#روز_طبیعت #اسلام_و_محیط_زیست 📍امام صادق(ع) مي فرمايد: زندگي بدون داشتن سه چيز، بر انسان گوارا نيست: هواي تميز، آب فراوان و گوارا و زمين حاصل خيز (محمدباقر مجلسي، بحارالانوار، ج78، ص234، ح107) 📍 در آموزه هاي اسلامي، از تأثير طبيعت در انسان، به گونه هاي مختلف، سخن گفته شده است، چنان كه خداوند در قرآن كريم درباره اثر محيط زيست مي فرمايد: وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَالَّذِي خَبُثَ لاَ يَخْرُجُ إِلاَّ نَكِدًا كَذَلِكَ نُصَرِّفُ الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ. (اعراف: 58) سرزمين پاكيزه، گياهش به فرمان پروردگار مي رويد، ولي سرزمين هاي بدطينت و شوره زار، جز گياه ناچيز و بي ارزش، از آن نمي رويد. بنا بر اين آيه شريف، همان گونه كه طبيعت و سرزمين پاك در رشد و پرورش بهينه گياهان مؤثر است و همان گونه كه از زمين هاي شوره زار، جز گياهان بي ارزش نمي رويد، محيط آلوده نيز تأثير زيان باري بر تربيت انسان دارد. 📍تأثير محيط زيست در زندگي انسان را كسي نمي تواند ناديده انگارد. اين موضوع چنان اهميتي دارد كه دانش جديد «اكولوژي»، در كنار ديگر دانش ها پديدار شده است. اين دانش عبارت است از: «مطالعه روابط ميان موجودات و محيط زيست آنها.» بنابراين، «اكولوژي انساني» تحقيقي درباره تأثير انسان بر روي محيط زيست و تأثير محيط زيست بر انسان است و محيط زيست، به قول راجرز (متخصص دانش اكولوژي)، نه فقط شامل وسايل مادي و فضاي محيط بر دنياي انسان مي شود، بلكه اشياي غيرمادي (فرهنگ) را نيز دربرمي گيرد. ( ادوارد، س، راجرز، اكولوژي انساني و بهداشت، ترجمه: دكتر سياوش آگاه، ديباچه مؤلف.) 📍اسلام، انسان را به تماشاي گياهان خرّم و سرسبز و منظره هاي جذاب آنها، دعوت كرده است و تعبيرهاي پيشوايان معصوم(ع) نيز در بيان فايده هاي فراوان اين نعمت هاي خدادادي (گياهان)، بسيار حيرت انگيز است. قرآن كريم در چندين آيه، گياهان را «شادي آفرين» دانسته است و آنها را «بهجت انگيز» توصيف مي كند كه به اختصار به سه آيه شريفه اشاره مي كنيم. وَتَرَي الأرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيج. (حج: 5) زمين را مرده و فسرده مي بيني و چون آب باران بر آنها فرستيم، بجنبد و بردمد و انواع گياهان زيبا و شادي آفرين بروياند. واژه «بهيج» از ماده «بهج و بهجه» است كه به معناي شادي، خوش حالي و سروري است كه از نيكويي و زيبايي چيزي برخيزد.  اين آيه شريفه نشان مي دهد كه در پرتو فرود آمدن باران، زمين، جنبشي سرورآميز را آغاز مي كند و در پي آن، انواع گوناگون گياهان مي رويد و سبزي و خرّمي آن، چشم هر بيننده اي را مي نوازد و قلبش را سرشار از شادي و بهجت مي كند. 📍امام علي(ع) نيز فرمود: گل نرگس را ـ حداقل در هر سال يك بار ـ ببوييد؛ زيرا در دل انسان، حالتي است كه تنها گل نرگس، آن را مي زدايد. ( تمام نهج‌البلاغه، تحقيق و تنسيق: صادق الموسوي، ص547. با اندكي تفاوت در الفاظ؛ بحارالانوار، ج66، ص176.) در روايتي از امام رضا(ع) نقل شده است كه فرمود: «لاتُؤخّر شَمُّ النَّرجس فَإِنَّهُ يُمَنَعُ الزُّكامِ في مُدَّةِ اِيّامِ الشِّتاء؛ استشمام گل نرگس را به تأخير نيندازيد؛ همانا بوييدن آن مانع از ابتلا به زكام در زمستان است». ( بحارالانوار، ج62، ص324.) به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌼 @nedaye_tahzib 🍀 tahzib-howzeh.ir