✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️موانع فهم قرآن (بخش دوم و پایانی) خدای سبحان درباره‌ منكران قرآن خطاب به رسول اکرم (ص) می‌فرمايد «وَ إِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنا بَيْنَكَ وَ بَيْنَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجاباً مَسْتُوراً؛ [اسراء، ۴۵] وقتی كه تو قرآن را قرائت می‌کنی، ما بين تو و بين كسانی كه ايمان به آخرت ندارند، حجاب و پرده‌ پنهان و مستوری قرار می‌دهیم». اكنون اين پرسش مطرح می‌شود كه چگونه ممكن است هنگام قرائت قرآن، كه نور محض است، حجاب و تاريكی رخ بدهد؟ اين حجاب چگونه حجابی است و برای چه ايجاد می‌شود؟ 💠حجاب دل، گناه و خودبينی 🔹گناه، حجاب است و تار و پودهای پرده‌ حجاب، خودبينی است كه هيچ حجابی بدتر از آن نيست. امام موسی کاظم (ع) چنين فرمود: «لَيسَ بَينَهُ و بَينَ خَلقِهِ حِجابٌ غَيرَ خَلقِهِ، احتَجَبَ بِغَيرِ حِجابٍ مَحجوبٍ، و استَتَرَ بِغَيرِ سِترٍ مَستورٍ؛ [۱] ميان او و آفريدگانش حجابى جز خود آنان وجود ندارد؛ او در پرده است، بى آن كه پرده اى در كار باشد و مستور است بى آن كه پوششى در ميان باشد». اگر حجابی در ميان است، همان «خودبينی» خلق است و اگر پرده‌ای آويخته باشد، همان غرور مخلوق است‌. «ميان عاشق و معشوق هيچ حايل نيست ؛ تو خود حجاب خودی حافظ از ميان برخيز». 🔹انسان هر اندازه كه در تار و پود «خودبينی» واقع شود، از «خدابينی» محروم است و با انبيای الهی نيز شهود و حضوری ندارد، و از ره آورد آنان و از سخنان وحی به اندازه‌ خودبينی خود محروم خواهد بود. اگر انسان سخن رسول الله (ص) را نمی‌شنود و قرآن را نمی‌فهمد، بايد بداند كه در «حجاب گناه» است و ميزان نفهميدنش به مقدار حجابش بستگی دارد. هر چه بيشتر در دنيا و گناهان خود غوطه‌ور باشد، به همان اندازه از فهم قرآن در حجاب است، و هر اندازه از شهوت حيوانی لذّت می‌برد، از لذّت قرآنی محروم ميشود؛ زيرا فرمود: «فَلَمَّا زاغُوا أَزاغَ اللهُ قُلُوبَهُمْ؛[صف، ۵] هنگامی كه آنها از حق منحرف شدند». «ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللهُ قُلُوبَهُمْ؛ [توبه، ۱۲۷] سپس [مخفيانه از حضور پيامبر] بازمى‌گردند. خدا دلهايشان را [از حق‌] برگرداند، زيرا آنان گروهى هستند كه نمى‌فهمند.». 🔹بنابراين، قرآن در حجاب نيست و پرده‌ای ندارد، ابهامی ندارد كه ديگران آياتش را نفهمند، بلكه «كافران» و «دنياطلبانند» كه در حجاب  خودبينی گرفتارند و به همين جهت نمی‌توانند بيرون از خود را بفهمند، و هر چه را كه با خودبينی و دنياطلبی و لذّت گرايی آنان نسازد، نمی‌توانند آن را بفهمند. خدای سبحان درباره‌ محرومان از انديشيدن در قرآن می‌فرمايد: «أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى قُلُوبٍ أَقْفالُها؛ [محمد(ص)، ۲۴] آیا آنها در قرآن تدبّر نمی‌کنند، یا بر دلهایشان قفل نهاده شده است؟!». معلوم ميشود دل هم قفل دارد، و اگر دلی قفل شد، همانند چشمی كه بسته باشد، نه توانايی ديدن نور را دارد و نه می‌تواند در پرتو آن نور چيزهای ديگر را ببيند. #قرآن_كريم برای فهم آيات خود، قلب باز و سينه‌ای گشاده را لازم می‌داند: «فَمَنْ يُرِدِ اللهُ أَنْ يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ؛ [انعام، ۱۲۵] آن كس را كه خدا بخواهد هدايت كند، سينه‌اش را برای (پذيرش) اسلام، گشاده