#مسئله_محوری #رسانه #مهاجرت #افغانستانی ✅ تا به حال جای افغان‌ها نشسته‌اید؟! ‌🔶 یکی از کارهای مورد علاقه‌ام این است که در هر مسئله‌ای، سعی کنم از زاویه‌های مختلف آن را ببینم. سوای اینکه این کار را دوست دارم، آن را درست هم می‌دانم. مثلاً در راه‌اندازی کسب و کار جای صاحب کسب و کار، جای تک‌تک بچه‌های تیم فروش، پشتیبانی، فنی، جای انواع مشتری‌های بالقوه و بالفعل، جای نهاد قانون‌گذار و ... بنشینم و نیازها و خواسته‌ها را از هر سو ببینم. 🔶 در مسائل جاری کشور نیز همین‌طور؛ اینکه نیازها و خواسته‌های طرفداران دولت فعلی را ببینم و مسئله‌ها را از زاویه چشم آن‌ها نگاه کنم. اینکه خودم را جای حامیان وضع موجود و منتقدان و بی‌خیالان در هر جناح سیاسی بگذارم و ... این کار احتمالا کمک می‌کند فهم بهتری از شرایط داشته باشم و تصمیم معقولانه‌تر، همه‌فهم‌تر و همگراتری بگیرم. تصمیمی که در عین رعایت اصول‌مان بتواند حقوق هر طرف را استیفا کند. 🔶 اما بعد؛ این‌ها را نوشتم تا به این چند خط برسم. چند وقت قبل یک گزارش از دیتاک منتشر کردم درباره حضور اتباع افغان در ایران. موضوعی که امروز تبدیل به یک بحران اجتماعی شده و نیازمند توجه جدی است. این بار خواستم جای یک افغان بشینم و مسئله‌ها را از زاویه چشم او هم نگاه کنم! برای خودم جالب بود، نه تنها راه‌حل‌ها بلکه صورت مسئله‌ها هم برایم تغییر کردند! تا آنجا که یقین دارم هر طرح و لایحه و قانونی در این زمینه بدون گفتگوی جدی با افغان‌ها بدون نتیجه خواهد بود. 🔶 جالب اینکه در کتابخانه‌ام کتابی دقیقا برای این موضوع داشتم. «وطن‌دار» نوشته محمد سرور رجایی که جام‌جم آن را چاپ کرده. کتاب روایت ۲۸ افغانستانی از مهاجرت به ایران است و آن را امسال از نمایشگاه کتاب تهیه کرده بودم. 🔶 بعد از خواندن چند روایت با اطمینان بیشتری می‌گویم تنها گفتگوست که مسئله‌های مهاجران افغان و ایرانیان را در یک افق معقول زمانی می‌تواند از بین ببرد و هر گونه تصمیم خلق‌الساعه و هیجانی کردن فضای رسانه، کمکی به حل مسئله نخواهد کرد ... 🔸 #به_قلم_اساتید: آقای حمید کثیری 🆔 @tahlil_shjr