⭕️دشمن شناسی 🔹آنچه وظیفه‌ی ما به عنوان مردم، به عنوان آحاد جمهوری اسلامی است: اوّلاً #دشمن_شناسی است؛ دشمن را [بشناسیم]؛ در شناخت دشمن اشتباه نکنید. نگویید که خب همه می‌دانیم؛ بله، شما می‌دانید که دشمن کیست؛ دشمن #استکبار است، دشمن #صهیونیسم است، دشمن #آمریکا است؛ اینها را شما می‌دانید؛ 🔹امّا تلاش وسیعی دارد انجام می‌گيرد برای اینکه این قضیّه را بعکس کنند، نظر مردم را عوض کنند، با شیوه‌های پیچیده‌ی تبلیغاتی؛ همه باید مراقب باشند؛ دشمن شناسی ‌بسیار مهم‌ است؛ یکی این؛ بعد، دانستن نقشه دشمن؛ دشمن چه کار دارد می‌کند، چه کار می‌خواهد بکند؛ و بعد، دانستن شیوه‌ مقابله‌ی‌ با نقشه‌ دشمن؛ این را باید مردم ما بدانند. بیانات مقام معظم رهبری ۹۸/۱۰/۱۸ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له #امام_خامنه_ای #دشمن_شناسی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عنوان سازی های رسانه‌ای 🔹«عنوان سازی» یکی از مهم‌ترین و در عین حال موثرترین روش های رسانه ای برای تاثیر مشخص بر مخاطب است. با این روش #رسانه می‌تواند به صورت «هدفمند»، مفهوم موردنظر خود را در ذهن مخاطب ایجاد و ضمن تکرار، آن را در ذهن نهادینه سازد. 🔹آنچه در این روش رخ می‌دهد، هدف‌گیری «ضمیر ناخودآگاه مخاطب» است. در «عنوان سازی»، رسانه با استفاده از کلماتی با «مفاهیم نزدیک به هم» اما متفاوت در معنا، وارد عمل می‌شود و «مخاطب» بدون در نظر گرفتن بار معنایی متفاوت واژه ها، تحت تاثیر آنها قرار می‌گیرد. 🔹به کلمات زیر دقت کنید و ببینید که به ظاهر همه آنها یک معنا دارند، در حالی که در واقع بار معنایی و روانی هر کدام از کلمات با دیگری تفاوت دارد. همین عنوان سازی باعث می‌شود ما فردی را شهید، اما بی بی سی کشته بخواند. همین روش باعث می‌شود ما برخی را منتقد، اما رسانه هایی آنها را معترض بنامند. در ظاهر برای مخاطب هر دو اینها یکی است اما در عمل با یکدیگر فرق دارند. ⬅️رزمنده ـ جنگجو ـ مبارز ⬅️دولت ـ نظام ـ رژیم ـ حکومت ــ حاکمیت ⬅️واکنش ـ تلافی ـ دفاع ⬅️عدم احراز صلاحیت ـ رد صلاحيت ⬅️سانسور ـ تحريف ⬅️معترض ـ آشوبگر ⬅️فرار ـ عقب نشينی ⬅️اعتصاب ـ تحصن ـ تجمع ـ راهپیمایی ـ تظاهرات ⬅️هلاکت ـ مرگ ـ وفات ـ شهادت و...... 🔹«واژه ها» در اخبار، بی دلیل انتخاب نمی‌شوند. هر واژه بر روی #مخاطب اثر خاص خود را دارد. حواسمان به واژه ها باشد. نویسنذه: دکتر معصومه نصیری - مدرس سواد رسانه ای #رسانه #سواد_رسانه_ای @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) گردنه های سخت پس از مرگ را چگونه به تصویر کشیده است؟ 