خاک بر سرتان با این نوع اسلامتان! 🔹در کمال تاسف و تحیر مطلع شدم که سرکار خانم طالبی دارستانی (دختر شهید دارستانی)، ساعتی بعد از احضار توسط دادسرای امنیت (به دلیل حضور و سخنرانی ایشان در تجمع حجاب و عفاف و بازجویی بی‌ادبانه توسط برخی نیروهای امنیتی و قضایی) دچار حمله شدید عصبی و سکته شده‌اند و اکنون در بیمارستان بستری هستند. اینکه کار جریان نفوذ و نفاق در جمهوری اسلامی به جایی رسیده که نیروهای انقلابی و مطالبه‌گران منویات رهبری را اینچنین مورد هتاکی و بازجویی قرار می‌دهند حقیقتا جای تاسف دارد. 🔹آقایان! آیا واقعا در این شرایط بغرنج اقتصادی و معیشتی که عده‌ای زالوصفت، معیشت مردم را گروگان گرفته‌اند رسالت خود را به جای تمرکز بر مفسدان اقتصادی، برخورد با نیروهای انقلابی و مطالبه‌گران حجاب می‌دانید؟! و آیا اوج بصیرت شما این است که در چنین شرایط بغرنجی، سنگها را ببندید و سگها را رها کنید؟! 🔹به بدنه متدین و دلسوز نهادهای امنیتی و قضایی توصیه می‌کنم که هرچه سریعتر تکلیف خود با این جریان نفاقی که در نهادهایشان نفوذ کرده را مشخص کنند، وگرنه دیری نمی‌پاید که این جریان فاسد، خود آنها را نیز می‌بلعد! به این جریان فاسد مثلا مدعی اسلام که آبروی اسلام و جمهوری اسلامی را برده‌اند هم عرض می‌کنم که خاک بر سرتان با این نوع اسلامتان! اگر اسلام این چیزی است که شما مدعی آن هستید پس من مسلمان نیستم! بلد طیب/کانال رسمی دکتر منانِ رئیسی https://eitaa.com/baladetayyeb

خوشا به حال انسان های مبارز خواهر گرامی سرکار خانم طالبی دارستانی از فعالین دغدغه‌مند حوزه امر به معروف و حجاب و عفاف هستن که پس از پرونده ایجاد شدن هایی که شده بود و رفت و برگشت هایی به دادگاه و دادسرا افتاده بود تحت فشار بودن و حالا دچار عارضه قلبی شدن. جویای احوالشون شدیم ظاهراً حالشون کمی بهبود پیدا کرده اما هوشیاری شون هنوز تثبیت نشده. برای سلامتی ایشون و همه دغدغه‌ مندان کشور دعا بفرمایید. پی‌نوشت۱: تسویه انقلابی درون نهادهای امنیتی از واجباته. امروز ما داریم لطمه و ضربات فراوان از افراد و جریانات فاسد در برخی از مراکز امنیتی می‌خوریم. پی‌نوشت۲: دغدغه‌مندی این خواهرمون رو در پیگیری هاشون نسبت به مسائل انقلاب در ایام جنگ غزه و حضورشون در ستاد امر به معروف دیده بودم. خوشا به سعادت انسان مبارز و مجاهد 🔹تدبیر || امیرحسین نبی: https://eitaa.com/tadbir2

منفعل شویم همه عرصه ها را میبازیم... یکی از بچه‌های نوجوون رفته کتاب برای کنکور بگیره که این رو خریده! خودش ناراحت بود اما مجبور بود بخره... ما امر به معروف و نهی از منکر رو جدی و ساختاری دنبال نکردیم و در نتیجه منفعل شدیم و وادادیم که انقدر به عرصه‌های مختلف زندگیمون توسط جریان غربگرا و بی‌بند و بار کشور تعرض میشه! وقتشه پاشیم و این وضعیت رو تغییر بدیم... 🔹تدبیر || امیرحسین نبی: https://eitaa.com/tadbir2

▪️درنگِ دوباره: ضریب هم‌ارزشی، ضریب هم‌کنشی مهدی جمشیدی ۱. نقد را اهانت معرفی می‌کنند تا به‌جای عرضۀ «استدلال علمی»، «موعظۀ اخلاقی» کنند. قدیس‌سازی و شخصیّت‌سالاری نیز برای تولید خط قرمزِ ساختگی و گروهی است. من ذیل «ولایت عقل» می‌اندیشم. اگر این نقادی‌های صریح نباشد، به همۀ نقایص و اعوجاجات، عادت خواهیم کرد. کسی باید قاطعانه، تلنگر بزند و آشنایی‌زدایی و عادت‌شکنی کند، وگرنه تصوّر خواهیم کرد وضع کنونی، طبیعی و بهنجار است. می‌توان جور دیگر دید و نقش ناظرِ موشکافی را ایفا کرد که در مقام نقد علمی، تعارف و رحم ندارد و تیغ می‌کِشد و می‌بُرد. شک ندارم که گذار و تحوّل و بازسازی، از نقادی میسّر خواهد شد، وگرنه سخنان اثباتی و ایجابی، گم می‌شوند. ابتدا باید ساختارشکنی کرد. اما برخی می‌خواهند با لابی‌گری و کلّی‌بافی، از تدقیق‌های نظری فرار کنند. برخی آنچنان دچار غرور و توقع و خودمرکزبینی و توهّم هستند که چاره‌ای جز ایجاد شوک نداریم؛ به تعبیر علامه مصباح، گاهی باید «شوک‌درمانی» کرد. ۲. ادّعای من درباره «تاریخِ متأخّر» بود ولی استنادات اینان به «تاریخِ متقدّم». من از «لحظه»، سخن گفتم اینان از «دهه». من نقطه‌ای نقد کردم ولی اینان تعمیم دادند تا به سادگی ابطال کنند. «نقد موردی» را به «نفی کلّی» تبدیل می‌کنند تا طرف مقابل را منفعل گردانند. من کلّیّت و تمامیّت را انکار نکردم، بلکه فقط به «یک قطعه» از کنش سیاسی اشاره کردم و آن را مبدأ چرخش انگاشتم. در ضمن، «نقطۀ آغاز»، همۀ علّیّت نیست، بلکه فقط لحظۀ تکوین است. و در مسیر تداوم این نقطۀ آغاز، علل و دلایل دیگری از راه می‌رسند و هم‌افزایی می‌کنند و از یک خطا، خط می‌آفرییند. این‌چنین است که «زاویه» به «استحاله» می‌انجامد. ۳. همانند لیبرال‌های ایرانی، مرا ایدئولوژیک می‌خوانند. ایدئولوژی من چیست؟ جز مقوّمات و ذاتیات انقلاب اسلامی؟! مگر من به گزاره‌ای جز درون‌مایه‌های گفتمان انقلاب ارجاع داده‌ام؟! مسأله همین است که اینان، جوهرۀ انقلاب اسلامی را ایدئولوژیک می‌دانند و صحیفۀ امام خمینی را در دهۀ شصت به خاک می‌سپرند و استناد به آن را واقعیّت‌گریزی و آرمان‌گرایی خام و ایدئولوژی‌زدگی می‌دانند. به‌گمانم مخاطب دریافته بود که این خودافشایی، چه معنایی دارد و لیبرالیسمِ ایرانی، تا کجا رسوخ یافته و چگونه از زبان آنانی که به‌ظاهر در درون گفتمان انقلاب نشسته‌اند، شنیده می‌شود. مرا دچار ذهن بسته معرفی می‌کنند؛ چون همچنان، صحیفۀ امام خمینی را معتبر و معیار می‌انگارم و همانند صاحب صحیفه معتقدم آنان که عقیدۀ «واقعی» و «خالص» به اسلام و انقلاب ندارند، نباید به اندرونیِ قدرت سیاسی راه یابند. کاش همچون لیبرال‌ها ایرانی، زبان به صراحت می‌گشودند و نسبتِ تجدیدنظرشدۀ خویش را با صحیفۀ امام، آشکار می‌کردند. ۴. منطق رهبر انقلاب، سیاست‌ورزی مبتنی بر «اصالت اصول» است؛ یعنی وحدت، فرع بر اصول است و نباید به بهانۀ وحدت، اصول را نادیده انگاشت. ازاین‌رو، مناسبات و تعاملات، «تشکیکی» و «درجه‌ای» هستند؛ یعنی هرچه هم‌اصول‌تر باشیم، مرتبط‌تر نیز خواهیم بود: «منظور من [از اتحاد،] اتحاد بر مبنای اصول است. بنابراین وحدت با کیست؟ با آن کسی‌که این اصول را قبول دارد. به همان اندازه‌ای که اصول را قبول دارند، به همان اندازه ما با هم مرتبط و متّصلیم؛ این [حالت] می‌شود ولایت بین مؤمنین. آن کسی‌که اصول را قبول ندارد، نشان می‌دهد که اصول را قبول ندارد یا تصریح می‌کند که اصول را قبول ندارد، او قهراً از این دائره، خارج است. بنابراین، [...] هم طرفدار وحدتیم، هم طرفدار خلوصیم.»(بیانات در دیدار دانشجویان، ۱۳۸۹/۵/۳۱). این همان استعارۀ «دایره‌های متحدالمرکز» است که علامه مصباح در مقام بیان منطقِ ارتباطات سیاسی مطرح کرده بود. در این منطق، ضریب تعهّد به ارزش‌ها، معیار و مبنای ائتلاف و اتحاد است، نه کامیابیِ عملی در انتخابات. باید دایره‌ها و دامنه‌های تشکیکیِ مبتنی بر «هم‌ارزشی» طرّاحی کرد و با کنشگران این پهنه‌ها، بیشتر «هم‌کنشی» داشت و آنان را برای حضور در قدرت سیاسی برگزید. اصالت اصول، همان «اصالت آرمان‌ها» است و به‌این‌ترتیب، واقعیّت را باید به خدمت آرمان‌ها گمارد. سیاست‌ورزی مؤمنانه، بازیِ موقعیّتی و عمل‌گرایانه میان آرمان‌ها و واقعیّت‌ها نیست، بلکه به تعبیر شهید بهشتی، انقلاب ما، «انقلاب آرمان‌ها» است، نه انقلاب تسلیم‌شدن به واقعیّت‌ها. برخی عادت کرده‌اند که همواره به جانب مصلحت مایل ‌شوند و حقیقت‌سوزی و ارزش‌فروشی و آرمان‌زدایی کنند. در نظر اینان، ما همواره در فضای مصلحت هستیم و نه حقیقت. ازاین‌رو، انتخاب‌های‌شان، تنازل‌یافته و تقلیل‌گرایانه است. انقلاب اسلامی، میدان امکان‌های تولّد حقیقت است، نه ورطۀ امتناع‌های مولّد مصلحت. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60

این موارد بالا رو از این یادداشت آقا مهدی جمشیدی ساختم. با هوش مصنوعی پژوهشی گوگل: نوت بوک ال ام notebooklm.google.com کارهای دقیق و حرفه ای می‌سازه. ما تو مجموعه مون یک ماهی هست که انواعی از تولیدات اینجوری رو برای محتوای دوره هامون میسازیم. مجموعه شیپا: @shipaa حتما پیشنهاد میکنم شما هم اینچنین خروجی هایی رو برای استفاده درسی یا روزمره یا استفاده مجموعه تون انجام بدین. پی‌نوشت: یه صوت آموزشی تو کانال میزارم ان شاءالله که قشنگ توضیح بدم چطوری از این هوش مصنوعی میتونین برای استفاده پژوهشی یا روزمره یا مجموعه داری تون استفاده کنین. خیلی آسونه 🔹تدبیر || امیرحسین نبی: https://eitaa.com/tadbir2

آسیب‌شناسی اقتصادی دولت شهید رییسی بحثی کوتاه این صحبت‌های دکتر مقصودی عزیز رو گوش بدین. کانال ایشون: @hamidrezamaghsoodi ایشون مسئول دفتر اقتصاد کلان سازمان برنامه و بودجه در یک سال پایانی دولت آقای رییسی بودن. دنبال کردن کانال ایشون رو توصیه می‌کنم اگه دغدغه‌ی اقتصاد دارین آموزنده س پی‌نوشت: نقد درون گفتمانی و آسیب‌شناسی جبهه انقلاب از واجبترین کارهاس الان که بهانه‌ی صحبت های اخیر پیش اومده حتماً این صوت رو گوش بدین. 🔹تدبیر || امیرحسین نبی: https://eitaa.com/tadbir2

💡 اولین دوره DPA با رویکرد حکمرانی عمومی ⭐️ برخی از اساتید دوره: قنبریان | ایزدخواه | جمشیدی | منان رئیسی | مهدیار | مقصودی | صمصامی | غلامی | ظهوریان | ایرانمنش | عرب اسدی | دنیوی 💎 سرفصل‌های دوره: حکمرانی در عرصه‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، منابع عمومی، علوم نوین و مبانی حکمرانی ✅ برای ثبت‌نام‌ به شناسه زیر در "ایتا" یا "بله" پیام دهید👇 @mpa_shipaa 🎓 گواهی معتبر از دانشگاه دولتی قم ⭕️ حضوری و مجازی کانال شیپا(شبکه پیشرفت): https://eitaa.com/shipaa پی‌نوشت: شرکت تو این دوره رو برای دغدغه‌مندان عرصه‌های مختلف حکمرانی کاملاً توصیه می‌کنم. 🔹تدبیر || امیرحسین نبی: https://eitaa.com/tadbir2

