#احکام_رمضانیه
حجت الاسلام والمسلمین #وحیدپور
کدام بیمارها میتوانند روزه نگیرند؟
یک نوع بیماری است که هیچ ارتباطی به روزه ندارد؛ مثلا شخصی دیسک کمر یا آرتروز زانو یا سائیدگی مفصل و امثال این امراض را دارد که این افراد تقسیم بندی دارند؛
۱. ممکن است بیماری او هیچ ربطی به روزه ندارد؛ چراکه در روز اصلا مصرف دارو ندارد و داروهای او باید در شب (افطار و سحر) مصرف شود که حتما باید روزه بگیرد.
۲. ممکن است این بیمار در روز مصرف دارو داشته باشد؛ ولی اگر به دکتر بگوید که آیا می توانم زمان مصرف دارو را تغییر دهم؟ که دکتر اجازه تغییر زمان مصرف دارو را بدهد که در این صورت باید زمان مصرف دارو را به زمان افطار و سحر تغییر دهد و روزه را بگیرد.
۳. اما همین بیمارانی که دیسک کمر دارند و امثال این مریضی ها، کسانی هستند که مصرف دارویشان قابل تغییر نیست و دکتر اجازه تغییر زمان دارو را نمی دهد که در این صورت، این شخص نباید روزه بگیرد؛ بنابراین این دسته از بیمارانی که بیماری آنان ربطی به روزه ندارد ولی مصرف داروی آنان در روز است و غیرقابل تغییر است، روزه نگیرند و بعد از ماه رمضان اگر توانستند که در یازده ماه دیگر قضا کنند، آن را قضا نمایند.
دسته دوم
از بیماری ها، بیماری هایی است که رابطه مستقیم با روزه دارد؛ مثل بیماری های کلیه، کبد، معده، میگرن، مشکلات گوارشی، بیماری های داخلی و ...
اینجور افراد در دو صورت روزه را نمی گیرند.
۱. در صورتی که اطمینان دارند که روزه برای آنان مضر است.
۲. در صورتی که ولو یقین ندارند؛ اما نگرانی و ترس دارند که بیماری آنان بدتر شود که البته باید نگرانی عقلایی باشد؛ نه ترس شخصی بی جهت.
البته این اشخاص گاهی دارو هم مصرف نمی کنند؛ ولی روزه برای آنان ضرر دارد و می توانند روزه نگیرند.
نکته دیگر این است که شخص چگونه بفهمد که روزه برای او ضرر دارد که بحث دیگری است و در جلسات بعدی به آن خواهیم پرداخت.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
#احکام_رمضانیه
حجت الاسلام والمسلمین #وحیدپور
صاحبان مشاغل سخت با چه شرایطی می توانند روزه نگیرند؟مثل معدن کار ، کشاورز ، شاطر ، چوپان ، راننده تاکسی ، کارگر...
پاسخ
یکی از عذرهای روزه خوردن، شغل سخت نیست؛ یعنی هیچ فقیه و مجتهدی فتوا نداده است که اگر کسی شغل سخت دارد، می تواند روزه را بخورد.
اما راهکار این مسئله چیست؟
۱. اگر می تواند شیفت کاری خود را تغییر دهد، باید این کار را انجام دهند؛ مثل نانواها که نیازی نیست که شیفت کاری خود را در صبح قرار دهند؛ این عزیزان می توانند شیفت کاری خود را به عصر تغییر دهند و روزه خود را بگیرند.
۲. بعضی از افراد می توانند مرخصی بگیرند که باید این مرخصی را با ماه مبارک رمضان همراه کنند تا بتوانند روزه خود را بگیرند.
۳. برخی از افراد می گویند شیفت قابل تغییر نیست و نمی توانیم مرخصی بگیریم؛ این شخص می تواند هر روز به سفر رفته و تقریبا ۲۵ کیلومتر برود و در آنجا چیزی بخورد و این راه را برگردد و چون مسافر بوده، از نظر شرعی مشکلی ندارد و خود شرع مقدس این راهکار را قرار داده و کلاه شرعی هم نیست و همه روزه این کار را انجام دهد و روزه خود را بگیرد.
#احکام_رمضانیه
حجت الاسلام والمسلمین #وحیدپور
اذان صبح را متوجه نشدیم و مشغول خوردن سحری بودیم؛ حکم روزه ما چیست؟
در پاسخ باید گفت که این مسئله صورت های مختلف دارد:
یک وقت است که بدون تحقیق و دیدن ساعت، به خوردن و آشامیدن ادامه می دهد که بعدا معلوم می شود صبح بوده است و گاهی متوجه می شود که نیم ساعت است که اذان شده و اشتباه کرده و تحقیق هم نکرده است که در این صورت، قضا دارد؛ اما کفاره ندارد.
