‏پوتین در شمال ایران از تصمیم باکو برای ایجاد کریدور زنگزور حمایت کرده.        پوتین در جنوب ایران از ادعای واهی امارات در خصوص جزایر سه‌گانه حمایت کرده و ... .

. روابطی که یک طرفه راهبردی است! ✍صابر_گل_عنبری متعاقب سفر اخیر پوتین به آذربایجان و اظهارات برخی مقامات روس، دوباره بحث دالان زنگزور در رسانه‌ها داغ شده است. این در حالی است که اتفاق غیر منتظره‌ای نیفتاده و موضع روسیه مبنی بر ضرورت راه‌اندازی این کریدور از قبل هم از زمان انعقاد توافق آتش بس 2020 روشن و شفاف بوده است. اما آنچه شاید تازگی دارد، این حجم بی‌توجهی روسیه نسبت به حساسیتی است که تهران در چند سال اخیر نسبت به راه اندازی زنگزور ابراز داشته که تا سر حد ارسال نیرو و برگزاری رزمایش نظامی در مرز با آذربایجان پیش رفت. خرده‌ای بر پوتین و روسیه نیست. منافع حرف اول و آخر را در روابط بین‌الملل می‌زند. بنابراین وقتی منافع کلانی را در راه‌اندازی این دالان با ترکیه و آذربایجان می‌بیند و در مقابل آن را در روابط با تهران هزینه‌ساز نمی‌داند، چرا چنین موضع نگیرد؟ روابطی که در همه حال طرف ایرانی آن را «اتحاد راهبردی» یا «شراکت راهبردی» یا «راهبردی» می‌نامد و طرف مقابل تاکنون به الزامات یک رابطه راهبردی تن نداده است. پرسش اینجاست که این چه روابط راهبردی است که یک طرف آن تقریبا در همه حوزه‌های ژئوپلیتک و پرونده‌های حساس منطقه‌ای علیه طرف دیگر به ویژه در حوزه امنیتی پیرامونش به نفع دیگران ورود می‌کند؟ در سوریه با اسرائیل تبانی می‌کند و یا حداقل چراغ سبز نشان داده و راه را برای حملات مستمر به «رقیب ایرانی» خود در این کشور باز ‌می‌کند. به تثبیت نفوذ و نقش رقیب منطقه‌ای ایران یعنی ترکیه در سوریه کمک کند و نیز با دور زدن ایران بخواهد اردوغان و اسد را آشتی دهد و عملا منافع اقتصادی کلان دوران پسا جنگ داخلی را نصیب آنکارا کند. در حوزه خلیج فارس در قضیه جزایر سه گانه چند بار به نفع امارات موضع بگیرد. در تنش‌های امنیتی و سیاسی در منطقه مواضعی متمایل به بقیه بازیگران رقیب و مخالف ایران اتخاذ کند. در پرونده یمن چند بار پای قطعنامه‌های شورای امنیت را امضا کند که متحد یمنی جمهوری اسلامی را گروهی تروریستی معرفی می‌کند. در روابط دو جانبه نیز با وجود حرف و حدیث‌های زیاد درباره همکاری نظامی، هنوز هم از فروش سوخو 35 و سامانه‌های پدافندی پیشرفته به ایران امتناع ‌ورزد! البته در همان زمانی که بحث فروش این جنگنده‌ها و... مطرح شد، نگارنده در یادداشتی تاکید داشت که روسیه حتی اگر هم توافقی امضا شود، این تجهیزات را به ایران نمی‌فروشد؛ اما از خود توافق به عنوان اهرم فشاری برای امتیازگیری از دیگران استفاده خواهد کرد. در برجام هم پس از خروج آمریکا به عنوان عضوی از این توافق اقدامی برای جبران لااقل بخشی از زیان‌های وارده نکرد. قبل از برجام هم چند بار به قطعنامه‌های شورای امنیت علیه ایران رای مثبت داد. حتی در جریان انعقاد خود برجام هم به گفته ظریف کارشکنی کرد. باز تاکید می‌شود که هیچ خرده‌ای بر روسیه و بقیه بازیگران نیست. آن‌ها حق دارند بر اساس منافع خود تصمیم بگیرند و رفتار کنند. کما این که روابط با روسیه و گسترش آن، هم به عنوان یک همسایه بزرگ هم یک قدرت جهانی ضرورتی راهبردی است. اما مشکل در نگاه غیر واقع‌بینانه به این مناسبات است و سخن گفتن از «شراکت راهبردی» و.. هم