🔹#امام_علی (ع) در قسمتی از نامه ۳۱ #نهج_البلاغه، که خطاب به امام حسن (ع) است، به مسئله سفر طولانى و پرخوف و خطر #قيامت اشاره می نماید، و مسير راه را به دقت روشن ساخته و وسيله نجات را يادآورى مى كند. نخست مى فرمايد: «وَ اعْلَمْ أَنَّ أَمَامَكَ عَقَبَةً كَئُوداً، الْمُخِفُّ فِيهَا أَحْسَنُ حَالًا مِنَ الْمُثْقِلِ، وَ الْمُبْطِئُ عَلَيْهَا أَقْبَحُ حَالًا مِنَ الْمُسْرِعِ؛ [فرزندم!] بدان پيش روى تو گردنه صعب العبورى هست كه سبكباران [براى عبور از آن] حالشان از سنگين باران بهتر است، و كند روان وضعشان بسيار بدتر از شتاب كنندگان است». منظور از اين گردنه صعب العبور، مرگ و سكرات آن است يا عالم برزخ و يا پل صراط (و يا همه اينها). 🔹بديهى است براى عبور سالم از گردنه هاى صعب العبور، بايد بار خود را سبك كرد و به سرعت گذشت؛ زيرا در اين گونه گردنه ها ممكن است راهزنان و يا حيوانات درنده نيز وجود داشته باشند. اين تعبير برگرفته از «قرآن مجيد» (آيات ۱۱ تا ۱۴ سوره بلد) است: آنجا كه مى فرمايد: «فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ - مَا أَدْراكَ مَا الْعَقَبَةُ - فَكُّ رَقَبَةٍ - أَوْ إِطْعامٌ فِى يَوْمٍ ذِى مَسْغَبَةٍ...؛ ولى او از آن گردنه مهمّ نگذشت! - و تو نمی ‏دانى آن گردنه چيست! - آزاد كردن برده‏ اى - يا غذا دادن در روز گرسنگى...». برخى از مفسّران در شرح اين آيات، «عقبه» را به معناى هواى نفس، و بعضى ديگر به گردنه هاى صعب العبور روز قيامت تفسير كرده اند كه كلام حضرت متناسب با همين تفسير دوم است. 🔹آنگاه حضرت در ادامه سخن مى فرمايد: «وَ أَنَّ مَهْبِطَكَ بِهَا لَا مَحَالَةَ إِمَّا عَلَى جَنَّةٍ أَوْ عَلَى نَارٍ؛ و [بدان كه] نزول تو بعد از عبور از آن #گردنه به يقين يا در #بهشت است و يا در #دوزخ». سپس مى افزايد: «فَارْتَدْ لِنَفْسِكَ قَبْلَ نُزُولِكَ وَ وَطِّئِ الْمَنْزِلَ قَبْلَ حُلُولِكَ فَلَيْسَ بَعْدَ الْمَوْتِ مُسْتَعْتَبٌ وَ لَا إِلَى الدُّنْيَا مُنْصَرَفٌ؛ بنابراين پيش از ورودت در آنجا وسايل لازم را براى خويش مهيا ساز و منزلگاه را پيش از نزول، آماده نما؛ زيرا پس از #مرگ راهى براى عذرخواهى نيست و نه طريقى براى بازگشت به دنيا [و جبران گذشته]». شايان توجّه است كه جمله «لَيْسَ بَعْدَ الْمَوْتِ مُسْتَعْتَبٌ» نخستين بار در كلام پيامبر اكرم (ص) آمده است آنجا كه مى فرمايد: «لَيْسَ بَعْدَ الْمَوْتِ مُسْتَعْتَبٌ أَكْثِرُوا مِنْ ذِكْرِ هَادِمِ اللَّذَّاتِ وَ مُنَغِّصِ الشَّهَوَاتِ؛ [۱] بعد از #مرگ راهى براى عذرخواهى و جلب رضايت پروردگار نيست؛ بنابراين بسيار به ياد چيزى باشيد كه لذات را در هم مى كوبد و شهوات را بر هم مى زند». 🔹جمله «وَ لَا إِلَى الدُّنْيَا مُنْصَرَفٌ؛ راه بازگشتى وجود ندارد»، حقيقت و واقعيّت واضحى است كه در آيات «قرآن مجيد» و روايات به طور گسترده به آن اشاره شده است. «قرآن مجيد» مى فرمايد:  «حَتّى إِذا جاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قالَ رَبِّ ارْجِعُونِ - لَعَلِّى أَعْمَلُ صالِحاً فِيما تَرَكْتُ كَلَّا...