❌تلویزیون را چه کسی اداره می‌کند؟ 🔸احتمالا شما هم در این روزها هر شبکه ای می‌زنید با برنامه‌ای مواجه می‌شوید که با تبلیغ یک کالا، یک اپلیکیشن، یک موسسه یا بانک و... همراه است. اسپانسرها تلویزیون را اشغال کرده‌اند. آنها سفارش می‌دهند، طراحی می‌کنند، مهمان و مجری می‌آورند، جایزه می‌دهند و در یک‌کلام روی سبیل شاه نقاره می‌زنند. در واقع این آنها هستند که مدیر رسانه بوده و متناسب با ذائقه مخاطبان با سرعت در حال مبتذل کردن فرم و محتوا هستند. اسپانسرها دستمزدها و هزینه ساخت در رسانه را بحران زده کرده اند. به طور مثال در شبکه سه به یک استار سینمایی برای هر برنامه‌ی یکساعته، ۴۵ میلیون تومان دستمزد می‌دهند و همان وقت از قِبل او چند برابرش را به جیب می‌زنند. هیچ مدیری حتی اگر بخواهد نمی‌تواند در مقابل این روال نابودکننده مقاومت کند. چون این خواست سازمان صدا و سیماست که هزینه اداره خودش را از دست پولدارها گدایی کند. مدیران برای اثبات کفایت و توانمندی خود در جذب اسپانسر رقابت می‌کنند و در این مسابقه مبتذل، شبکه سه و نسیم پیشتازند. اینکه آلودگی مالی ناشی از حضور اسپانسرها چقدر دامان مدیران و برنامه سازان را گرفته بخش ناگفته و مبهم این ماجراست ولی شنیده‌ها حاکی است برخی از دست اندرکاران برنامه‌ها حتی به اندازه درآمد رسمی شان طبق قرارداد، به طور غیررسمی از اسپانسرها هدیه می‌گیرند. بسیاری از تهیه‌کنندگان سنت حرفه‌ای خود در طراحی محتوا و فرم برنامه را رها کرده‌اند و به کارچاق کن‌ها و دلالان جذب اسپانسر تبدیل شده‌اند. 💠فرجام این فاجعه چیزی نیست جز ابتذال محض تلویزیون در آینده نزدیک. #وحید_یامین_پور @hadisyasi

به‌بهانه سیل اخیر در چند استان، سخنان ابلهانه‌ای در فضای مجازی منتشر شده که برخی این رخ‌دادهای تلخ را نتیجه شعار "مرگ بر آمریکا" دانسته اند! 🔻جز اولیاء الهی کسی نمی تواند ادعا کند دلیل فرازمینی یک بلا را می‌داند ولی می ‌توان پرسید که از نظر قرآن آیا "مرگ" خواستن برای کسی جایز است؟ یا غلط است و مایه‌ی نزول عذاب خواهد شد؟ 🔸️خداوند خودش در قرآن بیش از ۲۰ بار منافقین و کافرین را لعن کرده و برای ظالمان شعار "مرگ" داده است. از جمله آیات زیر: ۱.قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ (سوره بروج) ۲.قتل الخراصون (سوره الذاريات) ۳.فَقُتِلَ کَيْف قَدَّرَ(سوره مدثر) ۴.الذین كفروا فتعسا لهم(سوره محمد) تعابیر "قُتل" و "تعسا لهم" در آیات فوق دقیقا به معنای "مرگ بر" استفاده شده. یعنی خداوند تندترین تعبیر را برای کفار و منافقین و مستکبرین به‌کار برده. اما مهمتر اینکه خداوند ترک کردن این خصلت، یعنی مقاومت در برابر مستکبرین و تمایل به آنها(بخوانید ترک کردن شعار مرگ بر آمریکا را) مایه نزول عذاب دانسته و نه برعکس. مثلا در آیات ۱۱۲ و ۱۱۳ سوره هود آمده: و لا ترکنوا الي الذين ظلموا فتمسكم النار ⛔بنا بر این آیات، حتی اگر سیل اخیر را نشانه‌ی خشم الهی بدانیم، باید یکی از دلایل آنرا گزافه گوئیها از همین دست و تحقیر مقاومت مردم بدانیم و نه برعکس. که خداوند تقوای مردمان از جمله پایداری در برابر ظلم را علت ریزش رحمت دانسته نه نزول عذاب. به هرحال بهتر است این سلبریتی‌های زیاده‌‌گو به‌جای ادعاهای گزاف غیر قابل اثبات اجازه دهند علل طبیعی و اشتباهات پیشین و راه‌های جبران آسیبها بررسی علمی شود. #وحید_یامین_پور 🇮🇷 @hadisyasi

