«فلَمَّا بلَغَ مَعَهُ السَّعْیَ قالَ یا بُنَیَّ إِنِّی أَرى‏ فِی الْمَنامِ أَنِّی أَذْبَحُکَ فَانْظُرْ ما ذا تَرى‏‌ قالَ‌ یا‌ أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُنی‏ إِنْ شاءَ اللَّه منَ الصابِرینَ‌* فَلَمَّا أَسْلَما وَ تَلَّهُ لِلْجَبینِ* وَ نادَیْناهُ أَنْ یا إِبْراهیمُ (۱۰۴) قدْ صدَّقْتَ الرُّؤْیا إِنَّا کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنینَ‌* إنَّ‌ هذا‌ لَهُوَ الْبَلاءُ الْمُبینُ* وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظیمٍ» (سوره صافات/آیات ۱۰۲-۱۰۷) «هنگامى‌ که‌ با او به مقام سعى و کوشش رسید، گفت: «پسرم! من در خواب دیدم که تو را‌ ذبح‌ مى‏کنم‌، نظر تو چیست؟» گفت «پدرم! هر چه دستور دارى اجرا کن، به خواست‌ خدا‌ مرا‌ از صابران خواهى یافت!* هنگامى که هر دو تسلیم شدند و ابراهیم جبین او را‌ بر‌ خاک‌ نهاد ... * او را ندا دادیم که: «اى ابراهیم! * آن رؤیا را تحقق بخشیدى (و به‌ مأموریت‌ خود عمل کردى)!» ما این گونه، نیکوکاران را جزا مى‏دهیم! * این مسلّماً همان‌ امتحان‌ آشکار‌ است!* ما ذبح عظیمى را فداى او کردیم) #عید_سعید_قربان_مبارک #و_فدیناه_بذبح_عظیم

امام حسین خطاب به برادرشان محمد بن حنفیه: «أَتانی رَسُولُ اللّهِ(صلى الله علیه وآله) بَعْدَ ما فارَقْتُکَ، فَقالَ: یا حُسَیْنُ(علیه السلام) اُخْرُجْ فَإِنَّ اللّهَ قَدْ شاءَ اَنْ یَراکَ قَتیلا»؛ (هنگامى که از تو جدا شدم، پیامبر خدا(صلى الله علیه وآله) را در خواب دیدم، به من فرمود: اى حسین! رهسپار (عراق) شو، خداوند مى خواهد تو را کشته ببیند!). محمّد بن حنفیّه گفت: «إِنَّا لله وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ»؛ #قدْ_صدَّقْتَ_الرُّؤْیا #إِنَّا_کَذلِکَ_نَجْزِی_الْمُحْسِنینَ‌ #إنَّ‌_هذا‌_لَهُوَ_الْبَلاءُ_الْمُبینُ #و_فدیناه_بذبح_عظیم