بدون برنامه اقتصادی روشن ظریف، کابینه را چگونه می‌چیند؟! 🔻چینش پر ابهام و اشکال کابینه، در کنار نامعلوم بودن برنامه اقتصادی رئیس‌جمهور، به تردید‌های جدی در محافل رسانه‌ای و کارشناسی دامن زده است. 🔹ابهام اصلی از آنجا ناشی می‌شود که برای چیدن اعضای دولت، به دو روش می‌توان عمل کرد و اکنون به روش نادرست و نگران‌کننده عمل می‌شود. 🔻روش معقول آن است که برنامه اقتصادی تعیین تکلیف شده باشد تا رئیس دولت بر اساس اقتضائات آن برنامه بتواند تیم وزرا و معاونان را بچیند. 🔹روش دوم این است که سهم‌خواهی و تقسیم غنائم از سوی برخی فعالان ستاد انتخاتی بر کار کارشناسی و چیدن افراد بر مبنای برنامه غلبه کند و به تیمی متناقض و ناهماهنگ منتهی شود. 🔻با عنایت به این که آقای پزشکیان چند نوبت گفته از اقتصاد سر در نمی‌آورد و قرار است کار را به کارشناسان بسپارد، سؤال مهم این است که انتصابات اخیر و وزرای در دست بررسی، بر مبنای کدام نقشه راه اقتصادی تعیین می‌شوند؟ و معاون اول، معاون اجرائی و رئیس سازمان برنامه و بودجه، طبق کدام برنامه انتخاب شده‌اند؟ 🔹مسئله از این جهت اهمیت مضاعف می‌یابد که شورای موسوم به "شورای راهبری کابینه"، توسط فردی غیر ذی‌صلاح مانند محمدجواد ظریف، برخی محکومان امنیتی، شماری از فعالان ستاد انتخاباتی و برخی ذی‌نفعان اقتصادی اداره شد و موضوعی که کمترین اولویت را داشت، اولویت برنامه اقتصادی و شناسایی اهل فن و معرفی آنها به رئیس‌جمهور بود. 🔻به همین علت هم به نظر می‌رسد در سه انتصاب مذکور، کمتر اولویت برنامه اقتصادی عملیاتی در نظر گرفته شده است. هم معاون اول و هم معاون اجرائی دو دهه قبل در مدیریت اجرائی حضور داشته و علاوه‌بر انفصال طولانی مدت، در سنین بسیار بالایی قرار دارند که توان تحرک و پویایی را از آنها می‌گیرد و ضمنا تخصص اقتصادی هم ندارند. 🔹در این میان کنار گذاشتن طیب‌نیا در حالی که گفته می‌شد در جتیگاه معاون اول، سکان مدیریت اقتصادی را به دست بگیرد، بر سؤالات افزوده است. او حتی به عنوان وزیر اقتصاد هم معرفی نشد و نهایتا حکم مشاور عالی (اقتصادی) گرفت و حال آن که مشاور، هیچ‌شان اجرائی ندارد. 🔻به همین علت هم فردی مانند ظریف با وجود ادعای عدم حضور در دولت، حاضر نشد مانند طیب‌نیا عنوان مشاور بگیرد و برای خود، معاونت راهبردی تاسیس کرد. 🔹عجیب این که اگر چه آفای پزشکیان پس از انتخابات، نه کنفرانس مطبوعاتی داشته و نه سخنی درباره برنامه اقتصادی و برنامه تعیین وزرا گفته، ظریف عملا در موارد بسیاری به جای رئیس‌جمهور حرف می‌زند و کارسازی می‌کند! 🔻تصورش را بکنید مثلا در دولت‌های رئیسی و روحانی و احمدی‌نژاد و خاتمی، فرد بی‌مسئولیتی مانند ظریف، به جای رئیس‌جمهور منتخب اظهار نظر می‌کرد، یا چینش کابینه را در اختیار می‌گرفت؛ رسانه‌ها چه برخورد انتقادی شدیدی با ماجرا می‌کردند؟ 🔹در همین حال روزنامه اصلاح طلب آرمان احتمال می‌دهد که طیب‌نیا به خاطر نگرانی از عدم تمکین وزرا، از خیر معاون اولی گذشته است: 🔻«چرا طیب‌نیا به سمت معاون اولی یا مسئول تیم اقتصادی دولت منصوب نشد؟ معاونِ اولی راهگشایِ کار دولت است که حداقل اختیارِ ۷ وزارتخانه کلیدی را دارا باشد تا بتواند پاسخگوی وضعیت اقتصادی شود. در دولت فعلی، زمانی معاونتِ اقتصادی معنا و مفهوم پیدا می‌کند که حدود اختیارات و دخل و تصرفِ عارف و ظریف (معاون راهبردی) مشخص باشد. طبیعی ا‌‌ست در چنین شرایطی پذیرفتن معاونتِ اقتصادی، معنا و مفهومی نداشته باشد». 🔹روزنامه جمهوری اسلامی، از دیگر روزنامه‌های حامی پزشکیان همنوشت: «اشتباهات بزرگی که در کمیته‌های شورای راهبری دولت صورت گرفت، یکی از عوامل کُند شدن مسیر است. سهمیه دادن‌های اقلیتی، قومیتی و جنسیتی، با عدالت و شایسته‌گزینی در تضاد هستند. علاوه‌بر این، فشارهای جناحی و حزبی و افراد دانه‌درشت نیز مؤثر بوده و فهرست پیشنهادی را تحت تأثیر قرار داده‌اند. 🔻اگر در این مرحله، معیار اصلی فقط کارائی و سلامت نفس بود، اولاً کار به سرعت پیش می‌رفت، ثانیاً زمینه‌ای برای سهمیه ‌خواهی‌ها و طمع‌ورزی به وجود نمی‌آمد. انتظار این بود که با استفاده از فرصت ۲۲ روزه میان مرحله دوم انتخابات تا تحلیف، فهرست پیشنهادی کابینه به مجلس داده شود. اما هنوز چشم‌انداز روشنی از حرکت به سوی استقرار دولت مشاهده نمی‌شود». 🔹حسین راغفر استاد دانشگاه و حامی انتخاباتی پزشکیان هم گفته است: «پزشکیان باید بداند، چینش کابینه و انتخاب معاونین، ماموریتی دشوار است. بنابراین لازم است، به هنگام تعیین وزرا و رؤسای سازمان‌های مهم اقتصادی، حتما در کنار تجربه به تخصص و البته کارنامه هم توجه لازم را داشت. اینکه کسی بدون تحصیلات اقتصادی و با توصیه فردی که در دولت نفوذ دارد، به عنوان رئیس سازمان برنامه و بودجه انتخاب شود، حتما اثرات بسیار منفی‌ به جای خواهد گذاشت». 💢روزنامه کیهان #محمدایمانی 🇮🇷💔🏴@taha14

. ‍نیویورک چه خبر است؟ عملیات تروریستی چندلایه 🔻در نیویورک چه خبر است؟ چرا حواشی سفر رئیس جمهور در حال غلبه بر متن معمول این سفرهاست؟ آیا تعمدی در این حاشیه سازی نهفته است یا ماجرا به اشتباهی بودن برخی اعضای تیم همراه آقای پزشکیان بر می گردد؟ 🔹چرا باید یک صهیونیست دارای تابعیت اسرائیل، به جلسه گفت‌وگوی مذهبی برای ایجاد صلح در خاورمیانه راه پیدا کند؟ 🔻وی (لیور استرنفلد) مدعی است که "برای دوری از شک و تردید، به نمایندگی ایران در سازمان ملل اطلاع دادم که شهروند اسراییلی هستم تا از شرمندگی جلوگیری کنم اما دعوت من برای جلسه را لغو نکرد... رئیس جمهور ایران می‌دانست که یک اسراییلی در اتاق حضور دارد!". 🔹هیئت سیاسی و رسانه ای همراه آقای پزشکیان و نمایندگی کشورمان در نیویورک، سکوت اختیار کرده و هیچ توضیح و تکذیبی ارائه نکرده اند. این را باید پای ناتوانی و ضع نوشت؟ یا این که احتمالا برخی از آنها از حواشی استقبال می کنند، ولو این که برای کشورمان بشدت هزینه ساز شود، اعتبار جمهوری اسلامی نزد ملت های مسلمان منطقه را که امید به انقلاب اسلامی بسته اند مخدوش کند، حیثیت رئیس جمهور را لکه دار نماید و به رژیم مستاصل صهیونیستی تنفس مصنوعی بدهد! 