*🌄 بهانهای برای رشد*
✍🏻 عینصاد
❞ گاهى ما رفت و آمدها و صلۀ رحمهايمان براى خوشى است، نه براى برّ و خوبى و اين دو فرقشان روشن است.
بارها گفتهام كه خربزه براى مريض خوش است، ولى خوب نيست و دارو براى او خوب است، ولى خوش نيست.
چيزهايى براى ما خوش هستند كه خوب نيستند و رشدى در ما نمىآورند.
صلۀ رحم بايد مبنايى براى زيادتى و رشد ما باشد؛ در نتيجه بايد به نحو برّ (خوبى) باشد نه خوشى: «نَصِلَ أَرْحَامَنَا بِالْبِرِّ».
مطلوب اين نيست كه طرف از من خوشش بيايد و تعريف كند و سورش را اين بار چربتر كند، بل كسرى او بايد پر بشود؛ حتى شده مرا زير پايش بگذارد، ولى خودش حركتش را ادامه بدهد. نه اينكه مرا روى سرش بگذارد تا كمرش بشكند!
📚 #بهار_رویش| ص 84
↶【به ما بپیوندید 】↷
https://eitaa.com/tahavaliasr
@tahavaliasr
🌄 کاسههای واژگون
✍🏻 عینصاد
❞ نكته اين است كه او براى ما فرصت و عنايتى و فضل و رحمتى را گسترده و سفره گستردهاى را پهن كرده است.
در فضل حق و بارش رحمت حق بحثى نيست، بحث اين است كه كاسههاى ما واژگون است و از اين بارشِ فضل و فيض و رحمت حق، سهمى نمىبريم.
...با اينكه او دستهايش را براى بخشش باز كرده و فضلش را مستمر گذاشته، اما چرا هميشه كاسه ما خالى است؟
...حال پنجاه سال، چهل سال، بيست سال، هر كدام هر حدّ و سنّى كه داريم. چه شده كه در اين مَشك و انبان ما چيزى جمع نمىشود؟ و ما سهمى به دست نمىآوريم؟
چه مانعها و نقطههاى كورى در ما هست كه نعمتها را هدر مىدهد و باعث حَبْط و از بين رفتن نعمتها و عنايتها مىشود؟
📚 #بهار_رویش | ص ۲۲
↶【به ما بپیوندید 】↷
https://eitaa.com/tahavaliasr
@tahavaliasr