‌ ‌ 💠 واژه #دحوالارض در قرآن کریم 🔻 ۲۵ ماه ذی القعده روز دحو الارض است. دو واژه در دو آیه از آیات قرآن آمده است: یکی کلمۀ «دحا» در آیه ۳۰ سوره نازعات: «رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوَّئهَا * وَ أَغْطَشَ لَيْلَهَا وَ أَخْرَجَ ضُحاهَا * وَ الْأَرْضَ بَعْدَ ذلِكَ دَحاها» (سقفش را برافراشت و آن را سامان داد* و شبش را تاريك و روزش را نمايان كرد*و پس از آن زمين را بگسترد. (نازعات، ۲۸-۳۰)) «دحاها ای: بَسَطَها و مَهَّدَها»؛ «دحا» به معنای نقطه‌شروعی که دیگر توسعه پیدا می‌کند، بسط پیدا می‌کند. 🔹 کلمه دیگر، «طحاها» در آیه ۶ سوره شمس است؛ «وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها * وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها * وَ النَّهارِ إِذَا جَلَّاهَا * وَ الَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا * وَ السَّمَاءِ وَ مَا بَنَاهَا * وَ الْأَرْضِ وَ مَا طَحاهَا» (سوگند به خورشيد و روشنايى آن، و به ماه چون از پى آن برآيد. و قسم به روز چون آن را هويدا سازد، و به شب وقتى كه آن را بپوشد [و آفاق را تاريک سازد]، و به آسمان و آنكه بنايش كرد، و به زمين و آن كه آن را گستراند. (شمس، ۱-۶)) «طحاها ای: بَسَطَ و مَهَّدَ» یعنی: گسترانید.‌ ‌‌ ‌ حجّت‌ الاسلام والمسلمین #حاج_شیخ_جعفر_ناصری‌ ‌‌ ‌