا می‌توانید این رزق‌ها را جدی بگیرید و توی قلک دلتان جمع کنید برای روز مبادا ... برای شب‌هایی که اشک، بالش زیر سرتان را خیس می‌کند... برای لحظه‌هایی که گره به کارتان افتاده و همه چیز روی دلتان سنگینی می‌کند.. برای وقتی که از همه عالم و آدم بریده‌اید اما خوب می‌دانید که با این رزق‌ها اهلیِ امام حسینی شده‌اید که در خانه‌اش پناهگاه همه آدم‌های دلشکسته‌ است... آنهایی که غیر از خدا کسی را ندارند. نویسنده: رویاسادات هاشمی @TebyanOnline