eitaa logo
تحلیل سیاسی _ فرهنگی-اجتماعی
458 دنبال‌کننده
26هزار عکس
18.5هزار ویدیو
237 فایل
در این کانال اخبار تحلیلی و یا خط‌های خبری که بار تحلیلی دارند به صورت بازتابی بار گذاری میشود.سعی براین است که با بازتاب ابعاد گوناگون مسائل، دید مناسبی ارائه گردد. تحلیل‌های شما با نام شما قابلیت نشر در کانال را دارد. ارتباط با ادمین: @masoodabdi
مشاهده در ایتا
دانلود
🔻مهم‌ترین چالش ظهور، بُعد سیاسیِ آن است همان‌طور که مهم‌ترین چالش بعثت هم بُعد سیاسی آن بود 🔻بعد از چهل سال هنوز نمی‌شود راحت گفت «علت اصلی مخالفت با پیامبر، علت سیاسی بود» 🔴 و - جلسه دوم ➖ پیامبر ما قبل از بعثت، به‌عنوان یک جوان اخلاقی در شهر مکّه محبوب همه بود، یعنی کسی با اخلاق پیامبر مشکل نداشت، پس چه شد که بعد از بعثت، با پیامبر دشمن شدند؟ ➖ مردم مکه به‌خاطر عبادت و نماز و حج رفتن هم با پیامبر(ص) مشکل پیدا نکردند، چون قبل از بعثت هم خیلی از این کارها را انجام می‌دادند(کافی/8/288) پس دعوای آنها با پیامبر سرِ چه بود؟ ➖ بنده هنوز در صداوسیمای جمهوری اسلامی بعد از چهل سال، نمی‌توانم راحت بگویم که علت اصلی مخالفت‌کردن با پیامبر، علت سیاسی بوده است؛ چون می‌گویند «تو دین پیغمبر را خلاصه کردی در سیاست!» ➖ اگر بخواهید سیاست را حذف کنید، اصلاً پیغمبر برای چه با آنها دعوایش شد؟ درحالی‌که پیامبر(ص) قبل از بعثت هم بسیار بااخلاق بود و کسی هم با اخلاق و عبادت مخالف نبود. ➖ تاریخ اسلام دارد به ما می‌گوید «دعوا در آغاز دین سرِ چی بود؟» در قصۀ ظهور هم دعوا سرِ همان خواهد بود. کمااینکه در روایت‌ها، بعثت امام‌زمان و ظهور حضرت تشبیه شده است به بعثت نبوی. ➖ مهم‌ترین چالشی که بعثت پیامبر در شهر مکّه ایجاد کرد، بُعد سیاسی آن بود. امام‌زمان(ع) هم آن بُعد سیاسیِ آمدنش مهم‌ترین چالش را ایجاد می‌کند. پس ما باید خودمان را برای بُعد سیاسیِ ظهور آماده کنیم یعنی باید در عرصۀ سیاست ورزیده بشویم. 👈🏻صوت و متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/6746 @Panahian_ir
🔻دروغ‌گفتن به یک فرد بدتر است یا دروغ‌گفتن به یک جامعه؟ 🔻اگر بُعد سیاسی دین را از بُعد اخلاقی جدا کنیم، یعنی «اخلاق» را درست نشناخته‌ایم 🔴 و - جلسه سوم ➖معمولاً وقتی مباحث اخلاقی (مثل حدیث مشهور إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ) مطرح می‌شود، نه یک مثال سیاسی می‌زنند، نه می‌گویند اوجش در سیاست است، نه می‌گویند مهم‌ترین رذیله‌های اخلاقی، رذیله‌هایی است که به سرنوشت یک جامعه برمی‌گردد. ➖دروغ‌گفتن به یک فرد، زشت‌تر است یا دروغ‌گفتن به یک جامعه؟ کسی که دربارۀ دروغ صحبت می‌کند، این را هم بگوید که دروغ‌گفتن سیاسیون در جامعه، بسیار شنیع‌تر و قبیح‌تر از دروغ‌گفتن در زندگیِ فردی است. ➖وقتی روزنامۀ یک حزب، برای اغوای مردم، دروغ می‌گوید، این کارش خیلی زشت‌تر از جنایت‌های فردی‌ای است که افراد عادی در جامعه انجام می‌دهند. ➖اگر شما به یک نفر کمک کنی، می‌شود «کارِ اخلاقی» اما وقتی به یک جامعه کمک کنی، می‌شود «کار سیاسی»! درحالی‌که کمک به یک ملّت خیلی اخلاقی‌تر است! ➖گاهی از اوقات تفکیک بُعد سیاسی دین از بُعد اخلاقی، غلط است و نشان می‌دهد که اخلاق، خوب شناخته نشده است. اگر «مکارم اخلاق» طوری معنا شد که فهمیدیم آن کسی که بیش از همه باید اخلاق رعایت کند «مدیر جامعه» است، آن‌وقت درست معنا شده است. ➖دربارۀ اعتقادات هم همین‌طور است. آیا توکل به خدا فقط مال زندگی فردی است و یک مسئول مملکت نباید به خدا توکل کند؟ آن مسئولی که می‌خواهد با دشمن مبارزه کند نباید روی نصرت الهی حساب کند؟ آنجا که ارزش اعتقادات و تأثیرگذاری‌اش بیشتر است! ➖من اگر اعتقادات درستی نداشتم و خطا کردم به خودم و خانواده‌ام، ضربه می‌زنم. ولی یک مسئول اگر اعتقادات درست نداشت با خطایش یک مملکت را نابود می‌کند. پس بُعد سیاسی دین از بُعد اعتقادی جدا نیست. 👈🏻صوت و متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/6754 @Panahian_ir https://eitaa.com/tahlilesiasy
🔻در جاهلیت هم خدا را به‌عنوان خالق، قبول داشتند ولی می‌گفتند «خدا زیاد در زندگی ما دخالت نکند!» 🔻الان هم سکولارها، خدا را تا یک‌جایی قبول دارند، اما خیلی راحت، بخش‌هایی از دین را کنار می‌گذارند 🔴 و - جلسه چهارم ➖در جلسات قبل، برخی از خوبی‌های دوران جاهلیت را معرفی کردیم تا متوجه بشویم که الآن هم دچار یک «جاهلیت مدرن» شده‌ایم. ➖مثلاً طبق آیات قرآن، مردم زمان جاهلیت، خدا را به‌عنوان «خالق» قبول داشتند. می‌فرماید: اگر از آنها بپرسی چه کسی آسمان‌ها و زمین را آفرید حتماً می‌گویند خدا «لَيَقُولُنَّ اللَّه‏» ➖پس آنها چه چیزی را قبول نداشتند؟ ربوبیّت خدا را قبول نداشتند. در واقع می‌گفتند «خدا زیاد در زندگی ما دخالت نکند» آنها دخالت خدا را تا یک حدی قبول داشتند، از یک حدی به بعد قبول نداشتند. ➖می‌گفتند: ما احکام خدا را هم اجرا می‌کنیم، ولی بگذار انتخاب کنیم! الان هم بعضی‌ها خدا را قبول دارند اما حاضر نیستند احکام خدا را اجرا کنند و در احکام خدا نظر می‌دهند؛ مثلاً سکولارها. ➖سکولارها خدا و دین را تا یک جایی قبول دارند، حتی ممکن است جلسۀ دعا هم بروند و نماز هم بخوانند. اما از یک جایی به بعد، راحت می‌گویند «اگر قرآن هم گفته باشد، ما این را کنار می‌گذاریم» ➖بعضی‌ها خیلی راحت، بخش‌هایی از قرآن را کنار می‌گذارند و اصلاً به یک قسمت‌هایی از دین، نگاه نمی‌کنند. خب این با جاهلیت چه فرقی می‌کند؟ 👈🏻صوت و متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/6758 @Panahian_ir https://eitaa.com/tahlilesiasy
🔻چرا غربال‌ها در صدر اسلام، بعد از ظهور و بعث پیامبر بود، اما در آخرالزمان، قبل از ظهور است؟ 🔻اگر منافقین قبل از ظهور، غربال نشوند در حکومت امام‌زمان هم درگیری داخلی ایجاد می‌کنند 🔴 و - جلسه چهاردهم ➖امام‌زمان(ع) از نظر طولانی‌شدن دورۀ غربت، به نوح(ع) تشبیه شده. خداوند مؤمنین به نوح را امتحان کرد و به آنها وعدۀ فرج داد و فرمود: این هفت دانه خرما را بکارید، وقتی درختش ثمر داد زمان فرج می‌رسد. ➖بعد از چندسال که نخل‌ها ثمر داد خدا فرمود: وعدۀ فرج به تأخیر افتاد، دوباره هفت دانۀ خرما بکارید و... عده‌ای از یاران نوح، مرتد شدند. این اتفاق چند بار تکرار شد و هربار عده‌ای مرتد شدند(کمال‌الدین/2 /355) ➖چرا خدا این امتحان را از آنها گرفت؟ خدا به مؤمنین وعده داده بود جانشینان زمین بشوند، لذا به نوح فرمود: وقتی وعدۀ الهی رسید، اگر هنوز منافقین بین شما باشند به‌طمع حکومت، نفاق‌شان محکم می‌‌شود، پس آنها باید غربال بشوند و فقط افراد خالص بمانند. ➖اگر بعد از فرج، منافقان در جامعه باشند، برای رسیدن به ریاست، جنگ داخلی بین مؤمنین راه می‌‌اندازند، همان‌طور که بعد از رسول‌خدا و زمان خلافت امیرالمؤمنین، این‌ درگیری‌ها بر سرِ حکومت، بین مؤمنین رخ داد. ➖برای اینکه حکومت حق به‌طور کامل تحقق یابد و «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّه‏» محقق شود، خدا باید مؤمنین را غربال کند تا نفاق باقی نماند و الّا منافقین در آن حکومت هم جنگ و درگیری راه می‌‌اندازند. ➖بعد از استقرار حکومت امام‌زمان، کسانی که با دیدن قدرت حکومت حضرت، نفاقشان محکم‌تر شده و عاملی برای تضعیف حکومت حضرت خواهند شد، باید در فتنه‌ها و امتحان‌های قبل از ظهور، غربال بشوند. 👈🏻صوت و متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/6783 @Panahian_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⚠️تعریف اعتقادی از اسلام، داعشی و سکولار تولید می‌کند! و در گفتگو با علیرضا پناهیان سحرها، شبکۀ افق، حوالی ساعت ۴:۰۰ به مدت ۳۰دقیقه @Panahian_ir
🔻عصر ظهور، عصر مسئولیت‌پذیری مردم است 🔻برخی تصور می‌کنند در جامعۀ ولایی همۀ مسئولیت‌ها به‌عهدۀ امام است و ایشان فرمان می‌دهد و دیگران اطاعت می‌کنند 🔴 و - جلسه بیست و پنجم ➖ما دنبال دولت کریمه هستیم و محور و رئیس دولت کریمه هم «امام» است. اما بعضی‌ها تصور می‌کنند همۀ مسئولیت‌ها به‌عهدۀ امام است و ایشان فرمان می‌دهد و دیگران اطاعت می‌کنند. ➖برداشت‌ مردم از اطاعت این است که امام صفر تا صد امور را دستور می‌دهد. درحالی‌که این‌طور نیست. پیامبر هم همه‌چیز را دستور نمی‌داد، بلکه با تعامل و مسئولیت‌پذیری مردم، کار را پیش می‌برد حتی اگر کار خراب می‌شد. ➖بله، امام فرمان می‌دهد و اطاعتش لازم است؛ اما هیچ‌وقت کار جامعۀ ولایی با یک رکن پیش نمی‌رود. یک رکنش امام است و رکن دیگرش مردم هستند؛ مردم هم مسئولیت دارند. ➖«مسئولیت‌پذیری» قبل از «اطاعت» باید مطرح شود. چه کسانی می‌توانند اطاعت از امام را خوب انجام بدهند؟ آدم‌های مسئولیت‌پذیر. مهم‌ترین دستور امام چیست؟ مسئولیت‌پذیری. ➖ما که منتظر ظهور هستیم باید بدانیم که عصر ظهور عصر مسئولیت‌پذیری مردم است. اگر می‌خواهیم در حکومت حضرت، مسئولیت‌پذیر باشیم، خیلی از مسئولیت‌‌های ما همین الآن هم روشن است که باید آن‌را بپذیریم. 👈🏻صوت و متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/6800 @Panahian_ir
🔻ولایت‌مداری یعنی ظرفیت‌یافتن برای مواجهه با امام «بزرگوار و کریم» 🔻تا وقتی کرامت و مسئولیت خود را درک نکنیم، ظهور محقق نمی‌شود 🔴 و - جلسه بیست و ششم ➖جامعه‌ای که می‌خواهد برای ظهور آماده بشود، باید در زمینۀ «مسئولیت‌پذیریِ مردم» و «برخورد کریمانه با انسان‌ها» تمرین کند. زندگی مسئولانه‌ و زندگی کریمانه داشتن، مدرسه و خانواده و تمام محیط‌های اداری و قوانین ما را در بر می‌گیرد. ➖پیامبر(ص) در حکومت خود، با مردم کریمانه برخورد کرد اما خیلی‌ها ظرفیتش را نداشتند و سوءاستفاده کردند. پیامبر(ص) به مردم مسئولیت داد ولی آنها از یک حدی به بعد، به مسئولیت خود عمل نکردند. ➖ما باید در دوران غیبت، تمرین کنیم تا جامعۀ ما ظرفیت پذیرش «دولت کریمه» را کسب کند و آحاد مردم در مسئولیت‌پذیری مشارکت کنند. ➖ما نباید بگوییم «تا وقتی درجۀ اطاعت‌مان از امام‌زمان بالا نرود حضرت ظهور نمی‌کند» این تعبیر، معنا را درست منتقل نمی‌کند. باید بگوییم «تا وقتی مسئولیت‌پذیر نشویم و کرامت خودمان را درک نکنیم و اگر به ما احترام گذاشتند، سوءاستفاده نکنیم، امام‌زمان نمی‌آید» ➖اصلاً ولایت‌مداری یعنی اینکه ما ظرفیت برخورد با «ولیّ بزرگوار» را داشته باشیم. به‌طوری که وقتی به ما مسئولیت داد و مسئولیتِ ما را خواست، بتوانیم او را نصرت کنیم و حتی غیاباً به او کمک کنیم. 👈🏻صوت و متن کامل: 📎 Panahian.ir/post/6801 @Panahian_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⚠️مهم‌ترین گناه ما! 🔻باید توبه کنیم و ضجه بزنیم تا این بیماری «علاقه به فردی زندگی کردن» در ما برطرف بشود و در گفتگو با علیرضا پناهیان شبکۀ افق، برنامه وقت سحر، حوالی ساعت ۴:۲۰ به مدت ۳۰دقیقه @Panahian_ir
🔴 نداشتنِ «زندگی جمعی» منکری است که الان معروف شده است 🔴 بعضی‌ها وارد جمع نمی‌شوند تا رابطۀ‌شان با خدا لطمه نخورد، درحالی‌که مسیر الی‌الله از متن جامعه می‌گذرد 📌 و (فصل دوم) – ج۲۴ 🔻 کسانی که به مسجد می‌روند اما با دیگران ارتباط نمی‌گیرند تا اخلاق‌شان و رابطه‌شان با خدا به‌هم نخورد، درواقع سرِ خودشان را کلاه می‌گذارند! 🔻 در شرایطی که ما اکثراً به‌جای زندگی جمعی، زندگی فردی داریم، چطور می‌توانیم انتظار ظهور داشته باشیم؟! ____ 🔘 اسلام می‌خواهد رابطۀ بین انسان و خدا را تنظیم کند اما انسان الّا و لابد در مسیر سلوک الی‌الله باید از جامعه عبور کند یعنی شما برای خودسازی‌تان باید از مسیر جامعه‌پذیری، اجتماعی‌شدن و احساس مسئولیت دربارۀ جامعه عبور کنید و الّا نفس‌تان را از بدی‌ها پاک نخواهید کرد. 🔘 هیچ کسی نمی‌تواند رابطۀ خودش با خدا را بدون در نظر گرفتن خلق درست بکند. یعنی جامعه در ذات سلوک و تقرب فرد الی‌الله، حضور دارد. فرد باید از جامعه عبور کند و امتحاناتش را در متن جامعه پس بدهد. 🔘 آنهایی که در مسجد جمع می‌شوند ولی برای اینکه رابطۀ‌شان با خدا به‌هم نخورد، اخلاق‌شان خراب نشود، دچار غیبت نشوند یا دچار دوستی و دشمنی‌ها نشوند، ارتباط‌شان را با بقیه قطع می‌کنند، درواقع سرِ خودشان را کلاه می‌گذارند. بدون حضور در جامعه، هنوز رابطه با خدا شکل نگرفته که تو می‌خواهی این رابطه‌ات به‌هم نخورد! 🔘 آنها می‌خواهد با وارد نشدن در متن جامعه، رابطۀ‌شان با خدا لطمه نخورد، درحالی‌که این رابطۀ با خدا، خیالی است! رابطۀ واقعی با خداوند وقتی برقرار می‌شود که شما وارد جمع بشوی، تعاونی راه بیندازی، در جریان کارها، برادران دینی‌ات را تحمل بکنی، مشکلات‌شان را برطرف بکنی، عیب‌های آنها را به خودت بگیری، خوبی‌های خودت را به برادران دینی‌ات نسبت بدهی و... 