🔊#صوت_قرآن 🎤توسط استاد #منشاوی ✅صفحه 427 🗓1400/01/13 🌼 @nedaye_tahzib 🍀 tahzib-howzeh.ir

#روز_طبیعت #اسلام_و_محیط_زیست 📍امام صادق(ع) مي فرمايد: زندگي بدون داشتن سه چيز، بر انسان گوارا نيست: هواي تميز، آب فراوان و گوارا و زمين حاصل خيز (محمدباقر مجلسي، بحارالانوار، ج78، ص234، ح107) 📍 در آموزه هاي اسلامي، از تأثير طبيعت در انسان، به گونه هاي مختلف، سخن گفته شده است، چنان كه خداوند در قرآن كريم درباره اثر محيط زيست مي فرمايد: وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِي خَبُثَ لاَ يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِدًا كَذَلِكَ نُصَرِّفُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ. (اعراف: 58) سرزمين پاكيزه، گياهش به فرمان پروردگار مي رويد، ولي سرزمين هاي بدطينت و شوره زار، جز گياه ناچيز و بي ارزش، از آن نمي رويد. بنا بر اين آيه شريف، همان گونه كه طبيعت و سرزمين پاك در رشد و پرورش بهينه گياهان مؤثر است و همان گونه كه از زمين هاي شوره زار، جز گياهان بي ارزش نمي رويد، محيط آلوده نيز تأثير زيان باري بر تربيت انسان دارد. 📍تأثير محيط زيست در زندگي انسان را كسي نمي تواند ناديده انگارد. اين موضوع چنان اهميتي دارد كه دانش جديد «اكولوژي»، در كنار ديگر دانش ها پديدار شده است. اين دانش عبارت است از: «مطالعه روابط ميان موجودات و محيط زيست آنها.» بنابراين، «اكولوژي انساني» تحقيقي درباره تأثير انسان بر روي محيط زيست و تأثير محيط زيست بر انسان است و محيط زيست، به قول راجرز (متخصص دانش اكولوژي)، نه فقط شامل وسايل مادي و فضاي محيط بر دنياي انسان مي شود، بلكه اشياي غيرمادي (فرهنگ) را نيز دربرمي گيرد. ( ادوارد، س، راجرز، اكولوژي انساني و بهداشت، ترجمه: دكتر سياوش آگاه، ديباچه مؤلف.) 📍اسلام، انسان را به تماشاي گياهان خرّم و سرسبز و منظره هاي جذاب آنها، دعوت كرده است و تعبيرهاي پيشوايان معصوم(ع) نيز در بيان فايده هاي فراوان اين نعمت هاي خدادادي (گياهان)، بسيار حيرت انگيز است. قرآن كريم در چندين آيه، گياهان را «شادي آفرين» دانسته است و آنها را «بهجت انگيز» توصيف مي كند كه به اختصار به سه آيه شريفه اشاره مي كنيم. وَتَرَي الأرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيج. (حج: 5) زمين را مرده و فسرده مي بيني و چون آب باران بر آنها فرستيم، بجنبد و بردمد و انواع گياهان زيبا و شادي آفرين بروياند. واژه «بهيج» از ماده «بهج و بهجه» است كه به معناي شادي، خوش حالي و سروري است كه از نيكويي و زيبايي چيزي برخيزد.  اين آيه شريفه نشان مي دهد كه در پرتو فرود آمدن باران، زمين، جنبشي سرورآميز را آغاز مي كند و در پي آن، انواع گوناگون گياهان مي رويد و سبزي و خرّمي آن، چشم هر بيننده اي را مي نوازد و قلبش را سرشار از شادي و بهجت مي كند. 📍امام علي(ع) نيز فرمود: گل نرگس را ـ حداقل در هر سال يك بار ـ ببوييد؛ زيرا در دل انسان، حالتي است كه تنها گل نرگس، آن را مي زدايد. ( تمام نهج‌البلاغه، تحقيق و تنسيق: صادق الموسوي، ص547. با اندكي تفاوت در الفاظ؛ بحارالانوار، ج66، ص176.) در روايتي از امام رضا(ع) نقل شده است كه فرمود: «لاتُؤخّر شَمُّ النَّرجس فَإِنَّهُ يُمَنَعُ الزُّكامِ في مُدَّةِ اِيّامِ الشِّتاء؛ استشمام گل نرگس را به تأخير نيندازيد؛ همانا بوييدن آن مانع از ابتلا به زكام در زمستان است». ( بحارالانوار، ج62، ص324.) به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌼 @nedaye_tahzib 🍀 tahzib-howzeh.ir

#عترت #پادکست 🔷 ارتباط باامام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به دیدن او نیست. ⁦🎙⁩💐 "آیت الله وحید خراسانی مدظله العالی" به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌼 @nedaye_tahzib 🍀 tahzib-howzeh.ir

🔴 آیا انتخابات به ظهور ربط دارد؟ #تصویری @Panahian_ir

🍂سلسله مباحث: #مهارت_های_طلبگی پنجره اول: #فعالیت_سیاسی شماره 7 —————————— 💠چرا باید در عرصه سیاسی حضور یابیم؟👇👇💠 پاسخ اجمالی: 1️⃣ جامعیت دین اسلام 2️⃣ تاکید اسلام بر حضور در عرصه سیاست 3️⃣ گستردگی احکام اجتماعی اسلام 4️⃣ تاکید روایات بر حضور مومنان در سیاست 5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام) 6️⃣سیره علما پاسخ تفصیلی: 5️⃣ سیره اهل بیت (علیهم السلام) / قسمت دوم ج: - امام حسن (ع) نیز در راستای سیره نبوی و علوی ، عملا حاکمیت سیاسی را عهده دار شده، به جنگ مبادرت ورزیدند و مطابق وضعیت جامعه و بنا بر مصلحت اسلام، با معاویه صلح کردند. آن حضرت پس از صلح نیز گوشه نشین نشدند و اداره جامعه محدود خویش و تعامل با حاکم در راستای مصلحت جامعه را مد نظر قرار دادند. د: امام حسین ع در ده سال آغازین امامت خویش، تعامل با حاکم را به مصلحت جامعه می دیدند. آن امام برخلاف بسیاری از دینداران که با مرگ معاویه و سلطنت يزيد، عبادت و گوشه گیری را انتخاب کرده و اصلاح جامعه را به فراموشی سپرده بودند، بیعت با یزید را خیانت به اسلام دانست و از اطاعت و بیعت با او سربرتافت. آن حضرت دیگران را نیز به این امر فراخواند و عملا پرچم مبارزه با حاکم ظالم را برافراشت و دیگران را به آمدن ذیل این پرچم دعوت کرد. امام حسین ع در این راه ناملایمات بسیاری را به جان خرید و در نهایت، جان مبارک خویش را فدا کرد. ذ: با شهادت امام حسین عیة و حاکم شدن فضای رعب و وحشت علیه مسلمانان انقلابی و ضرورت رعایت تقیه در زندگی شیعیان، عملا دستگیری حکومت توسط ائمه غیر ممکن می نمود. از این رو هدایت حداکثری جامعه توسط آنان و بروز رفتارهای سیاسی فراگیر در قالب مخالفت و مقابله با حاکمان، بر مصلحت حفظ جان شیعیان منطبق نبود. لکن این قضیه موجب نشد اهل بیت که همواره مخالف حکومتها تلقی می شدند، به عبادت مشغول شده، از ورود به عرصه اجتماع و سیاست پرهیز کنند. ورود آنان به عرصه سیاست ورزی را در این دوره باید با سیاست ورزی معصومین پیش از خود، متفاوت ارزیابی کرد؛ زیرا چنانچه آنان به علت انتساب به پیامبران به عبادت مشغول می شدند و از فعالیت سیاسی دوری می جستند، نه تنها هیچ گاه حاکمان وقت آنان را اذیت نمی کردند. بلکه به آنان احترام میگذاشتند. با این حال آنان با تمکین نکردن از ظالمان، مردم را به این سو دعوت کردند و متناسب با وضعیت زمانه ، رفتارهای متفاوتی را در برابر حاکمان اتخاذ کردند و سعی در هدایت جامعه به سوی جامعه مطلوب و آرمانی داشتند. آنچه در خصوص رفتار سیاسی اهل بیت قابل توجه است ، گوناگونی رویکرد آنان در این خصوص است؛ زیرا اساسأ رفتار سیاسی مطلوب، امری مطلق نیست و تابع وضعیت محیطی است و خوبی و بدی رفتار بر اساس موقعیت خاص سنجیده می شود. جلوه های گوناگون رفتار سیاسی اهل بیت در طول زمان قریب به دو و نیم قرن و فعالیت سیاسی آنان در جامعه، اعم از مشارکت منفی و مثبت، در کلام حضرت آیت الله العظمی خامنه ای این گونه تبیین شده است: خط جهاد و مبارزه ائمه ... در تمام دوران دویست و پنجاء ساله و در شکل های گوناگون استمرار داشته و هدف از آن، او لا: تبیین اسلام ناب و تفسیر صحیح قران و ارائه تصویری روشن از معرفت اسلامی است. ثانيا، تبیین مسئله امامت و حاکمیت سیاسی در جامعه اسلامی و ثالثا، تلاش و کوشش برای تشکیل آن جامعه و تحقق بخشیدن به هدف پیامبر معظم اسلام و همه پیامبران، یعنی اقامه قسط و عدل و زدودن انداد الله از صحنه حکومت و سپردن زمام اداره زندگی به خلفاء الله و بندگان صالح خداوند (پیام آیت الله خامنه ای به سومین کنگره جهانی امام رضا (ع)، 1368/07/26) ادامه دارد... #راه_و_رسم_طلبگی #زیِّ_طلبگی #مهارت_های_طلبگی #فعالیت_سیاسی 💠 با هشتگ #راه_و_رسم_طلبگی و #زیِّ_طلبگی دیگر مباحث مرتبط با طلبگی را مشاهده فرمایید (مهم) ♾♾♾♾♾♾ ✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌼 @nedaye_tahzib 🍀 tahzib-howzeh.ir

🔊#صوت_قرآن 🎤توسط استاد #منشاوی ✅صفحه 428 🗓1400/01/14 🌹 @nedaye_tahzib ☘️tahzib-howzeh.ir

#قرآن_کریم ✅سوره مبارکه #سبا، صفحه 428، آیات 1 تا 7 🗓1400/01/14 🌹 @nedaye_tahzib ☘️tahzib-howzeh.ir

#شرح_مناجات_شعبانیه شماره 13 ______________________ 🌱📍🌱الهِی کَیْفَ ایَسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِکَ لِی بَعْدَ مَماتِی وَ اَنْتَ لَمْ تُوَلِّنِی اِلاَّ الجَمیلَ فِی حَیوتی (معبودم! چگونه مأیوس باشم از توجه و عنایت خوب تو پس از وفاتم، در حالی که تو عهده دار نشده ای امور مرا مگر به نحو خوب و نیکی در هنگام حیاتم)🌱📍🌱 ◀️امید در دنیا افراد مؤمن همیشه بارقه امید در دلشان می درخشد، چشم به عنایات او داشته و هیچ گاه به بن بست نمی رسند، بر عکس افرادی که ایمان به خداوند ندارند در مقابل یک مشکل همه چیز را از دست رفته پنداشته و زود خود را می بازند، این خود باختگی تا آنجاست که گاهی دست به خودکشی هم می زنند، به خلاف افراد با ایمان که در سخت ترین شرایط هنوز هم بارقه های امید در دلشان می درخشد. سالها بود که یوسف صدیق از پدرش دور و ناپدید شده بود، به طوری که همگان فکر می کردند که از بین رفته و یا برای همیشه مفقود گشته است، ولی پدر پیر او که در غم هجران فرزند می سوخت به واسطه نور ایمانی که داشت هنوز امیدوار بوده، به طوری که پس از سالیانی دراز به فرزندانش توصیه کرده که در جستجوی یوسف حرکت کنند و به آنها گفت: «و لاَ تَایْٔسُوا مِنْ رَوْحِ اللّه ِ اِنَّه لاَ یایْٔسُ مِنْ رَوْحِ اللّه ِ اِلاَّ القَوْمُ الْکَافِرُونَ»(یوسف /87.). (از رحمت خداوند مأیوس نباشید. همانا نومید نمی باشند از رحمت خداوند جز کافران). پدرش ابراهیم خلیل الرحمن هم می فرماید: «وَ مَنْ یَقْنَطُ مِنْ رَحْمَهِ رَبِّهِ إلاّ الضَّالُّونَ»(حجر/56.). (چه کسی، جز گمراهان، از رحمت پروردگارش نومید می شود؟). انسان منهای ایمان در مقابل نعمت سرکشی می کند و در مقابل نقمت خود را می بازد. «وَ اِذَا اَنْعَمْنَا عَلَی الاِْنْسَانِ اَعْرَضَ وَنَابِجَانِبِهِ وَ اِذَا مَسَّهُ الشَّرُّکَانَ یَؤسًا»(اسراء /83.). (چون به انسان نعمت دادیم از ما روی گرداند و خویش را از ما دور کند و چون شرّی به او رسد بسیار مأیوس است). ولی انسان مؤمن در مقابل نعمت شکرگزاری نموده و در مقابل نقمت تحمل و صبر را پیشه خود می سازد(نمل /19؛ لقمان /17). ◀️ امید به آخرت همچنان که در دنیا باید امیدوار به عنایت الهی بود نسبت به آخرت هم نباید مأیوس از رحمت او بود. فرد با ایمان با دلی شاد و خرّم چشم به درخشش «لاَتَقْنَطُوا» دوخته که خداوند می فرماید: «قُلْ یا عِبَادِیَ الَّذِینَ اَسْرَفُوا عَلی اَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ اللّه ِ اِنَّ اللّه ِ یَغفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعا»(2). (بگو ای بندگان من، افرادی که نسبت به خود زیاده روی کرده و از حد تجاوز نموده اید، مأیوس نباشید از رحمت خداوند، خداوند تمامی گناهان را می بخشد). ولی شخصی که ایمان ندارد مشمول «اولئک یئسوا» است که خداوند می فرماید : «وَالَّذِینَ کَفَرُوا بِایَاتِ اللّه ِ وَ لِقائِهِ اُولئِکَ یَئِسُوا مِنْ رَحمَتی وَ اُولئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ اَلِیمٌ»(عنکبوت /23). (و آنهایی که به آیات خداوند و لقای او کافر شدند، آنها از رحمت من مأیوس هستند و برای ایشان عذابی دردناک است). امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «عَجِبْتُ لِمَنْ یَقْنَطُ وَ مَعَهُ الاِسْتِغْفارُ»(نهج البلاغه، حکمت 87). (تعجب می کنم از کسی که مأیوس می شود، در حالی که با او استغفار می باشد). یعنی در صورتی که خداوند متعال راه استغفار را باز گذاشته و انسان در هر لحظه ای می تواند به خداوند بازگشته و از او پوزش بطلبد چرا مأیوس می باشد، آخر درب رحمت الهی همیشه باز است و هیچ گاه دست رد به سینه او زده نمی شود. نسیم رهایی و نجات پیوسته از سوی پروردگار متعال می وزد و آیات قرآنی و دعاهای وارده مرتب نوید رحمت می دهند. از این رو هیچ گاه نباید از رحمت الهی نومید بود و باید چشم به عنایات او داشت. کسی که مأیوس از رحمت خداوند است او را نشناخته و توجّه به وسعت کرم وی ندارد و از حکمت و فلسفه آفرینش بی خبر است و متوجه نیست بر این که اصل آفرینش بر پایه رحمت و احسان است نه نقمت و محرومیت. فرد نومید از رحمت وغفران الهی ممکن است دست به هر خلافی بزند و مرتکب هرجنایتی بگردد. از این رو در هیچ شرایطی دستورات دینی آدمی را به یأس نمی کشاند و پیوسته روزنه امید را برای او باز می گذارد. ◀️ ایمنی و یأس از خدا همچنان که یأس از رحمت الهی از گناهان کبیره است، ایمنی از تدبیر او و به تعبیر روایی ایمنی از مکر الهی هم گناهی بزرگ می باشد(2). ایمنی و یأس هر دو انسان را به فساد می کشانند و سبب می شوند که انسان دست به هر گناهی بزند از این رو باید در تبلیغات دینی توجه کامل به این دو آفت اجتماعی بشود. امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «اَلْفَقِیهُ کُلُّ الْفَقِیهِ مَنْ لَمْ یُقَنِّطِ النَّاسَ مِنْ رَحْمَهِ اللّه ِ وَلَمْ یُؤْیِسْهُمْ مِنْ رَوْحِ اللّه ِ وَ لَمْ یُؤْمِنْهُمْ مِنْ مَکْرِاللّه ِ»(نهج البلاغه، حکمت 87).