می‌سازد»، 🔹زيرا در متن قرآن پيچيدگی و ابهام نيست، اگر مشكلی هست، قلب انسانهاست كه قفل و مانع دارد. خدای سبحان به رسول خود می‌فرمايد: به اينان بگو اگر چه من از جنبه نبوّت قرآن را دريافت كرده‌ام، ولی در تلاوت و تفهيم كردن آن، از راه بحث و استدلال و تعقل و برهان و بينّه با شما سخن می‌گويم و اگر شما فطرت خود را دفن نكرده باشيد و در گناهان غوطه ور نشده باشيد، می‌توانيد با ايمان و عمل صالح، آيات الهی را به روشنی دريابيد. «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى إِلَيَّ أَنَّما إِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً؛[کهف، ۱۱۰] بگو: من فقط بشری هستم مثل شما؛ (امتيازم اين است كه) به من وحی می‌شود كه خدای شما، خدای يگانه است؛ پس هر كه به لقای پروردگارش اميد دارد، بايد كاری شايسته انجام دهد، و هيچ كس را در عبادت پروردگارش شريك نكند». پی نوشت‌ها [۱] توحيد صدوق، ص ۱۷۹ 📕قرآن در قرآن (آیت الله جوادی آملی) منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخ‌گویی به شبهات حوزه علمیه قم #قرآن @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️تحوّل و دگرگونی 🔹آنچه بنده از کلمه‌ی #تحوّل به عنوان تحوّل اراده می‌کنم، عبارت است از تغییر بخش ها و نقاط معیوب؛ چه در نظام اسلامی، چه در جامعه‌ی ایرانی. ما نقاط معیوب داریم، بخش های ضعیف داریم، ضعف هایی داریم؛ این ضعف ها را باید شناسایی کنیم، این نقاط را باید مشخّص کنیم و با اراده‌ی قاطع ـ که حالا خواهم گفت که کار آسانی هم نیست ـ ضعف ها را برطرف کنیم و تبدیل به قوّت کنیم... البتّه این کار دشوار و سنگینی است و احتیاج دارد به «اعتماد به نفس ملّی». 🔹اگر یک ملّتی به استعداد های خود اعتماد دارد، به توانایی‌ های خود اعتماد دارد، قادر به اقدامات تحوّلی است؛ ملّتی که اعتماد به نفس دارد، می‌تواند اقدامات تحوّلی را بخوبی به سرانجام برساند؛ مسئولان این ملّت هم جرأت می‌کنند که دم از تحوّل بزنند و اقدام به تحوّل بکنند. خب، ملّت ما بحمدالله از اعتماد به نفس برخوردار است؛ ملّت ما، ملّتی است دارای عزّت نفس، دارای اعتماد به نفس، استقلال‌ خواه، شجاع که حالا نمونه‌هایش را همه‌ی شماها دیده‌اید... ملّت ما در عرصه‌های مختلف نشان داده که به خودش اعتماد دارد، به توانایی‌ های خودش اعتماد دارد. بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۲/۰۱/۰۱ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له #امام_خامنه_ای @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️امام علی (ع) لطف خداوند بر «اولیاء الله» و «متوکلان» را چگونه بیان می کنند؟ 🔹 #امام_علی (ع) در آغاز خطبه ۲۲۷ #نهج_البلاغه با اين دعاى روح پرور و انسان ساز رو به درگاه خدا آورده و عرضه مى دارد: «اَللَّهُمَّ إِنَّكَ آنَسُ [۱] الانِسِينَ لاِوْلِيَائِكَ، وَ أَحْضَرُهُمْ بِالْكِفَايَةِ لِلْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ؛ پروردگارا! تو براى دوستانت بهترين مونسى و براى كسانى كه بر تو توكّل كنند آماده ترين حلاّل مشكلات». اشاره به اينكه كسانى كه واجد اين دو صفت باشند؛ يعنى در زمره «اولياء الله» در آيند و يا در صف «متوكّلان» قرار گيرند، مشمول اين نعمت بزرگ خواهند شد، كه انسشان با خدا است و خداوند مشكلات آنها را برطرف مى كند. به اين ترتيب