#نام‌های_حضرت_محمد_ص_در_قرآن ⇦احـمــــ♡ـد پیامبر گرامی اسلام در حدیثی می‌فرمایند: پروردگار مرا «احمد» نامیده برای آن که مرا در آسمان ستایش می‌کنند و امام محمد باقر (ع) در تفسیر نام احمد در حدیثی می‌فرمایند: اما احمد؛ پیامبر به آن نامیده شده است چون که حق تعالی ثنای نیکو گفته است او را به سبب افعال شایسته و پسندیده ایشان. در تفسیر مجمع البیان آمده است که خداوند، نام محمد و احمد را که از اسامی مقدس خود برگرفته است، برای ایشان برگزید.  در حدیث معراج خداوند چندین بار، با «یا احمد» رسولش را مورد خطاب قرار داده است. «محمد» نام زمینی پیامبر (ص) و «احمد» نام آسمانی آن حضرت می‌باشد. در روایتی آمده است که برخی از یهودیان از آن حضرت پرسیدند.چرا شما به این دو نام، نام‌گذاری شده‌اید؟ حضرت فرمودند: «همانا من در زمین ستایش شده و در آسمان ستایش شده تر، هستم». یعنی در آسمان، بیشتر از زمین، مورد ستایش اهل آسمان قرار گرفته‌ام.  ‌● تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۴۶۳ وج۲، ص۴۰۷. ○ تفسیر نمونه، ج۲۴، ص۷۸. ● شیخ صدوق، علل الشرائع، ج۱، ص۱۲۷ و الامالی، ص۲۵۶ و ص ۱۲۹ ومعانی الاخبار، ص۵۱ و من لایحضره الفقیه،ج۴، ص۱۷۸.

#نام‌های_حضرت_محمد_ص_در_قرآن ⇦ طــــ♡ــــــہ روایات فراوانی در شان نزول نخستین آیات سوره طه آمده است که از مجموع آنها، استفاده می‌شود که پیامبراعظم (ص) بعد از نزول وحی و آیات قرآنی، بسیار به عبادت و نیایش می‌پرداختند، به خصوص ایستاده به عبادت و راز و نیاز مشغول می‌شدند و آن قدر عبادت می‌کردند که پاهای ایشان، متورم می‌شد. در احادیث معتبره بسیار از امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) منقول است که حضرت رسول (ص) چون نماز می‌کرد، بر انگشتان پاهای خود می‌ایستاد تا آن که پاهای مبارکش ورم می‌کرد؛ پس حق تعالی به ایشان خطاب کرد که: «طه ما اَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقی؛   ای محمد! ما قرآن را بر تو نفرستادیم که خود را به تعب و زحمت افکنی.» ● سوره طه، آیات اول و دوم.