🔻۵ نکته مهم برای افزایش بهره‌وری مجموعه های فرهنگی خیلی از ما فعال‌های فرهنگی و تشکیلاتی، با یک چالش مشترک روبرو هستیم: از صبح تا شب می‌دوییم، اما ته شب که می‌خواهیم پیش وجدان خودمان یا در محضر خدا گزارش کار بدهیم، می‌بینیم انگار خروجی متناسب با اون همه دوندگی نبوده. فقط خسته شدیم و عرق ریختیم، اما پیشرفت واقعی؟ تقریباً هیچ! واقعیت این است که ما در تله‌ی «مشغول بودن» گیر افتاده‌ایم! تصور می‌کنیم هرچه بیشتر بدویم، مجاهدتر هستیم؛ اما، بهره‌وری یعنی «کارِ درست رو، به روش درست انجام دادن». به عنوان کسی که دغدغه‌ی رشد نیروهای انقلابی رو دارم، ۵ اصل کلیدی رو براتون می‌گم که رعایت‌ش، برکت و بهره‌وری را به کارهای تشکیلاتی‌مون برمی‌گردونه: ۱. تفویض اختیار؛ به بچه‌ها اعتماد کنید مدیری که می‌خواد حتی واوِ نامه‌های اداری رو خودش چک کند، گلوگاه اصلی آن تشکل است. تفویض اختیار یعنی به نیرو «استقلال در عمل» بدید. بله، ممکنه اشتباه هم بکنه، اما این «خطای کنترل‌شده» هزینه‌ی کادرسازی و رشد آن نیروست. مدیری که از خطاهای کوچک می‌ترسه، عملاً مانع رشد مجموعه و توانمندسازی کادر می‌شه. ۲. نظم محیطی؛ میز شلوغ ذهن رو اسیر می‌کند. محیط فیزیکی شما، مستقیماً روی تمرکزتون سواره. یه فضای آشفته، ذهن آشفته و غیرمتمرکز رو بازتاب می‌ده. یه راهکار ساده و راهبردی: «قانون حداکثر ۵ وسیله روی میز». وقتی محرک‌های بصری اضافی حذف شوند، تازه ذهن شما آماده‌ی ورود به فاز «کار عمیق» (Deep Work) و حل مسائل اصلی می‌شه. ۳. بهره‌وری یعنی «انگیزه و حالِ خوب» تیم اشتباهه اگر فکر کنیم بهره‌وری فقط با ابزار و تکنیک بالا می‌ره. در نظام مدیریت اسلامی، موتور محرک کار، محبت و کرامته. یه قدردانی به‌موقع یا شریک کردن بچه‌ها در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با خودشون، تأثیری روی بهره‌وری داره که هیچ نرم‌افزار مدیریتی نداره. نیروی باانگیزه، بن‌بست‌ها رو می‌شکنه. ۴. مدیریت وقفه‌ها؛ به جلسات بی‌حاصل «نه» بگید! بزرگترین قاتل وقت تو محیط‌های کاری ما، جلسات طولانی و بی‌هدفه. باید یک میثاق تشکیلاتی ببندیم: اگه موضوعی با یه پیام تو ایتا یا پیام تو شبکه‌های اجتماعی دیگه قابل حله، اصلا براش جلسه نگذارین. برای گزارش‌های روزانه، جلسات ۱۵ دقیقه‌ای «ایستاده» بهترین جایگزینه. ساعاتی از روز رو هم به عنوان «زمان ممنوعیت مزاحمت» تعیین کنید تا تمرکز فدای نوتیفیکیشن‌ها نشود. ۵. استانداردسازی؛ نبوغتان را خرج کارهای تکراری نکنید حیفه که انرژی ذهنی و خلاقیت شما صرف کارهای روتین و تکراری بشه. برای فرآیندهای تکراری و همیشگی، «چک‌لیست» و «قالب آماده» بسازید. اما از اون مهم‌تر، مستندسازی تجربه‌هاست؛ اجازه ندید تیم برای حل یک مشکل قدیمی، دوباره وقت و انرژی صرف کنه. تجربه‌ها را ذخیره کنید تا هر بار از صفر شروع نکنید. سخن پایانی: بهره‌وری تو جبهه‌ی فرهنگی انقلاب، بیش از اونکه به تکنیک‌ها وابسته باشه، به هوشمندی تو طراحی سیستم کاری و حفظ نیروهای مجموعه بستگی داره. #مدیریت_انقلابی #جبهه_فرهنگی #بهره_وری #تشکل_سازی #رشد_مدیریتی 🔹تدبیر || امیرحسین نبی: https://eitaa.com/tadbir2