امیرالمومنین (ع) در ضمن مناجات با پروردگار درس انسان سازى هم مى دهد. از آنجا كه حل مشكلات منوط به آگاهى بر آنهاست در ادامه اين سخن مى افزايد: «تُشَاهِدُهُمْ فِي سَرَائِرِهِمْ، وَ تَطَّلِعُ عَلَيْهِمْ فِي ضَمَائِرِهِمْ، وَ تَعْلَمُ مَبْلَغَ بَصَائِرِهِمْ. فَأَسْرَارُهُمْ لَكَ مَكْشُوفَةٌ، وَ قُلُوبُهُمْ إِلَيْكَ مَلْهُوفَةٌ؛ [۲] تو درون آنها را مى بينى و از ضمير آنان آگاهى و از اندازه بينش عقل هاى آنها با خبرى، اسرار آنان بر تو مكشوف و قلوبشان سخت به تو مشتاق است». 🔹آرى! خداوند از سرائر و ضمائر همه آگاه است، چرا كه او به ما از خود ما نزديكتر است، چنان كه مى فرمايد: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الاِْنْسَانَ وَ نَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ». [سوره ق، آيه ۱۶] تفاوت ميان سرائر و ضمائر ممكن است از اين جهت باشد كه سرائر معمولا به حالات اخلاقى گفته مى شود، و ضمائر به نيّاتى گفته مى شود كه انسان در دل مى پروراند و به دنبال آن حركت مى كند. گاهى اين دو واژه به معناى يكديگر نيز استعمال مى شوند. بصائر جمع بصيرة به معناى بينش است كه معمولا به بينش عقلى و فكرى اطلاق مى شود. در هر حال اين تعبيرات نيز افزون بر تكميل مفهوم اين دعا پيامى براى همه انسانها دارد و آن، اينكه در همه حال مراقب ظاهر و باطن و نيّات و اعمال خويش باشند، زيرا خداوند متعال از همه آنها با خبر است. اسرار درون آنان بر خداوند مكشوف و نياتشان آشكار است. 🔹جمله «قُلُوبُهُمْ إِلَيْكَ مَلْهُوفَةٌ؛ دل هاى آنان به تو مشتاق است»، نتيجه ايمان و معرفت و توكل آنها بر خداست. هر چه علم و ايمان نسبت به او بيشتر باشد، اشتياق انسان نسبت به آن مبدأ رحمت و محبّت و كرم، افزون مى گردد. آنگاه در ادامه اين سخن به اين نكته اشاره مى كند كه «اولياء الله» و «متوكّلان» هرگز در برابر مشكلات و مصائب زانو نمى زنند و آرامش و اعتماد خود را از دست نمى دهند، مى فرمايد: «إِنْ أَوْحَشَتْهُمُ الْغُرْبَةُ آنَسَهُمْ ذِكْرُكَ، وَ إِنْ صُبَّتْ عَلَيْهِمْ الْمَصَائِبُ لَجَؤُوا إِلَى الاِْسْتِجَارَةِ بِكَ، عِلْماً بِأَنَّ أَزِمَّةَ الاُْمُورِ بِيَدِكَ، وَ مَصَادِرَهَا عَنْ قَضَائِكَ؛ اگر غربت آنها را به وحشت اندازد، ياد تو مونس تنهايى آنهاست، و اگر مصائب و مشكلات، بر آنان فرو بارد به سوى تو پناه مى آورند، زيرا مى دانند زمام تمام امور به دست تو و سرچشمه همه آنها در اختيار تو است». در واقع همه اين حالات و صفات از اعتقاد به توحيد افعالى ناشى مى شود، و نشان مى دهد اگر اين شاخه توحيد در درون جان انسان بارور شود، چه ثمرات گرانبهايى دارد، نه در برابر مشكلات احساس تنهايى مى كند و نه در تنهايى احساس غربت. پی نوشت‌ها؛ [۱] «آنس» صيغه افعل التفضيل از ريشه «اُنس» و در اينجا به معناى مأنوس ترين مونس هاست و حقيقت انس، آرامش در كنار چيزى و يا با چيزى به دست آوردن است و بعضى معتقدند كه انسان را بدين جهت انسان مى گويند كه روح اجتماعى دارد و انس مى گيرد. [۲] «ملهوفة» به معناى مشتاق يا داغدار است و از ريشه «لهف» بر وزن «كهف» گرفته شده و در اينجا معناى اوّل مناسب تر است. 📕پيام امام امير المومنين (ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: جمعى از فضلاء، دار الكتب الاسلاميه‏، چ اول‏، ج ۸، ص ۴۵۷ #امام_علی #نهج_البلاغه @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️با‌سواد شوید تا گول رسانه را نخورید! 🔹هنگامی که صحبت از #جنگ_نرم به میان می آید، آنچه بیش از هر چیز مهم به نظر می رسد نحوه برخورد و نیز ارائه راهکارهای مناسب در این باره است که معمولا در سه دسته مسئولان، پیام سازان و مخاطبان مورد توجه قرار می گیرد؛ اما بحث جدی در حوزه مخاطبان بیش از هر چیز به مقوله #سواد_رسانه_ای مربوط می شود که عمری حدود چهل سال در جهان داشته و در کشور ما نیز عمر کوتاه حدود دو دهه را سپری می کند. «سواد رسانه‌ای» یكی از مباحث جذاب در حوزه ارتباطات است که به عنوان یك اندیشه كلیدی مطرح بوده و در نتیجه آن، افراد به صورتی فعال به سراغ «رسانه ها» رفته و سعی می کنند معنای پیام هایی كه با آنها مواجه می شوند را تعبیر و تفسیر کنند. در واقع امروز قرار گرفتن افراد در انتهای مسیر رسانه ها به عنوان دریافت كنندگان پیام، پایان یافته و آنها باید در فرآیند ارتباط، شركای فعالی باشند. 🔹هدف اصلی «سواد رسانه‌ای» نیز در همین راستا و شامل هوشیار كردن، اختیاربخشی و آزادسازی «مخاطب» است. گرچه متاسفانه خواست اغلب افراد برخورد یكسویه، انفعالی و غیر هدفمند با رسانه هاست؛ اما سواد رسانه‌ای به افراد کمک می کند رسانه ها و تولیدات رسانه ای را شناسایی و از یكدیگر تفكیك و حتی ارتباطات اجتماعی سالم‌تری با رسانه ها داشته باشند. علاوه بر این گسترش مباحث سواد رسانه‌ای با تقویت ساختارهای دموكراتیك جامعه، به شهروندان این توانایی را می دهد که به مشروع سازی گزینه های سالم تر در رسانه كمك نمایند؛ چرا كه یك شهروند فعال و باسواد می تواند در جهت ایجاد تغییرات اجتماعی مثبت، فعالیت كند و عكس العمل خود را در برابر رسانه ها اعلام کرده و تنها بیننده صرف نباشد. 🔹بطور نمونه، داشتن «سواد رسانه‌ای» به افراد کمک می کند در هنگام تماشای یک فیلم، به تجزیه و تحلیل آن پرداخته و اجازه ندهند فیلم آنها را به سمت و سوی تحلیلی خاص برده و به استحاله دچار سازد. فرد باسواد رسانه‌ای با شناسایی مولفه های تصویری فیلم، چینش موضوعی آن و اینكه چگونه روایتی را در پیش گرفته و در ورای این روایت به دنبال چیست، نمادها، استعاره ها و نشانه های فیلم را یافته و به تفسیر آنها می پردازد؛ چرا که به واقع این گونه دیدن است كه ارزش دارد. گاه برای تولید یك فیلم ماه ها و سالها وقت و اندیشه صرف می شود و گاهی ما قصد داریم تنها طی دو یا سه ساعت آن را تماشا كنیم و نتیجه گیری درست هم داشته باشیم که این امر قطعا بدون داشتن سواد لازم آن امکانپذیر نیست. 🔹گرچه علت عمده برجسته شدن «سواد رسانه‌ای» در برخی کشورها، مصون شدن مخاطبان در مقابل تبلیغات تجاری و گاه خشونت و نیز برخی مضامین مضر دیگر بود، اما به تدریج و در راستای حمایت از مخاطبان جایگاه خود را در محافل علمی نیز پیدا کرد و حتی در برخی از این کشورها به عنوان یک ماده درسی در مدارس به رسمیت شناخته شده است. «سواد رسانه‌ای» به ما گوشزد می كند از اندیشه های سطحی و محدودنگر فاصله گرفته و به سمت اندیشه های عمقی حركت كنیم و با تفکری منتقدانه به انتخاب های رسانه‌ای بپردازیم و در یک کلام، به راحتی افسار اندیشه مان را به دست رسانه ها نسپاریم. نویسنده؛ لیلا خانزاده منبع؛ تبیان #رسانه #سوادرسانه_ای @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد