eitaa logo
تحلیل سیاسی و جنگ نرم
105.2هزار دنبال‌کننده
62.7هزار عکس
37.1هزار ویدیو
191 فایل
✨ ﷽ ✨ 🌹 #سلام_بر_ابراهیم : کپی مطالب با ذکر صلوات بر شهدا آزاد است🌹 تعرفه تبلیغات کانال تحلیل سیاسی👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2850554239C983f38caaa ایدی تبادلات @Madar1214
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 ع و 🌹 بی‌تردید یکی از مهمترین محورهای دعوت انبیاء، دعوت به برقراری است (سوره حدید، آیه25) 🌐این امر بقدری مهم بوده که وعده برقراری ، از همان ابتدای آمدن انبیای الهی مطرح شده، و همه پیامبران مژده به ظهور منجی‌ای داده‌اند که جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد، و انسان‌ها را به آمادگی برای این مسیر فراخوانده‌اند🌱 از طرف دیگر، شاید مهمترین واقعه اجتماعی در زندگی ع، ایشان است با ؛ معاویه‌ای که همان زمان هم بر آگاهان مخفی نبود که نه‌تنها در مسیر عدالت گام نخواهد برداشت؛ بلکه تمام تلاش خود را در مسیر انحراف اسلام از مسیر اصلی خود در پیش خواهد گرفت.〽️ طبیعتا این واقعه سوالی را در اذهان همگان – بویژه شیعیان – پدید آورد: ❌آیا امام حسن ع با این ، از آرمان‌های اسلام دست برداشت⁉️ می‌دانیم که ▫️امام حسن ع به نص پیامبر اکرم ص امام بود: «حسن ع و حسین ع امام‌اند، بنشینند یا قیام کنند.» (علل الشرائع، ج1، ص211) ؛ و ▫️امام کسی است که حتما راهی را که پیامبران آغاز کرده‌اند ادامه می‌دهد. اما چگونه این صلح، که در نتیجه آن، دست معاویه در کردن باز شد، با حرکت در مسیر آرمان‌ سازگار است⁉️ انسان در درون خود نمی‌تواند از فهم وقایع خودداری کند؛ و شیعیانی که نتوانستند فهم صحیحی از این اقدام امام حسن ع داشته باشند، کم‌کم 🔻یا در دام جریان زیدیه افتادند - که ائمه‌ای را که قیام نمی‌کردند، تخطئه، و امامت آنان را انکار می‌نمودند - 🔻و یا دچار نوعی بی‌عملی و رخوت و شدند و رخوت خود را با کنار کشیدن امام ع توجیه می‌کردند❗️ 🔹کلیدواژه می‌تواند تبیینی جامعه‌شناختی از این اقدام به دست دهد🔹 تا پیش از گسترش نهایی حکومت عدل مهدوی، همواره در جهان، ظلم و ستم و موانعی در پیش روی انسانها و جوامع وجود داشته است؛ و انسان و پیرو انبیاء نمی‌تواند در مقابل ظلم و ستم ساکت بماند؛ و 🔺این است که را برای به یک ضرورت تبدیل می‌کند. 🔺 اما رفع و از عالم، نه یک اقدام فوری، بلکه نیازمند تلاشی مستمر و درازمدت است که انسان «مومن انقلابی» باید خود را برای پیمودن چنین مسیری آماده کرده باشد. و واضح است که 🔷این مسیر، مسیری نیست که همواره با موفقیت‌ها و پیروزی‌های ظاهری همراه باشد❗️ بلکه گاه ناچار است به شکست‌های ظاهری و عقب‌نشینی‌های تاکتیکی تن دهد: 🔹شکست‌هایی که حتی در درون پیامبران و یاران ایشان اضطرابی پدید می‌آورد که: «پس وعده نصرت خدا چه شد؟» (سوره بقره، آیه 214)؛ و 🔹عقب‌نشینی‌هایی که گاه دهها سال طول می‌کشید: فاصله پذیرش صلح امام حسن ع تا قیام امام حسین ع حدود 20 سال بود؛ یعنی 20 سال ظلم و ستم علنی معاویه، و صبر امام ع. ▪️مهم برای یک انسان مومن انقلابی این است که بین و _نشینی_تاکتیکی تمایز بگذارد؛ و بفهمد که این ها و ‌ها هیچگاه از باب دست برداشتن از آن نبوده است. یکی از لوازم است؛ یعنی 🔺 آرمانگراییِ نهفته در - و به تعبیر دیگر، - ما را از باز ندارد: 🚫در حالی که ذره‌ای از آرمان‌های اصیل خود دست برنداشته‌ایم، آرمان‌های خود را با ملاحظه واقعیت‌های موجود پیگیری کنیم؛ و باری بر دوش جامعه نگذاریم که از همراهی در اصل مسیر صرف‌نظر کند⛔️ اگر لحظه‌ای ظلم و ستم‌هایی را که بعد از کنار کشیدن امام حسن ع توسط معاویه و کارگزاران او در جامعه اسلامی واقع شد، از نظر بگذرانیم و به گرفتاری‌های شدیدی که بعد از این صلح، هم توده‌های مسلمان را فراگرفت و هم نخبگان دلسوز را به حاشیه برد و از دم تیغ گذراند توجه کنیم، درمی‌یابیم که «صبر انقلابی» داشتن چه اندازه دشوار است‼️ در آیه‌ 11 سوره هود، به جای ترکیب پرکاربرد «آمنوا و عملو الصالحات»، ترکیب «صبروا و عملوا الصالحات» آمده ، و به جای گذاشته شده است. شاید می‌خواهد به ما تذکر دهد که در جهانی که تحقق عدالت با فراز و نشیب‌های فراوان همراه است، و دو روی یک سکه‌اند؛ و بدون نمی‌توان از به آرمان های پیامبران دم زد و برای حتی اگر پیامبر اولواالعزم هم باشی، باید از خداوند درخواست کنی (سوره طه، آیه 25). ✳️ ‌یعنی اینکه امام حسن ع در صلح خود با نابکارترین انسانهای روزگار - که ظلم‌های فراوانی در حق انسان‌ها کرد - ذره‌ای و لحظه‌ای از آرمان‌های عدالتخواهانه اسلام دست برنداشت؛ و 💢اگر این نبود، هیچگاه زمینه امام حسین ع مهیا نمی‌شد.💢
از ابتدا معلوم بود حضور امروز جناب در مجلس، بیش از آنکه برای دفاع از وزرای پیشنهادی‌اش باشد، برای بیان یکطرفه‌ی مواضع‌اش خواهد بود تا هم با به حاشیه بردن جلسه، راحت رای اعتماد را برای‌شان کسب کند و هم از عدم علاقه‌اش به مستقیم با آمریکا و وجود در سیاست خارجی‌اش بگوید؛ هرچند صبری که نتیجه‌اش بشود یکساله‌ی دیپلمات‌مان، ندادن به هواپیمای وزیر خارجه‌مان و اقسام تحریم‌ها، بیشتر و از سَر "زبونی" تفسیر میشود تا انقلابی، اما بازی جدید دولت و طرح زوج و فردی که درباره احتمال مذاکره با آمریکا براه انداخته را فقط باید در قالب ایجاد فشار داخلی برای گرفتن امتیازهای بیشتر از نظام(درباره سیاست خارجی و حتی برخوردهای احتمالی دستگاه قضا با نزدیکان دولت)، مبرا کردن از اتهام دلالی برای آمریکا و آماده سازی افکار عمومی برای احتمالاً یک با محوریت فرانسه و برنداشتن یا ضعیف برداشتن گام‌های بعدی دانست وگرنه جناب روحانی خوب میداند که مذاکره مستقیم با آمریکا (آنهم با وضعیت فعلی برجام) سنگ بزرگی است، هرچقدر هم که این دولت باشد!