🔻معنای راه یافتن یک صهیونیست به کنار گوش رئیس جمهور کشورمان چیست؟ اگر با چنین ملاقات های بی در و پیکری، رئیس جمهور "ترور بیولوژیک" یا "ترور شخصیت" شود، مسئولیت آن با کیست؟! 🔹این چه بختک افتاده بر سر هیئت همراه آقای پزشکیان است که درست در اوج جنایات رژیم صهیونیستی در لبنان و فلسطین، پشت سر هم پاس گل به صهیونیست های درمانده می دهند؟! چرا باید ملت های امیدوار منطقه، بدبین بشوند؟ جز آمریکا و اسرائیل، چه کس دیگری از بدگمان شدن ملت های منطقه و ملت ایران سود می برد ؟ 🔻حضرت امام (ره) درباره بی‌آبرویی اسرائیل، تعبیر نغزی فرموده که همچنان تازه است: «خود اسرائیل هم این مطلب را احراز کرده که اگر انگشتش را به بحر محیط (اقیانوس) بزند، نجس می‌شود. چون این را احساس کرده، می‌خواهد با این‌که «من کمک کرده‌ام» ایران را بدنام بکند، از باب این‌که می‌ داند که موافقت او با ایران، بدنام کردن ایران است». 🔹آنچه بر تلخی ماجرا می افزاید، تلاش یکطرفه و التماس گونه ای است که برای ارتباط گرفتن با برخی دولت های غربی برای مذاکره انجام می شود و با واکنش های موهن مواجه می شود. 🔻ماکرون رئیس جمهور فرانسه که از میزبانی گروهک های تروریست ها تا عهدشکنی برجام در کارنامه دولتش ثبت شده، شرط بهبود روابط دوجانبه را آزادی سه تبعه فرانسوی زندانی در ایران عنوان کرده و حال آن که بنابر اعلام سخنگوی وزارت خارجه، افراد مذکور به خاطر جرائم ضد امنیتی محکوم شده اند. 🔹رئیس‌جمهور فنلاند هم پس‌از دیدار با پزشکیان، ادعاهای ضدایرانی را تکرار کرد و گفت: از او خواستم که ارسال تسلیحات به روسیه را متوقف کند. رئیس شورای اروپا نیز پس‌از دیدار با پزشکیان نوشت: "نگرانی‌های اتحادیه اروپا را دربارهٔ ارسال تسلیحات به روسیه، بی‌ثبات‌کردن منطقه از طریق نیروهای نیابتی، شهروندان بازداشت‌شده، برنامهٔ هسته‌ای و وضعیت حقوق بشر در ایران تکرار کردم؛ همچنین بر اهمیت گفت‌و‌گو برای پرهیز از تشدید تنش‌ها». 🔻سخنگوی وزارت خارجه آمریکا هم در واکنش به ادبیات برادرانه (!) آقای پزشکیان ادعا کرده "ایران باید برادری خود را نه در گفتار بلکه در رفتار و تغییر سیاست هایش در موضعات هسته ای و موشکی و منطقه ای ثابت کند". 🔹با این اوصاف، اصرار بر درخواست یکطرفه مذاکره، در حالی که جنازه ترور شده برجام پیش پای آنهاست، برای چیست؟ چه چیزی موجب می شود به شخصیت و شعور و عزت و حمیت حضرات بر بخورد؟ ترور میهمان ارشد فلسطینی در تهران؟ ترور برجام از سوی آمریکا و اروپا؟ یا رساندن یک صهیونیست به کنار دست رئیس جمهور برای ترور شخصیت و حیثیت محترم او؟! 🔻براستی آقای ظریف کجاست و چه می کند؟ خرداد ۱۳۹۹، تصویر ملاقات دور از شان وی (که آن روز وزیر خارجه بود) با بیل ریچاردسون، فرماندار سابق آمریکایی و "میکی برگمن، افسر بلندپایه سابق ارتش اسراییل" در قطر حاشیه ساز شده بود. #محمدایمانی 🇮🇷@taha14