🔘 حداقلّ زندگی جمعی این است که مثلاً مردمان یک مسجد، مانند اعضای یک گروه یا تشکیلات باشند. اعضای این گروه‌ها باید باهم ارتباط داشته باشند و باهم زندگی کنند. 🔘 ساده‌ترین ارتباط اعضای این گروه‌ها باهم، این است که از حالِ همدیگر باخبر بشوند، به هم محبت کنند، تولد همدیگر را تبریک بگویند، در شبکۀ اجتماعی یک گروه تشکیل بدهند، اظهارنظر کنند، یک فعالیت فرهنگی انجام بدهند و... ارتباط قوی‌تر در این است که باهم کار اقتصادی کنند، مثلاً تعاونی مصرف راه بیندازند 🔘 وقتی ما در متن سلیقه‌های مختلف و در بستر اختلافات، توانستیم با هم برادری کنیم، آن‌وقت آدمیّت ما معلوم می‌شود و الا اینکه از جمع فاصله بگیریم تا یک‌وقت اختلافی پیش نیاید که هنر نیست! 🔘 امام صادق(ع) می‌فرماید: مانند حیواناتی نباشید که در چراگاه کنار هم هستند اما از حالِ هم بی‌خبرند و ارتباطی باهم ندارند. (امالی طوسی/411) خیلی بد است انسان‌هایی که در کنار هم زندگی می‌کنند، ارتباط‌شان باهم، این‌گونه باشد و این‌قدر نسبت به هم، بی‌تفاوت باشند. 🔘 امیرالمؤمنین(ع) علّت تفرقه و جدایی مؤمنین از هم را خباثت باطن ذکر می‌فرماید «مَا فَرَّقَ بَيْنَكُمْ إِلَّا خُبْثُ السَّرَائِرِ وَ سُوءُ الضَّمَائِرِ» چیزی بین شما تفرقه نمی‌اندازد مگر خباثت باطنی و بدی پنهان درونی. وقتی این‌طور بشوید، همدیگر را یاری نمی‌کنید، برای هم دلسوزی نمی‌کنید، به هم بذل و بخشش نمی‌کنید و... 🔘 مؤمنین بر اساس دین خدا با هم برادر هستند. الان شما مسجدی را نشان بدهید که آدم‌هایش، باهم پیوند اخوّت و برادری دارند و اقتضائاتش را هم رعایت می‌کنند. آن‌وقت ما چطور می‌خواهیم در شرایطی که «زندگی فردی» داریم و باهم ارتباط گروهی نداریم، انتظار رشد و ظهور داشته باشیم؟! ما واقعاً باید سبک زندگی‌مان را تغییر بدهیم. 🔘 ما باید سال‌ها زندگی جمعی داشته باشیم تا بتوانیم ظهور حضرت را درک بکنیم و در آن زمان زندگی کنیم. البته ممکن است ما یک شبِه، راه صدساله را برویم و ان‌شاءالله ظهور هرچه سریع‌تر رخ بدهد ولی بالاخره این راهی است که ما باید برویم؛ سبک زندگی مؤمنان باید تغییر کند. این‌طوری که الآن ما داریم زندگی می‌کنیم، صحیح نیست. 🔘 الآن فرهنگ ما طوری شده است که ارتباط نگرفتن و قاطی نشدن با جمع و خود را جمع جدا کردن، نه‌تنها بد نیست بلکه انگار یک کلاسی هم دارد، یعنی افراد پُز می‌دهند که «ما به کسی کاری نداریم!» الآن زندگی جمعی نداشتن منکری است که معروف شده است. 🔘 امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: شما مردم تا وقتی با هم متعاونانه زندگی می‌کنید به‌خیر هستید و بدبخت نمی‌شوید. و در جای دیگری می‌فرماید: ملت‌ها با یک‌دلی و «عزم واحد» به آقایی و بزرگی می‌رسند و با تفرقه و اختلاف، دچار ذلت و حقارت می‌شوند. 👤علیرضا پناهیان 🚩 شبکه افق - ۱۴۰۱/۲/۷ 📢صوت: @Panahian_mp3 👈🏻 متن کامل: Panahian.ir/post/7291 @Panahian_text