👆👆 #تنبُّه : شاید اکنون فقط یک اسم از هشام بن عبدالملک لا به لای کتب تاریخ باقی مانده است ... اما آنها که با تاریخ خلفاء آشنایی دارند می دانند که چقدر نام این خلیفه اموی در نزد عام و خاص، دوست و دشمن بنی امیه، سرزمینهای اسلامی و عیر اسلامی، پر آوازه بود ... منصور دوانقی خلیفه عباسی او را رجل القوم بنی امیه می دانست و در سیاست به او اقتدا می کرد ... طبق گفته ابن قتیبه از سرزمینهای روم و هند و فارس و ترک برای او خراج و جزیه می آوردند ... در دوره او هیچ قیامی-جز قیام جناب زید ره- رخ نداد و این را کنار سایر اقدامات رفاهی او برای مردم(مثل ساختن بیمارستان و مراکز نگه داری معلولین)، نشانه های رضایت مردم از او می دانند ... حتی برخی منابع عامه در وصف او این حدیث نبوی را نقل کرده اند که پس از او دیگر دوران راحتی عرب به سر می رسد ... همه اینها را در مورد هشام بن عبدالملک نگفتم که صرفا موقعیت او را در زمانه خودش معرفی کنم و قصد بررسی کامل صحت و سقم تمامی این گزارشهای تاریخی را نیز ندارم ... فقط می خواستم تنبه دهم که گمان نکنیم تقابل او با مرجعیت علمی امام محمد باقر علیه السلام به معنای تقابل یک لات چاقوکش خیابانی با امام عزیز ما است ... بلکه در واقع تقابل او با مرجعیت علمی امام محمد باقر علیه السلام به معنای تقابل یک دستگاه عظیم امپراطوری جهانگشا و جهاندار با وصی الاوصیاء و وارث علم الانبیاء امام محمد باقر علیه السلام می باشد ... گاهی دشمنان اهل بیت را به هر علتی کوچک نشان می دهیم ... و این ممکن است در ذهن مخاطب تداعی کند که اختلافات دشمنان با اهل بیت علیهم السلام در صدر اسلام، در مسائلی جزئی و قبیلگی و شخصی خلاصه میشده ... و ناخودگاه از شأن و جایگاه والای امامان معصوم در ذهن مخاطب بکاهد.