#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۱) امام حسین(علیه‌السلام) یک معترض نسبت به حاکم جائر بود ولی امام حسن(علیه‌السلام) در برابر یک رعیت خودش قرار داشت. یک حرف این است طبق بیان شهید مطهرى، امام حسین که به شهادت رسید، یک معترض، یک آمرِ به معروف و ناهىِ از منکرى بود که در مقابل یک حاکم جائرى قیام کرد؛ چون او داشت ظلم می‌کرد، داشت فسق می‌کرد، از وجود او شَر، می‌تراوید و امام حسین به‌عنوان یک معترض، یک مؤمن، تکلیف شرعى خودش را احساس کرد که باید به او اعتراض کند. این اعتراض واجب بود و نقطه‌ى اوج زیبائى و شکوه این کار هم این بود که این اعتراض را ادامه بدهد تا مظلومانه کشته بشود. شهید فى‌سبیل‌الله با کشته شدن خودش حقانیت حرف خودش را ثابت کرد همچنانى که کرد. امام حسن اصلاً این‌جور وضعى نداشت، امام حسن (علیه‌الصلوةوالسّلام) خلیفه‌اى بود که یک نفرى در مقابل او از رعیت خود او، علیه او عَلَم طغیان برافراشته بود. اگر امام حسن در این رویاروئى با رعیت خودش که علیه او طغیان کرده، مقاومت می‌کرد تا جان خودش را از دست می‌داد، هرگز آن معترض شجاعى نبود که در مقابل منکر ایستاده و کشته شده؛ بلکه حاکمى بود که به‌وسیله‌ى عوامل خودش به قتل رسیده بود. اصلاً ببینید ماهیت قضیّه به کلى متفاوت است. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۲) امام حسن (علیه‌السلام) بالاخره باید صلح می‌کرد حتی پس از ۱۰ سال جنگیدن با معاویه! مطلب دوم این است که امام حسن مجتبى وقتى که نگاه کرد به وضع لشکر خودش و وضع کوفه و شرائط اجتماعى و سیاسى، فهمید که اگر حالا جنگ را تمام کرد، تمام کرد؛ به همان ترتیبى که حکومت را تسلیم کند به معاویه. اگر حالا جنگ را تمام نکند، یک سال دیگر، دو سال دیگر، پنج سال دیگر، ۱۰ سال دیگر هم این جنگ ادامه پیدا بکند، نتیجه باز همین است؛ یعنى با شیوه‌هایى که امام حسن داشت: شیوه‌هاى الهى و علوى؛ و شیوه‌هایى که معاویه داشت: شیوه‌ى خریدن دل‌ها و وجدان‌های مردم با پول، با این شیوه و با ضعف ایمانى که در مردم بود و با خستگى که مردم کوفه داشتند، اگر ۱۰ سال دیگر هم امام حسن می‌جنگید، آخرش همین بود؛ یعنى باز مجبور بود تسلیم بشود به معاویه منتها ۱۰ سال دیرتر. خب در این ۱۰ سال بر سر امت اسلامى چه مى‌آمد؟ هزاران نفر کشته مى‌شدند، هزاران نفر از بین می‌رفتند، نارضائی‌ها علیه امام حسن بیشتر می‌شد. خب این وجهى نداشت که امام حسن مجتبى در حالى که یقین دارد، می‌داند، می‌بیند که شرائط به هیچ وجه نویدى نمی‌فهمند نسبت به آینده، پافشارى کند اصرار کند عده‌ى بیشترى کشته بشوند. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۳) امام حسین (علیه‌السلام) با یزید بیعت نکرد ولی در زمان امام حسن (علیه‌السلام) مسأله بیعت مطرح نبود یک تفاوت دیگر این است که امام حسین (علیه‌السّلام) از طرف یزید زیر فشار قرار گرفت براى بیعت، به فرماندار مدینه نوشت که باید بر حسین‌بن‌على سخت بگیرى تا بیعت کند. بیعت یعنى چه؟ بیعت یعنى امضاى خلافت آن شقىِّ خبیثى که رأس کار است. امام حسین گفت:«لا والله لااعطیکم بیدى اعطاء الذلیل» من دست خودم را ذلیلانه در دست شما نمى‌گذارم؛ یعنى بیعت نمى‌کنم. «مثلى لایبایع یزید» مثل من با یزید بیعت نمى‌کند. خب چون فشار بود براى بیعت، که تا آن ساعت آخر هم ابن‌سعد و اینها که آمدند مى‌گفتند یا بیعت یا قتال. تا آخر هم منصرف نبودند. اما امام حسن چى؟ امام حسن به هیچ وجه برایش مسأله‌ى بیعت با معاویه مطرح نبود، در قرارداد آتش‌بس یا صلحى که بین امام حسن و معاویه نوشته شد، یکى از شرائط این بود که امام حسن به معاویه، امیرالمؤمنین نگوید، با او بیعت نکند، معاویه حق تعیین جانشین نداشته باشد، در بعضى از روایات معاویه بعد از خودش امام حسن را به خلافت بگذارد، بعد امام حسین را بگذارد، این چقدر متفاوت است با او. خب بله اگر امام حسن هم زیر فشار قرار مى‌گرفت، که باید بیعت کنى وضع فرق مى‌کرد، این هم فرق سوم. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۴) امام حسین (علیه‌السلام) با حاکم ظالم و ضدّ اسلام مقابله کرد ولی در زمان امام حسن (علیه‌السلام)، ادعای معاویه عمل براساس اسلام بود. تفاوت چهارم این است که در زمان امام حسین این روایت پیغمبر که فرمود «من راى سلطاناً جائراً مستحلاً لحرم الله ناکثاً لعهدالله یعمل فى عبادالله بالجور و الطغیان و لم یغیر علیه بفعل و لاقول کان حقاً على الله ان یدخله مدخله» یعنى کسى که ببیند یک حاکمى دارد ظلم مى‌کند، جور مى‌کند، به حقوق مردم تجاوز مى‌کند، حرام خدا را حلال مى‌کند، احکام الهى را دگرگون مى‌کند و چه و چه، بر این واجب است که با این حاکم مقابله کند، این در زمان امام حسین بطور کامل وجود داشت. یزیدی بر سرکار بود که مصداق کامل همه‌ى اینها بود؛ مجسمه‌ى فساد و شرارت و فسق و ظلم و ناحق را حق کردن و مقابله و مبارزه‌ى با اسلام. خب دیگر منتظر چى باشد امام حسین، باید با او مقابله مى‌کرد، باید علیه او تغیُّر مى‌کرد و کرد، در زمان امام حسن اینجورى نبود. امام حسن البته مى‌دانست یا به علم امامت یا به حدس صائب هوشمندانه‌ى یک انسان بزرگ، که معاویه یک روزى این کارها را خواهد کرد. اما در آن زمان قضیه این نبود، قضیه این بود که معاویه ادعا مى‌کرد که دارد خونخواهى عثمان را مى‌کند و ادعا مى‌کرد که مى‌خواهد بر طبق احکام الهى عمل بکند و امام حسن هم در همان صلحنامه نوشته که باید تو براساس حکم خدا و سنت پیغمبر عمل بکنى او هم قبول کرده که بر طبق همانها عمل خواهد کرد. ظاهر قضیه این است، این خیلى تفاوت دارد با آنچه که در زمان امام حسین بود. بنابراین حدیث پیغمبر در این‌جا مصداق پیدا نمى‌کند این هم فرق چهارم. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔻تفاوت‌های صلح امام حسن(علیه‌السلام) با قیام امام حسین(علیه‌السلام) ۵) مردم و تاریخ، امام حسین (علیه‌السلام) را تمجید کردند ولی اگر امام حسن (علیه‌السلام) کشته می‌شد، سؤالات زیادی باقی می‌ماند فرق پنجم زمینه‌هاى متفاوت قضاوت، براى مردم آن زمان و مردم تاریخ. این یک واقعیت است ایشان مى‌گویند که امام حسین که قیام کرد و به شهادت رسید در زمان خودش هم همه او را تمجید کردند. بعد از خودش هم در طول هزاروسیصدواندى سال همه امام حسین را تمجید کردند چه کسانى که او را به امامت قبول داشتند و حتى کسانى که اورا به امامت قبول نداشتند، چون زمینه، زمینه‌اى بود که هیچ بحثى نبود که باید همین‌جور عمل بکند. اما امام حسن اگر مى‌جنگید تا کشته مى‌شد سؤال‌هاى زیادى باقى مى‌ماند. یک عده‌اى مى‌گفتند که خب آقا -که حالا ایشان مفصل شرح مى‌دهند در این کتاب- شما مگر نمى‌خواستید که دین در جامعه حاکمیت داشته باشد، خب معاویه که گفت من دین را حاکمیت خواهم داد، داد. معاویه که ادعا مى‌کرد که من حاضرم به کتاب خدا عمل کنم. چرا شما قبول نکردید؟ اگر کسى مى‌گفت که خب معاویه بعد از شهادت امام حسن خودش را لو مى‌داد با رفتار خلافش، همان معترضین باز مى‌گفتند بله خب وقتى امام حسن نباشد او حضرت را از میدان خارج کند، خب بله همین کارها را هم مى‌کند، افسارگسیخته مى‌شد. شما مى‌خواستید خودتان را زنده نگهدارید مى‌ماندید و نمى‌گذاشتید و جاى سؤال باقى بود. ۱۳۶۸/۰۲/۱۱ #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) #تدبیر_امام @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r

#امام_حسن_مجتبی(علیه‌السلام) 🔰 در باب صـلح امام حسن علیه‌السلام این مسئله را بارها گفتیم و در کتاب‌ها نوشتند که: اگر خود امیرالمؤمنین هم به‌جای امام حسن مجتبی بود و در آن شرایط قرار می‌گرفت ممکن نبود کاری بکند، غیر از آن کاری که امام حسن کرد.  هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید امام حسن، فلان گوشۀ کارش سؤال‌برانگیز است. کار آن بزرگوار، صددرصد منطبق بود بر استدلال منطقی غیر قابل تخلف. ۱۳۶۹/۱/۲۲ 📚 کتاب [حلقۀ دوم «انسان ۲۵۰ساله»] #صلح_امام_حسن(علیه‌السلام) @tabyin_Chahardah_Masoom ┄┅══════┅┄ @t_manzome_f_r