نشات گرفته از چنین نگاهی است که آن هم محصول نداشتن شناختی عمیق نسبت به نظام و روابط بین الملل و پیچیدگی‌ها و روابط و منافع در هم تنیده روسیه در سطح منطقه با بازیگران دیگر است که عموما مخالف، رقیب و یا دشمن ایران هستند. همین واقعیت است که باعث می‌شود روسیه در مناسبات پیچیده و تنش‌آلود منطقه متناسب منافع خود عموما طرف مقابل ایران بایستد. اما در این میان کاربرد توصیف‌های نادرست، مکرر و یک سویه درباره این روابط نه تنها مولّد انتظاراتی خاص در جامعه ایرانی و برای حاکمیت دردسرساز شده، بلکه موجد خوانشی هم در کرملین بوده که ایران را در هر شرایطی در مقام طرف نیازمندتر به این مناسبات و فاقد انتخاب دیگری دانسته است. همین اغراق‌ها نه تنها در مناسبات با روسیه بلکه در پرونده‌های چالشی دیگر نیز نه تنها برخی واژگان را در دنیای سیاست لوث کرده و بی‌اعتبار ساخته؛ بلکه پیامدهای جبران ناپذیری هم برای اعتبار کلام و سیاست ایران داشته و دارد. بله! تنش با آمریکا نقطه اشتراک ایران و روسیه است؛ اما موانع بیشماری باعث شده است که همین اشتراک نظر فاقد منافع کلان راهبردی برای ایران جز اتخاذ برخی مواضع حمایتی در محافل بین‌المللی شود و یکی از مهم‌ترین این موانع، منافع زیاد روسیه با رقبا و مخالفان منطقه‌ای ایران است که عموما متحد آمریکا هستند. اهل کوفه با حسین بن علی (ع) علیه استبداد یزیدی هم نظر بودند، اما چون منافع دنیوی خود را در نقطه مقابل می‌دیدند نه تنها ایشان را همراهی نکردند، بلکه علیه‌شان نیز جنگیدند. کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

«جراحی» را از «مردم» شروع نکنید... ✍ محمد طاهر رحیمی 1️⃣ در «بنزین»: 🔖مردم پُرمصرف نیستند، بلکه: خودروهای ما پرمصرف‌اند، وسایل نقلیه فرسوده هستند، سبد سوختی کشور ده‌ها سال متنوع نشده‌است، سیستم حمل‌ونقل عمومی سالها توسعه نیافته است‌. مدل حمل‌ونقل در کشور جاده‌محور است. 📌جراحی را از سازمان برنامه و وزارت صمت، نفت، راه و ... شروع کنید. 2️⃣ در «برق»: فقط حدود ۳۰ درصد مصرف برق، خانگی است. به میزان ۳۳۰ میلیون بشکه معادل نفت‌خام اتلاف داریم. طبق آمار ایمیدرو، فقط ارزش برق هدررفته سالانه صنعت فولاد ۱.۳ میلیارد دلار است(معادل ۴ نیروگاه سیکل‌ترکیبی مدرن). 📌جراحی را از وزارت نیرو، راه، صمت، جهادکشاورزی و ...شروع کنید 3️⃣ در «گاز»: ۷۰٪ مردم کمتر از ۱۰٪ گاز کشور را مصرف می‌کنند. کل مصرف بخش خانگی کمتر از ۲۷٪ کل گاز کشور است. ۷۰۰ شرکت بزرگ ۵۴٪ گاز کشور را مصرف می‌کنند. به میزان ۲۴۵ میلیون بشکه معادل نفت‌خام اتلاف گاز داریم. 📌جراحی را از وزارت نفت و نیرو‌ و صندوق توسعه و سازمان برنامه شروع کنید. 4️⃣ در کل حوزه «انرژی»: به میزان ۷۲۱ میلیون بشکه معادل نفت خام هدررفت انرژی تا قبل از رسیدن انرژی به دست مصرف‌کننده داریم که مقصرش مردم نیستند. 📌جراحی را از دولت شروع کنید. ⁉️چرا کسی از موارد فوق و نیز از اتلاف گاز برای مثال در شرکت‌های متانولی سخن نمیگوید که در ۱۲ سال گذشته عملا ۱۲ میلیارد دلار از محل عدم‌النفع صادرات گاز به کشور خسارت زده‌اند؟ ⁉️چون منافع تعداد محدودی دلال و سفته‌باز و سیگنال‌فروش بورسی و‌ پکیج‌فروش‌های هوچی‌گر به خطر می‌افتد؟ به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

