علامه طباطبایی (ره):
ﺭﻭﺯﻯ ﻣﻦ ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ
#ﻛﻮﻓﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﻭ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺫﻛﺮ ﺑﻮﺩﻡ؛ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﻴﻦ ﻳﻚ
#ﺣﻮﺭﻳّﻪ ﺑﻬﺸﺘﻰ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ
#ﺭﺍﺳﺖ ﻣﻦ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻳﻚ ﺟﺎﻡ ﺷﺮﺍﺏ ﺑﻬﺸﺘﻰ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷﺖ؛ ﻭ ﺑﺮﺍﻯ ﻣﻦ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ؛ ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻤﻦ ﺍﺭﺍﺋﻪ می نمود؛ ﻫﻤﻴﻨﻜﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺑﺎﻭ ﺗﻮﺟّﻬﻰ ﻛﻨﻢ ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻳﺎﺩ ﺣﺮﻑ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ؛ ﻭ ﻟﺬﺍ ﭼﺸﻢ
#ﭘﻮﺷﻴﺪﻩ ﻭ ﺗﻮﺟّﻬﻰ ﻧﻜﺮﺩﻡ؛ ﺁﻥ ﺣﻮﺭﻳّﻪ ﺑﺮﺧﺎﺳﺖ؛ ﻭ ﺍﺯ ﻃﺮﻑ
#ﭼﭗ ﻣﻦ ﺁﻣﺪ؛ ﻭ ﺁﻥ ﺟﺎﻡ ﺭﺍ ﺑﻤﻦ ﺗﻌﺎﺭﻑ ﻛﺮﺩ؛ ﻣﻦ ﻧﻴﺰ ﺗﻮﺟّﻬﻰ ﻧﻨﻤﻮﺩﻡ ﻭ ﺭﻭﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﺍﻧﺪﻡ؛ ﺁﻥ ﺣﻮﺭﻳّﻪ ﺭﻧﺠﻴﺪﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ؛ ﻭ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺑﺤﺎﻝ ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺁﻥ ﻣﻨﻈﺮﻩ ﺑﻴﺎﺩﻡ ﻣﻴﺎﻓﺘﺪ ﺍﺯ ﺭﻧﺠﺶ ﺁﻥ ﺣﻮﺭﻳّﻪ ﻣﺘﺄﺛّﺮ ﻣﻰ ﺷﻮﻡ.