🔸️چرا اصولگرایان گاندو را دوست دارند؟ #وحید_یامین_پور ۱.در حال حاضر جدی ترین رقیب ایده نئولیبرال در اداره کشور، ایده «دولت مقتدر» است. نئولیبرالها اداره کشور را منوط به الحاق به اقتصاد جهانی و گره زدن مقدرات کشور به دیپلماسی سیاسی و اقتصادی در ارتباط با کشورهای شمال می دانند. از نظر آنها امنیت هم از مسیر درهم آمیختگی سرمایه های خارجی با منابع و امکانهای داخلی به دست می‌آید. در مقابل، دولت مقتدر اداره کشور را بر اساس بدبینی به بیرون مرزها و اتکای تام و تمام بر داخل برنامه‌ریزی میکند. برای دولت مقتدر، توسعه و رونق تولید در سایه اقتدار حاکمیتی در درون مرزها بوجود می آید. ۲. «تهدید امنیتی» که از بدخواهی قدرتهای بزرگ و «دیگران» ناشی می شود، برای کسانی که به دولت مقتدر می‌اندیشند(اصولگرایان)، مفهوم یاری‌گر مهمی است تا ضرورت و اهمیت خود را در برابر ایده رقیبشان یعنی دولت نئولیبرال اثبات کنند. در حالیکه نئولیبرالها تهدید امنیتی را «توهم توطئه» میدانند و آنچه را رقیبشان دشمن یا «قدرتهای بدخواه» یا «جهانخوار» می نامند، به شریک تجاری یا طرف قرارداد فرومی‌کاهند.(تعبیرهای آقای روحانی و وزیر امورخارجه اش را درباره آمریکایی ها به یاد بیاورید) #گاندو با ایجاد سمپاتی میان مخاطب با نیروهای امنیتی در مبارزه با «دیگران» نقش مهمی را در آماده سازی اذهان برای فهم ایده دولت مقتدر ایفا میکند. گاندو از اینکه آشکارا مسوولان دولت فعلی را همراستا با «دیگران» معرفی کند، ابایی ندارد. بنابراین مخاطب به نظام حق می دهد به هرکسی که از آنسوی مرزها می آید بدبین باشد و برای حفظ خود به جای توسعه ارتباط با خارج(ایده نئولیبرالها)، درونگراتر شود. ۳. گاندو حتی پا را پیش‌تر می گذارد و با نشان دادن دائمی کل شهر زیر لنز دوربین ناظران امنیتی، به مخاطب ایرانی میگوید باید به من حق بدهید که «سراسربین» باشم. این دستاوردی بزرگ برای اصولگرایانی است که در کنار دنبال کردن ایده دولت مقتدر، هنوز پاسخی برای مساله میزان نظارت بر شهروندان ندارند. آنها همیشه با این چالش مواجه بوده اند که رقیب نئولیبرال با طرح پوپولیستی مطالبات آزادی خواهانه و شعار مبارزه با محدودیتها(مثلا دیوار کشی در پیاده روها یا فیلترنگ در فضای مجازی) بخشی از آراء طبقه متوسط را مال خود کرده است. همراهی مخاطب با گاندو در واقع مجوز دادن به او برای محدودکردن بخشی از آزادی اجتماعی است در قبال بدست آوردن امنیت. گاندو به اصولگرایان کمک خواهد کرد که بتوانند توضیح دهد مردم باید با بخشی از سختگیری سیاسی و اجتماعی و نظارت بر خود توسط حاکمیت همراهی کنند و آنرا لازم بدانند. اما نقطه درست برای ایستادن در میان دوگانه امنیت و آزادی چیست؟ در میان تبلیغات پوپولیستی اصلاحطلبانه برای آزادی و فرار محافظه کارانه از پاسخ به آن، کجا باید ایستاد؟ پاسخ به این سوال سالهاست در غرقاب سیاسی‌کاری انتخاباتی به محاق رفته است. @hadisyasi