گاهی ممکن است افق را اشتباه کند؛ چون هرکسی باید مطابق با افق محل اقامت خود در سحر و افطار عمل کند؛ نه با افق مکان دیگر؛ مثلا افق تهران و قم در اذان صبح متفاوت است و باید طبق افق محل خود امساک از خوردن کند؛ بنابراین اگر مشاهده کرد که طبق افق جای دیگر هنوز صبح نشده؛
اما طبق افق شهر خود صبح شده، آنچه را که در دهان دارد، فوری باید تخلیه کند و شستشو دهد و چون اذان شده بوده و می خورده، قضا دارد؛ ولی در این صورت خاص کفاره ندارد.
افرادی که با اعتماد به ساعت مشغول به خوردن بودند و اطمینان داشتند که صبح نشده؛ اما بعدا معلوم شد که صبح بوده است، همه اینها مواردی است که قضا دارد؛ ولی کفاره ندارد.
✅فرض کنید بچه کم سن و سالی بیدار شده و به اعتماد والدین خود، مشغول به خوردن بوده است و بعدا معلوم شود که صبح شده بود،
همه اینها در آن روز باید امساک کنند و روزه بگیرند؛ اما همان روز را بعدا قضا کند و کفاره ندارد.
مسئله مهم دیگر
این است که برخی خیال می کنند که تا آخر اذان مجوز خوردن دارند؛ یعنی می دانند که این اذان شهر خود است؛ اما فکر می کند که تا آخر اذان مجوز خوردن دارد.
این افراد چون در زمانی که صبح شده و یقین دارند که در صبح در حال خوردن بودند، این خوردن عمدی حساب شده و هم باید قضا کنند و هم کفاره خوردن عمدی را بدهند؛ اما در یک صورت کفاره ندارد و آنجاست که این شخص جاهل مقصر نباشد، جاهل قاصر باشد؛ یعنی اینکه واقعا احتمال نمی داد که مسئله غیر از این باشد که برود یاد بگیرد؛ چون فکر می کرد که مسئله همین است، به دنبال یادگرفتن نرفته است.
والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته.
#احکام_رمضانیه
حجت الاسلام #وحیدپور
احکام رمضانیه | کثیرالسفر چگونه باید روزه بگیرد؟
کثیرالسفر به کسی می گویند که زیاد سفر می کند و مستمرا سفر دارد؛ همانند راننده های برون شهری اتوبوس، ماشین سنگین باربری، راننده سواری مسافرکش برون شهری و همچنین مشاغلی که خارج از وطن است؛ همانند کسانی که هر روز باید از تهران به کرج یا از کرج به قم یا از شهری به شهر دیگری برای کار بروند.
حال سؤال اینجاست که چند روز باید رفت و آمد داشته باشند تا کثیرالسفر به حساب بیایند که به صورت خلاصه باید گفت که هر هفته حداقل باید رفت و آمد شغلی داشته باشند و مستمر باشد؛ اینجور افراد نمازشان شکسته نیست و باید تمام بخوانند و روزه خود را باید در ماه مبارک رمضان بگیرند و به اینها کثیرالسفر می گویند؛ البته نکات ریز و دقیقی در فتاوای مراجع عظام تقلید وجود دارد که گاهی در این نکات ریز و دقیق، نظراتشان متفاوت است؛ لذا توصیه می شود که هر شخصی در این مسئله به فتوای مرجع تقلید خود مراجعه کند.
به عنوان مثال یکی از سؤال ها این است که کثیرالسفر، چند روز در هفته لازم است سفر برون شهری داشته باشد؟ که برخی از مراجع می فرمایند سه روز؛ برخی می فرمایند کمتر از سه روز هم باشد و حتی هفته ای یک روز هم باشد کافی است که شخص حتما باید به رساله مرجع تقلید خود مراجعه کند تا نظر مرجع تقلید خود را به دست آورد.
اما افراد عادی؛ یعنی کسانی که سفر شغلی ندارند، اگر بعد از اذان ظهر از وطن خارج شوند، روزه آنان درست است و اگر قبل از اذان ظهر بیرون بروند و اذان ظهر را در جاده باشند، روزه آنان درست نیست؛ چراکه مسافر شده است.
البته اگر مسافر قبل از اذان ظهر از شهر خود خارج شده و بتواند قبل از اذان ظهر به جایی برسد که قصد ماندن ۱۰ روز را داشته باشد، می تواند روزه آن روز خود را ادامه دهد و یا کسی که مثلا با هواپیما از تهران که وطن اوست به مشهد می رود و مجدد قبل از اذان ظهر به تهران برمی گردد که روزه او درست خواهد بود؛ چون قبل از اذان ظهر برگشته است.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته