🔷از طرف دیگر سعادت انسان ها ـ چه در دنیا و چه در سراى آخرت ـ در گرو #قوانینى_جامع، کامل و بى نقص است و چون این جهان گذرا و سراى جاوید ابدى، با یکدیگر در ارتباط وثیق بوده و هر کنشى در این دنیا، نسبت به سرنوشت آدمى در حیات پایدارش مؤثر است، پس قانونگذار ـ افزون بر احاطه کامل به تمام نیازهاى دنیایى بشر ـ باید ربط آنها را با زندگى اخروى نیز منظور دارد. 🔷از طرف دیگر هنوز متفکران بشرى، تعریف واحدى از انسان و سعادت او به دست نداده اند و در اینکه در همین دنیا کدامین راه تضمین کننده کمال و سعادت بشرى است، اختلاف شدیدى وجود دارد. از همین رو مکتب هاى گوناگونى به وجود آمده و هر یک پس از چند صباحى تجربه، ضعف و شکستِ خود را برملا کرده اند. بنابراین بشریت بر سر دو راه قرار دارد: 👈یک. در مسائل انسانى، سیاسى و اجتماعى خویش، همواره به دنبال #مکاتب_بشرى راه افتد و هر روز چیزى را تجربه کند و پس از شکست، راه دیگر برگزیند (تا پایان حیات تاریخى خود)! این همان راه #سکولاریستى و مبتنى بر #جدا_انگارى دین و دنیا است. 👇👇👇👇👇