؛ [آنها همچنان به راه غلط خود ادامه مى دهند] تا زمانى كه #مرگ يكى از آنها فرا رسد، مى گويد: [پروردگارا!] مرا بازگردانيد؛ - شايد [در برابر آنچه ترك كردم و كوتاهى نمودم] عمل صالحى انجام دهم [؛ ولى به او مى گويند:] چنين نيست!». 🔹در خطبه ۱۸۸ «نهج البلاغه» درباره مردگان آمده است: «لَا عَنْ قَبِيحٍ يَسْتَطِيعُونَ اِنْتِقَالاً وَ لَا فِي حَسَنٍ يَسْتَطِيعُونَ اِزْدِيَاداً؛ نه قدرت دارند از #عمل_زشتى كه انجام داده اند كنار بروند و نه مى توانند بر #كارهای_نيك خود چيزى بيفزايند». آرى منزلگاه هاى اين عالَم قابل بازگشت نيست، همان گونه كه فرزند ناقص براى تكامل بيشتر هرگز به رَحِم مادر باز نمى گردد و ميوه اى كه از درخت جدا شد به شاخه بر نمى گردد، كسانى كه از اين دنيا به عالَم برزخ مى روند نيز امكان بازگشت به دنيا را ندارند. برزخيان نيز هنگامى كه به قيامت منتقل شوند هرگز نمى توانند به عالَم برزخ بازگردند و اين هشدارى است به همه ما كه بدانيم ممكن است در يك لحظه همه چيز تمام شود، درهاى توبه بسته شود و راه تحصيل زاد و توشه مسدود گردد و با يك دنيا حسرت، چشم از جهان بپوشيم. پی نوشت‌ها؛ [۱] الدعوات، قطب الدين راوندى، سعيد بن هبة الله‏، انتشارات مدرسه امام مهدى (ع)، قم، چ اول‏، ص ۲۳۸ [۲] سوره مؤمنون، آيات ۹۹ و ۱۰۰؛ سوره انعام، آيه ۲۸؛ سوره فاطر، آیه ۳۷ نيز به همين معنا اشاره شده است. 📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، چ اول‏، ج ۹، ص ۵۷۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #مرگ #قيامت #دوزخ #جهنم #بهشت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«استبداد اطلاعاتی» فصل تازه ای از استعمار فرا نوین 🔹زمانی که #افکار_عمومی از بین انبوه اطلاعات دارای ارزش های مسلم خبری و اطلاعاتی، تنها در معرض برخی از آنها قرار می گیرد و برخی دیگر را اساسا یا نمی بیند، یا به شکل اسلایدی و اسلایسی می بینند، بدین مفهوم است که #بنگاههای_خبری در برابر افکار عمومی #رفتاری_مستبدانه اتخاذ کرده، و #مخاطبان ناچارند از زوایه دید #رسانه، به دنیا بنگرند. از سوی دیگر در مقطعی که سیاست‌ های جهانی و منطقه‌ای در فضای رسانه‌ای جریان پیدا می‌کند، بازیگران سیاسی دنیا از طریق سازماندهی کنش سیاسی خود حول و حوش #رسانه‌ها، به نوعی به مقابله با جریان آزاد، اما واقعی اطلاعات پرداخته و عملا به ایجاد #امپریالیسم_خبری دست زده‌اند. 