کوتاهی تاریخی ما در قبال اردن و مصر! ✍علیرضا کمیلی نمی خواهم کسی را متهم کنم! ولی بارها گفتیم و نوشتیم که هر تحولی در مصر و خصوصا اردن در قبال مسأله فلسطین صد برابر کشورهای دیگر اثر عملی دارد. تجمعات دهها هزار نفری هفتگی اروپایی ها یک دهم این سه تیری که آن عشایر دلیر اردنی حرام این سه سگ ولگرد کرد اثر واقعی نداشته است! خب این یعنی برویم برای انتقال سلاح کار کنیم؟ خیر! این کار ما نیست. باید روی بدنه های مردمی و خصوصا عشایری مصری و اردنی بیش از گذشته کار می‌شد خصوصا که ارتباطات خانوادگی با عشایر عراقی دارند و راه اثربخشی بسته نبوده و نیست! آنها هستند که تحرک کنند اتفاقات مهمی رخ خواهد داد و عنصری جدید به معادلات فلسطین افزوده خواهد شد. حالا که مرز زمینی اردن با رژیم موقت بسته شده و اثر اقتصادی آن نیز بعنوان یک خط اقتصادی خیانت بار مشخص است بهتر می توان پی به آثار این کوتاهی برد! این خط حالا حتی خط انتقال کالاهای ترکیه که پیش تر از طریق دریا به رژیم موقت می‌رفتند شده و از طریق کرانه و از آنجا به رژیم خدمات می دهد! همین قدر خیانت بار همین قدر مهم! یادم هست در ایام بیداری اسلامی ۲۰۱۱ کمترین میزان ارتباط نهادهای ج.ا.ا با کشورهایی بود که در آنها تحولات سیاسی رخ داده بود لذا چوب آن را هم در از دست دادن آن فرصت خوردیم! آقایان در به در دنبال لینک می گشتند در مصر و لیبی و تونس و... حالا باید از این ساختارها ناامید بود و خودمان دست بجنبانیم! به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

اشتباه بزرگ #جریان_انقلابی ✍دکتر باوری دولت پزشکیان با یکی از ضعیف‌ترین درصدهای آرا هم نسبت به آراء ماخوذه (۵۳٪) و هم نسبت به کل واجدین شرایط(۲۶٪) و حدود ۲میلیون رای کمتر از دولت شهید رئیسی، رئیس جمهور شده است. از همه اینها مهمتر فاصله پزشکیان با نفر دوم کمترین فاصله در تاریخ انتخابات ریاست جمهوری بوده است. این واقعیت آماری در کشورها عموما منشأ یک #اعتماد_به_نفس قدرتمند در جریان رقیب دولت مستقر است. 🚫متاسفانه جریان انقلابی پس از انتخابات به جای احساس اعتماد به نفس و تعامل متکی بر آن با دولت، به دلیل جنگ روانی جریان غربزده دچار انفعال و اختلاف شده است. سیاست جریان انقلابی می‌بایست همکاری با دولت در مسیر اصول انقلابی و کنش مدنی قدرتمند و بازدارنده و بی ملاحظه در هنگام تخطی دولت از اصول واضح انقلاب باشد. هیچ معنا ندارد وزیری که در فتنه‌ها نقش داشته و هیچگونه اظهار ندامتی نمی کند با ریش گرو گذاشتن رئیس جمهور مورد اغماض قرار گیرد این تعامل نیست معامله یا ساده لوحی است. هیچ معنا ندارد رئیس جمهور، برای حجاب و عفت عمومی هیچ برنامه‌ای نداشته باشد، #طرح_نور را طرح زور بداند و با پالس‌های اجتماعی خطرناک موجب تشدید بی حجابی و عریانی در کشور شود و جریانات مومن و انقلابی، سکوت کنند و عقب نشینی خود در برابر احکام الهی را با برچسب های عقلانیت و تاکتیک توجیه کنند. این عقب نشینی ها اگر تاکتیکی بود باید در این سالها که بارها عقب نشینی شده بود، پس از مدتی وضعیت حجاب و فرهنگ بهتر می شد ولی هر بار عقب نشینی فضا را برای عده‌ای عیاش و مطرب پولدار متصل به غرب بازتر کرده است. وظیفه امروز، کمک به دولت در مسیر ارزشها و مقاومت موثر و هوشمندانه در برابر انحرافات از احکام الهی است. جریان انقلابی امروز از همیشه قویتر است باید فکر کرد و طراحی نمود و به صحنه آمد... به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

راهروی زنگزور

. . ✍سید نیما موسوی در روزهای گذشته ولادیمیر پوتین، سرگئی لاوروف و ماریا زاخارووا مواضع مهمی در باب راهروی زنگزور داشتند. گرچه روسیه از سال ۲۰۲۰، بصورت زیرپوستی به علیف جهت عملیات نظامی در قره‌باغ چراغ‌ سبز داده بود ولی همواره از اتخاذ علنی مواضع علیه ایران خودداری میکرد. ولی برای فهم دلیل اصرار کنونی روسیه بر این موضع باید به چهار عامل نظر افکند: ۱- مهمترین دلیل اصرار روسیه بر راهروی زنگزور امتیاز به ترکیه برای تبدیل شدن به قطب گازی در غرب آسیاست. روسیه با تبدیل ترکیه به قطب گازی و پایانه صدور غلات به جهان سعی دارد تا ازدوغان را از زلینسکی دور سازد. ۲- مواضع غربگرایانه پاشینیان سبب شده تا روسیه از ۴ سال پیش مانع از تلاش آذربایجان برای دستیابی به سرزمین قره‌باغ نشود.  پاشینیان از دید روسیه نسخه ارمنی زلینسکی است که با شورش علیه نخبگان سیاسی پرو-روس‌ به لابی ارمنی در غرب نزدیک است. پس از تخلیه قره‌باغ، موضع پاشینیان در افکار عمومی ضعیفتر شده‌است. ۳- مهاجرت بسیاری از الیگارش‌های روس از کشورهای اروپایی به باکو جهت دور زدن تحریم‌ها. سالها پیش، "فرهاد آخمدوف" تاجر آذری-روسی از حامیان اصلی کارزارهای انتخاباتی علیف بود. همینطور "آراز آقالروف" نیز از مهمترین الیگارشهای روس-آذری محسوب میشد. گفته میشود "آرکادی روتنبرگ" از مشهورترین الیگارشهای نزدیک به پوتین در ماههای اخیر و پس از تحریمهای غرب علیه وی به باکو نقل مکان کرده‌است. ۴- قدرت یافتن تیم نیویورکی‌‌ها در وزارت خارجه ایران، باعث شد تا پوتین از این اهرم علیه ایران استفاده کند و این کارت را در برابر تیم جدید سیاست خارجی ایران برای ممانعت از همکاری با غرب بکار گیرد. تیم نیویورکی‌ها در دهه ۱۳۹۰ روابط بدی را با روسیه داشته‌است. به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

داستان کریدور زنگزور به زبان بسیار ساده یک سؤال: تحولات فی مابین ارمنستان و آذربایجان چه ربطی به ما داره؟! به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

تنشی رو به اوج! ✍صابر گل_عنبری دو طرف آمریکایی و اروپایی ایران را به ارسال موشک‌های بالستیک به روسیه متهم کرده‌اند؛ اما ایران رسما این مساله را تکذیب کرده است. با این حال، این نفی، تاثیری در موضع طرف مقابل نداشته و بیانیه‌ها و تحریم‌های جدید موید این مدعاست. در میانه این تایید و تکذیب اما آنچه اهمیت دارد پیامدها و آثار این اتهامات در جهت افزایش سطح تنش میان ایران و غرب و به ویژه اروپاست؛ آن هم در آغاز فعالیت دولت جدید ایران که اعلام کرده بود سیاست «تعامل سازنده» را با جهان و غرب در پیش خواهد گرفت. اما چنان که متنبی شاعر معروف عرب می‌گوید «تَجرِي الرّیاحُ بِما لا تَشتَهِي السُّفُنُ» بادها بر خلاف جهت حرکت کشتی می‌وزند. چنان که نگارنده قبلا نیز بیان داشته است شرایط کنونی و بستر بین‌المللی (جنگ اوکراین) و منطقه‌ای (جنگ غزه) نه تنها برای بهبود مناسبات ایران و غرب مساعد نیست، بلکه نقش معکوسی هم دارد و این وضعیت بیشتر افزاینده تنش است تا کاهنده آن. در این میان هم روشن است که صرف ابراز تمایل ایران در این شرایط سخت اقتصادی برای بهبودی روابط نمی‌تواند روند جدیدی را رقم زند؛ در حالی که طرف‌های مقابل به دلایل متعددی چنین رغبتی ندارند. امروز روابط ایران با دو طرف آمریکایی و اروپایی با وضعیتی قفل شده و بن بست در سه پرونده حساس (هسته‌ای، جنگ غزه و جنگ اوکراین) مواجه است که پیوند تنگاتنگی میان هر سه وجود دارد. در این میان، جنگ غزه (در بعد امنیت و آینده اسرائیل) از اولویت بیشتری برای آمریکا برخوردار است؛ در حالی که جنگ اوکراین (امنیت اروپا) برای اروپا بیشتر اولویت دارد. پرونده هسته‌ای اما دیگر اولویت نخست آمریکا و اروپا در مناقشه خود با تهران نیست؛ بلکه تحت الشعاع دو اولویت پیشگفته و پس از آن‌ها قرار گرفته است. از این جهت رفع موثر تحریم‌ها دیگر بعید است صرفا در پیوند با مساله و مذاکرات هسته‌ای اتفاق بیفتد؛ به این معنا که اگر در این پرونده به دور از دو پرونده دیگر توافقی به دست آید (که فعلا دور از انتظار است)، بعید است که تحریم‌ها دیگر مطابق آنچه در برجام روی داد، برداشته شوند. تحریم هما و سخن گفتن از لغو خدمات هوایی مانند تحریم‌های دو سال اخیر آمریکا و اروپا علیه افراد و برخی شرکت‌های ایرانی به اتهام مشارکت در ارسال پهباد برای روسیه نیست، بلکه تحریم‌های جدید که جنبه عمومی دارد، نشانگر ورود تنش در روابط ایران و اروپا به مرحله‌ای پیشرفته است؛ روابطی که می‌توان گفت در بدترین برهه تاریخی خود قرار دارد. از این رو، می‌توان گفت که روابط در مسیر پرتنش‌تر از قبل قرار دارد که پلان بعدی آن ممکن است حرکت تروئیکای اروپایی در جهت فعال‌سازی اسنپ بک در اکتبر 2025 پس از پایان عمر برجام و قطعنامه 2231 و احیای تحریم‌های بین‌المللی و قطعنامه‌های شورای امنیت باشد. همچنان که شدت گرفتن تنش میان ایران و اروپا ممکن است به پیچیده‌تر شدن و تشدید تنش‌های کنونی در منطقه در پیوند با جنگ غزه منجر شود. در کل، تنش‌ها در هر سه حوزه تصاعدی است و این امر می‌تواند وضعیت را به نقطه جوش نزدیک ‌کند. از این رو، قبل از فروکش دو جنگ اوکراین و غزه محتمل نیست که فعلا توافقی در حوزه هسته‌ای برای رفع موثر تحریم‌ها حاصل شود؛ مگر توافقی حداقلی برای مدیریت تنش. کما این که توافق همه جانبه که برخی به آن فرا می‌خوانند بر مبنای قاعده "برد ـ برد" چندان واقع‌بیانه نیست. شرایط کنونی برای چنین توافقی اساسا مساعد نیست و توافق همه‌جانبه نیز به ویژه از منظر آمریکا در وضعیت فعلی تنها در مقابل تغییر سیاست‌های ایران چه در پرونده هسته‌ای چه در قبال اسرائیل و... امکانپذیر است؛ چیزی که به معنای تغییر ماهیت جمهوری اسلامی است و نخواهد پذیرفت. به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

. #تامل ✍علی_قلهکی خزانه‌داری آمریکا ۲۰ فرد، نهاد و کشتی ایران و روسیه را تحریم کرد وزارت خزانه‌داری آمریکا ۱۰ فرد، ۶ نهاد و چهار فروند کشتی در ایران و روسیه را به بهانه ارسال موشک، تحویل قطعات و سامانه‌های تسلیحاتی از سوی تهران برای مسکو تحریم کرد. ▪️اسامی اشخاص و نهادهای ایرانی تحریم‌شده؛ روح‌الله کاتبی (مستقر در روسیه و رابط میان دو کشور)، ابراهیم بهرامی (کارمند صنایع خرازی، از نهادهای تحت مدیریت گروه صنایع باکری)، علی جعفرآبادی (فرمانده فضایی نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی)، علی زارع، غلامرضا عینی‌سرکله، مسعود نوراحمدی، شرکت هوایی «ایران ایر»، شرکت حمل و نقل آزادگان (مرتبط با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) و سه نهاد زیرگروه آنِ «شرکت مهندسی آماد بهینه‌ساز»، «شرکت مهندسی و کنترل کیفیت سنجش گستر دانا»، و «شرکت طلیعه سبز جهان» و نیز «دفتر طراحی رانش فرزانگان» و مدیران آن به اسامی حسین پورفرزانه، زهرا پورفرزانه، حسن پورفرزانه اعلام شده‌اند. 🔹یک فرد روسی به نام جمال‌الدین امیرمگومدوویچ پاشائف (مالک شرکت‌های کشتیرانی روسی) به همراه چهار کشتی روسی به اسامی «بوریس کاستودیف»، «پورت اولیا-»۳، «پورت اولیا-»۴ و «کومپوزیتور رخمانینوف» در زمره تحریم‌شدگان وزارت خزانه‌داری آمریکا قرار دارند. 🔹بر پایه این بیانیه، تمامی دارایی‌های این افراد و نهادها در آمریکا مسدود و ارائه یا دریافت هرگونه پول، کالا یا خدمات مرتبط با این افراد ممنوع اعلام شده است. به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi

. ✍ابوقاسم پیشنهاد ایران درباره راهگذر ارس اینجوری میشه که کشورهای روسیه و جمهوری آذربایجان از طریق مسیر ایرانی در آذربایجان شرقی به نخجوان متصل شوند و ارمنستان با این منطق بیخیال مسیر سیونیک شود و آذربایجان نیز روند صلح را تکمیل کند،آذربایجان به تهران وانمود می کند که با راهگذر ارس ایران موافق است اما همزمان روند صلح با ارمنستان و پذیرش مرزهای بین المللی این کشور را به چالش می کشد ارمنستان نیز برای تکمیل روند صلح و پیگیری توافقنامه ۹ نوامبر ۲۰۲۰ می گوید ما می‌خواهیم مساله تعیین خطوط مرزی و بازگشت برخی روستاها به مالکیت ارمنستان و به رسمیت شناخته شدن مرزهای بین المللی ارمنستان را در کنار راه اندازی خطوط ترانزیتی در سیونیک تعریف کنیم و این ها را در یک گفت و گوی دوجانبه با آذربایجان بدون حضور روسیه پیگیری کنیم. بنابراین مساله مسیر ترانزیتی زنگزور مهم ترین اهرم فشار ارمنی ها برای شناسایی مرزهای خود از سوی آذربایجان است بعد از جنگ ۲۰۲۰ ارمنستان و آذربایجان ،این دو کشور به همراه روسیه توافقنامه ای را در تاریخ ۹ نوامبر امضا کردند بعد از عقب نشینی ارتش ارمنستان از برخی روستاهای مورد ادعای آذربایجان،اما با این وجود این کشور و ترکیه همچنان مرزهای بین المللی ارمنستان را به رسمیت نمی شناسند. آذربایجان از برخی روستاهای متعلق به ارمنستان عقب نشینی نمی کند و شرایط بازگشت ارامنه به آرتساخ را فراهم نمی کند. کریدور به اصطلاح زنگزور یا همان راه مواصلاتی برای ارمنستان نقش تعیین کننده ای برای پیگیری به رسمیت شناخته شدن مرزهای این کشور توسط آذربایجان و ترکیه و پاکستان است. باکو با تمرکز بر سر مالکیت برخی روستاهای ارمنستان و عدم به رسمیت شناخته شدن اراضی این کشور بدنبال بازگشایی کریدور زنگزور است و ارمنستان نیز با اهرم فشار مسیر مواصلاتی سیونیک برای اتصال آذربایجان به نخجوان بدنبال تایید مرزهای بین المللی خود از سوی آذربایجان و تحقق صلح در قفقاز جنوبی است. مهم ترین عامل پافشاری ارمنستان بر کریدور زنگزور(با مالکیت خود نه روسیه یا آذربایجان) این هست که زنگزور را یک نقطه عطف برای پیگیری تمامیت ارضی خود در مقابل آذربایجان می داند. بر اساس این منطق ارمنستان دلیلی نمی بیند که با حمایت از رهگذر ارس ایران عملا اهرم فشار خود در مسیر سیونیک را بکلی از بین ببرد و خفگی ژئوپلیتیکی خود را تکمیل و همچنین اهرم فشار خود برای تکمیل روند صلح با آذربایجان و به رسمیت شناخته شدن اراضی این کشور را ازدست بدهد. به کانال تخصصی تحلیل و تبیین مسائل سیاسی ایران و جهان بپیوندید 👇 @tahlilisiyasiseraat @seraat_tahlil_siyasi