"تفسیر نور (محسن قرائتی) وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيها رِزْقُها رَغَداً مِنْ كُلِّ مَكانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذاقَهَا اللَّهُ لِباسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ بِما كانُوا يَصْنَعُونَ «112» و خداوند (براى شما) قريه‌اى را مثال مى‌زند كه امن و آرام بود، روزيش از هر سو فراوان مى‌رسيد، امّا (مردم آن قريه) نعمت‌هاى خدا را ناسپاسى كردند، پس خداوند به (سزاى) آنچه انجام مى‌دادند، پوشش فراگير گرسنگى و ترس را بر آنان چشانيد. نکته ها تعبير «لِباسَ» در مورد گرسنگى و ترس، شايد بخاطر آن باشد كه اين دو همچون لباس، همه‌ى وجود و زندگى آنها را فراگرفته بود، چنانكه تعبير «چشاندن» كنايه از نفوذِ آثار گرسنگى و ترس، در عمق وجود آنان است. پیام ها 1- تاريخ بشر، داراى ضابطه، قانون و برپايه سنّت‌هاى الهى است. «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا» 2- از بيان مثال‌هاى قرآنى در مورد تاريخ واقوام گذشته، عبرت بگيريم. «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا» 3- امنيّت و آرامش در رأس نعمت‌ها و زمينه‌ى توسعه در رزق و اقتصاد جامعه مى‌باشد. «آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيها رِزْقُها» 4- لازم نيست يك منطقه همه نيازش را خودش تأمين كند، بلكه مى‌تواند واردات داشته باشد. «يأتيها رزقها رغدا من كل مكان» 5- عذاب‌هاى دنيوى نسبت به عذاب‌هاى اخروى، نوعى چشيدن است نه نوشيدن. «فَأَذاقَهَا اللَّهُ» 6- كفران نعمت در همين دنيا، عقاب دارد. فَكَفَرَتْ‌ ... فَأَذاقَهَا اللَّهُ‌ جلد 4 - صفحه 591 7- كفران نعمت باعث زوال آن است. «فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذاقَهَا اللَّهُ لِباسَ الْجُوعِ» 8- فقر اقتصادى و ناامنى اجتماعى، از نشانه‌هاى بى‌اعتنايى جامعه به اصول دينى است. فَكَفَرَتْ‌ ... فَأَذاقَهَا اللَّهُ لِباسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ‌ 9- كفران نعمت هم عذاب جسمى دارد. (فقر و گرسنگى)، هم عذاب روحى و روانى (ترس و نا امنى) فَكَفَرَتْ‌ ... فَأَذاقَهَا اللَّهُ لِباسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ‌" ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_نحل_آیه_۱۱۲جز۱۴ #سوره_مبارکه_نحل @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6Asتلگرام

‏‏‏‏#تفسیر_سوره_نحل_آیه_۱۱۲جز۱۴ #سوره_مبارکه_نحل @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6Asتلگرام

سلام علیکم با هدف ترویج و آموزش و گسترش فرهنگ قرآنی هر هفته یک صفحه از قرآن با صوت استاد پرهیزکار و متن همان صفحه در کانال قرار خواهد گرفت #صفحه_۳۱_جز۲_بقره_پرهیزکار #خانه_قرآنی_کریمه_منطقه_۱۸ ارتباط با ادمین @S_K_ahmadi54 https://eitaa.com/kareme18

"تفسیر نور (محسن قرائتی) وَ لَقَدْ جاءَهُمْ رَسُولٌ مِنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذابُ وَ هُمْ ظالِمُونَ «113» البتّه پيامبرى از ميان خودشان به سراغشان آمد، امّا او را تكذيب كردند، پس ايشان را در حالى كه ستمكار بودند، عذاب فراگرفت. نکته ها اين آيه در ادامه آيه‌ى قبل مى‌فرمايد: مردم ناسپاس نه تنها نعمت‌هاى مادى را كفران كردند، بلكه بزرگ‌ترين نعمت‌هاى معنوى، يعنى پيامبران الهى را تكذيب نمودند كه در نتيجه قهر خداوند آنان را فراگرفت. پیام ها 1- پيامبران از ميان مردم و مردمى بودند. كفّار آنان را مى‌شناختند، امّا لجاجت مى‌كردند. «رَسُولٌ مِنْهُمْ» 2- عذاب خداوند، پس از اتمام حجّت است. جاءَهُمْ رَسُولٌ‌ ... فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذابُ‌ 3- تكذيب پيامبران، هم ظلم به خود، هم مكتب وهم رهبر است. فَكَذَّبُوهُ‌ ... هُمْ ظالِمُونَ‌ تفسير نور(10جلدى)، ج‌4، ص: 592" ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_نحل_آیه_۱۱۳_جز۱۴ #سوره_مبارکه_نحل @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6Asتلگرام

‏‏‏‏#تفسیر_سوره_نحل_آیه_۱۱۳_۱۱۴جز۱۴ #سوره_مبارکه_نحل @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6Asتلگرام