🔹از این سوءاستفاده از فضای رسانه‌ای و حذف یا پررنگ سازی اخبار، تحت عنوان #استبداد_اطلاعاتی Information Despotisum یاد می‌شود؛ «استبداد اطلاعاتی یعنی سوء استفاده‌ های گروهی حکومت‌ های قدرتمند جهانی از ظرفیت بالای رسانه‌ای». یعنی حذف یمن از اخبار جهانی، عبور فوری از اخبار مربوط به نرخ بیکاری در آمریکا، یعنی انتصاب اقدامات تروریستی به مسلمانان، یعنی متوحش نشان دادن برخی کشورها و متمدن نشان دادن برخی دیگر. یعنی ما تصمیم می گیریم نگاه ملت ها حتی به خودشان چگونه باشد و… «استبداد اطلاعاتی» وجه تاز‌ه‌ای از استبدادهای سنتی است که با گسترش فضای جدید رسانه‌ای و انحصار اطلاعاتی، این استبداد اطلاعاتی بیشتر می‌شود؛ به‌ طوری‌ که به قول یکی از اندیشمندان تئوری‌ های توسعه‌ یافتگی «اگر از غرب رسانه‌های آن را بگیرند از آن چیزی باقی نمی‌ماند». 🔹استبداد اطلاعاتی غربی ها که در رسانه‌های آن ظهور و نمود پیدا کرده است، می‌رود تا فصل نوینی از «استعمار فرا نوین» را رقم زند. کلمه استبداد مترادف با خود رأی بودن، فرمانروایی مطلق و ظلم و تعدی معنا شده است و قرآن کریم نیز خاستگاه استبداد را در «خودبنیاد پنداری» آدمی می داند. #مخاطب_فعال و دارای سواد رسانه‌ای، کمتر تحت سلطه و متاثر از استبداد رسانه ای غول های رسانه ای دنیا قرار می‌گیرد، و فرا گرفته است چگونه زیر متن ها را تشخیص داده و سطرهای نانوشته پیام های رسانه ای را بخواند. نویسنده؛ دکتر معصومه نصیری - مدرس سواد رسانه ای #رسانه #سواد_رسانه_ای @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️آنچه باقی می ماند آن صفحات اعمال شماست... 🔹 #ماه_رمضان‌ها می‌آید و می‌رود، و ماه‌ها یکی پس از دیگری می‌روند و عمرها هم می‌رود، آنچه که باقی می‌ماند آن «صفحات اعمال» شماست که در قلب شما ثبت است، و شاید «نامه عمل» هم همان باشد. قلب شما نسبت به دنیا چه بوده است؟ دنیا با قلب شما چه کرده است و شما توجه‌تان به دنیا چه اندازه بوده است؟ آن روزی که دستتان نمی‌رسید زاهد و عابد بودید، آن روزی که دست رسید خدای نخواسته عکس او بود؟ مراقبت در کار است. بیانات‌ حضرت‌ امام ۶۲/۰۳/۲۱ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) #امام_خمینی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️دیدگاه اسلام درباره گردشگرى و سیاحت چیست؟ 🔹مسأله #گردش_در_زمین (سیر در ارض) شش بار در قرآن مجید در سوره هاى «آل عمران»، «انعام»، «نحل»، «نمل»، «عنکبوت»، و «روم» آمده، که یکبار از آنها به منظور مطالعه #اسرار_آفرینش در آيه ۲۰ سوره عنکبوت، و پنج بار دیگر به منظور #عبرت گرفتن از عواقب دردناک و شوم اقوام ظالم و جبار و ستمگر و آلوده است. #قرآن براى مسائل عینى و حسی، که آثار آن کاملاً قابل لمس است، در امور تربیتى اهمیت خاصى قائل است، مخصوصاً به مسلمانان دستور مى دهد که از محیط محدود زندگى خود در آیند، و به سیر و سیاحت این جهان پهناور بپردازند، در اعمال و رفتار اقوام دیگر و پایان کار آنها بیندیشند، و از این رهگذر اندوخته پر ارزشى از آگاهى و عبرت فراهم سازند. 🔹#قدرتهای_شیطانى در دنیاى امروز براى گسترش دامنه #استثمار خود، در سراسر جهان، تمام کشورها و سرزمین ها و اقوام مختلف را بررسى کرده و طرز فرهنگ و نقاط قوت و ضعف و صنایع مادى آنها را به خوبى برآورد کرده اند. #قرآن مى فرمايد: به جاى این جباران، شما سیر در #زمین کنید، و به جاى تصمیم هاى شیطانى آنها #درسهای_رحمانى بیاموزید. #عبرت گرفتن از زندگى دیگران، از تجربه هاى شخصى مهم تر و پرارزش تر است، زیرا در این تجربه ها باید انسان زیان هايى متحمل شود تا مسائلى بیاموزد، ولى در عبرت گرفتن از زندگى و تجارب دیگران، انسان بى آن که متحمل سوخت و زیانى شود، توشه گرانبهایی مى اندوزد. 🔹دستور قرآن در زمینه «سیر در ارض» منطبق بر کامل ترین شیوه هايى است که امروز بشر براى مطالعات خود به دست آورده، و آن این که: پس از فرا گرفتن مسائل در کتاب ها دست شاگردان را مى گیرند، و به سیر در ارض و مطالعه شواهد عینى آنچه خوانده اند، مى پردازند. البته امروز نوع دیگرى از «سیر در ارض» تحت عنوان #جهانگردى از طرف تمدن هاى شیطانى براى جلب مال و ثروت حرام رایج شده است، که غالباً هدف هاى انحرافى دارد؛ مانند انتقال فرهنگ هاى ناسالم، عیاشى، هوسرانى، بى بند و بارى و سرگرمى هاى ناسالم دیگر، این همان جهانگردى ویرانگر است. #اسلام طرفدار آن نوع جهانگردى است که وسیله انتقال فرهنگ هاى سالم، تراکم تجربه ها، آگاهى از اسرار آفرینش در جهان انسانیت و جهان طبیعت، و گرفتن درس هاى عبرت از سرنوشت دردناک اقوام فاسد و ستمگر است. 🔹ذکر این نکته نیز بى تناسب نیست که، در اسلام، نوع دیگرى از جهانگردى تحت عنوان #سیاحت مورد نهى واقع شده، چنان که در حدیثى مى خوانیم: «لا سِیاحَةَ فِى الاِسْلامِ؛ [۱] #سیاحت در اسلام نیست»؛ و منظور از آن، زندگى کسانى است که براى تمام عمر، یا مدتى، از زندگى اجتماعى به کلى جدا مى شدند، و بى آنکه فعالیتى داشته باشند، در روى زمین به حرکت مى پرداختند، و همچون رهبان ها زندگى مى کردند و سربار اجتماع بودند. به تعبیر دیگر کار آنها #رهبانیت_سیّار بود در مقابل «رهبان هاى ثابتى» که در دیرها منزوى بودند، و از جامعه برکنار؛ و از آنجا که اسلام با رهبانیت و انزواى اجتماعى مخالف است، این نوع «سیاحت» را نیز محکوم مى کند. پی نوشت: [۱] «مجمع البحرين»، ماده «سيح»؛ در حديث ديگرى در همين كتاب از پيامبر گرامى اسلام (ص) است كه فرمود: «سِياحَةُ أُمَّتِى الغَزْوُ وَ الْجِهادُ؛ اگر امت من مى‏ خواهند به زندگى مادى پشت كنند، چرا به جهاد نروند، چرا در بيابان‏ها بيهوده بميرند». 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چ بیست و پنجم، ج ۱۶، ص ۲۸۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #گردشگری #سیاحت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد