#سه_شنبه_های_تربیتی 🔹تربیت دینی فرزندان / والدین، الگوی رفتار👇🏿👇🏿🔹 شماره 6 🔅والدین، الگوی رفتار جوانان در سنین و موقعیتی اند که در رفتارشان دنبال «الگوهای بیرونی»اند: چه پدر و مادر باشد، چه معلم و مربی، چه برادر و خواهر بزرگ تر؛ چه چهره های محبوب و قهرمانان مطرح در جامعه. اگر بزرگ ترها از این بُعد الگویی خود غفلت کنند، چه بسا تأثیر مخرّب و منفی بر فرزندان خود بگذارند. اگر به آن توجه کنند، می توانند فضایل اخلاقی را در وجودشان نهادینه کنند و رشد دهند. 🌱آموزش عملی «احترام به بزرگ ترها» و مراعات ادب و احترام و حرف شنوی از پیش کِسوتان، وقتی از سوی والدین به وقوع پیوندد، فرزندانشان هم از آنان یاد می گیرند. هرچند ممکن است نحوۀ رفتار آنان برای نوجوانان و جوانان، چندان جاذبه ای نداشته باشد تا بخواهند تقلید و الگوبرداری کنند؛ اما اگر بناست که این خصلت و رفتار، در جایی نمود پیدا کند و جوانان با رفتارهای به خصوصی که «تجسّم فضیلت» است، آشنا شوند و تأثیر بپذیرند، ناچار در این گونه مواقع است که با چشم خود می بینند، آنچه در تعلیمات و تبلیغات می شنوند. به این حدیث زیبا توجه کنید: امام علی علیه السلام به والدین درزمینۀ نحوۀ برخورد خوب و احترام آمیز با بزرگ ترها و تأثیر آن بر نوجوانان و فرزندان، این گونه توصیه می کنند: «وَقِّروا کبارَکم، یوَقِّرْکم صِغارُکم.» (= به بزرگان خودتان احترام کنید، تا کوچک ترهای شما هم به شما احترام کنند. (غررالحکم، چاپ دانشگاه، ح10069.) اگر پدر و مادر، به نماز اول وقت و سرزدن به فامیل و رسیدگی به نیازهای بستگان محروم، مقیّد باشند، فرزندان را هم با فرهنگ اهتمام به نماز و صلۀرحم و احسان و انفاق، بار می آورند. اگر بزرگ ترها، در سخن گفتن، صداکردن، جواب دادن، درخواست کردن و... رعایت متانت و ادب کنند، ادب درگفتار و رفتار را هم می توانند عملاً به جوانان و فرزندان خود بیاموزند. از یاد نبریم که همۀ حرکات و سکنات ما، در شکل گیری شخصیت فرزندانمان مؤثر است. بکوشیم تا الگوی خوبی برای جوانانمان باشیم. #تربیت_دینی_فرزندان #ندای_تهذیب 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir

#سه_شنبه_های_تربیتی 🔹تربیت دینی فرزندان / خانواده الگو👇🏿👇🏿🔹 شماره 7 🔅خانواده الگو باید سراغ «خانوادۀ الگو» رفت و در پی «معیار» بود. برای ما، پیروان «قرآن و عترت»، الگوهای مکتبی فراوان است. شاخص ترین الگو، «اهل بیت علیهم السلام» است. پیامبر عزیز ما، در کنار قرآن، «عترت» را قرار داده و از آن به عنوان عِدل قرآن و همتای تفکیک ناپذیر کتاب خدا یاد کرده اند. نگاه ما به این خاندان، نه تنها به عنوان برگزیدگان الهی و معصوم از خطا و گناه و محبوب عرشیان و فرشتگان، بلکه به عنوان شاخص «چگونه بودن» و «چگونه زیستن» و الگوی عمل و رفتار است. «تمسّک به اهل بیت» که در روایات بسیاری آمده است، هم در جنبۀ سیاسی و اجتماعی و ولایت است، هم در زمینۀ مسائل اخلاقی، رفتاری و الگوگیری. پیامبر خدا صلی الله علیه واله رستگاری را در سایۀ تمسّک به عترت می دانند و می فرمایند: «من تَمسّک بِعترتی مِن بَعْدی، کانَ مِنَ الفائزین» (= هرکس پس از من به عترت من تمسّک بجوید، از رستگاران خواهد بود.)(کفایةالأثر، ص22) در حدیث دیگری فرمودند: «یا علی، شما حجت خدا بر مردمانید؛ هرکس به شما تمسّک جوید، هدایت شده و هرکس شما را رها کند، گمراه شود.»(امالی شیخ مفید، ص110.) پس برای «مشق زندگی» باید از این «سرمشق»ها آموخت و آنان را معیار قرار داد. عترت، خانواده ای الگوست که در علم، ایمان، تربیت، ایثار، نوع دوستی، عبادت، معاشرت شایسته، یتیم نوازی، مهرورزی به انسان ها، انفاق خالصانه، ادب و نیز احترام، برای همۀ ما سرمشق است. #تربیت_دینی_فرزندان #خانواده #الگو #ندای_تهذیب 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir

#سه_شنبه_های_تربیتی 🔹تربیت دینی فرزندان / الگوهای زنده👇🏿👇🏿🔹 شماره 9 🔅الگوهای زنده بیشترین تأثیرپذیری ما از الگوها، در «جهات عملی» آنان است؛ یعنی خصوصیات اخلاقی و ویژگی های رفتاری و آنچه محسوس و تبعیت بردار و پیروی کردنی باشد. الگوها، هرچه متعالی تر باشند، دامنۀ اثرگذاری وسیع تر و عمق آن بیشتر است؛ به شرط آنکه راه این «الگوسازی» را بدانیم. برای اینکه در همین موضوع هم کلّی گویی نکرده باشیم، نمونه می آوریم: 1. امام امت قدس سره که برای جامعۀ ما شناخته شده و محبوب است و حتی جملات او به عنوان کلمات قصار، تابلو می شود، از شخصیت های اثرگذار و الگوست. ذکر نمونه هایی از سیرۀ اخلاقی و ویژگی های برخوردِ او، مؤثر است تصویر امام در حالتی که ضریح حرم مطهر حضرت معصومه علیها السلام را می بوسد، به شیفتگان نوعی آموزش ادب و محبت به کریمۀ اهل بیت علیهم السلام است. یاران و نزدیکان امام امت نقل می کنند که حضرت امام در سال های متمادی که در نجف بودند، هر شب به زیارت امیرالمؤمنین علیه السلام مشرف می شدند و «زیارت جامعه» می خواندند و این زیارتِ پیوسته به نحوی عرض ادب و تجدید عهد و پیمان با مولا بود و حتی در دوران های بحرانی عراق و آشفتگی اوضاع هم این زیارت را تَرک نمی کردند. فیلم نماز و قرآن خواندن امام حتی در روزهای آخر عمرش، وقتی از سیما یا با نوارهای ویدئویی پخش می شود، به علاقه مندان حضرتش می آموزد و الهام می دهد که تعبد به وظایف شرعی و انس با قرآن کریم و تلاوت کلام الله، کارهای مثبت و سودمند در زندگی انسانی مکتبی و شیعی است. 2. علامه طباطبایی قدس سره را همه می شناسیم: مفسر بزرگ قرآن، فیلسوف برجسته و چهره ای اخلاقی و علمی و عرفانی. در حالات علامه نوشته اند که وقتی روزه بود، هنگام افطار، اولین کاری که می کرد، تشرّف به حرم مطهر حضرت معصومه علیها السلام بود و درواقع، روزۀ خویش را با بوسه بر ضریح مقدّس افطار می کرد. این حرکت، الهام بخش عشق ورزی به ساحت اهل بیت علیهم السلام است. یا وقتی تابستان ها به مشهد مقدس مشرف می شد، با اینکه از او تقاضا می کردند برای استراحت، در اطراف مشهد و جاهای خوش آب وهوا اقامت کند، نمی پذیرفت و می فرمود: «ما از پناه امام هشتم جای دیگر نمی رویم.» با توجه به جایگاه والای علامه در دل ها و دیده ها، آگاهی از این گونه خصوصیات، در جذب جوانان به معنویات بسیار سودمند است. 3. علامه امینی قدس سره ، مؤلف کتاب جهانی الغدیر که از دلباختگان و شیفتگان حضرت امیر علیه السلام بود، هنگام زیارت حرم حضرت علی علیه السلام حالت خاصی داشت: شور و حال و گریه و التهاب و نجوای عاشقانه و چشم های پُراشک او، همۀ زوّار را مجذوب می ساخت و در سیمای علامه امینی نشانه های عاشقی شیدا و محبّ واقعی اهل بیت علیهم السلام را می دیدند. ذکر چنین نمونه هایی از خضوع در برابر عترت پاک پیامبر، در دل های مستعد اثر می گذارد و هر کدام، درسی از ادب و عشق به اولیاءالله است. مهم آن است که با ذکر این گونه سیره های رفتاری از بزرگان دین و چهره های سرشناس و قهرمان و الگو، به ویژه آنان که در چشم و نگاه و نظر نوجوانان و جوانان محبوبیت دارند، بتوانیم بذر محبت اهل بیت را در دل فرزندان خویش بکاریم و بارور سازیم و از این محبت، در مسیر حفظ تعادل و سلامت فکری و روحی آنان بهره بگیریم. عشق به خاندان رسالت، در نهاد و فطرت و سرشت ما و فرزندان ما وجود دارد. باید آن را شکوفاتر و ثمربخش تر کنیم. #تربیت_دینی_فرزندان #خانواده #الگو #ندای_تهذیب 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir

#سه_شنبه_های_تربیتی 🔹تربیت دینی فرزندان / پرورش عشق به اهل بیت علیم السلام🔹👇🏿👇🏿 شماره 10 🔅پرورش عشق به اهل بیت علیم السلام برای بیمه کردن دل و اندیشۀ فرزندان، یکی از راه ها، پیونددادن آنان با اهل بیت است؛ به عنوان الگوهایی دوست داشتنی، قابل تبعیت و شایستۀ اسوه گیری. «تربیت ولایی» مسئولیت همۀ والدین و مربیان است. در پرورش نسلی «دوستدار آل محمد» بهره گیری از عنصر عشق و محبت، ضروری است. در گذشته، از شیوه هایی همچون بیان حکایات شیرین از زندگی امامان، معرفی الگوهای اهل بیتی، دیدار و زیارت مشاهد مشرفه و حرم ها یاد کردیم. در ادامۀ این مبحث، شیوه های کاربردی مطرح می شود: 1️⃣«ذکر فضایل» یکی از راه های ایجاد علاقه است. اینکه معصومان چه شخصیت هایی اند و در پیشگاه خدا چه جایگاهی دارند و فضایلشان چیست و در نظام هستی و دنیا و آخرت، چه کارهایی از دستشان برمی آید، خودبه خود کشش به سوی این چهره های معنوی را پدید می آورد. 2️⃣ محبت دو جانبه کودکان ما اگر بدانند که مورد محبت و علاقۀ ائمه قرار دارند، به آنان شیفتگی پیدا خواهند کرد. هر انسانی دوست دارد محبوب دیگران باشد. حضرت علی (ع) می فرمایند: «ما دوستدارانمان را دوست داریم.» آیا اگر فرزندان ما که علاقه به این خاندان دارند، بدانند که این علاقه، دوجانبه است، محبتشان افزون تر نخواهد شد؟ در حدیثی از قول امام زمان (عج) نقل کرده اند که ما شیعیانِ خود را رها نکرده و از یاد نبرده ایم و به فکر آنان هستیم.(«اِنّا غیرُ مُهمِلین لِمراعاتِکم و لا ناسینَ لِذِکرِکم...»، بحارالانوار، ج53، ص175) وقتی شیعه ای این را بداند که موردعنایت حضرت مهدی (عج) است، او هم به حضرتش مِهر بیشتری خواهد یافت. پس، توجه دادن فرزندان به اینکه اهل بیت چقدر آنان را دوست دارند، از شیوه های دیگرِ ایجاد یا افزایش محبت است. راستی، خود ما تا چه حد برای این دوستی و محبت، حساب باز کرده ایم و ارزش قائلیم؟ فرزندان ما تا چه حد، این ارزش گذاری را در اَعمال و حالات و رفتار و روحیات ما می بینند؟ اگر تشویق و تحسین های ما، جایزه دادن و تقدیر کردن و محبت نشان دادن های ما به فرزندانمان به خاطر همین عشق پاک و علاقه مندی شان به اهل بیت باشد، یقیناً محبت آنان را خواهد افزود. فضای زندگی ما باید اهل بیتی باشد. سایۀ مقدس نام و یاد آن عزیزان خدا بر سر و سرای ما باشد. نامشان وِرد زبانمان و سخنشان آویزۀ گوشمان و محبتشان در دلمان باشد، تا این فضای روحی و تربیتی، کودکانی دوستدار خاندان رسالت بار آورَد #تربیت_دینی_فرزندان #خانواده #الگو #ندای_تهذیب 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir

#سه_شنبه_های_تربیتی 🔹تربیت دینی فرزندان / تعظیم شعائر🔹👇🏿👇🏿 شماره 11 🔅تعظیم شعائر تربیت ولایی فرزندان، در سایۀ برخی سنن مذهبی و آداب و رسوم ریشه دار و نشئت گرفته از آموزه های اولیای دین، تضمینی بر سلامت روحی و کمال تربیتی آنان است. ماه محرم، یکی از بهترین فرصت هایی است که می تواند باورهای مذهبی و گرایش های دینی را عمق بخشد و پیوند فرزندان ما را با «عترت»، استوارتر و ریشه دارتر سازد. تعظیم شعائر که قرآن هم به آن سفارش کرده است، در هر زمان و موقعیتی به گونه ای است: در ایام محرم، با پُرشور نگه داشتن محافل حسینی و سنن عاشورایی است، تا دل ها از اهل بیت بیگانه نشود و میان نسل نو و حماسۀ عاشورا و مکتب کربلا، گسست پیش نیاید. تعظیم شعائر، باید از روش و رفتار بزرگان به نسل جدید سرایت کند. پیشقدم شدن والدین و مربیان در گرامی داشتن مناسبت های دینی، به فرزندان هم همین تکریم و ارج نهادن را می آموزد و این فرهنگ را به آنان منتقل می سازد. شرکت کردن والدین در این مجالس و شرکت دادن کودکان و نوجوانان در آن ها و تلاش برای جاذبه دارساختن چنین شعائر و مراسمی برای این قشر، عُلقه ها و پیوندهای عاطفی و معنوی با اهل بیت و مفاهیم دینی را افزایش می دهد. در تکریم مناسبت های دینی، تنها به ایام عزا و وَفَیات نباید نگریست. در مناسبت های شاد هم باید با اهل بیت همدلی کرد و به احیای آن مراسم پرداخت؛ چون به صفای روحی و شادابی زندگی کمک می کند. در این میان، سال نو و فرارسیدن بهار، جاذبه ای فراگیرتر دارد. وقتی عیدی می دهیم، به توصیۀ دینیِ «ادخال سرور» عمل کرده ایم و چون به دید و بازدید اقوام و بستگان دور و نزدیک و دست بوسی بزرگ تر ها می رویم، به احیای برنامۀ «صلۀرحم» پرداخته ایم که توصیۀ قرآن و سفارش امامان است. «حیات طیبه» تنها در بهشت جاودان نیست؛ در همین دنیا هم می توان به آن رسید، به شرط آنکه «خداجویی» و «کمال طلبی» بر زندگی های ما و فرزندانمان سایه افکنده باشد و توانسته باشیم زندگی اولیای الهی و عترت پیامبر و امامان معصوم را سرمشق خود سازیم و به عنوان «الگو» به فرزندانمان بشناسانیم. «بهار دین» در سایۀ محبت و معرفت و اطاعت از اهل بیت است. «بهار دل» در گرو پاک ساختن زندگی از بدی ها و تطهیر قلوب از کینه ها و حسد ها و بداندیشی هاست. باشد که هم بهار دینمان پُرطراوت باشد، هم بهار دلمان پُرشکوفه و شادی. #تربیت_دینی_فرزندان #خانواده #تعظیم_شعائر #ندای_تهذیب 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir

#سه_شنبه_های_تربیتی 🔹تربیت دینی فرزندان /اصول مهم تربیتی🔹👇🏿👇🏿 شماره 12 🔅دو رویکرد در مسیر تربیت: در مسیر تربیت دو رویکرد پیش روی ماست: 1. بهره گیری از عوامل بیرونی و مادی و توجه به آموزش دینی؛ 2. بهره گیری از عوامل درونی و روش های فرا مادی و توجه به انگیزش های دینی. در رویکرد اول برای تربیت و تغییر رفتار، بیشترین تکیه بر عوامل بیرونی، همچون آموزش، تذکر، کنترل، نظارت، زور، شرطی سازی، ایجاد عادت و عوامل مادی،؛ همچون تشویق و تنبیه شده است. بیشترین تکیۀ دین بربهره وری ازعوامل درونی وروش های فرامادی وتوجه به انگیزش های دینی است . ادامه دارد... #تربیت_دینی_فرزندان #اصول_مهم_تربیتی #ندای_تهذیب 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir

#سه_شنبه_های_تربیتی 🔹تربیت دینی فرزندان /اصول مهم تربیتی🔹👇🏿👇🏿 شماره 13 🔅عوامل درونی تربیت برای شکل گیری و تغییر در حیطۀ رفتاری، تکیه بر دو حیطه لازم است: 1. حیطۀ شناختی؛ 2. حیطۀ احساسات؛ یعنی اگر به دنبال رفتار پاکیم، بایدا بتدا روش، گرایش، بینش و نگرش را درست کنیم. عوامل درونی، یعنی کارکردن روی بینش و احساسات مخاطب. عوامل درونی، یعنی اگر احساسات و عواطف ناپاک شد، رفتار ما نیز پاک نخواهد ماند. عوامل درونی عبارت اند از: تقویت ایمان؛ تحول درونی؛ انقلاب روحی؛ شکوفایی عقل؛ بیداری فطرت؛ بیداری وجدان؛ بیداری الهام ها و اشراق های درونی؛ خودکنترلی و خودکشیکی؛ ایجاد ملکه های اخلاقی و تقوا. رفتار های دینی ما نشأت گرفته از ایمان و عقیده و ارادۀ ماست. که شاید به طور دقیق برنامه ای برای تقویت آن نداشته ایم . ادامه دارد... #تربیت_دینی_فرزندان #اصول_مهم_تربیتی #ندای_تهذیب 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir

#سه_شنبه_های_تربیتی 🔹تربیت دینی فرزندان / تعظیم شعائر🔹👇🏿👇🏿 شماره 11 🔅تعظیم شعائر تربیت ولایی فرزندان، در سایۀ برخی سنن مذهبی و آداب و رسوم ریشه دار و نشئت گرفته از آموزه های اولیای دین، تضمینی بر سلامت روحی و کمال تربیتی آنان است. ماه محرم، یکی از بهترین فرصت هایی است که می تواند باورهای مذهبی و گرایش های دینی را عمق بخشد و پیوند فرزندان ما را با «عترت»، استوارتر و ریشه دارتر سازد. تعظیم شعائر که قرآن هم به آن سفارش کرده است، در هر زمان و موقعیتی به گونه ای است: در ایام محرم، با پُرشور نگه داشتن محافل حسینی و سنن عاشورایی است، تا دل ها از اهل بیت بیگانه نشود و میان نسل نو و حماسۀ عاشورا و مکتب کربلا، گسست پیش نیاید. تعظیم شعائر، باید از روش و رفتار بزرگان به نسل جدید سرایت کند. پیشقدم شدن والدین و مربیان در گرامی داشتن مناسبت های دینی، به فرزندان هم همین تکریم و ارج نهادن را می آموزد و این فرهنگ را به آنان منتقل می سازد. شرکت کردن والدین در این مجالس و شرکت دادن کودکان و نوجوانان در آن ها و تلاش برای جاذبه دارساختن چنین شعائر و مراسمی برای این قشر، عُلقه ها و پیوندهای عاطفی و معنوی با اهل بیت‰ و مفاهیم دینی را افزایش می دهد. 🔅 مراسم سرور در تکریم مناسبت های دینی، تنها به ایام عزا و وَفَیات نباید نگریست. در مناسبت های شاد هم باید با اهل بیت‰ همدلی کرد و به احیای آن مراسم پرداخت؛ چون به صفای روحی و شادابی زندگی کمک می کند. در این میان، سال نو و فرارسیدن بهار، جاذبه ای فراگیرتر دارد. وقتی عیدی می دهیم، به توصیۀ دینیِ «ادخال سرور» عمل کرده ایم و چون به دید و بازدید اقوام و بستگان دور و نزدیک و دست بوسی بزرگ تر ها می رویم، به احیای برنامۀ «صلۀرحم» پرداخته ایم که توصیۀ قرآن و سفارش امامان است. «حیات طیبه» تنها در بهشت جاودان نیست؛ در همین دنیا هم می توان به آن رسید، به شرط آنکه «خداجویی» و «کمال طلبی» بر زندگی های ما و فرزندانمان سایه افکنده باشد و توانسته باشیم زندگی اولیای الهی و عترت پیامبر و امامان معصوم‰ را سرمشق خود سازیم و به عنوان «الگو» به فرزندانمان بشناسانیم. «بهار دین» در سایۀ محبت و معرفت و اطاعت از اهل بیت‰ است. «بهار دل» در گرو پاک ساختن زندگی از بدی ها و تطهیر قلوب از کینه ها و حسد ها و بداندیشی هاست. باشد که هم بهار دینمان پُرطراوت باشد، هم بهار دلمان پُرشکوفه و شادی #تربیت_دینی_فرزندان #تعظیم_شعائر #مراسم_سرور #ندای_تهذیب 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir

#سه_شنبه_های_تربیتی 🔹تربیت دینی فرزندان /شماره 14/ اصول مهم تربیتی🔹👇🏿👇🏿 🔅عوامل درونی تربیت (قسمت دوم) اگر قرآن انسان را به پرستش کردن امر می کند، پیش ازآن به تفکرکردن دستور می دهد، ا گر انسان را از غیبت کردن نهی می کند، پیش ازآن او رادر جایگاه شخص غیبت شده قرار می دهد تا وجدان انسان را بیدار کند. بنابراین، انسانی که در تربیتش بر عوامل درونی اش تکیه شود، همچون چاه و چشمۀ جوشانی است که نیازی به ریختن آب درون آن نیست. تربیت عقلانی و توجه به اندیشیدن، نخستین موضوعی است که شهیدمطهری(رحمه الله علیه) در کتاب تعلیم و تربیت در اسلام به آن پرداخته است. در آموزه های دینی به پاک نگهداشتن احساسات و عواطف نیز بسیارتوصیه شده است. (1) مشکل امروز والدین با فرزندان، باور و ایمان نداشتن فرزندان ونهادینه نشدن باورها در درون آ ن هاست. مشکل امروز والدین با فرزندان، مسئلۀ تکلیف پذیری و مثلاً نمازخواندن یا نخواندن آ ن ها نیست؛ بلکه مشکل اصلی، باور و ایمان نداشتن فرزندان به واجب بودن تکلیفی همچون نماز و نهادینه نشدن آن در درون آ ن هاست. مسیر تربیت دینی با تکیه بر عوامل درونی، بیشتر به دنبال نهادینه کردن رفتارهای دینی است. آنچه برای والدین اهمیت دارد، باورمندکردن فرزندان است، نه تنها تظاهر به آداب و آیین های دینی. (2) استاد عبدالعظیم کریمی معتقد است: منشأ تربیت دینی فرایندی خودانگیخته دارد و ایمان راستین رانمی توان به صورت «تحکمی » و «ساختگی » پدید آورد؛ بلکه باید زمینه ای فراهم کرد که فرد بتواند آن را از درون احساس کند و نه اینکه از بیرون اقتباس نماید. دین یابی، یک فرایند درونی، فاعلی و شخصی است؛ حال آنکه «دین دهی » یک امر بیرونی و اقتباسی است. ا گر بتوانیم شیوۀ «ا کتشافی » را در تربیت دینی جایگزین شیوۀ «ا کتسابی »کنیم،بسیاری از آفات تربیت دینی برطرف خواهد شد و حس مذهبی مبتنی بر ایمان درونی که سرشار از زایندگی و معنایابی و لذت پایان ناپذیر است، ایجاد می گردد.(1) ازاین رو مهم است که در تربیت دینی به این رویکرد توجه جدی شود. والدین باید بدانند، تربیت فرایندی است منظم و زمان برو مستمر. نمی توان و نباید انتظارداشت که یک شبه همه چیز در مجرای صحیح قرارگیرد. والدین باید در القای آموزه ها، ترتیب واهم و مهم را رعایت کنند(3). پی نوشت: 1- فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ(علیه السّلام): «یا زِیادُ، هَل الدِّین إِلَّا الْحُبُّ وَ الْبُغْضُ؟ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْایاتِ الثَّلَاثَ کأَنَّهَا فِی کفِّه: (حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الایمَانَ )حجرات،7 وَ قَا ل (یُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَیْهِم )حشر، 9( وَ قَا ل (إِنْ کنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ )آل عمران،31 (محدث نوری، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل ، ج 12 ، ص 226 .) 2. آیین ها از جمله رو ش های فرامادی برای تربیت بشر است که به آ ن ها کم توجه ایم. گفته شد که خداوند برای تربیت بشر از سه عنصر باورها و آیین ها و اخلاق استفاده کرده است؛ ولی تا کنون روش تربیتی نماز، اعتکاف، حج و...چقدر بررسی شده است؟ هریک از این آیین ها برای تغییر رفتار و رشددهی ما به چه شیوه ای، چه پیام و باوری رابرای رسیدن به چه رفتاری به ما انتقال داده است؟ حجهالاسلام محمدعلی رضایی در کتاب قرآن و علوم بشری در بخش علوم تربیتی با عنوان «روشهای درون دینی و فرامادی » حدود 115 روش تربیتی آیینی را بیان کرده اند. 3.. عبدالعظیم کریمی، راز های پنهان در تربیت آسیب زا ، ص 16 ادامه دارد... #تربیت_دینی_فرزندان #اصول_مهم_تربیتی #ندای_تهذیب 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir

#سه_شنبه_های_تربیتی 🔹تربیت دینی فرزندان /شماره 15/ اصول مهم تربیتی🔹👇🏿👇🏿 🔅🔅عوامل درونی تربیت (قسمت سوم) سه اصل مهم در تربیت دینی عبارت است از: 1️⃣ زمینه سازی: هموارکردن زمینه ها، مساعدکردن اوضاع، خراب نکردن ذهنیت ها، مواجهه با سختی و ایجاد موانع، ایجاد حساسیت و نقطۀ عطف، زمینه سازی پیش از تولد، نقش انتخاب همسر و وراثت، آمادگی روحی، آداب هنگام انعقاد نطفه، آرامش روحی مادر و نقش ذکر در ایجاد آرامش، ایجاد رابطۀ عاطفی با جنین، زمینه های اولیه بعد از تولد، تأثیر شیر مادر در پرورش کودک و نقش تغذیه در تربیت. 2️⃣ انگیزه دهی ( انگیزش): آموزش های همراه با احساس و باور و توجه به عوامل تأثیرگذار بر احساسات، همچون طینت، تأمین نیازهای عاطفی، دوست و دوست داشتنی ها، گروه ها و جلسه ها و نیز رسانه ها. 3️⃣ باورآفرینی: توجه به اصول پنج گانۀ تربیت دینی، پیش از سن تکلیف که عبارت است از: 1. تکریم فرد؛ 2. ایجاد میل و خوشایندی نسبت به دین؛ 3. القای روحیۀ تعظیم نسبت به دین از طریق درک عظمت دین؛ 4. عادت کردن به آداب اسلامی؛ 5. فهم حسی احساسی نسبت به موضوعات دینی. ادامه دارد... #تربیت_دینی_فرزندان #اصول_مهم_تربیتی #ندای_تهذیب 🌸 @nedaye_tahzib 🌾tahzib-howzeh.ir

#سه_شنبه_های_تربیتی 🔹تربیت دینی فرزندان /شماره 16/ اصول مهم تربیتی🔹👇🏿👇🏿 🔅سه اصل مهم در تربیت: 1️⃣ زمینه سازی (قسمت اول): تربیت، یعنی زمینه سازی برای تغییر رفتار؛ بنابراین والدین و مربیان فقط زمینه سازند و وظیفۀ اصلی آنان زمینه سازی و رعایت اصول و تحقق شرایط است. باوجود تمام این زمینه سازی ها و... شاید شخص تربیت شود و البته شاید هم نه؛ چرا که تربیت شدن، کاری اختیاری است، نه اجباری و مکانیکی و تا شخص، خود برانگیخته نشود و اراده نکند، تربیت محقق نمی شود. یکی از تفاوت های تربیت دینی با دیگر روش های تربیتی، شنیده ایم که شکل گیری شخصیت افراد تحت تأثیر دو عامل اساسی است:، عامل وراثت و عامل محیط. در تربیت دینی، گویی یک عامل وجود دارد و آن ارادۀ شخصی است. وراثت و عوامل محیطی نیز عامل نیستند؛ بلکه زمینۀ شک گیری اند. عامل اصلی که می تواند بر زمینه ها غالب شود، ارادۀ شخصی است. آنچه ما به عنوان عامل تربیت لحاظ می کنیم، جنبۀ زمینه سازی دارد. البته به طور طبیعی اگر زمینه ها خوب چیده شود، اُمیدِ رشد و ثمر دهی بیشتر خواهدشد. 📍1. 1. هموارکردن زمینه ها در زمینه سازی برای تربیت، چند اصل را باید رعایت کرد. یکی از اصولِ زمینه سازی، هموار کردن زمینه هاست؛ یعنی همان کاری که کشاورز، پیش از کشتِ دانه انجام می دهد. او سنگ و کلوخ ها را از زمین جمع می کند، ریشه های جاماندۀ درخت در زمین را برمی کند، زمین را با خیش و بیل نرم می کند، علف های هرزی را که در زمین است، برمی چیند تا توان رشد آن دانه در آینده کاسته نشود. در یک کلام، او زمینه را برای رشد دانه مساعد می کند. سختی کار کشاورز، بیشتر در هموار سازی است؛ وگرنه کاشت دانه زحمت چندانی نخواهد داشت. خداوند در قرآن ما را دانه ای توصیف کرده (... وَ أَنْبَتَها نَباتاً حَسَناً...) (آل عمران، 37) و (وَ اللَّهُ أَنْبَتَکمْ مِنَ الْأَرْضِ نَباتاً ) (نوح، 17) و فرموده است که ما را همچون گیاهی از زمین می رویاند و فقط کسانی رشد خواهند کرد که دانۀ وجودی خود را در موقعیت مساعدقراردهند. ( قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکاها * وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها )شمس، 9تا 10 ) اگرزمینۀ رشد برای دانۀ وجودی انسان که توان و استعداد خدایی شدن را داراست، فراهم نباشد، آن دانه فاسد خواهد شد. همچنین، خداوند درمثالی می فرماید، کسی که دانه ای را روی سنگی می کارد، نباید از آن، انتظار شکوفایی و رشد داشته باشد. مادر، زمین و پدر، بذرپاشِ باغ تربیت است. توجه به این نکته که گویی مادر، زمین مساعد و پدر، بذر پاشِ، باغ تربیت است، درخورتأمل است. اگر بهترین بذر اصلاح شده در زمینی نا مساعد کِشت شود، اُمیدی به رشد آن نیست؛ ولی دیده شده است، آنگاه که زمین از هر جهت برای کاشت مساعد است، اگر دانه پراستعداد هم نباشد، باز رشد خواهد کرد. امید به رشدیافتن کودکانی که از نعمت مادرانی پاک دامن، مؤمن، عفیف، دانا و با ایمان برخوردارند، از کودکانی که مادرانی این چنینی ندارند، بیشتر است. آری، مادر «بلد الطیب» است. دیده شده است، در خانواده های نابسامانی که پدر بی تعهد و بد اخلاق و یا حتی فاسد است، ولی مادری مؤمن و دلسوز آگاه آن خانواده را مدیریت می کند، کشتی خانواده در این تلاطم غرق نخواهد شد و به ساحل آرامش و سعادت خواهد رسید. ولی هرگاه مادری فاسد و ناآگاه وبی حیا محور خانواده ای قرار می گیرد، هرچند پدر دلسوز و با ایمان باشد، اُمیدی به رستگاری آن خانواده نیست؛ چرا که نقش مادر، عاطفه و احساس مادری، دل بستگی او به فرزندان و توان جهت دهی او انکارناشدنی است. انسان موجودی به شدّت احساس پذیر است. وابستگی عاطفی که میان فرزندان و مادر وجود دارد، زمینۀالقای حُب و بغض ها و نیز عشق و علاقه ها یا تنفر و کینه ها را فراهم می کند. ادامه دارد... #تربیت_دینی_فرزندان #اصول_مهم_تربیتی ♾♾♾♾♾♾ ✅ به #ندای_تهذیب بپیوندید: 🌸 @nedaye_tahzib 🌾 http://tahzib-howzeh.ir